ایام تشریق: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ایام تشریق''' روزهای [[یازدهم ذی‌حجه|یازدهم]] تا [[سیزدهم ذی‌حجه]]، که دارای آداب و اعمالی خاص در [[مناسک حج]] است. ایام تشریق از دو کلمه ایام به معنای روزها و تشریق به معنای زیبا ساختن و نورانی کردن صورت، گرفته شده است و در اصطلاح فقهی به روزهای یازدهم تا سیزدهم ذی‌حجه گفته می‌شود. هر یک از روزهای تشریق نام‌های ویژه‌ای دارد؛ مانند یوم النحر، یوم الاضحی، یوم القرّ، یوم الرؤوس، یوم النفر الاوّل، یوم النفر الثانی، یوم الصَدَر، یوم التحصیب و یوم الحَصْبه؛ شب سیزدهم نیز لیلة التحصیب، لیلة الحصبه، لیلة الحصیب خوانده شده است. اشاره [[قرآن کریم]] به ایام تشریق در بیان مناسک حج، نشان از جایگاه مهم ایام تشریق در مناسک حج دارد. شماری از احادیث هم به جایگاه مهم ایام تشریق اشاره کرده‌اند. در قرآن و روایات و منابع فقهی، اعمالی را برای ایام تشریق بیان کرده‌اند که برخی از آنها منهی هستند و برخی دیگر واجب یا مستحب هستند که عبارتند از: ذکر [[خداوند]]، تکبیر گفتن در پی نمازهای واجب، [[رمی جمرات]]، [[قربانی کردن]]، انجام دادن [[حلق]] یا [[تقصیر]]، [[بیتوته در منا]]، [[اقامت در منا]]، انجام دادن اعمال مکه، استحباب اقامه نمازها در [[مسجد خیف]]، حرمت روزه در ایام تشریق، ممنوعیت [[عمره مفرده]] در برخی مذاهب، استحباب خطبه خواندن امام برای مردم، تخییر میان کوچ کردن در روز دوم یا سوم از [[منا]] و استراحت در منطقه [[تحصیب]] که تفصیل همه این اعمال بیان خواهد شد.