|
|
| خط ۴: |
خط ۴: |
|
| |
|
| == مفهوم‌شناسی == | | == مفهوم‌شناسی == |
| | | واژه محمود، به معنای نیکو سیرت، در مقابل مذموم است. به گفته برخی به معنای ستوده و ستایش شده نیز آمده است.<ref>ابن فارس، 1404: ج1، ص316</ref> محمود از نامهای خدا است، یکی از لقب‌های [[حضرت محمد(ص)]] است.<ref>شرتونی، 1403: ج1، ص 228</ref> واژه مقام، به معانی منزلت، مرتبت، درجه، پایه، رتبه و جایگاه است. گفته شده «مقام محمود»، درجه اعلای از خوبی‌ها است.<ref>دهخدا، 1365: ج14، ص1298</ref> |
| === در لغت ===
| |
| محمود؛ به معنای نیکو سیرت. مقابل مذموم و نیز گفته شده: صفت مفعولی از حمد، به معنای ستوده و ستایش شده است<ref>ابن فارس، 1404: ج1، ص316</ref>. از نامهای خداوند متعال می‌باشد. از القاب [[پیامبر(ض)|حضرت رسول(ص)]] و نام فیلی است که [[ابرهه حبشی|ابرهه]] برای ویران کردن [[کعبه]] با خود به [[مکه]] آورده بود<ref>شرتونی، 1403: ج1، ص 228</ref>.
| |
| | |
| مقام در لغت به معانی منزلت، مرتبت، درجه، پایه، رتبه و جایگاه آمده است. گفتهاند: مقام محمود، درجه اعلای از حسنات است<ref>دهخدا، 1365: ج14، ص1298</ref>.
| |
|
| |
|
| === در اصطلاح === | | === در اصطلاح === |
| خط ۸۴: |
خط ۸۰: |
|
| |
|
| حاصل آنکه آنچه اکثر مفسران اهل سنت در تفسیر «مقام محمود» گفتهاند در حقیقت بارزترین مصداق این مقام؛ یعنی شفاعت عظمای حضرت رسول(ص) می‌باشد؛ البته برخی نیز اعطای لوای حمد و قرارگرفتن او در بهترین مکان در عرش خدا را مقام محمود دانسته‌اند که این دو نیز از ویژگیهای این مقام می‌باشد. | | حاصل آنکه آنچه اکثر مفسران اهل سنت در تفسیر «مقام محمود» گفتهاند در حقیقت بارزترین مصداق این مقام؛ یعنی شفاعت عظمای حضرت رسول(ص) می‌باشد؛ البته برخی نیز اعطای لوای حمد و قرارگرفتن او در بهترین مکان در عرش خدا را مقام محمود دانسته‌اند که این دو نیز از ویژگیهای این مقام می‌باشد. |
|
| |
| == نتیجه ==
| |
|
| |
| * «مقام محمود» جایگاهی ستوده و منزلتی والاست که در نتیجه تهجد حضرت محمد(ص) به ایشان عنایت شده است.
| |
| * روایات اسلامی که به صورت متواتر درباره آیه<ref>عَسى أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً
| |
| * مَحْمُوداً</ref><ref>اسراء: 79</ref> وارد شده است، در توضیح آیه می‌گوید: مقصود از «مقام محمود» همان شفاعت است.
| |
| * «مقام محمود» در تفاسیر شیعه، مقامی است که در نهایت تمام مقامات پیامبر(ص) را باید در آن جستجو کرد و این مقام، جایگاهی استکه از میان تمام انبیا و اوصیای الهی تنها رسول الله(ص) لیاقت و شایستگی احراز آن را دارند و به سبب این مقام است که آن حضرت سیادت و سروری بر تمام خلایق را در روز قیامت دارند و جایگاه و زمان ظهور این مقام و منزلت در روز رستاخیز برای همگان از اولین و آخرین می‌باشد.
| |
| * اکثر مفسران اهل سنت در تفسیر «مقام محمود» گفتهاند در حقیقت بارزترین مصداق این مقام؛ یعنی شفاعت عظمای حضرت رسول(ص) می‌باشد؛ البته برخی نیز اعطای لوای حمد و قرارگرفتن آن حضرت(ص) در بهترین مکان در عرش خدا را مقام محمود دانسته‌اند که این دو نیز از ویژگیهای این مقام می‌باشد.
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
