پرش به محتوا

پوشاندن سر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۱۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
===پوشاندن سر با حنا و گل===
===پوشاندن سر با حنا و گل===


در باور فقیهان امامی،<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789-790؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص331؛ مستند الشیعه، ج12، ص22-23.</ref> شافعی،<ref>فتح العزیز، ج7، ص431، 433-437؛ المجموع، ج7، ص252-253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> [[مالکی]]<ref>حاشیة الدسوقی، ج2، ص55-56؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص56-57.</ref> و حنبلی<ref>المغنی، ج3، ص303؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص268-269؛ کشاف القناع، ج2، ص493.</ref> پوشاندن سر با حنا و گِل و دارو برای احرام‌گزار جایز نیست؛ ولی دست را بر سر نهادن و سر را بر بالش گذاشتن جایز است. تنها‌اندکی از فقیهان امامی گذاشتن دست یا بخشی از بدن را بر سر جایز نمی‌دانند.<ref>الدروس، ج1، ص379.</ref> فقیهان شافعی عدم جواز پوشاندن سر با گل یا حنا را مشروط به غلیظ بودن گل یا حنا دانسته‌اند.<ref>المجموع، ج7، ص253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> مهم‌ترین پشتوانه فقیهان آن است که از نگاه عرف، پوشاندن سر در این موارد صدق می‌کند. امامیان به پشتوانه روایات<ref>الکافی، ج4، ص359؛ التهذیب، ج5، ص308-309.</ref> و مالکیان<ref>حاشیة الدسوقی، ج2، ص58؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص58.</ref> در مواقع ضروری مانند سردرد، به جواز بستن پارچه بر سر باور دارند.<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789؛ مدارک الاحکام، ج7، ص356.</ref> [[حنفیان]]،<ref>المبسوط، ج4، ص127-128؛ البحر الرائق، ج3، ص14.</ref>  [[شافعیان]]<ref>فتح العزیز، ج7، ص431، 433-437؛ المجموع، ج7، ص252-253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> و [[حنبلیان]]<ref>المغنی، ج3، ص302؛ کشاف القناع، ج2، ص493.</ref> بستن پارچه به سر را جایز نمی‌دانند.
در باور فقیهان امامی،<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789-790؛ تذکرة الفقهاء، ج7، ص331؛ مستند الشیعه، ج12، ص22-23.</ref> شافعی،<ref>فتح العزیز، ج7، ص431، 433-437؛ المجموع، ج7، ص252-253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> [[مالکی]]<ref>حاشیة الدسوقی، ج2، ص55-56؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص56-57.</ref> و حنبلی<ref>المغنی، ج3، ص303؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص268-269؛ کشاف القناع، ج2، ص493.</ref> پوشاندن سر با حنا و گِل و دارو برای احرام‌گزار جایز نیست؛ ولی دست را بر سر نهادن و سر را بر بالش گذاشتن جایز است. تنها ‌اندکی از فقیهان امامی گذاشتن دست یا بخشی از بدن را بر سر جایز نمی‌دانند.<ref>الدروس، ج1، ص379.</ref> فقیهان شافعی عدم جواز پوشاندن سر با گل یا حنا را مشروط به غلیظ بودن گل یا حنا دانسته‌اند.<ref>المجموع، ج7، ص253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> مهم‌ترین پشتوانه فقیهان آن است که از نگاه عرف، پوشاندن سر در این موارد صدق می‌کند.  
 
=== بستن پارچه به سر ===
امامیان به پشتوانه روایات<ref>الکافی، ج4، ص359؛ التهذیب، ج5، ص308-309.</ref> و مالکیان<ref>حاشیة الدسوقی، ج2، ص58؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص58.</ref> در مواقع ضروری مانند سردرد، به جواز بستن پارچه بر سر باور دارند.<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789؛ مدارک الاحکام، ج7، ص356.</ref> [[حنفیان]]،<ref>المبسوط، ج4، ص127-128؛ البحر الرائق، ج3، ص14.</ref>  [[شافعیان]]<ref>فتح العزیز، ج7، ص431، 433-437؛ المجموع، ج7، ص252-253؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> و [[حنبلیان]]<ref>المغنی، ج3، ص302؛ کشاف القناع، ج2، ص493.</ref> بستن پارچه به سر را جایز نمی‌دانند.


===فرو بردن سر در آب===
===فرو بردن سر در آب===
خط ۳۲: خط ۳۵:


حنبلیان<ref>المغنی، ج3، ص270-271؛ الفروع، ج5، ص407.</ref> و شماری از امامیان<ref>الخلاف، ج2، ص314؛ الدروس، ج1، ص388؛ کتاب الحج، ج2، ص325.</ref> شست‌وشوی سر با دوگیاه سدر و خطمی را مکروه دانسته‌اند. در باور امامیان<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص361.</ref> و شافعیان،<ref>فتح العزیز، ج7، ص463؛ المجموع، ج7، ص355.</ref>  به پشتوانه فقدان دلیل خاص، این‌کار کراهت ندارد. حنفیان این کار را به پشتوانه حدیث نبوی، ممنوع شمرده‌اند.<ref>المبسوط، ج4، ص8؛ بدائع الصنائع، ج2، ص191.</ref>
حنبلیان<ref>المغنی، ج3، ص270-271؛ الفروع، ج5، ص407.</ref> و شماری از امامیان<ref>الخلاف، ج2، ص314؛ الدروس، ج1، ص388؛ کتاب الحج، ج2، ص325.</ref> شست‌وشوی سر با دوگیاه سدر و خطمی را مکروه دانسته‌اند. در باور امامیان<ref>تذکرة الفقهاء، ج7، ص361.</ref> و شافعیان،<ref>فتح العزیز، ج7، ص463؛ المجموع، ج7، ص355.</ref>  به پشتوانه فقدان دلیل خاص، این‌کار کراهت ندارد. حنفیان این کار را به پشتوانه حدیث نبوی، ممنوع شمرده‌اند.<ref>المبسوط، ج4، ص8؛ بدائع الصنائع، ج2، ص191.</ref>
===پوشاندن سر خنثی===
فقیهان امامی،<ref>الدروس، ج1، ص380؛ جامع المقاصد، ج3، ص186؛ جواهر الکلام، ج18، ص394.</ref>  شافعی<ref>فتح العزیز، ج7، ص450-451؛ الاقناع، ج1، ص238.</ref> و حنبلی<ref>المغنی، ج3، ص311؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص326-327.</ref> پوشاندن سر را برای شخص [[خنثی]] جایز شمرده‌اند؛ ولی پوشاندن سر و صورت را با هم برای وی جایز نمی‌دانند. برخی فقیهان مالکی بر آنند که خنثی باید به ممنوعیت‌های زنان پایبند باشد و به سبب پوشاندن سر، [[کفاره]] بر او [[واجب]] می‌شود.<ref>حاشیة الدسوقی، ج2، ص55.</ref> برخی دیگر پوشاندن سر را برای او جایز می‌‌‌‌دانند.<ref>الفواکه، ج1، ص369.</ref>


===پوشاندن سر از روی غفلت===
===پوشاندن سر از روی غفلت===
خط ۴۱: خط ۴۰:
به‌نظر فقیهان امامی، به پشتوانه احادیث،<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص355؛ التهذیب، ج5، ص307.</ref>  در صورتی که مرد احرام‌گزار از روی غفلت سر خود را بپوشاند، برطرف کردن فوری پوشش، واجب و یک‌بار [[لبیک گفتن]] مستحب است.<ref>منتهی المطلب، ج2، ص790؛ مستند الشیعه، ج12، ص23.</ref>
به‌نظر فقیهان امامی، به پشتوانه احادیث،<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص355؛ التهذیب، ج5، ص307.</ref>  در صورتی که مرد احرام‌گزار از روی غفلت سر خود را بپوشاند، برطرف کردن فوری پوشش، واجب و یک‌بار [[لبیک گفتن]] مستحب است.<ref>منتهی المطلب، ج2، ص790؛ مستند الشیعه، ج12، ص23.</ref>


===پوشاندن سر احرام‌گزار میت===
===پوشاندن بخشی از سر ===
 
فقیهان شافعی<ref>فتح العزیز، ج5، ص129؛ المجموع، ج7، ص249؛ اعانة الطالبین، ج2، ص364.</ref> و حنبلی<ref>المغنی، ج2، ص406؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص268.</ref> به پشتوانه حدیثی نبوی<ref>المصنف، ج4، ص389؛ السنن الکبری، ج5، ص53.</ref> پوشاندن سر احرام‌گزاری را که در حال احرام مرده است، جایز نمی‌دانند؛ ولی در باور فقیهان امامی،<ref>تحریر الاحکام، ج1، ص123؛ ریاض المسائل، ج2، ص264.</ref>  مالکی<ref>الموطا، ج9، ص327؛ الاستذکار، ج4، ص25؛ المنتقی، ج2، ص199-200.</ref> و حنفی<ref>البحر الرائق، ج2، ص568؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص537.</ref> به پشتوانه احادیثی دیگر<ref>التهذیب، ج1، ص330؛ الاستذکار، ج4، ص25.</ref> پوشاندن سر چنین فردی جایز است.
 
===پوشاندن بخشی از سر یا گوش===


فقیهان [[امامی]]<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789؛ مدارک الاحکام، ج7، ص355؛ جواهر الکلام، ج18، ص391.</ref> و [[اهل‌سنت]]<ref>الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص269؛ فتح العزیز، ج7، ص437؛ مواهب الجلیل، ج4، ص205.</ref> به پشتوانه ادله‌ای از جمله احادیث<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص355.</ref> بر آنند که پوشاندن بخشی از سر، مانند پوشاندن کامل، بر احرام‌گزار حرام است.<ref>نک: المجموع، ج7، ص376-377؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص269.</ref>
فقیهان [[امامی]]<ref>منتهی المطلب، ج2، ص789؛ مدارک الاحکام، ج7، ص355؛ جواهر الکلام، ج18، ص391.</ref> و [[اهل‌سنت]]<ref>الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص269؛ فتح العزیز، ج7، ص437؛ مواهب الجلیل، ج4، ص205.</ref> به پشتوانه ادله‌ای از جمله احادیث<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص355.</ref> بر آنند که پوشاندن بخشی از سر، مانند پوشاندن کامل، بر احرام‌گزار حرام است.<ref>نک: المجموع، ج7، ص376-377؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج3، ص269.</ref>


=== پوشاندن گوش ===
نیز در باور مشهور فقیهان امامی<ref>مجمع الفائده، ج6، ص326؛ ج7، ص51؛ مدارک الاحکام، ج7، ص355؛ مهذب الاحکام، ج13، ص187.</ref> به پشتوانه احادیث<ref>الکافی، ج4، ص349، 359.</ref> و نیز حنبلیان<ref>المغنی، ج3، ص302؛ کشاف القناع، ج2، ص492-493.</ref> به استناد روایات<ref>سنن ابن ماجه، ج1، ص152؛ سنن ابی داود، ج1، ص37.</ref> و مالکیان،<ref>مختصر خلیل، ص71؛ مواهب الجلیل، ج4، ص212.</ref>  پوشاندن گوش‌ها نیز بر احرام‌گزار حرام به‌شمار می‌رود؛ ولی فقیهان شافعی،<ref>نک: المغنی، ج3، ص302.</ref>  حنفی<ref>البحر الرائق، ج3، ص14؛ الدر المختار، ج2، ص604؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص604.</ref> و شماری از فقیهان امامی<ref>مسالک الافهام، ج2، ص263؛ الروضة البهیه، ج2، ص242.</ref> گوش‌ها را جزو سر ندانسته و پوشاندن آن‌ها را جایز شمرده‌اند. در باور شافعیان، بخش بدون موی پشت گوش‌ها جزو سر به‌شمار می‌آید و پوشاندن آن حرام است.<ref>المجموع، ج7، ص254؛ مغنی المحتاج، ج1، ص518.</ref>
نیز در باور مشهور فقیهان امامی<ref>مجمع الفائده، ج6، ص326؛ ج7، ص51؛ مدارک الاحکام، ج7، ص355؛ مهذب الاحکام، ج13، ص187.</ref> به پشتوانه احادیث<ref>الکافی، ج4، ص349، 359.</ref> و نیز حنبلیان<ref>المغنی، ج3، ص302؛ کشاف القناع، ج2، ص492-493.</ref> به استناد روایات<ref>سنن ابن ماجه، ج1، ص152؛ سنن ابی داود، ج1، ص37.</ref> و مالکیان،<ref>مختصر خلیل، ص71؛ مواهب الجلیل، ج4، ص212.</ref>  پوشاندن گوش‌ها نیز بر احرام‌گزار حرام به‌شمار می‌رود؛ ولی فقیهان شافعی،<ref>نک: المغنی، ج3، ص302.</ref>  حنفی<ref>البحر الرائق، ج3، ص14؛ الدر المختار، ج2، ص604؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص604.</ref> و شماری از فقیهان امامی<ref>مسالک الافهام، ج2، ص263؛ الروضة البهیه، ج2، ص242.</ref> گوش‌ها را جزو سر ندانسته و پوشاندن آن‌ها را جایز شمرده‌اند. در باور شافعیان، بخش بدون موی پشت گوش‌ها جزو سر به‌شمار می‌آید و پوشاندن آن حرام است.<ref>المجموع، ج7، ص254؛ مغنی المحتاج، ج1، ص518.</ref>


خط ۵۸: خط ۵۴:


فقیهان شافعی،<ref>فتح المعین، ج2، ص366؛ اعانة الطالبین، ج2، ص366.</ref>  حنفی<ref>تحفة الفقهاء، ج1، ص420.</ref> و حنبلی<ref>کشاف القناع، ج2، ص493، 525.</ref> در صورت پوشاندن سر به سبب عذر و ضرورت نیز کفاره را واجب می‌دانند و مالکیان شرط وجوب کفاره سر را خواه در صورت عمد و خواه در صورت جهل یا فراموشی، آسودگی و بهره‌جویی از پوشاندن سر دانسته‌اند.<ref>الذخیره، ج3، ص307؛ حاشیة الدسوقی، ج1، ص697؛ الثمرالدانی، ج1، ص302.</ref> فقیهان حنبلی در صورت پوشاندن سر از روی جهل یا فراموشی، به وجوب کفاره باور ندارند.<ref>المغنی، ج3، ص528؛ کشاف القناع، ج2، ص532.</ref>
فقیهان شافعی،<ref>فتح المعین، ج2، ص366؛ اعانة الطالبین، ج2، ص366.</ref>  حنفی<ref>تحفة الفقهاء، ج1، ص420.</ref> و حنبلی<ref>کشاف القناع، ج2، ص493، 525.</ref> در صورت پوشاندن سر به سبب عذر و ضرورت نیز کفاره را واجب می‌دانند و مالکیان شرط وجوب کفاره سر را خواه در صورت عمد و خواه در صورت جهل یا فراموشی، آسودگی و بهره‌جویی از پوشاندن سر دانسته‌اند.<ref>الذخیره، ج3، ص307؛ حاشیة الدسوقی، ج1، ص697؛ الثمرالدانی، ج1، ص302.</ref> فقیهان حنبلی در صورت پوشاندن سر از روی جهل یا فراموشی، به وجوب کفاره باور ندارند.<ref>المغنی، ج3، ص528؛ کشاف القناع، ج2، ص532.</ref>
== مطالعه بیشتر ==
[http://hzrc.ac.ir/post/7554/%d9%be%d9%88%d8%b4%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%86-%d8%b3%d8%b1 مقاله پوشاندن سر در دانشنامه حج و حرمین شریفین]


==پانویس==
==پانویس==
خط ۶۳: خط ۶۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع ==
==منابع==


{{منابع}}
{{منابع}}