پرش به محتوا

مسجد راتج: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:


راتج نام قلعه‌ای متعلق به قبیله بنی عبدالاشهل بوده و به تبع شهرت آن، نام آن منطقه را نیز راتج نهادند و مسجد راتج نیز در کنار این قلعه قرار داشت. با گذشت زمان گروه‌های دیگری در حوالی قلعه راتج مستقر شدند و بنای این مسجد از عصر نبوی پایه‌گذاری شد.  مسجد راتج از جمله مساجدی است که بلال در آن اذان گفت.
راتج نام قلعه‌ای متعلق به قبیله بنی عبدالاشهل بوده و به تبع شهرت آن، نام آن منطقه را نیز راتج نهادند و مسجد راتج نیز در کنار این قلعه قرار داشت. با گذشت زمان گروه‌های دیگری در حوالی قلعه راتج مستقر شدند و بنای این مسجد از عصر نبوی پایه‌گذاری شد.  مسجد راتج از جمله مساجدی است که بلال در آن اذان گفت.
== موقعیت مکانی در مدینه ==
== موقعیت مکانی ==
مسجد راتج در خیابان [[عثمان بن عفان]] که نزد مردم مدینه به طریق العیون معروف است قرار دارد.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ- ج4، بخش2، ص179.</ref>  در شمال شرقی کوه ذَباب که [[مسجد الرایة]] بر آن قرار دارد واقع شده.<ref>وفاء الوفاء،ج3،ص861</ref> و به صورت کلی در منطقه مصانع در شمال مدینه قرار دارد.<ref>المدینة بین الماضی و الحاضر، 358</ref>
مسجد راتج در شمال شرقی کوه ذَباب قرار داشته است. امروزه مسجدالرایه بر این کوه قرار دارد. <ref>وفاء الوفاء،ج3،ص861</ref>
 
در خیابان [[عثمان بن عفان]]، که نزد مردم مدینه به طریق العیون معروف است، قرار دارد.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ- ج4، بخش2، ص179.</ref> و به صورت کلی در منطقه مصانع در شمال مدینه قرار دارد.<ref>المدینة بین الماضی و الحاضر، 358</ref>


زمین مسجد راتج با تغییر هویت و کاربری و پس از تجدید بنا و بزرگتر شدن فضای آن توسط شهرداری مدینه، برای امور حج اختصاص یافت.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج4، بخش2، ص179.</ref> به نوشته کعکی، تاریخ‌نگار عربستانی، زمین‌های اطراف و مخروبه‌های مسجد (جدای از بخش ساخته شده که مسجد نیست) به عنوان یکی از بزرگترین [[اماکن تاریخی]] شهر شناخته شده و امروزه کاربرد متداول مسجد را ندارد.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج4، بخش2، ص179.</ref>
زمین مسجد راتج با تغییر هویت و کاربری و پس از تجدید بنا و بزرگتر شدن فضای آن توسط شهرداری مدینه، برای امور حج اختصاص یافت.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج4، بخش2، ص179.</ref> به نوشته کعکی، تاریخ‌نگار عربستانی، زمین‌های اطراف و مخروبه‌های مسجد (جدای از بخش ساخته شده که مسجد نیست) به عنوان یکی از بزرگترین [[اماکن تاریخی]] شهر شناخته شده و امروزه کاربرد متداول مسجد را ندارد.<ref>المعالم المدینة المنورة بین العمارة و التاریخ، ج4، بخش2، ص179.</ref>