Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۸۶۶
ویرایش
اهل‌بیت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
}} | }} | ||
'''اهل بیت(ع)'''، به خاندان معصوم [[پیامبر اسلام(ص)]] اطلاق می‌گردد. در | '''اهل بیت(ع)'''، به خاندان معصوم [[پیامبر اسلام(ص)]] اطلاق می‌گردد. در ادبیات شیعی، اهل بیت(ع) به پیامبر اسلام، حضرت فاطمه و دوازده امام اطلاق می‌گردد. | ||
به باور شیعه اهل بیت پیامبر(ع) دارای خصوصیاتی از جمله: [[عصمت]]، [[علم]] و [[امامت]] هستند | به باور بسیاری از علمای [[شیعه]] و [[اهل سنت]] آیات زیادی از [[قرآن کریم]] درباره اهل بیت نازل شده است. همچنین در سیره و روایات پیامبر(ص) نیز جایگاه ویژه‌ای برای اهل بیت وجود دارد. به باور شیعه اهل بیت پیامبر(ع) دارای خصوصیاتی از جمله: [[عصمت]]، [[علم]] و [[امامت]] هستند. در قرآن و روایات اسلامی بر لزوم معرفت اهل بیت و ابراز محبت به ایشان تأکید فراوان شده است. | ||
زندگی اهل بیت(ع) با حرمین (شهرهای مکه و مدینه) ارتباط داشت. زندگی بیشتر آنان در شهر مدینه گذشت. تعدادی از ایشان در مدینه درگذشتند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند. اهل بیت در حجاز و بخصوص در مدینه مورد احترام بودند و از جایگاه علمی و مذهبی و سیاسی برخوردار بودند. گزارش‌های متعدد درباره حج‌گزاری اهل(ع) بیت وجود دارد و سخنانی از ایشان درباره مناسک حج باقی مانده که منبع استنباط بخشی از احکام فقهی درباب حج است. | |||
مکان‌های | در منابع تاریخی از مکان‌های متعددی از حرمین شریفین، که با اهل بیت(ع) ارتباط داشته‌اند، یاد شده است. این اماکن مورد احترام و توجه مسلمانان بوده است و یادگارهایی از برخی از آنها امروز نیز باقی مانده است. این اماکن شامل مقبره اهل‌بیت، خانه‌های آنان، مسجدهای مرتبط با اهل بیت و صدقات ایشان است. | ||
==واژه‌شناسی== | ==واژه‌شناسی== | ||
ترکیب «اهل بیت» به معنای ساکنان خانه<ref>العین، ج4، ص89؛ معجم مقاییس اللغه، ج1، ص150؛ لسان العرب، ج11، ص29، «اهل.</ref> است. اهل بیت ترکیبی اضافی از «اهل» و «بیت» است. «اهل» در جایی به کار می‌رود که گونه‌ای وابستگی، اختصاص،<ref>معجم مقاییس اللغه، ج1، ص150، «اهل.</ref> انس و پیوند<ref>الصحاح، ج4، ص1629؛ التحقیق، ج1، ص169، «اهل.</ref> و قرابت<ref>المصباح، ج2، ص28، «اهل.</ref> با فرد یا چیزی وجود داشته باشد. این واژه به گروهی اطلاق می‌شود که از لحاظ نسب یا [[دین]] به یک فرد بازگردند.<ref>التحقیق، ج1، ص177-178؛ نک: الصحاح، ج4، ص1627، «اول.</ref> «بیت» به خانه و محل سکونت گفته می‌شود.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج1، ص324-325؛ النهایه، ج1، ص170؛ المصباح، ج2، ص68، «بات.</ref> | ترکیب «اهل بیت» به معنای ساکنان خانه<ref>العین، ج4، ص89؛ معجم مقاییس اللغه، ج1، ص150؛ لسان العرب، ج11، ص29، «اهل.</ref> است. اهل بیت ترکیبی اضافی از «اهل» و «بیت» است. «اهل» در جایی به کار می‌رود که گونه‌ای وابستگی، اختصاص،<ref>معجم مقاییس اللغه، ج1، ص150، «اهل.</ref> انس و پیوند<ref>الصحاح، ج4، ص1629؛ التحقیق، ج1، ص169، «اهل.</ref> و قرابت<ref>المصباح، ج2، ص28، «اهل.</ref> با فرد یا چیزی وجود داشته باشد. این واژه به گروهی اطلاق می‌شود که از لحاظ نسب یا [[دین]] به یک فرد بازگردند.<ref>التحقیق، ج1، ص177-178؛ نک: الصحاح، ج4، ص1627، «اول.</ref> «بیت» به خانه و محل سکونت گفته می‌شود.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج1، ص324-325؛ النهایه، ج1، ص170؛ المصباح، ج2، ص68، «بات.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از اهل بیت به ویژه در معنای خاندان معصوم پیامبر(ص) گاه با تعابیری دیگر مانند «آل البیت»،<ref>نک: اوائل المقالات، ص216؛ المیزان، ج7، ص111؛ احقاق الحق، ج9، ص291؛ ج12، ص181.</ref> «آل محمد»،<ref>نک: عیون اخبار الرضا، ج1، ص60؛ التبیان، ج2، ص441؛ صحیح مسلم، نووی، ج6، ص72.</ref> «آل الله»،<ref>نک: المناقب، ابن شهر آشوب، ج1، ص282؛ ج3، ص211؛ روح المعانی، ج3، ص189.</ref> «ذَوِی القُربَی» و «عترت»<ref>نک: مطالب السؤول، ص22-28؛ مجمع البحرین، ج3، ص395، «عتر.</ref> نیز یاد می‌شود. | از اهل بیت به ویژه در معنای خاندان معصوم پیامبر(ص) گاه با تعابیری دیگر مانند «آل البیت»،<ref>نک: اوائل المقالات، ص216؛ المیزان، ج7، ص111؛ احقاق الحق، ج9، ص291؛ ج12، ص181.</ref> «آل محمد»،<ref>نک: عیون اخبار الرضا، ج1، ص60؛ التبیان، ج2، ص441؛ صحیح مسلم، نووی، ج6، ص72.</ref> «آل الله»،<ref>نک: المناقب، ابن شهر آشوب، ج1، ص282؛ ج3، ص211؛ روح المعانی، ج3، ص189.</ref> «ذَوِی القُربَی» و «عترت»<ref>نک: مطالب السؤول، ص22-28؛ مجمع البحرین، ج3، ص395، «عتر.</ref> نیز یاد می‌شود. | ||
== | ==مصداق اهل بیت== | ||
در نوشته های مسلمانان، درباره اینکه اهل بیت پیامبر(ص) چه کسانی هستند اختلاف نظر وجود دارد. برخی اهل بیت را پنج‌تن اصحاب کساء یعنی پیامبر(ص)، [[علی(ع)]]، [[فاطمه(س)]] و [[حسنین(ع)]] می‌دانند.<ref>المستدرک، ج3، ص146-148؛ فرائد السمطین، ج2، ص10-23.</ref> و گروهی دیگر همه دوازده امام شیعه، پیامبر و حضرت فاطمه را اهل بیت می‌دانند.<ref>کمال الدین، ص264؛ شرح الاخبار، ج3، ص516؛ فرائد السمطین، ج1، ص315-316.</ref> همچنین [[همسران پیامبر]]،<ref>تفسیر مقاتل، ج3، ص45؛ جامع البیان، ج22، ص7-8؛ المیزان، ج16، ص310.</ref>پنج تن و همسران پیامبر<ref>السنن الکبری، ج2، ص150؛ التفسیر الکبیر، ج25، ص168؛ تفسیر بیضاوی، ج4، ص231.</ref>، خویشاوندان | در نوشته های مسلمانان، درباره اینکه اهل بیت پیامبر(ص) چه کسانی هستند اختلاف نظر وجود دارد. برخی اهل بیت را پنج‌تن [[اصحاب کساء]] یعنی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، [[علی(ع)]]، [[فاطمه(س)]] و [[حسنین(ع)]] می‌دانند.<ref>المستدرک، ج3، ص146-148؛ فرائد السمطین، ج2، ص10-23.</ref> و گروهی دیگر همه دوازده امام شیعه، پیامبر و حضرت فاطمه را اهل بیت می‌دانند.<ref>کمال الدین، ص264؛ شرح الاخبار، ج3، ص516؛ فرائد السمطین، ج1، ص315-316.</ref> همچنین [[همسران پیامبر]]،<ref>تفسیر مقاتل، ج3، ص45؛ جامع البیان، ج22، ص7-8؛ المیزان، ج16، ص310.</ref>پنج تن و همسران پیامبر<ref>السنن الکبری، ج2، ص150؛ التفسیر الکبیر، ج25، ص168؛ تفسیر بیضاوی، ج4، ص231.</ref>، خویشاوندان نَسَبی پیامبر که [[صدقه]] بر آنان حرام شده است،<ref>مسند احمد، ج3، ص448؛ صحیح مسلم، ج3، ص118-119؛ تفسیر بغوی، ج3، ص529.</ref>پیروان راستین پیامبر و [[امامان]]<ref>بصائر الدرجات، ص37-38؛ المعجم الکبیر، ج2، ص292؛ تفسیر ثعلبی، ج8، ص44.</ref> نیز به نظر بخشی از مسلمانان مصداق اهل بیت پیامبر(ص) هستند. | ||
===پنج تن=== | ===پنج تن=== | ||
شیعیان<ref>المناقب، کوفی، ج1، ص132؛ الشافی، ج3، ص136؛ مجمع البیان، ج8، ص559-560.</ref> و برخی اهل سنت<ref>نک: جامع البیان، ج22، ص5-7؛ زاد المسیر، ج3، ص462؛ فتح القدیر، ج4، ص278-279.</ref> به پشتوانه روایت‌های فراوان از منابع شیعه<ref>الکافی، ج1، ص287؛ البرهان، ج4، ص443؛ نک: المیزان، ج16، ص311.</ref> و اهل سنت،<ref>مسند احمد، ج3، ص285؛ جامع البیان، ج22، ص5-8؛ المستدرک، ج2، ص416؛ ج3، ص133، 146-148.</ref> مصداق‌های اهل بیت را تنها پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع) دانسته و همسران پیامبر را از شمول آن بیرون شمرده‌اند. | شیعیان<ref>المناقب، کوفی، ج1، ص132؛ الشافی، ج3، ص136؛ مجمع البیان، ج8، ص559-560.</ref> و برخی اهل سنت<ref>نک: جامع البیان، ج22، ص5-7؛ زاد المسیر، ج3، ص462؛ فتح القدیر، ج4، ص278-279.</ref> به پشتوانه روایت‌های فراوان از منابع شیعه<ref>الکافی، ج1، ص287؛ البرهان، ج4، ص443؛ نک: المیزان، ج16، ص311.</ref> و اهل سنت،<ref>مسند احمد، ج3، ص285؛ جامع البیان، ج22، ص5-8؛ المستدرک، ج2، ص416؛ ج3، ص133، 146-148.</ref> مصداق‌های اهل بیت را تنها پیامبر(ص)، علی(ع)، فاطمه(س) و حسنین(ع) دانسته و همسران پیامبر را از شمول آن بیرون شمرده‌اند. پیامبر(ص) افراد یاد شده را گردآورد و عبارت {{قلم رنگ|سبز|اِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً}} را تلاوت فرمود. تنها بر پایه یک روایت، [[ام سلمه]] نیز اجازه یافت در پی دعای پیامبر درباره افراد یاد شده «اللَّهم اهلُ بَیتِی اذهِب عَنهم الرِّجسَ وَطَهِّرهم تَطهِیراً» به عنوان یکی از اهل بیت زیر عبا قرار گیرد.<ref>مسند احمد، ج6، ص298.</ref>در برابر، بیشتر اهل سنت سیاق آیه را دلیل بر آن می‌دانند که اهل بیت پیامبر(ص) دست کم شامل همسران ایشان می‌شود.<ref>تفسیر بیضاوی، ج4، ص231؛ تفسیر قرطبی، ج14، ص183؛ تفسیر ابن کثیر، ج6، ص364-370.</ref> از برخی صحابه نقل شده که مصداق‌های آیه را فقط همسران پیامبر می‌دانند.<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج9، ص3132؛ الدر المنثور، ج5، ص198؛ روح المعانی، ج11، ص194.</ref><ref>تفسیر بغوی، ج3، ص528؛ الدر المنثور، ج5، ص198.</ref><ref>البحر المحیط، ج8، ص479.</ref> | ||
===دوازده امام=== | ===دوازده امام=== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۳: | ||
===عصمت=== | ===عصمت=== | ||
امامیه اهل بیت را معصوم از [[گناه]]، اشتباه و عیب می‌شمارند.<ref>نک: فرق الشیعه، ص19؛ نهج الحق، ص164.</ref> مهم‌ترین پشتوانه نقلی شیعه برای اثبات عصمت از گناه، [[آیه تطهیر]] (سوره احزاب، آیه 33) است.<ref>نک: الشافی، ج3، ص133-137؛ تقریب المعارف، ص336-337؛ العمده، ص45-46.</ref> متکلمان شیعی از تحلیل‌های عقلی برای اثبات عصمت بهره می‌گیرند. | امامیه اهل بیت را معصوم از [[گناه]]، اشتباه و عیب می‌شمارند.<ref>نک: فرق الشیعه، ص19؛ نهج الحق، ص164.</ref> مهم‌ترین پشتوانه نقلی شیعه برای اثبات عصمت از گناه، [[آیه تطهیر]] (سوره احزاب، آیه 33) است.<ref>نک: الشافی، ج3، ص133-137؛ تقریب المعارف، ص336-337؛ العمده، ص45-46.</ref> متکلمان شیعی از تحلیل‌های عقلی برای اثبات عصمت بهره می‌گیرند. به نظر آنان از آنجا که عامه مردم در بیان و اجرای شریعت ممکن است خطا کنند، لازم است امامی که خود معصوم از خطاست دیگران را از خطا باز دارد.<ref>النکت الاعتقادیه، ص40؛ رسائل المرتضی، ج1، ص395-398؛ کشف المراد، ص492-494.</ref> | ||
===علم=== | ===علم=== | ||
متکلمان شیعه | متکلمان شیعه درباره دانش اهل بیت دو دیدگاه بیان کرده‌اند: گروهی ایشان را عالم به همه احکام و معارف کلی می‌دانند؛ اما دانش به امور جزئی مانند دانستن هنگام مرگ افراد را ضروری نمی‌دانند.<ref>الکافی، ج1، ص256-257؛ نک: اوائل المقالات، ص46، 67؛ رسائل المرتضی، ج1، ص394-395؛ ج3، ص130-131.</ref> در برابر، دسته‌ای دانش امام را شامل همه احکام و امور کلی و جزئی می‌دانند.<ref>الکافی، ج1، ص260-262؛ نک: علم الامام، ص18 به بعد.</ref> با وجود این، آنان در دانش امام به همه احکام و معارف اتفاق نظر دارند و منشا آن را نقل از پیامبر<ref>الایضاح، ص459-468؛ الارشاد، ج2، ص186-187؛ منهاج الکرامه، ص37.</ref> یا الهام،<ref>الارشاد، ج2، ص186؛ عقائد الامامیه، ص67-69.</ref> کلام فرشته، رؤیای صادق و مانند آن<ref>نک: فرق الشیعه، ص89-90.</ref> و اندکی نیز قیاس و استنباط معصومانه<ref>نک: فرق الشیعه، ص90.</ref> دانسته‌اند. | ||
===امامت=== | ===امامت=== | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۴: | ||
==تکریم اهل بیت== | ==تکریم اهل بیت== | ||
روایت‌های اسلامی بر | روایت‌های اسلامی بر گرامیداشت اهل بیت تاکید می‌کنند: آیه 23 [[سوره شوری]] بر پایه روایات<ref>الکافی، ج8، ص93؛ دعائم الاسلام، ج1، ص68؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص211-213.</ref> و به گفته مفسران<ref>مجمع البیان، ج9، ص43؛ الکشاف، ج4، ص219-220.</ref> بر وجوب مودت اهل بیت به عنوان پاداش رسالت پیامبر(ص) دلالت می‌کند. روایات، مودت اهل بیت را پایه اسلام<ref>الکافی، ج2، ص46؛ الامالی، ص341؛ کنز العمال، ج11، ص539.</ref> و از مواردی دانسته‌اند که پذیرش اعمال به آن وابسته شده است.<ref>شواهد التنزیل، ج1، ص554.</ref> در روز قیامت از مودت اهل بیت سؤال می‌شود<ref>عیون اخبار الرضا، ج2، ص67، 110-111.</ref> و بهره‌مندی از [[شفاعت]] و ورود به بهشت بدان مشروط شده است.<ref>مجمع الزوائد، ج9، ص172.</ref> | ||
آیه 23 [[سوره شوری]] بر پایه روایات<ref>الکافی، ج8، ص93؛ دعائم الاسلام، ج1، ص68؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص211-213.</ref> و به گفته مفسران<ref>مجمع البیان، ج9، ص43؛ الکشاف، ج4، ص219-220.</ref> بر وجوب مودت اهل بیت به عنوان پاداش رسالت پیامبر(ص) دلالت می‌کند. روایات، مودت اهل بیت را پایه اسلام<ref>الکافی، ج2، ص46؛ الامالی، ص341؛ کنز العمال، ج11، ص539.</ref> و از مواردی دانسته‌اند که پذیرش اعمال به آن وابسته شده است.<ref>شواهد التنزیل، ج1، ص554.</ref> در روز قیامت از مودت اهل بیت سؤال می‌شود<ref>عیون اخبار الرضا، ج2، ص67، 110-111.</ref> و بهره‌مندی از [[شفاعت]] و ورود به بهشت بدان مشروط شده است.<ref>مجمع الزوائد، ج9، ص172 | |||
== حج‌گزاری اهل بیت == | == حج‌گزاری اهل بیت == | ||
| خط ۹۷: | خط ۸۹: | ||
از میان اهل بیت، [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، [[امام علی(ع)]] و حضرت فاطمه(س) در مکه و بقیه جز [[امام مهدی(ع)]] در [[مدینه]] یا پیرامون آن زاده شدند و افزون بر پیامبر(ص) و فاطمه(س) که در مدینه مدفون هستند، چهار تن از امامان، [[امام مجتبی(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] نیز در [[قبرستان بقیع]] مدینه دفن شده‌اند.<ref>نک: الارشاد؛ تاج الموالید؛ التاریخ الامین، ص300-304.</ref> اهل بیت جز [[امام عسکری(ع)]] و [[امام مهدی(ع)]] بیشتر دوران زندگی خویش را در مدینه گذرانده‌اند. | از میان اهل بیت، [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]]، [[امام علی(ع)]] و حضرت فاطمه(س) در مکه و بقیه جز [[امام مهدی(ع)]] در [[مدینه]] یا پیرامون آن زاده شدند و افزون بر پیامبر(ص) و فاطمه(س) که در مدینه مدفون هستند، چهار تن از امامان، [[امام مجتبی(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] و [[امام صادق(ع)]] نیز در [[قبرستان بقیع]] مدینه دفن شده‌اند.<ref>نک: الارشاد؛ تاج الموالید؛ التاریخ الامین، ص300-304.</ref> اهل بیت جز [[امام عسکری(ع)]] و [[امام مهدی(ع)]] بیشتر دوران زندگی خویش را در مدینه گذرانده‌اند. | ||
=== جایگاه سیاسی | === جایگاه سیاسی اهل‌بیت در حرمین === | ||
از میان اهل‌بیت جز پیامبر(ص) که موسس حکومت اسلامی در مدینه بود، امام علی(ع) و امام حسن(ع) نیز مدتی حکومت جامعه اسلامی را بر عهده داشتند هرچند پاییتخت حکومت ایشان در حرمین نبود. افزون بر آن اهل بیت به دلیل جایگاه بلندی که در جامعه اسلامی داشتند، طرف مشورت خلفا بودند<ref>اسد الغابه، ج4، ص22-23؛ تهذیب الکمال، ج20، ص485؛ الاصابه، ج4، ص467.</ref> و در برخی از وقایع سیاسی در حرمین و سایر نقاط جامعه اسلامی تاثیر مستقیم داشتند. بعد از امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) کانون توجه مردم مدینه بودند و چهره برتر و شایسته خلافت شمرده می‌شدند.<ref>التاریخ الشامل، ج1، ص334.</ref> به همین رو، هنگامی که معاویه با هدفِ گرفتن بیعت برای [[یزید]] به مدینه آمد، پیش از همه با امام حسین(ع) گفت‌وگو کرد و کوشید تا ایشان را قانع کند.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص158؛ تاریخ طبری، ج4، ص225.</ref> | از میان اهل‌بیت جز پیامبر(ص) که موسس حکومت اسلامی در مدینه بود، امام علی(ع) و امام حسن(ع) نیز مدتی حکومت جامعه اسلامی را بر عهده داشتند هرچند پاییتخت حکومت ایشان در حرمین نبود. افزون بر آن اهل بیت به دلیل جایگاه بلندی که در جامعه اسلامی داشتند، طرف مشورت خلفا بودند<ref>اسد الغابه، ج4، ص22-23؛ تهذیب الکمال، ج20، ص485؛ الاصابه، ج4، ص467.</ref> و در برخی از وقایع سیاسی در حرمین و سایر نقاط جامعه اسلامی تاثیر مستقیم داشتند. بعد از امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) کانون توجه مردم مدینه بودند و چهره برتر و شایسته خلافت شمرده می‌شدند.<ref>التاریخ الشامل، ج1، ص334.</ref> به همین رو، هنگامی که معاویه با هدفِ گرفتن بیعت برای [[یزید]] به مدینه آمد، پیش از همه با امام حسین(ع) گفت‌وگو کرد و کوشید تا ایشان را قانع کند.<ref>الامامة و السیاسه، ج1، ص158؛ تاریخ طبری، ج4، ص225.</ref> | ||
===جایگاه اجتماعی اهل بیت پس از امام حسین=== | ===جایگاه اجتماعی اهل بیت پس از امام حسین=== | ||
جایگاه اجتماعی اهل بیت پس از امام حسین(ع) نیز محفوظ ماند و سفارش یزید و دیگر خلفای اموی به والیان خود برای نیک رفتاری با امام سجاد(ع)<ref>تاریخ طبری، ج6، ص428؛ الطبقات، ج5، ص170؛ البدایة و النهایه، ج8، ص220.</ref> را می‌توان شاهدی بر این مدعا دانست.<ref>قس: التاریخ الشامل، ج1، ص391-392.</ref> افزون بر این، به سبب جایگاه یاد شده، [[مروان بن حکم]] در حمله یزید به مدینه به سال 63ق. (رخداد [[حرّه]]) از بیم تعرض مردم مدینه به خانواده‌اش، آنان را به [[امام سجاد(ع)]] سپرد و امام نیز آنها را همراه خانواده خویش به [[ینبع]] فرستاد.<ref>تاریخ طبری، ج4، ص372.</ref> روش امام سجاد(ع) در بیعت صوری با یزید و همکاری نکردن با شورشیان مدینه در رخداد حره<ref>نک: اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص354؛ البدایة و النهایه، ج8، ص217-218.</ref> را از علل مصون ماندن ایشان و خانواده‌شان از پیامدهای ناگوار حمله به مدینه دانسته‌اند.<ref>الارشاد، ص260؛ سیره پیشوایان، ص189.</ref> | جایگاه اجتماعی اهل بیت پس از امام حسین(ع) نیز محفوظ ماند و سفارش یزید و دیگر خلفای اموی به والیان خود برای نیک رفتاری با امام سجاد(ع)<ref>تاریخ طبری، ج6، ص428؛ الطبقات، ج5، ص170؛ البدایة و النهایه، ج8، ص220.</ref> را می‌توان شاهدی بر این مدعا دانست.<ref>قس: التاریخ الشامل، ج1، ص391-392.</ref> افزون بر این، به سبب جایگاه یاد شده، [[مروان بن حکم]] در حمله یزید به مدینه به سال 63ق. (رخداد [[حرّه]]) از بیم تعرض مردم مدینه به خانواده‌اش، آنان را به [[امام سجاد(ع)]] سپرد و امام نیز آنها را همراه خانواده خویش به [[ینبع]] فرستاد.<ref>تاریخ طبری، ج4، ص372.</ref> روش امام سجاد(ع) در بیعت صوری با یزید و همکاری نکردن با شورشیان مدینه در رخداد حره<ref>نک: اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص354؛ البدایة و النهایه، ج8، ص217-218.</ref> را از علل مصون ماندن ایشان و خانواده‌شان از پیامدهای ناگوار حمله به مدینه دانسته‌اند.<ref>الارشاد، ص260؛ سیره پیشوایان، ص189.</ref>برخی گزارش‌ها گویای آن است که امامان شیعه دست‌کم تا هنگام امام صادق(ع)<ref>تاریخ طبری، ج6، ص196-197؛ العقد الفرید، ج5، ص340-341.</ref>و [[امام کاظم(ع)]]<ref>فرق الشیعه، ص97؛ المقالات و الفرق، ص94.</ref> از سوی برخی سنیان خلیفه قانونی و مشروع حکومت اسلامی شناخته می‌شدند | ||
==نقش علمی ـ فرهنگی== | |||
== | |||
در مکه و مدینه گویا به سبب ضعف فرهنگ مکتوب عرب<ref>نک: المفصل، ج9، ص250-260.</ref> و منع [[کتابت حدیث]] تا دوران تدوین<ref>الحد الفاصل، ص553؛ جامع بیان العلم، ج2، ص120-121؛ تذکرة الحفاظ، ج1، ص7-8.</ref> و نیز فشارهای سیاسی امویان،<ref>نقش تقیه در استنباط، ص488.</ref> از امام حسن(ع) 148<ref>مسند الامام المجتبی، ص657-709.</ref> و از امام حسین(ع) 165 حدیث فقهی<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص680-738.</ref> بیشتر به جا نمانده است. اما با برطرف شدن موانع یاد شده، در دوره تضعیف حکومت اموی تا تثبیت عباسیان، زمینه‌های گسترش معارف اهل بیت فراهم شد و بازماندگان [[صحابه]]، [[تابعان]]، رؤسای مذاهب و دانشوران دیگر مناطق اسلامی مانند [[خراسان]] که به حج می‌آمدند،<ref>اعیان الشیعه، ج1، ص98-103، 652؛ سیره پیشوایان، ص353-355.</ref> امامان شیعه را به دانش و [[تقوا]] شناخته،<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص381؛ الصواعق المحرقه، ص200-201.</ref> از دانش ایشان به ویژه برای فرا‌گیری [[مناسک حج]] بهره می‌گرفتند.<ref>اعیان الشیعه، ج1، ص98-103، 652؛ سیره پیشوایان، ص353-354.</ref>و بسیاری از فقهای مدینه از شاگردان اهل بیت بودند.<ref>نک: شرح الاخبار، ج3، ص291؛ المدینة فی العصر الاموی، ص373؛ الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج1، ص69.</ref> <ref>نک: الصواعق المحرقه، ص201؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج3، ص372؛ اعیان الشیعه، ج1، ص98-103.</ref> | در مکه و مدینه گویا به سبب ضعف فرهنگ مکتوب عرب<ref>نک: المفصل، ج9، ص250-260.</ref> و منع [[کتابت حدیث]] تا دوران تدوین<ref>الحد الفاصل، ص553؛ جامع بیان العلم، ج2، ص120-121؛ تذکرة الحفاظ، ج1، ص7-8.</ref> و نیز فشارهای سیاسی امویان،<ref>نقش تقیه در استنباط، ص488.</ref> از امام حسن(ع) 148<ref>مسند الامام المجتبی، ص657-709.</ref> و از امام حسین(ع) 165 حدیث فقهی<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص680-738.</ref> بیشتر به جا نمانده است. اما با برطرف شدن موانع یاد شده، در دوره تضعیف حکومت اموی تا تثبیت عباسیان، زمینه‌های گسترش معارف اهل بیت فراهم شد و بازماندگان [[صحابه]]، [[تابعان]]، رؤسای مذاهب و دانشوران دیگر مناطق اسلامی مانند [[خراسان]] که به حج می‌آمدند،<ref>اعیان الشیعه، ج1، ص98-103، 652؛ سیره پیشوایان، ص353-355.</ref> امامان شیعه را به دانش و [[تقوا]] شناخته،<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص381؛ الصواعق المحرقه، ص200-201.</ref> از دانش ایشان به ویژه برای فرا‌گیری [[مناسک حج]] بهره می‌گرفتند.<ref>اعیان الشیعه، ج1، ص98-103، 652؛ سیره پیشوایان، ص353-354.</ref>و بسیاری از فقهای مدینه از شاگردان اهل بیت بودند.<ref>نک: شرح الاخبار، ج3، ص291؛ المدینة فی العصر الاموی، ص373؛ الامام الصادق و المذاهب الاربعه، ج1، ص69.</ref> <ref>نک: الصواعق المحرقه، ص201؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج3، ص372؛ اعیان الشیعه، ج1، ص98-103.</ref> | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۰۳: | ||
==آثار اهل بیت در حرمین== | ==آثار اهل بیت در حرمین== | ||
{{اصلی|آثار اهل‌بیت در حرمین}} | {{اصلی|آثار اهل‌بیت در حرمین}} | ||
در مکه و بخصوص در مدینه اماکن و آثار و یادگارهایی از اهل بیت باقی مانده بود. برخی از این یادگارها امروزه نیز موجود است ولی بخش عمده‌ای از آنها در سده‌های اخیر از میان رفته است. | در [[مکه]] و بخصوص در [[مدینه]] اماکن و آثار و یادگارهایی از اهل بیت باقی مانده بود. برخی از این یادگارها امروزه نیز موجود است ولی بخش عمده‌ای از آنها در سده‌های اخیر از میان رفته است. | ||
از جمله آثار مرتبط به اهل بیت در مکه می‌توان از زادگاه پیامبر و حضرت فاطمه در مکه،<ref>کشف الارتیاب، ص55؛ نک: پنجاه سفرنامه، ج3، ص821.</ref> باب علی (یکی از درهای مسجدالحرام)،<ref>سفرنامه ناصر خسرو، ص127؛ تاریخ عمارة و اسماء ابواب المسجدالحرام، ص90.</ref> زادگاه امام صادق<ref>شفاء الغرام، ج1، ص360.</ref> اشاره کرد. | از جمله آثار مرتبط به اهل بیت در مکه می‌توان از [[مولد النبی(ص)|زادگاه پیامبر]] و [[مولد فاطمه(س)|حضرت فاطمه]] در مکه،<ref>کشف الارتیاب، ص55؛ نک: پنجاه سفرنامه، ج3، ص821.</ref> [[باب علی (مسجدالحرام)|باب علی]] (یکی از درهای مسجدالحرام)،<ref>سفرنامه ناصر خسرو، ص127؛ تاریخ عمارة و اسماء ابواب المسجدالحرام، ص90.</ref> [[زادگاه امام صادق]]<ref>شفاء الغرام، ج1، ص360.</ref> اشاره کرد. | ||
[[پرونده:قبور ائمه بقیع قبل از تخریب.jpg|بندانگشتی|قبور ائمه بقیع قبل از تخریب]] | [[پرونده:قبور ائمه بقیع قبل از تخریب.jpg|بندانگشتی|قبور ائمه بقیع قبل از تخریب]] | ||
===آثار اهل بیت در مدینه=== | ===آثار اهل بیت در مدینه=== | ||
آثار اهل بیت در مدینه بسیار بیشتر است و شامل مقبره امامان در | آثار اهل بیت در مدینه بسیار بیشتر است و شامل [[مقبره امامان در بقیع]]، خانه‌های آنان، [[مسجدهای منسوب به اهل بیت]] و صدقات ایشان است. | ||
برخی از این آثار به شرح زیر است: | برخی از این آثار به شرح زیر است: | ||
* قبر چهار امام در بقیع | * قبر چهار امام در [[بقیع]] | ||
* خانه پیامبر و مدفن او در مسجدالنبی | * [[حجره رسول‌الله|خانه پیامبر]] و مدفن او در [[مسجدالنبی]] | ||
* خانه امام علی و حضرت فاطمه در مسجدالنبی | * [[خانه امام علی (مدینه)|خانه امام علی]] و حضرت فاطمه در مسجدالنبی | ||
* بیت‌الاحزان یا مسجد فاطمه | * [[بیت‌الاحزان]] یا مسجد فاطمه | ||
* خانه امام سجاد و خانه امام صادق و خانه امام رضا | * [[خانه امام سجاد]] و [[خانه امام صادق]] و خانه امام رضا | ||
* مسجدهایی که با برخی از اهل بیت مرتبط‌اند مانند مسجد | * مسجدهایی که با برخی از اهل بیت مرتبط‌اند مانند [[مسجد مباهله]]، [[مسجد فضیخ]]، [[مسجد غدیر خم]]، [[مسجد امام علی]]، و برخی از اماکن داخل مسجدالنبی از جمله [[خانه فاطمه(س)|خانه فاطمه]] و محراب فاطمه، [[ستون حرس]] از جمله این اماکن است. | ||
== صدقات اهل بیت در مدینه == | |||
{{اصلی|صدقات اهل‌بیت}} | {{اصلی|صدقات اهل‌بیت}} | ||
اهل بیت صدقاتی مانند چشمه و چاه آب و زمین‌های کشاورزی در مدینه و سایر نقاط حجاز داشته‌اند. از آن میان باید به صدقات امام علی در | اهل بیت صدقاتی مانند چشمه و چاه آب و زمین‌های کشاورزی در مدینه و سایر نقاط [[حجاز]] داشته‌اند. از آن میان باید به [[صدقات امام علی]] در [[ینبع]]<ref>تاریخ المدینه، ج1، ص221-224؛ معجم ما استعجم، ج1، ص262؛ نک: الکافی، ج7، ص49.</ref> و چشمه‌های [[بغیبغه]]،<ref>تاریخ المدینه، ج1، ص221-222؛ وفاء الوفاء، ج4، ص30-31؛ حجاز در صدر اسلام، ص98-99.</ref> اشاه کرد. | ||
* | * | ||