|
|
خط ۱۰۲: |
خط ۱۰۲: |
|
| |
|
| ===== روضه شریف ===== | | ===== روضه شریف ===== |
| قسمتی از مسجدالنّبی(ص) که در ناحیه جنوبِ شرقی (رو به سوی قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل میان منبر و قبر پیامبر(ص) است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شریفه» شناخته میشود. این قسمت فضیلت زیادی دارد؛ چرا که در حدیث رسول خدا(ص) به عنوان روضهای بهشتی معرفی شده است: | | قسمتی از مسجدالنّبی(ص) که در ناحیه جنوبِ شرقی (رو به سوی قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل میان منبر و قبر پیامبر(ص) است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شریفه» شناخته میشود. در روایتی از پیامبر این بخش از مسجد بخشی از بهشت دانسته شده است. |
| | |
| «مابَیْنَ بَیْتی [قَبْری] وَمِنْبَری رَوْضَة مِنْ رِیاضِ الْجَنَّة وَ مِنْبَری عَلی حَوْضی». همچنین از آن حضرت نقل شده است که فرمود: «مِنْبَری عَلی تُرْعَة مِنْ تُرَعِ الْجَنَّة». <ref>الکافی، ج ۴، صص ۵۵٣ - ۵۵۴</ref>«منبر من درکنار دری از درهای بهشت است.»
| |
| | |
| این حدیث مورد اتفاق شیعه و سنی است، هر چند در تعریف محدوده روضه، اختلافاتی میان علما و محققان وجود دارد: برخی، دیوار شرقی مسجد را که کنار قبر پیامبر(ص) است، حدّ شرقیِ روضه دانستهاند، اما در حدّ غربی، تنها نقطه منبر را حدّ آن میدانند و به این ترتیب، حدود روضه را به یک مثلثی، محدود میسازند که یک زاویه آن منبر و دو زاویه دیگر آن دیواره شرقی مسجد است. این در حالی است که برخی دیگر، تمامیِ مسجدِ زمان پیامبر(ص) را روضه میدانند.
| |
| | |
| نظریه دیگر آن است که برابرِ دیوار شرقیِ مسجد، در کنار قبر پیامبر، در غرب نیز به همان عرض، از منبر به پایین به سمت شمال محدوده روضه است که بر آن اساس، روضه شامل یک مستطیل میشود. این تعریف، مشهورترین نظریه در میان اهل سنت است. ستونهای این بخش بر اساس همین نظریه، متفاوت از سایر ستونهاست، به طوری که یک ردیف از ستونها از قبر تا منبر کاملا با رنگ ویژهای رنگآمیزی شده است.
| |
| | |
| علمای شیعه درباره تعریف روضه بر این باورند که، روضه از دیوار محراب در جنوب که امروزه با نردههای فلزی مشخص استآغاز و در شمال، به چهارمین ستون منتهی میگردد؛ یعنی یک ستون علاوه بر آنچه اهل سنت میگویند و حد دوم آن در شرق داخل بیت پیامبر(ص) و بیت فاطمه زهرا(س) است و در سمت غرب برابر منبر شریف است. <sup>۱</sup>
| |
| | |
| در محدوده روضه مطهّر، سه مکان مقدس وجود دارد: «مرقد مطهّر» رسول خدا(ص)، «منبر» و «محراب» که به ترتیب درباره آنها سخن خواهیم گفت.
| |
|
| |
|
| ===== حجره و مرقد پیامبر(ص) ===== | | ===== حجره و مرقد پیامبر(ص) ===== |
| یکی از بهترین نقاط مسجد، مدفن رسول خدا(ص) است؛ پیامبری که محبوب خدا وخلق بوده و میراث گرانبهای اسلام، حاصل تلاش بیست و سه ساله اوست.
| | حجره پیامبر(ص) اتاقی چسبیده به مسجد بود که محل زندگی آن حضرت و عایشه بود. پیامبر در این خانه وفات کرد و در همانجا به خاک سپرده شد. بعدا پیکر ابوبکر و عمر نیز پس از مرگ در همان مکان مدفون شدند. |
| | |
| به هنگام تأسیس مسجد، در کناره شرقیِ مسجد، حجرههایی برای زندگی پیامبر(ص) و همسران او ساخته شد که تا حدود نود سال پس از رحلت آن حضرت نیز سرِ پا بود. ابتدا حجرهای برای سوده، پس از آن عایشه و در امتداد آن، حجرهای برای حضرت فاطمه(س) بنا گردید. مورّخان نوشتهاند که رسول خدا(ص) در همان حجرهای که وفات یافت، مدفون شد. براساس آنچه که اهلسنّت روایت کردهاند، این حجره، همانحجره عایشه بوده که حضرت در آن وفات یافت. احتمال دیگر نیز آن است که رحلت و دفن پیامبر(ص) در حجرهای در میان حجره عایشه و حجره حضرت فاطمه(س) بوده که آن حضرت برای استراحت در آنجا بسر میبرده و اختصاص به هیچیک از همسرانش نداشته است.
| |
| | |
| به هر روی، زمانی که پیامبر(ص) دفن شد و سپس ابوبکر و عمر را در کنار آن حضرت دفن کردند، به تدریج میان بخش متعلق به عایشه و این قسمت، پرده (و سپس در روزگار عمر دیوار کوتاهی) کشیده شد. این وضعیت تا زمان توسعه مسجد در عهد ولید، به همان شکل باقی بود. در آن زمان که قسمت شرقی مسجد توسعه یافت، مرقد مطهر در حالی که گرد آن یک پنج ضلعی کشیده شد، داخل در مسجد گردید. گفتهاند انتخاب پنج ضلعی از آن روی بود که شبیه کعبه به صورت مربع نباشد. به علاوه کسانی که در پشت آن به سوی قبله نماز میخواندهاند، چون سمت مثلثی آن برابرشان بود، در واقع، عملا رو به قبر بودن، برای آنان صدق نمیکرد.
| |
| | |
| گفتنی است نخستین بار یکی از امرای اسماعیلیِ مصر با نام ابن ابیالهیجاء، پردهای را که سوره یس روی آن کتابت شده بود، روی مرقد مطهّر پیامبر(ص) کشید<ref>نزهة الناظرین، ص ١٨٢</ref> و از آن زمان به بعد، پردهای که روی آن آیات قرآن نوشته شده بود، روی مرقد مطهّر کشیدهمیشد.
| |
|
| |
|
| ===== منبر ===== | | ===== منبر ===== |