قربانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
حیوانی است با شرایط خاص که ازدوران سنت [[ابراهیم(ع)|ابراهیم]] حج و پس از جایگزین شدن قوچ به جای اسماعیل ذبیح، به عنوان اثبات بندگی و پرهیزگاری حاجی در حج و عمره برای رضای خدا قربانی می شد. به آیین خاص عبادی که براساس کتب آسمانی از دوران هابیل وجود داشت و تا به امروز در ادیان ابراهیمی و نیز در ادیان دیگر وجود دارد هم گفته می شود. | حیوانی است با شرایط خاص که ازدوران سنت [[ابراهیم(ع)|ابراهیم]] حج و پس از جایگزین شدن قوچ به جای اسماعیل ذبیح، به عنوان اثبات بندگی و پرهیزگاری حاجی در حج و عمره برای رضای خدا قربانی می شد. به آیین خاص عبادی که براساس کتب آسمانی از دوران هابیل وجود داشت و تا به امروز در ادیان ابراهیمی و نیز در ادیان دیگر وجود دارد هم گفته می شود. | ||
==مفهومشناسی | ==مفهومشناسی == | ||
«قربان» | «قربان» به معناي نزديک شدن است، قرباني نيز که از همين ريشه است، موجب قرب انسان به خدا ميباشد.<ref>مقاييس اللغه، ج۵، ص۸۰.</ref> قرباني در حج تمتع را «هدي» ميگويند. قرباني که در روز عيد «اضحي» صورت ميگيرد «اضحيه» نامند. به قرباني ذبيحه نيز گفته ميشود. | ||
== قربانی در اقسام حج == | |||
قربانی بسته به اینکه در کدام قسم از اقسام حج باشد، احکام خاصی مییابد. | |||
===در حج تمتع=== | ===در حج تمتع=== | ||
قرباني، از واجبات غير رکني حج تمتع است<ref>الخلاف، ج۲، ص۲۷۲ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۱۱۴-۱۱۸ ؛ سنن ابن داود، ج۲، ص۱۴۹.</ref> | قرباني، از واجبات غير رکني حج تمتع است<ref name=":0">الخلاف، ج۲، ص۲۷۲ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۱۱۴-۱۱۸ ؛ سنن ابن داود، ج۲، ص۱۴۹.</ref> و اصل وجوب آن در حج تمتع بين فقيهان اماميه<ref name=":1">منتهى المطلب ، ج۱۱،ص۱۱۴؛ ریاض المسائل،ج۶، ص۳۹۵ ؛ الحدائق الناضره،ج۱۷،ص۲۵.</ref> و اهل سنت<ref name=":2">المجموع، ج۷، ص۱۹۱ ؛ فتح العزیز، ج۷، ص۱۲۶.</ref> مسلم است. | ||
به اجماع فقيهان اماميه<ref>ریاض المسائل،ج۶، ص۳۷۹ ؛ مستندالشیعه،ج۱۲، ص۲۹۶؛ جواهرالکلام،ج۱۹،ص۱۱۵.</ref> | به اجماع فقيهان اماميه<ref>ریاض المسائل،ج۶، ص۳۷۹ ؛ مستندالشیعه،ج۱۲، ص۲۹۶؛ جواهرالکلام،ج۱۹،ص۱۱۵.</ref> در حج تمتّع، چه حاجی اهل مکه باشد و چه نباشد، قرباني واجب است. در مقابل، فقيهان چهارگانه اهل سنت، قرباني را در حج تمتع فقط براي متمتع غير مکي واجب ميدانند.<ref>حاشیه ابن عابدین، ج۲، ص۵۹۲ ؛ فتح العزیز، ج۷، ص۱۲۶ ؛ المغنی ، ابن قدامه، ج۳، ص۴۹۷.</ref> | ||
=== در حج قران === | === در حج قران === | ||
خط ۵۴: | خط ۴۴: | ||
== زمان و مکان قرباني == | == زمان و مکان قرباني == | ||
قرباني، از واجبات غير رکني حج تمتع است<ref name=":0" /> که در روز دهم ذيحجه، بعد از رمي جمره عقبه در راه خدا به عنوان يکي از اعمال حج انجام ميپذيرد. اصل وجوب قرباني براي متمتع در روز عيد قربان به استناد قرآن<ref>بقره، ۱۹۶.</ref> و روايات،<ref>وسائل الشیعه، ج۸، ابواب اقسام الحج، باب ۲، حدیث ۴؛ ج۱۰، باب ۱۴از ابواب رمی جمره العقبه، حدیث ۱و۷ ، باب ۱۵، حدیث ۱و۳، باب ۱۷ .</ref> مسلم بين فقيهان اماميه<ref name=":1" /> و اهل سنت<ref name=":2" /> است. | |||
زمان قرباني: برخي از روايات قرباني حج تمتع را تا سه روز،<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۶ ، ابواب ذبح، ح ۴، ۵، ۶، ۷.</ref> برخي چهار روز،<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۶ ، ابواب ذبح، ح۱، ۲ ، ۳.</ref> برخي تا آخر ذيحجه<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۳۹ ، ابواب ذبح، ح۵؛ باب ۴۴، ح۱ و ۲؛ باب ۴۵، ح۲.</ref> و برخي قرباني را فقط در روز عيد ميدانند. <ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۳۹، ابواب ذبح، ح۱ و ۲.</ref> مطابق ديدگاه مشهور فقيهان اماميه<ref>مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۷ ؛ مستندالشیعه، ج۱۲، ص۲۹۹؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۲۳.</ref> جمع بين روايات بدين گونه است که قرباني در روز عيد، واجب تکليفي است و اگر بي دليل تاخير انداخت گناه کرده و تا آخر ذيحجه صحيح است. پس اگر کسي عمدا يا بهواسطه عذري روز عيد قرباني نکرد واجب است آن را در ايام تشريق، يعني يازده و دوازده و سيزده ذيحجه ذبح کند و در صورت عدم امکان در بقيه ماه ذيحجه قرباني نمايد.<ref>الحدائق الناضره، ج۱۷، ص۷۶ ؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۴۰۹ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۲۳.</ref> | زمان قرباني: برخي از روايات قرباني حج تمتع را تا سه روز،<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۶ ، ابواب ذبح، ح ۴، ۵، ۶، ۷.</ref> برخي چهار روز،<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۶ ، ابواب ذبح، ح۱، ۲ ، ۳.</ref> برخي تا آخر ذيحجه<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۳۹ ، ابواب ذبح، ح۵؛ باب ۴۴، ح۱ و ۲؛ باب ۴۵، ح۲.</ref> و برخي قرباني را فقط در روز عيد ميدانند. <ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، باب ۳۹، ابواب ذبح، ح۱ و ۲.</ref> مطابق ديدگاه مشهور فقيهان اماميه<ref>مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۷ ؛ مستندالشیعه، ج۱۲، ص۲۹۹؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۲۳.</ref> جمع بين روايات بدين گونه است که قرباني در روز عيد، واجب تکليفي است و اگر بي دليل تاخير انداخت گناه کرده و تا آخر ذيحجه صحيح است. پس اگر کسي عمدا يا بهواسطه عذري روز عيد قرباني نکرد واجب است آن را در ايام تشريق، يعني يازده و دوازده و سيزده ذيحجه ذبح کند و در صورت عدم امکان در بقيه ماه ذيحجه قرباني نمايد.<ref>الحدائق الناضره، ج۱۷، ص۷۶ ؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۴۰۹ ؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۲۳.</ref> | ||
خط ۹۸: | خط ۹۰: | ||
==فلسفه قربانی== | ==فلسفه قربانی== | ||
بر اساس قرآن، خداوند قرباني را از شعائر و نشانههاي الهي<ref>مائده، آیه ۲ ؛ حج آیه ۳۶.</ref> معرفي و وسيله قيام<ref>مصباح المنیر، ریشه قوم.</ref> و برپا بودن مردم شمرده است.<ref>تفسیر کبیر، ج۱۲، ص۱۰۰ ؛ تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۴۲ ؛ تفسیر نمونه، ج۵، ص۹۰.</ref> آنچه از قرباني به حج گزار ميرسد، تقوا و پرهيزکاري و پاکي اعمال است<ref>حج، آیه ۳۷.</ref>، هر چند که به خوردن آن و اطعام به مستمندان قانع و فقير سفارش شده است.<ref>حج، آیه ۳۶.</ref> | |||
قرباني در روز عيد قربان، گوئي به تاسي از ابراهيم خليل(ع) است، آنگاه که تسليموار، اسماعيل يگانه فرزند را به قربانگاه فرستاد و خداوند «ذبح عظيمي را فداي او کرد.»<ref>صافات، آیه ۱۰۷.</ref> | |||
امام صادق۷ در پاسخ به فلسفه قرباني فرمود: «هنگامي که اولين قطره خون قرباني به زمين ميريزد گناهان صاحبش بخشيده ميشود و به وسيله قرباني معلوم ميشود چه کسي تقواي الهي دارد.» <ref>بحارالانوار، ج۹۶، ص۲۹۶ـ۲۹۸.</ref> | |||
حضرت علي ۷ ميفرمايند: «اگر مردم ميدانستند چه فوايدي در قرباني است، هر آينه قرباني ميکردند و لو با قرض گرفتن باشد.» <ref>همان.</ref> | |||
قربانی کردن، رمز گذشت از همه چیز در راه معبود است، قربانی کردن مظهری است برای تهی نمودن قلب از غیر یاد خداوند و هنگامی میتوان از این مناسک بهره تربیتی کافی گرفت که تمام صحنه ذبح اسماعیل علیه السلام و روحیات این پدر و پسر به هنگام قربانی در نظر مجسم شود و آن روحیات در وجود انسان پرتو افکن شود. | قربانی کردن، رمز گذشت از همه چیز در راه معبود است، قربانی کردن مظهری است برای تهی نمودن قلب از غیر یاد خداوند و هنگامی میتوان از این مناسک بهره تربیتی کافی گرفت که تمام صحنه ذبح اسماعیل علیه السلام و روحیات این پدر و پسر به هنگام قربانی در نظر مجسم شود و آن روحیات در وجود انسان پرتو افکن شود. | ||