تعطیل حج: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۱۶۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
همچنین [[شیخ فضل‌الله نوری]] به سال 1319ق. سفر از [[راه جبل]] را تحریم کرد. وی که خود از این مسیر به حج رفته بود، در پی بازگشت، نه تنها سفر حج از این راه را حرام دانست؛ بلکه [[مراجع تقلید شیعه]] را نیز قانع کرد که سفر از این راه را تحریم کنند. این فتاوا در کتاب [[فتاوی العلماء فی حرمة السفر الی الحج من طریق الجبل]] گرد آمده است. <ref>الذریعه، ج16، ص102</ref><ref>مقالات تاریخی، ج9، ص38، 42، «تیر اجل در صدمات راه جبل»</ref>
همچنین [[شیخ فضل‌الله نوری]] به سال 1319ق. سفر از [[راه جبل]] را تحریم کرد. وی که خود از این مسیر به حج رفته بود، در پی بازگشت، نه تنها سفر حج از این راه را حرام دانست؛ بلکه [[مراجع تقلید شیعه]] را نیز قانع کرد که سفر از این راه را تحریم کنند. این فتاوا در کتاب [[فتاوی العلماء فی حرمة السفر الی الحج من طریق الجبل]] گرد آمده است. <ref>الذریعه، ج16، ص102</ref><ref>مقالات تاریخی، ج9، ص38، 42، «تیر اجل در صدمات راه جبل»</ref>
==درگیری نظامی و سیاسی در حرم==
==درگیری نظامی و سیاسی در حرم==
درگیری حاکمان یا مدعیان حکومت در مکه نیز از دیگر سبب‌های تعطیل حج، خوانده شده است. شاید کهن‌ترین گزارش تعطیل گسترده حج به همین سبب باشد که به تسلط [[عبدالله بن زبیر]] بر مکه (64-73ق.)  و خواندن خطبه به نام خود بازمی‌گردد. سپس [[عبدالملک مروان]] که خود را [[خلیفه]] می‌دانست، مردم را از رفتن به حج بازداشت و در برابر، به سال‌های 66-72ق. [[مسجد قبة الصخره]] در [[قدس]] را بنا کرد و آن را به جای [[کعبه]]، محل حج مردم ساخت. <ref>البدایة و النهایه، ج8، ص308</ref><ref>النجوم الزاهره، ج1، ص188</ref><ref>الانس الجلیل، ج1، ص397، 400-401</ref> نیز شورش [[اسماعیل بن یوسف علوی]] به سال 251ق. در مکه باعث تعطیل حج گشت. <ref>تاریخ طبری، ج9، ص346-347</ref><ref>مروج الذهب، ج4، ص311</ref>
درگیری حاکمان یا مدعیان حکومت در مکه نیز از دیگر سبب‌های تعطیل حج بوده است. از این جمله می‌توان موارد زیر را برشمرد.  


====حمله قرامطه به مکه====
* تسلط [[عبدالله بن زبیر]] بر مکه (64-73ق.)  و بازداشتن مردم شام از سفر حج به دستور [[عبدالملک مروان]] که خود را [[خلیفه]] می‌دانست در سال‌های 66-72ق <ref>البدایة و النهایه، ج8، ص308</ref><ref>النجوم الزاهره، ج1، ص188</ref><ref>الانس الجلیل، ج1، ص397، 400-401</ref>  
حمله [[قرامطه]] به مکه نیز از علل تعطیل حج بود که در منابع تاریخی بازتاب فراوان یافته است. منابع از بر‌گزار نشدن حج در سال 317ق. به سبب حمله و کشتار [[ابوطاهر قرمطی]] در مکه یاد کرده‌اند. <ref>تاریخ الاسلام، ج23، ص374</ref><ref>النجوم الزاهره، ج3، ص227</ref> در حمله [[قرمطیان]] به مکه در سال 317ق. <ref>العبر، ج1، ص743-744</ref> تا سال 327ق. <ref>سمط النجوم، ج3، ص489</ref><ref>سمط النجوم، ج4، ص194، 197</ref> حج تعطیل بود و کسی نتوانست به حج برود. <ref>النجوم الزاهره، ج1، ص347</ref><ref>تاریخ الاسلام، ج23، ص374</ref> البته یورش‌های گوناگون ایشان به کاروان حاجیان پیش از تصرف مکه به سال 313ق. <ref>اتحاف الوری، ج2، ص372-374</ref> و پس از آن نیز حرکت چند حج عراقی را با مشکل روبه‌رو کرد و بسیاری از سال‏ها حج ایشان تعطیل ‏شد. <ref>الدرر الفرائد، ج1، ص314</ref> به سال 403ق. نیز به سبب حمله یکی از قرمطیان به نام [[ابوعیسی قرمطی|ابوعیسی]] به [[کوفه]] و محاصره این شهر، مردم عراق و خراسان ایام حج را از دست دادند و نتوانستند حج را به جا آورند. <ref>المنتظم، ج7، ص260</ref><ref>النجوم الزاهره، ج4، ص232</ref><ref>الدرر الفرائد، ص251</ref>
* سال 251: شورش [[اسماعیل بن یوسف علوی]] در مکه که باعث تعطیل حج گشت. <ref>تاریخ طبری، ج9، ص346-347</ref><ref>مروج الذهب، ج4، ص311</ref>
 
* سال 317 و سال‌های بعد و قبل از آن حمله [[قرامطه]] به مکه و نا امن کردن راه حج و در نتیجه قطع حج کاروان حج عراق. <ref>تاریخ الاسلام، ج23، ص374</ref><ref>النجوم الزاهره، ج3، ص227</ref>
====اختلاف اخشیدیان و عباسیان====
* سال‌های 332 تا 338: تعطیلی حج به دلیل ستیز میان [[اخشیدیان مصر]] و [[ابن‌رائق]]، از [[امیران عباسی]]، بر سر حکومت [[حرمین]]. <ref>تاریخ مکه، ص174، 227</ref>  
ستیز میان [[اخشیدیان مصر]] و [[ابن‌رائق]]، از [[امیران عباسی]]، بر سر حکومت [[حرمین]]، موجب تعطیل حج در سال‌های 332 تا 338ق. شد. <ref>تاریخ مکه، ص174، 227</ref> درگیری [[هَزّاع]] و [[برکات]]، فرزندان [[محمد بن برکات]]، بر سر حکمرانی مکه در [[وادی مُرّ]] به سال 906ق. افزون بر مضطرب کردن حاجیان در مکه، باعث شد حج‌گزارانی که از مسیر دریایی قصد حج داشتند، با شنیدن این گزارش بازگردند و حج آن سال با جمعیتی‌ اندک بر‌گزار شود. <ref>تاریخ الشحر، ص48</ref>
* سال‌های 341 تا 343: منع کارگزاران دولت اخشیدیان مصر از ورود کاروان عراق به مکه. <ref>الدرر الفرائد، ج1، ص328</ref><ref>تاریخ امراء مکه، ص387</ref>
 
* سال‌های430-453: منع  حاجیان عراقی را از آمدن به حج بازداشت توسط حاکم مکه که طرفدار [[فاطمیان]] مصر بود و با [[عباسیان]] میانه‌ای نداشت.‏<ref>شفاء الغرام، ج2، ص256</ref>  
====اختلاف اخشیدیان و آل بویه====
* سال 514: جلوگیری از حج‌گزاری عراقیان توسط [[افضل بن امیر جیوش|افضل بن امیر جُیوش]] (515ق.)  وزیر فاطمیان. <ref>حسن الصفا، ص115</ref>
درگیری سیاسی در حرمین و اختلاف به جهت وابستگی به دستگاه‌های [[خلافت]]، از دیگر سبب‌های تعطیل حج بود. از جمله این درگیری‌ها، ستیز بر سر خواندن خطبه در [[منا]] به نام افراد ویژه بود که جایگاه آن شخص در دستگاه خلافت را نشان می‌داد. برای نمونه، در روزگار نفوذ [[آل بویه]] بر دستگاه خلافت، اصحاب [[معزالدوله بویهی]] مانع نمازگزاری و خطبه‌خوانی اخشیدیان در منا شدند. آن‌ها نیز در سال‌های 341-343ق. از ورود کاروان عراق به مکه و انجام مناسک پیشگیری کردند.<ref>الدرر الفرائد، ج1، ص328</ref><ref>تاریخ امراء مکه، ص387</ref>
* سال 877: جلوگیری امیر حاج مصر از ورود محمل عراق و حاجیان عراق به مکه. <ref>سمط النجوم، ج4، ص290</ref>  
 
* سال 906:درگیری [[هَزّاع]] و [[برکات]]، فرزندان [[محمد بن برکات]]، بر سر حکمرانی مکه در [[وادی مُرّ]]  و بازگشت حج‌گزارانی که از مسیر دریایی قصد حج داشتند. <ref>تاریخ الشحر، ص48</ref>
====اختلاف فاطمیان و عباسیان====
 
[[محمد شَکر]]، حاکم مکه در سال‌های430-453ق. سال‏ها حاجیان عراقی را از آمدن به حج بازداشت؛ زیرا وی مردم را به [[فاطمیان]] دعوت می‏‌کرد و با [[عباسیان]] میانه‏‌ای نداشت. ‏<ref>شفاء الغرام، ج2، ص256</ref> نیز به سال 514ق. [[افضل بن امیر جیوش|افضل بن امیر جُیوش]] (515ق.)  وزیر فاطمیان مانع حج‌‌گزاری عراقیان به سبب گرایش به عباسیان گشت. <ref>حسن الصفا، ص115</ref>
 
ستیز بر سر محمل که نشان‌دهنده جایگاه فرستنده آن بود، نیز از سبب‌های تعطیل حج به شمار می‌رفت. از جمله، به سال 877ق. [[امیر الحاج مصری]] مانع
ورود محمل عراقی و حاجیان عراق به مکه شد و سرانجام تنها به حاجیان اجازه حج‌‌گزاری داد و از آن سال، ورود محمل عراقی ممنوع شد. <ref>سمط النجوم، ج4، ص290</ref> نیز به سال 1346ق./ 1928م. پیشگیری از ورود محمل مصر، باعث تعطیل حج مصری گشت. <ref>الاهرام، 3 اکتبر 2009م.، «انقطاع الحج»</ref>


==تعطیل حج از مبداء==
==تعطیل حج از مبداء==
خط ۶۳: خط ۵۷:
==تعطیل حج ایرانیان==
==تعطیل حج ایرانیان==


تعطیلی حج ایرانیان نیز بیشتر برخاسته از درگیری پادشاهان محلی با یکدیگر بوده است. اختلاف‌های خاندان آل بویه در شهرهای مرکزی و شرقی [[ایران]]، کشورگشایی [[محمود غزنوی]] در [[هند]]، و دست‌اندازی به سرزمین‌های زیر سلطه آل بویه در شرق <ref>تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ج1، ص202-212</ref> از این موارد است. همچنین درگیری‌های فرزندان [[ملکشاه سلجوقی]] پس از وفاتش (485ق.)  و اختلافات حاکمان دیگر مناطق، موجب تعطیل [[حج خراسان]] و عراق می‌شد.
تعطیلی حج ایرانیان نیز بیشتر برخاسته از درگیری پادشاهان محلی با یکدیگر بوده است. اختلاف‌های خاندان آل بویه در شهرهای مرکزی و شرقی [[ایران]]، کشورگشایی [[محمود غزنوی]] در [[هند]]، و دست‌اندازی به سرزمین‌های زیر سلطه آل بویه در شرق <ref>تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ج1، ص202-212</ref> از این موارد است. همچنین درگیری‌های فرزندان [[ملکشاه سلجوقی]] پس از وفاتش (485ق.)  و اختلافات حاکمان دیگر مناطق، موجب تعطیل [[حج خراسان]] و عراق می‌شد.
 
با تاخیر ورود ایرانیان به عراق برای همراهی با کاروان عراق، حج‌گزاری کاروان عراق نیز به تعطیلی کشیده می‌شد.  


حمله [[مغول]] به ایران نه تنها [[حج ایران]] را به سال 633ق. تعطیل کرد؛ بلکه تا سال 639ق. حج عراق را نیز متوقف ساخت. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص31-32</ref> به سال 656ق. [[بغداد]] به دست [[هلاکو خان مغول]] سقوط کرد و با فروپاشی [[خلافت عباسی]]، حج‌‌گزاری عراقی در پرتو این رویداد بود. با مرگ [[ابوسعید ایلخان]] (736ق.) حرکت کاروان حج عراق قطع شد و یازده سال بعد به سال 748ق. محمل عراق دیگر بار به حج رفت. پس از آن حج ایرانیان به طور متناوب به سبب‌های متفاوت تعطیل می‌شد. این وضع بیش از هر چیز برآمده از درگیری‌های داخلی و ناپایداری سیاسی در ایران بود. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص298</ref><ref>سمط النجوم، ج2، ص396</ref>
حمله [[مغول]] به ایران نه تنها [[حج ایران]] را به سال 633ق. تعطیل کرد؛ بلکه تا سال 639ق. حج عراق را نیز متوقف ساخت. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص31-32</ref> به سال 656ق. [[بغداد]] به دست [[هلاکو خان مغول]] سقوط کرد و با فروپاشی [[خلافت عباسی]]، حج‌‌گزاری عراقی در پرتو این رویداد بود. با مرگ [[ابوسعید ایلخان]] (736ق.) حرکت کاروان حج عراق قطع شد و یازده سال بعد به سال 748ق. محمل عراق دیگر بار به حج رفت. پس از آن حج ایرانیان به طور متناوب به سبب‌های متفاوت تعطیل می‌شد. این وضع بیش از هر چیز برآمده از درگیری‌های داخلی و ناپایداری سیاسی در ایران بود. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص298</ref><ref>سمط النجوم، ج2، ص396</ref>