بنو عبدالاشهل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بنو عبدالاشهل''' یکی از طایفه‌های بزرگ از قبیله اوس در پیش و صدر اسلام بود. بنو عبدالاشهل، بنو ظفر و بنو حارثه فرزندان عمرو بن مالک بن اوس بودند. برخی گفته‌اند نخستین مسلمانان از اهل مدینه از این قبیله بودند.  

بنی عبد الاشهل بزرگ‌ترین و مؤثر‌ترین طایفه اوسی این شاخه است که در تحولات پیش از اسلام حضور برجسته‌ای داشته است. بر پایه سخن ابن‌اثیر، نخستین نبرد آن‌ها با خزرج، نبردی است که بر سر خون یکی از هم‌پیمانانش با بنی‌نجار خزرجی آغاز کرد.<ref>الکامل، ج1، ص668.</ref>

از شخصیت‌های شناخته شده این شاخه، می‌توان از [[حضیر بن سماک اشهلی|حُضَیر بن سِماک اشهلی]] یاد کرد که در نبردهای سراره، حاطب بقیع و بعاث، اوس را بر ضد خزرج رهبری کرد. برنامه‌ریزی نبرد بعاث، بزرگ‌ترین نبرد اوس و خزرج که با مشارکت و حضور قبایل و هم‌پیمانان خارجی دو طرف رخ داد، با همت و تلاش وی صورت گرفت و چون در صحنه نبرد اوسیان پا به فرار گذاشتند، او با نیزه خود را مجروح ساخت. این کار وی باعث شد تا اوسیان که پیش از آن شکست خورده بودند، به حمایت از او به میدان بازگردند و نبرد به سود آنان و با کشتن رئیس خزرجیان، [[عمرو بن نعمان]]، و آتش زدن خانه و نخلستان‌هایشان به پایان رسید.<ref>الاغانی، ج‌17، ص85؛ امتاع الاسماع، ج‌9، ص187.</ref> او در پی همین جراحت دوام نیاورد و درگذشت.<ref>الکامل، ج1، ص662-672، 675؛ امتاع الاسماع، ج9، ص187-188.</ref>

[[معاذ بن نعمان اشهلی]] نیز از رهبران و اشراف این شاخه بود که در نبرد فارع میان بنو‌نجار و بنی‌عبد‌الاشهل، طایفه خود را به نبرد با طایفه خزرجی بنی‌مالک بن نجار برد.<ref>الکامل، ج1، ص669-670.</ref> [[سعد بن معاذ اشهلی]] از رهبران اوس در دوران [[پیامبر(ص)]] فرزند او است.<ref>الاستیعاب، ج2، ص602.</ref>