آیه ۱۹۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه «حصر» به معنای ممنوع و محصور کردن است.<ref>صحاح‌اللغه، ذیل واژه حصر؛ المصباح المنیر ذیل واژه حصر.</ref> کلمه «استیسر» از اصلِ یسر، به معنای آسانی است؛<ref>صحاح‌اللغه، ذیل واژه یسر؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه یسر؛ لسان العرب، ذیل واژه یسر.</ref> چنان‌که قرآن نیز می‌فرماید: «یُرِیدُ اللّٰهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لاٰ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ (بقره: ۱۸۶).

ج: هدی: هَدی و هُدی، هر دو به یک معنا هستند، با این تفاوت که هُدی در ارشاد و راهنمایی به کار می‌رود، ولی هَدْی در هدیّه دادن کاربرد دارد؛ و تفاوتش با هدیه‌های معمولی این است، که هَدْی هدیه مخصوص به حرم و خانه خداست.

 

د: فدیه: فدیه در اصل به معنای عوض و بدلی است که برای رهایی اسیر پرداخت می‌شود، سپس در پرداخت جریمه‌ای که مکلف در کوتاهی عبادت باید بپردازد به کار رفته است. ^۱