۵٬۱۲۰
ویرایش
جز (ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار:) |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
== فضیلتهای باب الکعبه == | == فضیلتهای باب الکعبه == | ||
بر پایه برخی روایات، [[حضرت آدم]] در پی نزول بر زمین، در برابر باب الکعبه به نماز ایستاد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص186.</ref> برخی مکان قبول توبه آدم را برابر دری که ابنزبیر پشت کعبه در سمت [[رکن یمانی]] گشوده بود، میدانند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص187.</ref> بر پایه گزارشی، نماز بر جنازه آدم (ع) در برابر باب الکعبه اقامه شده است.<ref>تاریخ مکه، ص191.</ref> گفتاری از [[پیامبر]] در منابع آمده که نشان میدهد ایشان به امامت [[جبرئیل]] کنار در کعبه نماز خوانده است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص268؛ تحفة الاحوذی، ج1، ص394؛ عون المعبود، ج2، ص40-41.</ref> شاید به همین سبب، برخی نماز خواندن در باب الکعبه را مستحب دانستهاند.<ref>صحیح ابن خزیمه، ج4، ص333.</ref> در سده سوم ق. بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف، قریشیان و اعیان دیگر برابر باب الکعبه نماز خوانده میشد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص317.</ref> در فتح مکه، پیامبر (ص) در میان چارچوب باب الکعبه ایستاد و همه مناصب و رسوم جاهلی جز آبرسانی به حاجیان و پردهداری کعبه را برانداخت.<ref>شفاء الغرام، ج2، ص108.</ref> ایشان همچنین فرمان عفو عمومی را در همین مکان صادر کرد.<ref>الکافی، ج4، ص225-226.</ref> | بر پایه برخی روایات، [[حضرت آدم]] در پی نزول بر زمین، در برابر باب الکعبه به نماز ایستاد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص186.</ref> برخی مکان قبول توبه آدم را برابر دری که ابنزبیر پشت کعبه در سمت [[رکن یمانی]] گشوده بود، میدانند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص187.</ref> بر پایه گزارشی، نماز بر جنازه آدم (ع) در برابر باب الکعبه اقامه شده است.<ref>تاریخ مکه، ص191.</ref> گفتاری از [[پیامبر]] در منابع آمده که نشان میدهد ایشان به امامت [[جبرئیل]] کنار در کعبه نماز خوانده است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص268؛ تحفة الاحوذی، ج1، ص394؛ عون المعبود، ج2، ص40-41.</ref> شاید به همین سبب، برخی نماز خواندن در باب الکعبه را مستحب دانستهاند.<ref>صحیح ابن خزیمه، ج4، ص333.</ref> در سده سوم ق. بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف، قریشیان و اعیان دیگر برابر باب الکعبه نماز خوانده میشد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص317.</ref> در فتح مکه، پیامبر(ص) در میان چارچوب باب الکعبه ایستاد و همه مناصب و رسوم جاهلی جز آبرسانی به حاجیان و پردهداری کعبه را برانداخت.<ref>شفاء الغرام، ج2، ص108.</ref> ایشان همچنین فرمان عفو عمومی را در همین مکان صادر کرد.<ref>الکافی، ج4، ص225-226.</ref> | ||
در [[طواف عمره]] مستحب است که در برابر باب الکعبه این دعا خوانده شود: «سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ».<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص531-532؛ جامع الخلاف، ص202.</ref> دعایی دیگر نیز هنگام روبهرو شدن با باب الکعبه گزارش شده است.<ref>المقنعه، ص401.</ref> نیز صلوات بر پیامبر و خاندان پاکش در این مکان بسیار سفارش شده است.<ref>الکافی، ج4، ص406.</ref> | در [[طواف عمره]] مستحب است که در برابر باب الکعبه این دعا خوانده شود: «سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ».<ref>من لا یحضره الفقیه، ج2، ص531-532؛ جامع الخلاف، ص202.</ref> دعایی دیگر نیز هنگام روبهرو شدن با باب الکعبه گزارش شده است.<ref>المقنعه، ص401.</ref> نیز صلوات بر پیامبر و خاندان پاکش در این مکان بسیار سفارش شده است.<ref>الکافی، ج4، ص406.</ref> | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
گزارشهای بسیار درباره گرفتن حلقه باب الکعبه و دعاهای افراد گوناگون در این مکان، در منابع آمده که از آنها میتوان به دعاهای مستجاب [[عبدالمطلب]]، جد پیامبر، هنگام حفر[[چاه زمزم]]<ref>الکافی، ج4، ص219.</ref> و نیز در زمان حمله [[ابرهه]] به مکه<ref>البدایة و النهایه، ج2، ص173.</ref> و همچنین هنگام تأخیر پیامبر در بازگشت از چراندن شتران<ref>الکافی، ج1، ص447.</ref> اشاره کرد. | گزارشهای بسیار درباره گرفتن حلقه باب الکعبه و دعاهای افراد گوناگون در این مکان، در منابع آمده که از آنها میتوان به دعاهای مستجاب [[عبدالمطلب]]، جد پیامبر، هنگام حفر[[چاه زمزم]]<ref>الکافی، ج4، ص219.</ref> و نیز در زمان حمله [[ابرهه]] به مکه<ref>البدایة و النهایه، ج2، ص173.</ref> و همچنین هنگام تأخیر پیامبر در بازگشت از چراندن شتران<ref>الکافی، ج1، ص447.</ref> اشاره کرد. | ||
از پیامبر (ص) نقل شده که هرکس [[حجرالاسود]] را لمس کند و دو رکعت نماز در [[رکن ابراهیم]] بگزارد و سپس دست بر در کعبه گذارد و دعا کند، دعای او مستجاب خواهد شد.<ref>المقنعه، ص389؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص383.</ref> در روایتی آمده که هنگام باز شدن در کعبه، یکی از مواقع هفتگانهای است که درهای رحمت الهی به روی مردم گشاده میشود.<ref>مستدرک الوسائل، ج14، ص152.</ref> | از پیامبر(ص) نقل شده که هرکس [[حجرالاسود]] را لمس کند و دو رکعت نماز در [[رکن ابراهیم]] بگزارد و سپس دست بر در کعبه گذارد و دعا کند، دعای او مستجاب خواهد شد.<ref>المقنعه، ص389؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص383.</ref> در روایتی آمده که هنگام باز شدن در کعبه، یکی از مواقع هفتگانهای است که درهای رحمت الهی به روی مردم گشاده میشود.<ref>مستدرک الوسائل، ج14، ص152.</ref> | ||
در تعیین محدوده برخی مکانها مانند [[حطیم]] و [[ملتزم]] (متعوذ) که آداب ویژه دارند، از باب الکعبه استفاده شده است.<ref>الکافی، ج4، ص525، 527؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص209؛ الکافی، ج4، ص410.</ref> | در تعیین محدوده برخی مکانها مانند [[حطیم]] و [[ملتزم]] (متعوذ) که آداب ویژه دارند، از باب الکعبه استفاده شده است.<ref>الکافی، ج4، ص525، 527؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص209؛ الکافی، ج4، ص410.</ref> |
ویرایش