Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
هنگام احرام، برخی کارها بر مُحرِم [[حرام]] می‌شود که از آن‌ها به «تُروک احرام»<ref>تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۲۶۲؛ مختلف الشیعه، ج۴، ص۶۹.</ref> یا «مَحظورات احرام»<ref>روضة الطالبین، ج۲، ص۳۱۸؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۴۶۱.</ref> تعبیر شده است. برخی از این مُحَرَّمات ویژه مردان، شماری مختص زنان و بسیاری ازآن‌ها مشترک میان مردان و زنان است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۱، ص۳۳۸.</ref> | هنگام احرام، برخی کارها بر مُحرِم [[حرام]] می‌شود که از آن‌ها به «تُروک احرام»<ref>تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۲۶۲؛ مختلف الشیعه، ج۴، ص۶۹.</ref> یا «مَحظورات احرام»<ref>روضة الطالبین، ج۲، ص۳۱۸؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۴۶۱.</ref> تعبیر شده است. برخی از این مُحَرَّمات ویژه مردان، شماری مختص زنان و بسیاری ازآن‌ها مشترک میان مردان و زنان است.<ref>مستند الشیعه، ج۱۱، ص۳۳۸.</ref> | ||
محرمات مشترک میان مردان و زنان مُحرِم عبارتند از: | محرمات مشترک میان مردان و زنان مُحرِم عبارتند از: [[شکار]]، [[آمیزش]]، [[فسوق]] (دشنام‌گویی)، [[جدال]]، [[التذاذ جنسی]]، [[استمناء]]، [[عقد ازدواج]]، [[ازاله مو]]، [[کوتاه کردن ناخن|کوتاه کردن و کندن ناخن]]، [[بوی خوش|استعمال بوی خوش]]، [[روغن مالیدن]]، [[کشتن جانوران بدن|کشتن جانوران از روی بدن]]، [[سرمه کشیدن]]، [[حمل سلاح]]، [[کشیدن دندان]]، [[خون برون آوردن|بیرون آوردن خون]]. مُحَرَّمات مخصوص مردان نیز شامل [[پوشیدن لباس دوخته]]، [[پوشاندن سر]]، [[استظلال|زیر سایه رفتن]] و [[پوشاندن پا|پوشاندن روی پا]] و استفاده از انگشتر است. محرمات مخصوص زنان، [[پوشاندن صورت]]، [[استفاده از زیور آلات]] و [[پوشاندن دست]] است. | ||
مُحَرَّمات مخصوص مردان نیز شامل پوشیدن لباس | |||
محرمات مخصوص زنان، پوشاندن | |||
انجام آگاهانه هر یک از این مُحَرَّمات، [[کفاره]] دارد. اما اگر این کار از روی سهو یا خطا و یا فراموشی انجام گیرد، کفاره ندارد، جز شکار ([[صید]]) که هر چند با سهو یا فراموشی انجام شود، کفاره دارد.<ref>السرائر، ج۱، ص۵۴۸؛ فقه الصادق، ج۹، ص۱۵۳.</ref> | انجام آگاهانه هر یک از این مُحَرَّمات، [[کفاره]] دارد. اما اگر این کار از روی سهو یا خطا و یا فراموشی انجام گیرد، کفاره ندارد، جز شکار ([[صید]]) که هر چند با سهو یا فراموشی انجام شود، کفاره دارد.<ref>السرائر، ج۱، ص۵۴۸؛ فقه الصادق، ج۹، ص۱۵۳.</ref> | ||