پرش به محتوا

عربستان: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۳۸۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۷: خط ۷۷:
=== از دولت آل سعود تا دوران معاصر===
=== از دولت آل سعود تا دوران معاصر===


منطقه «نجد» به علت بُعد مسافت روستا و شهرك‌هایش از حكومت یك پارچه‌ای برخوردار نبود؛ هر شهر یا قریه كه توانایی می‌یافت بر ساكنان دیگر شهرها یورش برده، آنان را تحت نفوذ خود قرار می‌داد.
منطقه «نجد» به علت بُعد مسافت از حكومت یك پارچه‌ای برخوردار نبود؛ هر شهر یا قریه كه توانایی می‌یافت بر ساكنان دیگر شهرها یورش برده، آنان را تحت نفوذ خود قرار می‌داد.


در چنین اوضاع آشفته‌ای بود كه طلبه جوانی به نام «محمد بن عبدالوهاب» پس از بازگشت از بصره و ایران چون نتوانست در عُیینه بماند، به درعیه (نزدیک شهر ریاض کنونی) رفت. وی در آنجا به خانه یكی از شاگردانش «عبدالله بن سُوَیلِم» وارد شد و سایر شاگردان و مریدانش دور او را گرفتند.
در چنین اوضاع آشفته‌ای بود كه طلبه جوانی به نام «محمد بن عبدالوهاب» پس از بازگشت از بصره و ایران چون نتوانست در عُیینه بماند، به درعیه (نزدیک شهر ریاض کنونی) رفت.
در آن دوران حاكمِ درعیه «محمد بن سعود بن مقرن بن مرجان بن ابراهیم بن موسی بن ربیعة بن مانع مریدی» بود.
در آن دوران حاكمِ درعیه «محمد بن سعود» بود.
جدّ اعلای آن‌ها «مانع» از مشایخ قبیله «بكر بن وائل» نخست در دُروع از توابع طایف می‌زیست. او به سال 850 ه‍ . ق. (1446م) به دعوت پسر عموی خود ابن دِرْع كه امیر منفوحه و حجر الیمامه و جَزْعه، در نجد بود، نزد وی رفت و واحه المُلَیبِید و الغُضَیه را از او به تیول گرفته، به كشاورزی پرداخت و آن منطقه را درعیه نامید. وی به همراه پسرش ربیعه به شیوه سایر مشایخ عرب، گاهگاه به قبایل همسایه حمله می‌بردند؛ ربیعه به آل یزید تاخته مردان آن قبیله را از دم تیغ گذراند و زنان و اموالشان را تصاحب كرد و منطقه نفوذ خود را گسترش داد. فرزندان وی نیز روش پدر را دنبال كردند؛ فرزند ابراهیم مُقَرِّن نام داشت كه جدّ اعلای آل سعود است. وی با وسعت یافتن منطقه تحت نفوذش در نجد حكومت كوچكی ترتیب داد.
جدّ اعلای آن‌ها «مانع» از مشایخ قبیله «بكر بن وائل» به همراه پسرش ربیعه به شیوه سایر مشایخ عرب، گاهگاه به قبایل همسایه حمله می‌بردند؛ ربیعه به آل یزید تاخته مردان آن قبیله را از دم تیغ گذراند و زنان و اموالشان را تصاحب كرد و منطقه نفوذ خود را گسترش داد. فرزندان وی نیز روش پدر را دنبال كردند؛ ابراهیم مُقَرِّن جدّ اعلای آل سعود با وسعت یافتن منطقه تحت نفوذش در نجد حكومت كوچكی ترتیب داد.
پس از وی فرزندش، سعود با تاختن بر آل مَعْمَر كه دایی‌های او بودند و متواری ساختن آنان به عیینه، در درعیه به امارت نشست. او در سال 1140ه‍ . ق. (1727م) در درعیه درگذشت و پسرش محمّد حكمران آن شهر شد.
پس از وی فرزندش، سعود با تاختن بر آل مَعْمَر كه دایی‌های او بودند و متواری ساختن آنان به عیینه، در درعیه به امارت نشست. او در سال 1140ه‍ . ق. (1727م) در درعیه درگذشت و پسرش محمّد حكمران آن شهر شد.
از آن پس حكومت عربستان به دلیل انتساب به سعود، پدر محمد اولین حاكم این خاندان كه بر اساس پیمان با محمد بن عبدالوهاب، حكومت نوینی پی افكند، حكومت «آل سعود» نامیده شد و به علت انتساب به عبدالوهاب پدر شیخ محمد بنیانگذار آیین مذهبی آن سامان، حكومت «وهابیت» لقب گرفت در حالی كه پدر و برادرش مخالف سرسخت آیین او بودند. <ref>تاریخ البلاد، العربیة السعودیه، منیر العجلانی، ج1، ص80.</ref>
از آن پس حكومت عربستان به دلیل انتساب به سعود، پدر محمد اولین حاكم این خاندان كه بر اساس پیمان با محمد بن عبدالوهاب، حكومت نوینی پی افكند، حكومت «آل سعود» نامیده شد و به علت انتساب به عبدالوهاب پدر شیخ محمد بنیانگذار آیین مذهبی آن سامان، حكومت «وهابیت» لقب گرفت در حالی كه پدر و برادرش مخالف سرسخت آیین او بودند. <ref>تاریخ البلاد، العربیة السعودیه، منیر العجلانی، ج1، ص80.</ref>
این خاندان به تدریج در سه مرحله حكومت خود را از منطقه كوچك «درعیه» به همه عربستان گسترش دادند:
این خاندان به تدریج در سه مرحله حكومت خود را از منطقه كوچك «درعیه» به همه عربستان گسترش دادند:
كشف نفت، سرآغاز فصلی نوین
بزرگ‌ترین خوشبختی عبدالعزیز، پیدا شدن نفت در منطقه شرقی عربستان بود كه امتیاز استخراج آن را به كمپانی آمریكایی استاندارداویل و سپس به شركت «آرامكو» واگذار كرد.
از سال 1358ه‍ . ق. صدور نفت سعودی به كشورهای غربی آغاز شد و درآمد آن موجب آبادانی عربستان و ثروت بی‌كران سعودیان گردید.
سیاست داخلی و روش زندگی ابن سعود تا پایان عمر، طبق آداب قبائل عربی و مذهب وهابیت بود؛ او قبایل صحراگرد را به وسیله رؤسای آن‌ها در اختیار گرفت و با ازدواج با دختر سران قبایل، با آنان پیوند سببی ایجاد نمود و از این طریق حاكمیت خود بر عربستان را تضمین نمود. گفته می‌شود كه وی هنگام مرگ، تعداد بسیاری پسر و دختر از زنانِ گوناگون باقی گذاشت. او در سیاست خارجی با غرب هماهنگی كامل داشت.
سیاست داخلی و روش زندگی ابن سعود تا پایان عمر، طبق آداب قبائل عربی و مذهب وهابیت بود؛ او قبایل صحراگرد را به وسیله رؤسای آن‌ها در اختیار گرفت و با ازدواج با دختر سران قبایل، با آنان پیوند سببی ایجاد نمود و از این طریق حاكمیت خود بر عربستان را تضمین نمود. گفته می‌شود كه وی هنگام مرگ، تعداد بسیاری پسر و دختر از زنانِ گوناگون باقی گذاشت. او در سیاست خارجی با غرب هماهنگی كامل داشت.
عبدالعزیز با تصویب شورای علمای وهابی، پسرش سعود را به عنوان ولیعهد اوّل و پسر دیگرش فیصل را به عنوان ولیعهد دوم و وزیر امور خارجه تعیین كرد.
عبدالعزیز با تصویب شورای علمای وهابی، پسرش سعود را به عنوان ولیعهد اوّل و پسر دیگرش فیصل را به عنوان ولیعهد دوم و وزیر امور خارجه تعیین كرد.
ملك عبدالعزیز در سال 1373 ه‍ . ق. برابر نهم نوامبر 1953م. پس از 54 سال حكومت بر عربستان، در شهر طائف درگذشت.
ملك عبدالعزیز در سال 1373 ه‍ . ق. برابر نهم نوامبر 1953م. پس از 54 سال حكومت بر عربستان، در شهر طائف درگذشت.
گفتنی است طبق وصیت ملك عبدالعزیز، پسرانش به ترتیب سن، به پادشاهی می‌رسند.
گفتنی است طبق وصیت ملك عبدالعزیز، پسرانش به ترتیب سن، به پادشاهی می‌رسند.
===عربستان در دوران معاصر===
عربستان با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های بسیاری كه بدان اشاره شد، به كشوری با اهمیت در منطقه و جهان بدل شده است که تصیل ساختار حکومتی آن در درس آینده مطرح خواهد شد.
==ساختار حکومت==
==ساختار حکومت==
عربستان كه [[قرآن]] را قانون اساسی خود معرفی می‌نماید، در سال 1412ه‍ . ق. به فرمان ملك فهد از مواهب تدوین سه قانون؛ شامل قانون اساسی، قوانین مجلس شورا و قانون مناطق ایالتی برخوردار شد.
عربستان [[قرآن]] را قانون اساسی خود معرفی می‌نماید، در سال 1412ه‍ . ق. به فرمان ملك فهد از مواهب تدوین سه قانون؛ شامل قانون اساسی، قوانین مجلس شورا و قانون مناطق ایالتی برخوردار شد.
بر طبق اصل 24 قانون اساسی، این كشور دارای سه قوه به شرح ذیل است:
بر طبق اصل 24 قانون اساسی، این كشور دارای سه قوه به شرح ذیل است:
«قوای دولت بر سه قوه استوار است: قوه قضائیه، قوه مجریه و قوه مقننه؛ این سه قوه در انجام وظایف خود بر مبنای این قانون و دیگر قوانین، هماهنگی به عمل می‌آورند و پادشاه مرجع تمام این قوا می‌باشد.»
«قوای دولت بر سه قوه استوار است: قوه قضائیه، قوه مجریه و قوه مقننه؛ این سه قوه در انجام وظایف خود بر مبنای این قانون و دیگر قوانین، هماهنگی به عمل می‌آورند و پادشاه مرجع تمام این قوا می‌باشد.»
===ارکان قدرت===
===ارکان قدرت===
اركان قدرت در عربستان عبارتند از: الف. پادشاه؛ ب. شورای خاندان حاكم؛ ج . قوای سه گانه.
اركان قدرت در عربستان عبارتند از: الف. پادشاه؛ ب. شورای خاندان حاكم؛ ج . قوای سه گانه.
در كشور عربستان، وزارت عدل (دادگستری) اداره سیستم قضایی را بر عهده دارد. مراجع قضایی این وزارتخانه عبارتند از: الف. شورای عالی قضایی ]مجلس القضاء الاعلی[؛ ب. دادگاه عالی استیناف ]محكمة التمییز[؛ ج. دادگاه عمومی؛ د. دادگاه ویژه ]محكمة الجوزیه[؛ ه‍ . دادگاه خاص ]المحكمة الخاصة للأحوال الشخصیه[.
در كشور عربستان، وزارت عدل (دادگستری) اداره سیستم قضایی را بر عهده دارد. مراجع قضایی این وزارتخانه عبارتند از: الف. شورای عالی قضایی؛ ب. دادگاه عالی استیناف ؛ ج. دادگاه عمومی؛ د. دادگاه ویژه ؛ ه‍ . دادگاه خاص.
در كشور عربستان، پادشاه رییس قوه مجریه و هیئت وزیران است و پست نخست وزیری را بر عهده دارد. پس از شاه، عالی‌ترین قدرت اجرایی، هیأت وزیران می‌باشد.
در كشور عربستان، پادشاه رییس قوه مجریه و هیئت وزیران است و پست نخست وزیری را بر عهده دارد. پس از شاه، عالی‌ترین قدرت اجرایی، هیأت وزیران می‌باشد.
اعضای هیأت وزیران از سه دسته تشكیل یافته‌اند: الف. گروه شاهزادگان؛ ب. گروه تكنوكرات‌ها؛ ج. گروه سنت‌گرایان مذهبی.
اعضای هیأت وزیران از سه دسته تشكیل یافته‌اند: الف. گروه شاهزادگان؛ ب. گروه تكنوكرات‌ها؛ ج. گروه سنت‌گرایان مذهبی.
پس از هیئت دولت، عالی‌ترین مقام اجرایی در هر منطقه، امیران آن مناطق می‌باشند.كشور عربستان به سیزده استان تقسیم شده است كه از سوی پادشاه در رأس هر استان، یكی از اعضای خانواده سلطنتی به عنوان «امیر» آن منطقه منصوب می‌گردد.
پس از هیئت دولت، عالی‌ترین مقام اجرایی در هر منطقه، امیران آن مناطق می‌باشند.كشور عربستان به سیزده استان تقسیم شده است كه از سوی پادشاه در رأس هر استان، یكی از اعضای خانواده سلطنتی به عنوان «امیر» آن منطقه منصوب می‌گردد.
مؤسسات عمومی عربستان عبارتند از: دیوان محاسبات عمومی، دیوان خدمات شهری، سازمان امور استخدامی، اداره آمار عمومی، سازمان محیط زیست و هواشناسی، هیئت عربی سعودی استاندارد (المواصفات والمقاییس)، مؤسسه عمومی مخارج و هزینه‌ها.
==سیاست خارجی==
==سیاست خارجی==
سیاست و روابط خارجی عربستان در پنج بخش قابل تبیین است:
سیاست و روابط خارجی عربستان در پنج بخش قابل تبیین است:
خط ۱۱۲: خط ۱۰۶:
نزدیكی بیشتر سیاست خارجی عربستان به غرب و آمریكا كه از
نزدیكی بیشتر سیاست خارجی عربستان به غرب و آمریكا كه از
زمان ملك فیصل رو به گسترش نهاد، در دوران اخیر به بالاترین حد خود رسیده است؛ نیازهای متقابل عربستان و جهان غرب در زمینه انرژی، كالا و دانش فنی (تكنولوژی) موجب تحكیم و تعمیق هر چه بیشتر روابط این كشور با جهان غرب و همسویی در زمینه‌های سیاسی شده است.
زمان ملك فیصل رو به گسترش نهاد، در دوران اخیر به بالاترین حد خود رسیده است؛ نیازهای متقابل عربستان و جهان غرب در زمینه انرژی، كالا و دانش فنی (تكنولوژی) موجب تحكیم و تعمیق هر چه بیشتر روابط این كشور با جهان غرب و همسویی در زمینه‌های سیاسی شده است.
عربستان روابط نزدیكی با كشورهای انگلستان، فرانسه، آلمان و ژاپن دارد و از متخصصان و مستشاران این كشورها، در صنایع و آموزش و تربیت نیروهای نظامی خود استفاده می‌كند.
=== رابطه با چین و شوروی سابق===
عربستان به دلیل مخالفت شدید با كمونیسم به عنوان یك مسلك الحادی، در تمام دوران جنگ سرد، از ایجاد رابطه سیاسی با اردوگاه سوسیالیسم خودداری كرد.
پس از فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد، عربستان به موازات تركیه، فعالیت‌های بسیاری در جمهوری‌های مسلمانِ تازه استقلال یافته شوروی سابق، آغاز نمود كه مهم‌ترین هدف آن انتشار اندیشه‌های وهابیت در این كشورهاست.
همچنین روابط عربستان با روسیه نیز رو به گسترش نهاده است؛ در پی دیدار اخیر وزیر خارجه عربستان از روسیه، اولین كمیسیون مشترك همكاری‌های مشترك دو كشور تشكیل گردید و اخیراً در مسكو سمیناری به مناسبت هفتادمین سالگرد دیدار ملك فیصل از شوروی سابق برگزار شد كه چشم‌انداز نوینی در ارتقای سطح روابط را جلوه‌گر می‌سازد.
در ارتباط با چین، علی‌رغم خرید برخی از موشك‌های میان‌بُرد در سال‌های اخیر و گشودن بازار پر رونق خود به روی كالاهای ارزان قیمت آن كشور، روابط به سطح بسیار مناسبی ارتقا نیافته است.
=== روابط با همسایگان و كشورهای اسلامی===
=== روابط با همسایگان و كشورهای اسلامی===
ضدیت با ماركسیسم و جلوگیری از توسعه آن، همسویی با سیاست كشورهای غربی، كسب قدرت برتر در منطقه خاورمیانه، سلطه فرهنگی بر كشورهای مسلمان و ترویج آیین وهابیت، از اهداف سیاست خارجی عربستان در ارتباط با كشورهای منطقه و جهان اسلام است كه با روش جذب، مدارا، كاهش دشمنی و تشنج با كشورهای مجاور و جهان اسلام دنبال می‌شود.
ضدیت با ماركسیسم و جلوگیری از توسعه آن، همسویی با سیاست كشورهای غربی، كسب قدرت برتر در منطقه خاورمیانه، سلطه فرهنگی بر كشورهای مسلمان و ترویج آیین وهابیت، از اهداف سیاست خارجی عربستان در ارتباط با كشورهای منطقه و جهان اسلام است كه با روش جذب، مدارا، كاهش دشمنی و تشنج با كشورهای مجاور و جهان اسلام دنبال می‌شود.
بر اساس همین سیاست است كه علاوه بر كمك‌های رسمی به دولت‌ها، عربستان از طرفداران مسلك وهابی در كشورها، حمایت نموده و مخارج فعالیت‌های آن‌ها را پرداخت می‌كند.
بر اساس همین سیاست است كه علاوه بر كمك‌های رسمی به دولت‌ها، عربستان از طرفداران مسلك وهابی در كشورها، حمایت نموده و مخارج فعالیت‌های آن‌ها را پرداخت می‌كند.
بر اساس همین سیاست است كه در زمینه امور مذهبی ساخت مساجد مجلل، تربیت و اعزام ائمه جماعات وهابی مسلك، چاپ و انتشار قرآن و كتب مذهبی در شمارگان بسیار بالا مورد توجه قرار گرفته است.
و در زمینه امور مذهبی ساخت مساجد مجلل، تربیت و اعزام ائمه جماعات وهابی مسلك، چاپ و انتشار قرآن و كتب مذهبی در شمارگان بسیار بالا مورد توجه قرار گرفته است.
بر اساس همین سیاست است كه:
بر اساس همین سیاست است كه:
كشورهای مسلمان آفریقایی؛ نظیر سومالی، مراكش، چاد، نیجر، مالی، سنگال و موریتانی به علت نیازهای مالی از كمك‌های عربستان برخوردارند و یا نفت ارزان دریافت می‌كنند.
كشورهای مسلمان آفریقایی؛ نظیر سومالی، مراكش، چاد، نیجر، مالی، سنگال و موریتانی به علت نیازهای مالی از كمك‌های عربستان برخوردارند و یا نفت ارزان دریافت می‌كنند.
 در بحران تجاوز عراق به كویت، عربستان نخست سیاست كنترل بحران و حل اختلاف بین عراق و كویت را در پیش گرفت ولی در نهایت در برابر عراق موضع گرفته، قسمت اعظم هزینه لشكركشی آمریكا و هم‌پیمانان غربی‌اش را بر عهده گرفت.
 در جریان پیروزی مردم مسلمان الجزایر در انتخابات پارلمانی، در همسویی با كشورهای غربی از رژیم كودتا حمایت كرد.
 در جنگ خلیج فارس و یورش عراق به كویت، به دلیل حمایت یمن از صدام، روابط این دو كشور به وخامت گرایید و رژیم سعودی علاوه بر قطع كمك‌های خود به یمن كارگران آن كشور را از عربستان اخراج كرد.
گفتنی است عربستان با چند كشور همسایه خود؛ با یمن بر سر منطقه نجران و جیزان، با كویت و عراق بر سر مناطق بی‌طرف بینابین، با قطر بر سر قطع بزرگراه دوحه ـ ابوظبی دارای اختلافات مرزی بوده است كه با تلاش گسترده كشورهای دیگر از طریق گفتگو و پیمان‌های جدید در بسیاری از موارد حل شده است.
عربستان در سال 1981 م. طی قراردادی با عراق، به اختلافات مرزی مبهم دیرین بر سر مرز طولانی مشترك دو كشور پایان داد. این توافق در حالی صورت می‌گرفت كه ریاض و بغداد در زمینه‌های سیاسی و عقیدتی هیچ گاه تفاهم نداشتند.
لازم به ذكر است پس از حادثه 11 سپتامبر، تغییراتی در سیاست‌های عربستان نسبت به همسایگان و كشورهای اسلامی پدید آمده است.
=== در ارتباط با مسأله فلسطین===
این كشور در حمایت از آرمان مردم فلسطین، پس از جنگ 1973 اعراب و اسرائیل در تحریم نفتی اعراب شركت نمود و بیش از یك میلیارد دلار به كشورهای خطوط مقدم جبهه كمك كرد و پس از امضای معاهده كمپ دیوید، برای به تعلیق در آوردن عضویت مصر در سازمان كنفرانس اسلامی تلاش بسیار نمود ولی پس از كشته شدن ملك فیصل، به تدریج سیاست خود را تغییر داد تا آن كه ملك فهد طرح
8 ماده‌ای را ارائه نمود.
در این طرح كه هیچ‌گونه تضمینی جهت انجام تعهدات رژیم اشغالگر قدس پیش بینی نشده، با پذیرش مذاكره با رژیم غاصب اسرائیل، آن را به رسمیت شناخته است؛ گرچه این طرح در مراحل اولیه، مورد بی اعتنایی قرار گرفت ولی مذاكره رسمی با رژیم اشغالگر قدس تحقق یافت.
=== رابطه با جمهوری اسلامی===
=== رابطه با جمهوری اسلامی===
پیشینه برقراری ارتباط ایران و عربستان سعودی به 1307ه‍ . ش. برمی‌گردد. در سال 1309ه‍ . ش. سفارت ایران در عربستان گشوده شد ولی در سال 1314 تعطیل و تا سال 1322ه‍ . ش. سفیر ایران در مصر به عنوان سفیر ایران آكرودیته در عربستان منصوب گردید. در این سال به علت درگیری حاجیان ایرانی با اتباع سعودی همچنین اعدام یكی از حجاج ایرانی در حادثه‌ای دیگر، ارتباط سیاسی دو كشور كاملاً قطع گردید. در سال 1326ه‍ .ش. پس از سفر هیئت حسن نیت عربستان، دوباره سفیر ایران در مصر به صورت آكرودیته در عربستان مشغول به كار گردید. از آن پس توافقنامه‌هایی میان دو كشور امضا و در مسایل اوپك همكاری‌هایی وجود داشت.
پیشینه برقراری ارتباط ایران و عربستان سعودی به 1307ه‍.ش. برمی‌گردد. در سال 1309ه‍ . ش. سفارت ایران در عربستان گشوده شد ولی در سال 1314 تعطیل و تا سال 1322ه‍ . ش. سفیر ایران در مصر به عنوان سفیر ایران آكرودیته در عربستان منصوب گردید. در این سال به علت درگیری حاجیان ایرانی با اتباع سعودی همچنین اعدام یكی از حجاج ایرانی در حادثه‌ای دیگر، ارتباط سیاسی دو كشور كاملاً قطع گردید. در سال 1326ه‍ .ش. پس از سفر هیئت حسن نیت عربستان، دوباره سفیر ایران در مصر به صورت آكرودیته در عربستان مشغول به كار گردید. از آن پس توافقنامه‌هایی میان دو كشور امضا و در مسایل اوپك همكاری‌هایی وجود داشت.
پس از پیروزی انقلاب، نخست روابط عادی بود ولی با برگزاری اولین مراسم برائت به سردی گرایید و با شروع جنگ تحمیلی روابط به شدت تیره شد و تا سطح كاردار تنزل یافت.
پس از پیروزی انقلاب، نخست روابط عادی بود ولی با برگزاری اولین مراسم برائت به سردی گرایید و با شروع جنگ تحمیلی روابط به شدت تیره شد و تا سطح كاردار تنزل یافت.
در سال 1363ه‍ . ش. به دلیل اقدامات مثبت ایران در پایان دادن به حادثه هواپیمای ربوده شده سعودی، روابط اندكی بهبود یافت، اما اقدام عربستان در كاهش قیمت نفت در سال 1365 رابطه را باز هم تیره‌ كرد.
در سال 1363ه‍ . ش. به دلیل اقدامات مثبت ایران در پایان دادن به حادثه هواپیمای ربوده شده سعودی، روابط اندكی بهبود یافت، اما اقدام عربستان در كاهش قیمت نفت در سال 1365 رابطه را باز هم تیره‌ كرد.
۴۹۲

ویرایش