شفاعت: تفاوت میان نسخه‌ها
←نقد دیدگاه وهابیت
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
=== نقد دیدگاه جایز نبودن طلب شفاعت از پیامبر(ص) === | === نقد دیدگاه جایز نبودن طلب شفاعت از پیامبر(ص) === | ||
نظریه وهابیان، | نظریه وهابیان، مبنی بر اینکه درخواست شفاعت به صورت مستقیم را از پیامبر(ص) و اولیا جایز ندانسته‌اند، مورد نقد قرار گرفته است. | ||
به باور جعفر سبحانی، مرجع تقلید و متکلم شیعه و شهید مرتضی مطهری، درخواست شفاعت از پیامبر و اولیا با توحید در دربوبیت و الهویت ناسازگار نیست؛ چراکه طلب شفاعت از شفیعانی که به اذن خدا حق شفاعت دارند در حقیقت طلب شفاعت از خدا است، و فاعل حقیقیِ فعلی که به اذن و خواست الهی انجام می‌شود، خدا است.<ref>مطهری، ج۱، ص۲۶۲؛ سبحانی، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۹.</ref> | به باور جعفر سبحانی، مرجع تقلید و متکلم شیعه و شهید مرتضی مطهری، درخواست شفاعت از پیامبر و اولیا با توحید در دربوبیت و الهویت ناسازگار نیست؛ چراکه طلب شفاعت از شفیعانی که به اذن خدا حق شفاعت دارند در حقیقت طلب شفاعت از خدا است، و فاعل حقیقیِ فعلی که به اذن و خواست الهی انجام می‌شود، خدا است.<ref>مطهری، ج۱، ص۲۶۲؛ سبحانی، ۱۳۸۰ش، ص۱۵۹.</ref> | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
کسی که از پیامبر(ص) می‌خواهد تا برای آمرزش او دعا کند، در واقع به دستور خدا در آیه ۶۴ سوره نساء عمل کرده است. در این آیه، به گناهکاران سفارش شده از پیامبر(ص) بخواهند برای آنها از خدا درخواست آمرزش کند. بنابراین، با آیه پیش‌گفته، جواز درخواست شفاعت به صورت مستقیم از پیامبر(ص)، ثابت شده است.<br />برخی از محققان،<ref>«بررسی معنا، شرایط و آثار شفاعت پیامبر اکرم(ص) از منظر مذاهب اسلامی»، پژهشنامه حج و زیارت، شماره ۳، ص۱۴۶.</ref> میان نظریه‌های وهابیان تعارض دیده‌اند؛ چراکه آنها از یک طرف درخواست شفاعت را درخواست دعا دانسته،<ref>التمهید لشرح کتاب التوحید، ۱۴۲۴ق، ص۲۱۳.</ref> و از طرفی دیگر، درخواست شفاعت از پیامبر(ص) را حرام دانسته‌اند؛<ref>هذه مفاهیمنا، ۱۴۲۲ق، ص۱۵۴.</ref> این در حالی است که طلب دعا از زندگان را جایز شمرده‌اند. | کسی که از پیامبر(ص) می‌خواهد تا برای آمرزش او دعا کند، در واقع به دستور خدا در آیه ۶۴ سوره نساء عمل کرده است. در این آیه، به گناهکاران سفارش شده از پیامبر(ص) بخواهند برای آنها از خدا درخواست آمرزش کند. بنابراین، با آیه پیش‌گفته، جواز درخواست شفاعت به صورت مستقیم از پیامبر(ص)، ثابت شده است.<br />برخی از محققان،<ref>«بررسی معنا، شرایط و آثار شفاعت پیامبر اکرم(ص) از منظر مذاهب اسلامی»، پژهشنامه حج و زیارت، شماره ۳، ص۱۴۶.</ref> میان نظریه‌های وهابیان تعارض دیده‌اند؛ چراکه آنها از یک طرف درخواست شفاعت را درخواست دعا دانسته،<ref>التمهید لشرح کتاب التوحید، ۱۴۲۴ق، ص۲۱۳.</ref> و از طرفی دیگر، درخواست شفاعت از پیامبر(ص) را حرام دانسته‌اند؛<ref>هذه مفاهیمنا، ۱۴۲۲ق، ص۱۵۴.</ref> این در حالی است که طلب دعا از زندگان را جایز شمرده‌اند. | ||
عمل صحابه در زمان حیات پیامبر، که از او درخواست می‌کردند از خدا برایشان آمرزش بخواهد، دلیل دیگری است که برخی با آن، دیدگاه وهابیان را نقد کرده‌اند.<ref>«بررسی معنا، شرایط و آثار شفاعت پیامبر اکرم(ص) از منظر مذاهب اسلامی»، پژهشنامه حج و زیارت، شماره ۳، ص۱۴۷.</ref> | |||
=== نقد دیدگاه جایز نبودن طلب شفاعت از مردگان === | |||
نظریه وهابیان درباره اینکه طلب شفاعت از مردگان جایز نیست، مورد نقد قرار گرفته است. | |||
محمد شوکانی (درگذشت ۱۲۵۰ق)، عالم اهل سنت نزدیک به سلفیه، با توجه به آیه ۱۵۴ سوره بقره که در آن شهیدان زنده معرفی شده، پیامبران را به طریق اولی زنده دانسته است.<ref>فتح القدیر، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۳۰۵.</ref> برخی از محققان شیعه، این مطلب را دلیلی دانسته‌اند بر اینکه پیامبر(ص) دارای حیات بوده و قدرت درک و شنیدن دارد و می‌توان او را مورد خطاب قرار داد و از او درخواست شفاعت کرد. روایاتی نیز به زنده بودن و حیات برزخی حضرت محمد(ص) تصریح دارند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مسند البزار المنشور باسم البحر الزخار، ۱۹۸۸م، ج۵، ص۳۰۸.</ref> | |||
به باور جعفر سبحانی، فقیه و متکلم شیعه، طلب دعا کردن از مرده به معنای عبادت کردن او نیست، زیرا اگر اینگونه باشد طلب دعا از زنده نیز عبادت او خواهد بود.<ref>سبحانی، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۳۵۱.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۶۱: | ||
'''المستدرک علی الصحیحین'''، محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۶ق. | '''المستدرک علی الصحیحین'''، محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۶ق. | ||
'''مسند البزار المنشور باسم البحر الزخار'''، احمد بن عمرو بزار، تحقیق محفوظ الرحمن زین‌الله و عادل بن سعد و صبری عبدالخالق الشافعی، المدینه، مکتبة العلوم و الحکم، ۱۹۸۸م-۲۰۰۹م. | |||
'''المغنی فی ابواب التوحید و العدل'''، قاضی عبدالجبار بن احمد، قاهره، مکتبة وهبه، ۱۹۶۵م. | '''المغنی فی ابواب التوحید و العدل'''، قاضی عبدالجبار بن احمد، قاهره، مکتبة وهبه، ۱۹۶۵م. | ||