پرش به محتوا

اخبار المدینه (ابن زباله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح شناسه)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|ابن زباله}}
{{اصلی|ابن زباله}}
محمد بن حسن بن ابی‌الحسن قُرَشی مَخزومی با کنیه ابوالحسن یا ابوعبدالله و معروف به ابن زَباله، از تاریخ‌نگاران، راویان و نسب‌شناسان سده دوم قمری در [[مدینه]] است. گفتنی است زباله به فتح یا ضم ‌زاء<ref>معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۹۳؛ معجم البلدان، ج۳، ص۱۲۹؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۶-۶۷.</ref> از نواحی کهن مدینه بوده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۵۲.</ref> به احتمال، وی در حدود سال ۲۰۰ق درگذشته است.<ref>الاکمال، ج۴، ص۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۷.</ref> بر پایه تصریح [[ابن حجر]]، او از اصحاب [[مالک بن انس]] به شمار می‌آید<ref>لسان المیزان، ج۵، ص۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۹، ص۱۰۱؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۶۲.</ref> و از محضر بسیاری از [[حدیث|محدثان]] و دانشوران سده دوم قمری بهره برده است. مِزّی، فهرستی جامع از استادان، شاگردان و [[روایت|راویان]] ابن زباله ترتیب داده است.<ref>تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲-۲۰۵.</ref> برخی از استادان وی عبارتند از: ابراهیم بن قُدامه مدنی، اسامة بن حَفص مدنی، عبدالله بن محمد بن ابی‌فَروِه و عبدالله بن وَهَب. صلاح عبدالعزیز بن سلامه، محقق کتاب، با کاوش در سلسله اسناد و متون حدیثی، به شناسایی ۱۰۵ تن از مشایخ روایی ابن زباله پرداخته است. از شاگردان نام‌آور وی می‌توان به عمر بن شَبَّه نُمَیری، [[زبیر بن بکار]] و [[یحیی بن حسن علوی]] اشاره کرد. اینان در مدینه‌پژوهی به روش و سبک او توجه کرده، آثاری پدید آورده‌اند که تاکنون جز کتاب ابن شبه نسخه‌ای از آن‌ها یافت نشده است.
محمد بن حسن بن ابی‌الحسن قُرَشی مَخزومی با کنیه ابوالحسن یا ابوعبدالله و معروف به ابن زَباله، از تاریخ‌نگاران، راویان و نسب‌شناسان سده دوم قمری در [[مدینه]] است. گفتنی است زباله به فتح یا ضم ‌زاء<ref>معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۹۳؛ معجم البلدان، ج۳، ص۱۲۹؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۶-۶۷.</ref> از نواحی کهن مدینه بوده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۵۲.</ref> به احتمال، وی در حدود سال ۲۰۰ق درگذشته است.<ref>الاکمال، ج۴، ص۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۷.</ref>  


[[رجال|رجال‌شناسان]] ابن زباله را به [[جعل حدیث]] و کذب متهم نموده و او را تضعیف کرده‌اند.<ref>الضعفاء الصغیر، ص۱۰۳؛ الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۳۸.</ref> اما [[سمهودی|سَمهودی]] معتقد است در ‌گزارش‌ها و نقل شده‌های مشترک میان ابن زباله و [[یحیی بن حسن علوی]]، باید به ابن زباله اعتماد کرد؛ زیرا یحیی مورد اعتماد است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۶۵.</ref> ‌گزارش‌های سمهودی از کتاب‌های این دو تاریخ‌نگار نشان می‌دهد که آن‌ها در بسیاری از اخبار اشتراک دارند.
بر پایه تصریح [[ابن حجر]]، او از اصحاب [[مالک بن انس]] به شمار می‌آید<ref>لسان المیزان، ج۵، ص۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۹، ص۱۰۱؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۶۲.</ref> و از محضر بسیاری از [[حدیث|محدثان]] و دانشوران سده دوم قمری بهره برده است. مِزّی، فهرستی جامع از استادان، شاگردان و [[روایت|راویان]] ابن زباله ترتیب داده است.<ref>تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲-۲۰۵.</ref> برخی از استادان وی عبارتند از: ابراهیم بن قُدامه مدنی، اسامة بن حَفص مدنی، عبدالله بن محمد بن ابی‌فَروِه و عبدالله بن وَهَب.
 
صلاح عبدالعزیز بن سلامه، محقق کتاب، با کاوش در سلسله اسناد و متون حدیثی، به شناسایی ۱۰۵ تن از مشایخ روایی ابن زباله پرداخته است. از شاگردان نام‌آور وی می‌توان به عمر بن شَبَّه نُمَیری، [[زبیر بن بکار]] و [[یحیی بن حسن علوی]] اشاره کرد. اینان در مدینه‌پژوهی به روش و سبک او توجه کرده، آثاری پدید آورده‌اند که تاکنون جز کتاب ابن شبه نسخه‌ای از آن‌ها یافت نشده است.
 
رجال‌شناسان ابن زباله را به جعل حدیث و کذب متهم نموده و او را تضعیف کرده‌اند.<ref>الضعفاء الصغیر، ص۱۰۳؛ الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۳۸.</ref> اما [[سمهودی|سَمهودی]] معتقد است در ‌گزارش‌ها و نقل شده‌های مشترک میان ابن زباله و [[یحیی بن حسن علوی]]، باید به ابن زباله اعتماد کرد؛ زیرا یحیی مورد اعتماد است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۶۵.</ref> ‌گزارش‌های سمهودی از کتاب‌های این دو تاریخ‌نگار نشان می‌دهد که آن‌ها در بسیاری از اخبار اشتراک دارند.


===دیگر آثار===
===دیگر آثار===
خط ۱۷: خط ۲۱:


==روش ابن زباله==
==روش ابن زباله==
ابن زباله در شناسایی مطالب مربوط به [[مدینه]] و مکان‌ها و رویدادهای آن، از مشاهدات عینی تا فراگیری از دانشوران آن دوران فروگذار نکرده، تلفیقی از تاریخ و جغرافیا را در روش تاریخ‌نگاری خویش به کار گرفته است. گویا روش وی در مدینه‌شناسی، اساس کارهای [[مدائنی]] (م.۲۲۸ق.)، [[ابن شبه|ابن شَبَّه]] (گذشت ۲۶۲ق) و [[یحیی علوی]] (درگذشت ۲۷۷ق) بوده است. به نظر می‌رسد تقسیم مباحث به فضیلت‌ها، چاه‌ها، راه‌ها، [[مسجد|مساجد]]، ساکنان، نام‌ها، و خانه‌های مدینه و دیگر عنوان‌های موضوعی که بعدها رسم شد، از ابن زباله بر جای مانده است.(ص۲۵۱)
ابن زباله در شناسایی مطالب مربوط به [[مدینه]] و مکان‌ها و رویدادهای آن، از مشاهدات عینی تا فراگیری از دانشوران آن دوران فروگذار نکرده، تلفیقی از تاریخ و جغرافیا را در روش تاریخ‌نگاری خویش به کار گرفته است. گویا روش وی در مدینه‌شناسی، بر اساس کارهای [[مدائنی]] (م.۲۲۸ق.)، [[ابن شبه|ابن شَبَّه]] (گذشت ۲۶۲ق) و [[یحیی علوی]] (درگذشت ۲۷۷ق) بوده است. به نظر می‌رسد تقسیم مباحث به فضیلت‌ها، چاه‌ها، راه‌ها، [[مسجد|مساجد]]، ساکنان، نام‌ها، و خانه‌های مدینه و دیگر عنوان‌های موضوعی که بعدها رسم شد، از ابن زباله بر جای مانده است


دیگر ویژگی کار او توجه به سیر تاریخی تحولات اجتماعی [[مدینه]] و توسعه شهری و ثبت خانه‌ها و ساکنان آن دوران است. وی در هر موضوع به ارائه پژوهشی جامع<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج۲، ص۱۹۷.</ref> و گسترده‌ می‌پردازد و همه ‌گزارش‌ها و اخبار را نقل می‌کند. به تعبیر صلاح عبدالعزیز بن سلامه، او به عمران شهری (ص۲۴۷) و تحولات جغرافیایی مدینه توجهی ویژه نشان می‌دهد و وضعیت محلات، قبایل، بازارها، توسعه و تعمیر خانهها و مساجد، و سرنوشت ساکنان محلات را به طور دقیق مشخص می‌کند. نیز در شناسایی نامها، کلمات و نکات ادبی بسیار دقت می‌ورزد. بر پایه روش عمومی تاریخ‌نگاران مدنی، مسائل و نکات ادبی و شعر در ‌گزارش‌های وی نیز بازتاب یافته است. (برای نمونه: ص۱۶۹، ۱۷۱، ۱۷۳، ۱۷۶، ۱۸۱)
دیگر ویژگی کار او توجه به سیر تاریخی تحولات اجتماعی [[مدینه]] و توسعه شهری و ثبت خانه‌ها و ساکنان آن دوران است. وی در هر موضوع به ارائه پژوهشی جامع<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج۲، ص۱۹۷.</ref> و گسترده‌ می‌پردازد و همه ‌گزارش‌ها و اخبار را نقل می‌کند. به تعبیر صلاح عبدالعزیز بن سلامه، او به عمران شهری (ص۲۴۷) و تحولات جغرافیایی مدینه توجهی ویژه نشان می‌دهد و وضعیت محلات، قبایل، بازارها، توسعه و تعمیر خانهها و مساجد، و سرنوشت ساکنان محلات را به طور دقیق مشخص می‌کند. نیز در شناسایی نامها، کلمات و نکات ادبی بسیار دقت می‌ورزد. بر پایه روش عمومی تاریخ‌نگاران مدنی، مسائل و نکات ادبی و شعر در ‌گزارش‌های وی نیز بازتاب یافته است. (برای نمونه: ص۱۶۹، ۱۷۱، ۱۷۳، ۱۷۶، ۱۸۱)