پرش به محتوا

سفرنامه ابن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
===حج در زمان حضور ابن جبیر===
===حج در زمان حضور ابن جبیر===


به گفته ابن جبیر آن سال جمعیتی بی ­سابقه در [[عرفات]] گرد آمده بودند. روز عید قربان جامه کعبه را از قرارگاه امیرالحاج عراقی به مکه آوردند و قاضی که لباس خلیفه را بر تن داشت، پیشاپیش کاروان حاوی [[پرده کعبه]] حرکت می­ کرد و پرده را بر فراز کعبه نهاد تا روز سیزدهم ذی حجه شیبیان آن را بیاویزند.(ص۱۵۷-۱۵۸) به گفته ابن جبیر در روزهای پس از حج، در کعبه را برای ایرانیان می­ گشایند و آنها برای زیارت ازدحام می­کنند. (ص۱۵۸)  
به گفته ابن جبیر آن سال جمعیتی بی ­سابقه در [[عرفات]] گرد آمده بودند. روز عید قربان جامه کعبه را از قرارگاه امیرالحاج عراقی به مکه آوردند و قاضی که لباس خلیفه را بر تن داشت، پیشاپیش کاروان حاوی [[پرده کعبه]] حرکت می­ کرد و پرده را بر فراز [[بیت‌الله|کعبه]] نهاد تا روز سیزدهم ذی حجه شیبیان آن را بیاویزند.(ص۱۵۷-۱۵۸) به گفته ابن جبیر در روزهای پس از [[حج]]، در کعبه را برای ایرانیان می­ گشایند و آنها برای زیارت ازدحام می­کنند. (ص۱۵۸)  


==مدینه از نگاه ابن جبیر==  
==مدینه از نگاه ابن جبیر==  
ابن جبیر دوشنبه سوم محرم به مدینه می­ رسد. (ص۱۶۷) گزارش های او از [[مدینه]] نسبت به [[مکه]] بسیار اندکند زیرا او تنها پنج روز در مدینه مانده است.(ص۱۸۰)
ابن جبیر دوشنبه سوم محرم به [[مدینه]] می­ رسد. (ص۱۶۷) گزارش های او از [[مدینه]] نسبت به [[مکه]] بسیار اندکند زیرا او تنها پنج روز در مدینه مانده است.(ص۱۸۰)


===مسجد نبوی===  
===مسجد نبوی===  
خط ۷۰: خط ۷۰:
===زیارتگاهای مدینه===
===زیارتگاهای مدینه===


بخشی از گزارشهای مدینه به ذکر زیارتگاه‌ها و کیفیت بنای آنها، دروازه­های چهارگانه و دیوار مدینه و خندق مشهور جنگ احزاب اختصاص دارد؛ مانند مزار حمزه بن عبدالمطّلب در فاصله سه میلی شهر(ص۱۷۳) قبرستان بقیع و بزرگان بدفن شده در آن از جمله صفیه عمه پیامبر و مادر زبیر بن عوام، ابراهیم فرزند پیامبر که گنبدی سپید بر آن ساخته بودند، مرقد عقیل بن ابی طالب و عبدالله ابن جعفر طیار، همسران پیامبر(ص۱۷۳-۱۷۵)، عباس بن عبدالمطلب و امام حسن بن علی۷ که گنبدی مرتفع بر آن بوده و مزار آنان در سطحی وسیع بلندتر از زمین قرار داشته و لوحهایی آراسته با قطعات برنجی مرصع و گل میخهای زیبا بر آن بوده، خانه­ای منسوب به حضرت فاطمه یا بیت که ابن جبیر از آن به عنوان «بیت الحَزنَ» یاد و اشاره می­کند که آن بانو در سوگ پدر ارجمند خویش در این خانه ماوا گزید و به اندوه دایم نشست، عثمان بن عفان و گنبد کوچک مزار او. (ص۱۷۴)
بخشی از گزارشهای مدینه به ذکر زیارتگاه‌ها و کیفیت بنای آنها، دروازه­های چهارگانه و دیوار [[مدینه]] و خندق مشهور جنگ احزاب اختصاص دارد؛ مانند مزار حمزه بن عبدالمطّلب در فاصله سه میلی شهر(ص۱۷۳) قبرستان بقیع و بزرگان بدفن شده در آن از جمله صفیه عمه پیامبر و مادر زبیر بن عوام، ابراهیم فرزند پیامبر که گنبدی سپید بر آن ساخته بودند، مرقد عقیل بن ابی طالب و عبدالله ابن جعفر طیار، همسران [[محمدبن عبدالله|پیامبر]](ص۱۷۳-۱۷۵)، عباس بن عبدالمطلب و امام حسن بن علی۷ که گنبدی مرتفع بر آن بوده و مزار آنان در سطحی وسیع بلندتر از زمین قرار داشته و لوح هایی آراسته با قطعات برنجی مرصع و گل میخهای زیبا بر آن بوده، خانه­ ای منسوب به حضرت فاطمه یا بیت که ابن جبیر از آن به عنوان «[[بیت الحَزنَ]]» یاد و اشاره می کند که آن بانو در سوگ پدر ارجمند خویش در این خانه ماوا گزید و به اندوه دایم نشست، عثمان بن عفان و گنبد کوچک مزار او. (ص۱۷۴)


ابن جبیر از جای زانو زدن شتر پیامبر در ماجرای هجرت به مدینه که مسجد قبا را بر آن ساختند خبر می‌دهد. مردم از جای زانو زدن شتر که با سنگچین مشخص شده، تبرک می­جسته­اند. (ص۱۷۵) خانه ابوایوب انصاری، خانه حضرت فاطمه و امام علی۸ و خانه ابوبکر از خانه­های متصل به مسجدند. چاهی نیز که آب آن به معجزه پیامبر از تلخی و شوری به شیرینی و گورایی گرایید در غرب مسجد قرار دارد. (ص۱۷۷-۱۸۰، ۱۹۶)
ابن جبیر از جای زانو زدن شتر پیامبر در ماجرای هجرت به [[مدینه]] که [[مسجد قبا]] را بر آن ساختند خبر می‌دهد. مردم از جای زانو زدن شتر که با سنگچین مشخص شده، تبرک می­جسته­ اند. (ص۱۷۵) [[خانه ابوایوب انصاری]]، [[خانه حضرت فاطمه و امام علی]]۸ و [[خانه ابوبکر]] از خانه­ های متصل به مسجدند. چاهی نیز که آب آن به معجزه پیامبر از تلخی و شوری به شیرینی و گورایی گرایید در غرب مسجد قرار دارد. (ص۱۷۷-۱۸۰، ۱۹۶)


==مسیر بازگشت به اندلس==
==مسیر بازگشت به اندلس==


ابن جبیر روز شنبه هشتم محرم از مدینه به سوی عراق رفته است (ص۱۸۱) او مسیر بازگشت را نیز همچون میسر رفت به تفصیل شرح و منازل میان راه را معرفی کرده است. بیست و هشتم محرم به نجف رسیده (۱۸۷) و مسیر او برای رسیدن به نجف راه زبیده بوده او سپس به موصل در شمال عراق رفت(ص۲۰۶) و از آنجا که از مسیر حلب(ص۲۲۵)، دمشق(۲۳۴)، بیروت و صور (ص۲۷۷) رسید و با کشتی به اندلس(ص۳۱۷) بازگشت.
ابن جبیر روز شنبه هشتم محرم از مدینه به سوی عراق رفته است (ص۱۸۱) او مسیر بازگشت را نیز همچون میسر رفت به تفصیل شرح و منازل میان راه را معرفی کرده است. بیست و هشتم محرم به [[نجف]] رسیده (۱۸۷) و مسیر او برای رسیدن به [[نجف]] راه [[زبیده]] بوده او سپس به موصل در شمال عراق رفت(ص۲۰۶) و از آنجا که از مسیر حلب(ص۲۲۵)، دمشق(۲۳۴)، بیروت و صور (ص۲۷۷) رسید و با کشتی به [[اندلس]](ص۳۱۷) بازگشت.
==چاپ‌های مختلف سفرنامه ابن جبیر==
==چاپ‌های مختلف سفرنامه ابن جبیر==


پیش از آنکه یگانه نسخه موجود سفرنامه در کتابخانه لیدن یافت شود، نام و برخی مطالب سفرنامه ابن جبی، تنها از طریق آثار مؤلفان دیگر شناخته بود. نسخه لیدن در حدود ۸۷۵ق/۱۴۷۰ م تحریر شده است. دوزی شرق­شناسی هلندی (۱۸۲۰-۱۸۸۳م) و میکله آماری اسلام‌شناس ایتالیایی (۱۸۰۶-۱۸۸۹م) بخشی از سفرنامه را که درباره جزیره سیسیل است، ترجمه کردند.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص243.</ref> شیخ محمد عیاد طنطاوی، استاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه سن پترزبورگ اصلاحاتی عمده و اساسی در قرائت و کتابت متن به عمل آورد<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص243</ref>، ولی انتشار متن کامل رحله و ترجمه به دست ویلیام رایت (۱۸۳۰-۱۸۸۹م) دانشمند عرب­شناس انگلیسی در ۱۸۵۲م.  با عنوان «سفرهای ابن جبیر» در لیدن انجام پذیرفت. چلستینو اسکلیا پارللی دانشمند ایتالیایی کتاب را در ۱۹۰۶م.  به ایتالیایی ترجمه کردد. سرانجام دخویه، سفرنامه را با عنوان  رحله الکنانی با اصلاحاتی به صورت کامل­تر در ۱۹۰۷م.  منتشر کرد. این کتاب افزون بر این، به زبانهای انگلیسی و فرانسوی و فارسی نیز ترجمه شده است. ترجمه فارسی کتاب از پرویز اتابکی سال ۱۳۷۰ش.  در انتشارات آستان قدس رضوی مشهد چاپ شده است. گویا نسخه دیگری نیز از سفرنامه در فاس مراکش یافت شده اما این کشف تغییرات مهمی در چاپهای کتاب را موجب نشده است.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص241، 243.</ref>
پیش از آنکه یگانه نسخه موجود سفرنامه در کتابخانه لیدن یافت شود، نام و برخی مطالب سفرنامه ابن جبیر، تنها از طریق آثار مؤلفان دیگر شناخته بود. نسخه لیدن در حدود ۸۷۵ق/۱۴۷۰ م تحریر شده است. دوزی شرق­شناسی هلندی (۱۸۲۰-۱۸۸۳م) و میکله آماری اسلام‌شناس ایتالیایی (۱۸۰۶-۱۸۸۹م) بخشی از سفرنامه را که درباره جزیره سیسیل است، ترجمه کردند.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص243.</ref> شیخ محمد عیاد طنطاوی، استاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه سن پترزبورگ اصلاحاتی عمده و اساسی در قرائت و کتابت متن به عمل آورد<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص243</ref>، ولی انتشار متن کامل رحله و ترجمه به دست ویلیام رایت (۱۸۳۰-۱۸۸۹م) دانشمند عرب­شناس انگلیسی در ۱۸۵۲م.  با عنوان «سفرهای ابن جبیر» در لیدن انجام پذیرفت. چلستینو اسکلیا پارللی دانشمند ایتالیایی کتاب را در ۱۹۰۶م.  به ایتالیایی ترجمه کرد. سرانجام دخویه، سفرنامه را با عنوان  رحله الکنانی با اصلاحاتی به صورت کامل­تر در ۱۹۰۷م.  منتشر کرد. این کتاب افزون بر این، به زبانهای انگلیسی و فرانسوی و فارسی نیز ترجمه شده است. ترجمه فارسی کتاب از پرویز اتابکی سال ۱۳۷۰ش.  در انتشارات آستان قدس رضوی مشهد چاپ شده است. گویا نسخه دیگری نیز از سفرنامه در فاس مراکش یافت شده اما این کشف تغییرات مهمی در چاپهای کتاب را موجب نشده است.<ref>. تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص241، 243.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}