پرش به محتوا

ازاله مو: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۹ مارس ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{احکام احرام عمودی}} ''' ازاله مو''' در منابع فقهی، به معنای از میان بردن م...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{احکام احرام عمودی}}
{{احکام احرام عمودی}}
''' ازاله مو''' در منابع [[فقه|فقهی]]، به معنای از میان بردن مو با هر وسیله ممکن است. حکم ازاله مو در حال [[احرام]]، با استناد به آیات [[قرآن کریم|قرآن]] و [[روایات]] از دیدگاه فقهای [[شیعه امامیه|امامیه]] و [[اهل‌سنت]] [[حرام]] دانسته‌ شده است. در فقه [[اسلام|اسلامی]]، در پاره‌ای موارد، ازاله موی احرام‌گزار جایز شده است.
''' ازاله مو''' در منابع [[فقه|فقهی]]، به معنای از میان بردن مو با هر وسیله ممکن است. حکم ازاله مو در حال [[احرام]]، با استناد به آیات [[قرآن کریم|قرآن]] و [[روایات]] از دیدگاه فقهای [[شیعه امامیه|امامیه]] و [[اهل‌سنت]] [[حرام]] دانسته‌ شده است. فقیهان همه [[مذاهب اسلامی]] بر اصل وجوب [[کفاره]] برای ازاله در حالت احرام اتفاق نظر دارند، هر چند در جزئیات آن اختلاف نظر دیده می‌شود. با این حال در پاره‌ای موارد، ازاله موی احرام‌گزار جایز دانسته شده است.
فقیهان همه [[مذاهب اسلامی]] بر اصل وجوب [[کفاره]] برای ازاله در حالت احرام اتفاق نظر دارند، هر چند در جزئیات آن اختلاف نظر دیده می‌شود.
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
ازاله از ریشه «ز ـ و ـ ل» و به معنای رفع کردن و زدودن، از میان بردن، و دور ساختن است.<ref>العین، ج۷، ص۳۸۴؛ الصحاح، ج۴، ص۱۷۱۹-۱۷۲۰؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۵-۱۱۶، «زول».</ref>مقصود از ازاله مو در منابع فقهی، ستردن و از میان بردن مو با هر وسیله ممکن است. این موضوع به‌منزله یکی از [[محرمات احرام]]، پیرو طرح آن در قرآن کریم<ref>سوره بقره، آیه ۳۴.</ref> و روایات،<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۱؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۵۶-۳۶۰.</ref> در نخستین منابع فقهی مطرح‌شده است. <ref>المقنع، ص۲۳۸-۲۳۹؛ المقنعه، ص۴۳۲.</ref>
ازاله از ریشه «ز ـ و ـ ل» و به معنای رفع کردن و زدودن، از میان بردن، و دور ساختن است.<ref>العین، ج۷، ص۳۸۴؛ الصحاح، ج۴، ص۱۷۱۹-۱۷۲۰؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۵-۱۱۶، «زول».</ref>مقصود از ازاله مو در منابع فقهی، ستردن و از میان بردن مو با هر وسیله ممکن است. این موضوع به‌منزله یکی از [[محرمات احرام]]، در قرآن کریم<ref>سوره بقره، آیه ۳۴.</ref> و روایات<ref>الکافی، ج۴، ص۳۶۱؛ من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۵۶-۳۶۰.</ref> و در نخستین منابع فقهی مطرح‌شده است.<ref>المقنع، ص۲۳۸-۲۳۹؛ المقنعه، ص۴۳۲.</ref>
==حکم ازاله موی احرام‌گزار==
==حکم ازاله موی احرام‌گزار==
حکم ازاله موی احرام‌گزار از دیدگاه فقهای امامیه و اهل‌سنت:
حکم ازاله موی احرام‌گزار از دیدگاه فقهای امامیه و اهل‌سنت:
خط ۱۱: خط ۱۰:
===از دیدگاه فقهای اهل‌سنت===
===از دیدگاه فقهای اهل‌سنت===
به باور همه فقیهان مذاهب اهل سنت<ref>المغنی، ج۳، ص۲۷۹؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج۳، ص۲۶۲؛ الفقه الاسلامی، ج۳، ص۲۳۹.</ref> نیز ازاله موی احرام‌گزار حرام است؛<ref>بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۲؛ فتح الوهاب، ج۱، ص۲۶۲.</ref> خواه خودش ازاله کند و خواه دیگری.<ref>حاشیة رد المحتار، ج۲، ص۵۳۸.</ref> مهم‌ترین پشتوانه آن‌ها آیه 196 بقره/2 است. <ref>الموطأ، ج۱، ص۴۱۷؛ بدایة المجتهد، ج۱، ص۳۳۲.</ref> به باور آنان، تفاوتی میان تراشیدن یا کوتاه کردن و کندن و غیر آن نیست و هر ازاله‌ای حرام به شمار می‌رود. <ref>فتح العزیز، ج۷، ص۴۶۴-۴۶۵؛ بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۲؛ المغنی، ج۳، ص۲۹۷،۵۲۰.</ref>
به باور همه فقیهان مذاهب اهل سنت<ref>المغنی، ج۳، ص۲۷۹؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج۳، ص۲۶۲؛ الفقه الاسلامی، ج۳، ص۲۳۹.</ref> نیز ازاله موی احرام‌گزار حرام است؛<ref>بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۲؛ فتح الوهاب، ج۱، ص۲۶۲.</ref> خواه خودش ازاله کند و خواه دیگری.<ref>حاشیة رد المحتار، ج۲، ص۵۳۸.</ref> مهم‌ترین پشتوانه آن‌ها آیه 196 بقره/2 است. <ref>الموطأ، ج۱، ص۴۱۷؛ بدایة المجتهد، ج۱، ص۳۳۲.</ref> به باور آنان، تفاوتی میان تراشیدن یا کوتاه کردن و کندن و غیر آن نیست و هر ازاله‌ای حرام به شمار می‌رود. <ref>فتح العزیز، ج۷، ص۴۶۴-۴۶۵؛ بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۲؛ المغنی، ج۳، ص۲۹۷،۵۲۰.</ref>
فقیهان مذاهب اهل سنت نیز درباره جواز ازاله موی غیر محرم به دست احرام‌گزار اختلاف نظر دارند. [[ابوحنیفه]] به حرمت قائل است.<ref> بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۳؛ المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۷۲؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج۳، ص۲۶۷.</ref>
فقیهان مذاهب اهل سنت نیز درباره جواز ازاله موی غیر محرم به دست احرام‌گزار اختلاف نظر دارند. [[ابوحنیفه]] به حرمت قائل است.<ref> بدائع الصنائع، ج۲، ص۱۹۳؛ المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۷۲؛ الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج۳، ص۲۶۷.</ref>
این نظر به [[مالک بن انس]] نیز منسوب است؛<ref>المدونة الکبری، ج۱، ص۴۲۸.</ref> هر چند اعتقاد به [[جواز]] هم به او نسبت یافته است.<ref>فتح العزیز، ج۷، ص۴۶۹.</ref> شافعیان، حنبلیان<ref>الام، ج۲، ص۲۰۶؛ المغنی، ج۳، ص۵۲۴؛ المجموع، ج۷، ص۳۴۵-۳۴۶.</ref> و برخی از فقیهان متقدم مانند مجاهد، عطاء، اسحاق و ابوثور این نظر را پذیرفته‌اند.<ref>المغنی، ج۳، ص۵۲۴.</ref>
این نظر به [[مالک بن انس]] نیز منسوب است؛<ref>المدونة الکبری، ج۱، ص۴۲۸.</ref> هر چند اعتقاد به [[جواز]] هم به او نسبت یافته است.<ref>فتح العزیز، ج۷، ص۴۶۹.</ref> شافعیان، حنبلیان<ref>الام، ج۲، ص۲۰۶؛ المغنی، ج۳، ص۵۲۴؛ المجموع، ج۷، ص۳۴۵-۳۴۶.</ref> و برخی از فقیهان متقدم مانند مجاهد، عطاء، اسحاق و ابوثور این نظر را پذیرفته‌اند.<ref>المغنی، ج۳، ص۵۲۴.</ref>