آیه ۱۲۸ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

اسلام در اصل لغت به معنای وارد شدن به وادی سِلْم و آشتی است؛ و انقیاد و صلح و صفا از لوازم آن است، البته أسْلَم و سلّم به معنای تسلیم امر خدا شدن نیز به کار رفته است. ^۱ و در اصطلاح قرآنی به معنای اولین مرتبه عبودیت است، چنان‌که می‌فرماید: «وَ لٰکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنٰا وَ لَمّٰا یَدْخُلِ الْإِیمٰانُ فِی قُلُوبِکُمْ (حجرات: ۱۴)». بدیهی است که آنان که در آغاز راه ورود به دین اسلام هستند، ابتدا اسلام می‌آورند و پس از آن به مرحله بعدی می‌رسند.

ب. ذریه: ذرّ به معنای اشیاء ریزی است که منتشر می‌شود؛ و ذریه به معنای نسلی است که از یک انسان به وجود می‌آید. ^۲ البته برخی، اصل این واژه را از کلمه «ذرو»، و به معنای صغار اولاد دانسته‌اند. ^۳ هر چند در عرف به فرزندان با واسطه و بی واسطه نیز ذریه گفته می‌شود، آن‌گونه که قرآن می‌فرماید: «ذُرِّیَّةً بَعْضُهٰا مِنْ بَعْضٍ (آل‌عمران: ۳۴)».

ج. رؤیت: رؤیت در اصل به معنای مطلق نظر است. ^۴ برخی نیز می‌گویند: رؤیت به معنای درک شیء مریی است. ^۵ لیکن این نظر و درک ممکن است به‌

}}