پرش به محتوا

کاربر:Kamran/صفحه تمرین4: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
== تاسيس زاویه در ابوقبیس ==
== تاسيس زاویه در ابوقبیس ==
وي پيش از مرگ استادش اولين زاويه را به سال 1242قمري / 1827ميلادي در کوه ابوقبيس براي نشر دعوت خود تأسيس کرده بود. اشاره شده است که شريف مکه، محمد بن عون، از ساختن آن ممانعت کرد؛ زيرا ارتفاع آن يک طبقه بالاتر از کعبه بود. اما سنوسي موفق به متقاعد کردن شريف شد. بنابراين شريف با درخواست او موافقت کرد و به او پيشنهاد کمک داد؛‌اما سنوسي تنها به اجازه او اکتفا کرد و زاويه خود را‌ ـ که شامل يک مسجد، مدرسه و خوابگاه براي طلاب‌ بود ـ بنا ساخت. وي در همين زاويه اقامت داشت و مشغول تدريس و نشر افکار و ايده‌هاي خود شد ‌که در نتيجه، طلاب و مريدان وي فزوني يافتند. (صباغ، 2011م، ص‌16)
وي پيش از مرگ استادش اولين زاويه را به سال 1242قمري / 1827ميلادي در کوه ابوقبيس براي نشر دعوت خود تأسيس کرده بود. اشاره شده است که شريف مکه، محمد بن عون، از ساختن آن ممانعت کرد؛ زيرا ارتفاع آن يک طبقه بالاتر از کعبه بود. اما سنوسي موفق به متقاعد کردن شريف شد. بنابراين شريف با درخواست او موافقت کرد و به او پيشنهاد کمک داد؛‌اما سنوسي تنها به اجازه او اکتفا کرد و زاويه خود را‌ ـ که شامل يک مسجد، مدرسه و خوابگاه براي طلاب‌ بود ـ بنا ساخت. وي در همين زاويه اقامت داشت و مشغول تدريس و نشر افکار و ايده‌هاي خود شد ‌که در نتيجه، طلاب و مريدان وي فزوني يافتند. (صباغ، 2011م، ص‌16)
پس از تأسيس زاويه ابوقبيس، سنوسي قادر به اقامت در حجاز براي مدت طولاني نبود؛ زيرا چندين عامل  در کنار هم، وي را وادار به ترک مکه در سال 1255قمري / 1839ميلادي، و بازگشت به برقه (سيرنائيکا) کرد.  (ارسلان، 1973م، ج2، ص399)
پس از تأسيس زاويه ابوقبيس، سنوسي قادر به اقامت در حجاز براي مدت طولاني نبود؛ زيرا چندين عامل  در کنار هم، وي را وادار به ترک مکه در سال 1255قمري / 1839ميلادي، و بازگشت به برقه (سيرنائيکا) کرد.  (حاضر العالم الإسلامی، 1973م، ج2، ص399)
امام سنوسي چندين سال در سيرنائيکا اقامت گزيد و پس از آنکه از استقرار و ثبات جنبش خود اطمينان حاصل کرد، در سال 1262قمري / 1846ميلادي قصد به عزيمت و بازگشت به حجاز کرد. هيچ ترديدي نيست‌که اجتماع مسلمانان در مکه براي انجام مناسک حج، به سنوسي اجازه مي‌داد با تعداد بيشتري از مسلمانان ارتباط گيرد و دعوت خود را به آنها عرضه کند.
امام سنوسي چندين سال در سيرنائيکا اقامت گزيد و پس از آنکه از استقرار و ثبات جنبش خود اطمينان حاصل کرد، در سال 1262قمري / 1846ميلادي قصد به عزيمت و بازگشت به حجاز کرد. هيچ ترديدي نيست‌که اجتماع مسلمانان در مکه براي انجام مناسک حج، به سنوسي اجازه مي‌داد با تعداد بيشتري از مسلمانان ارتباط گيرد و دعوت خود را به آنها عرضه کند.
== سفر دوم به حجاز ==
== سفر دوم به حجاز ==
خط ۱۷: خط ۱۷:
سنوسي‌ها نيز به نوبه خود به دنبال جذب مردم اين قبيله به جهت موقعيت و نفوذ آنها در آن مناطق بودند. کاروان حج سنوسي با عنوان «رکب الاخوان»، هرساله در محدوده قبيله حرب، بين مکه و مدينه، به صورت مسالمت‌آميز تردد مي‌کرد و از حمايت آنها نيز برخودار بود. عده‌اي از قبيله بني‌حارث نيز به اين زاويه‌ها پيوستند.
سنوسي‌ها نيز به نوبه خود به دنبال جذب مردم اين قبيله به جهت موقعيت و نفوذ آنها در آن مناطق بودند. کاروان حج سنوسي با عنوان «رکب الاخوان»، هرساله در محدوده قبيله حرب، بين مکه و مدينه، به صورت مسالمت‌آميز تردد مي‌کرد و از حمايت آنها نيز برخودار بود. عده‌اي از قبيله بني‌حارث نيز به اين زاويه‌ها پيوستند.
== زاویه های دیگر سنوسی در حجاز ==
== زاویه های دیگر سنوسی در حجاز ==
علاوه بر زاويه ابي‌قبيس در مکه، سنوسي‌ها زاويه‌هاي ديگري را در بقيه مناطق حجاز تأسيس کردند. دومين زاويه حجاز‌ ـ که پس از زاويه ابي‌قبيس تأسيس شد ـ زاويه طائف بود‌که امام سنوسي آن را بين سال‌هاي 1254 تا 1255 و در طول مدت اقامت تابستاني خود در آنجا، در دامنه کوه «ابن منديل»  تأسيس کرد. بسياري از مردم طائف به آنجا آمدند و از علوم و معارف آن بهره‌مند شدند. از مهم‌ترين شاگردان سنوسي در آن زاويه، شيخ‌محمد البکري و برادرش احمد بن صديق البکري و شيخ‌حامد بن محمد غانم خيره بودند. همچنين وي سال 1266قمري / 1850ميلادي زاويه‌هاي ديگري در مدينه در مناطق الکتابيه، جده،  ينبع البحر و ينبع النخل  بنياد نهاد. زاويه‌هاي سنوسي در بقيه مناطق حجاز نيز ايجاد شدند که از شور و نشاط زيادي بهره‌مند بودند؛‌ مانند: زاويه ضبا  و زاويه بدر به سرپرستي محمد الغماري، زاويه الصفرا،  زاويه الحمرا، زاويه رابغ،  زاويه العيص  و زاويه صبح.  (ارسلان، 1973م، ج٢، ص‌141 و 407)
علاوه بر زاويه ابي‌قبيس در مکه، سنوسي‌ها زاويه‌هاي ديگري را در بقيه مناطق حجاز تأسيس کردند. دومين زاويه حجاز‌ ـ که پس از زاويه ابي‌قبيس تأسيس شد ـ زاويه طائف بود‌که امام سنوسي آن را بين سال‌هاي 1254 تا 1255 و در طول مدت اقامت تابستاني خود در آنجا، در دامنه کوه «ابن منديل»  تأسيس کرد. بسياري از مردم طائف به آنجا آمدند و از علوم و معارف آن بهره‌مند شدند. از مهم‌ترين شاگردان سنوسي در آن زاويه، شيخ‌محمد البکري و برادرش احمد بن صديق البکري و شيخ‌حامد بن محمد غانم خيره بودند. همچنين وي سال 1266قمري / 1850ميلادي زاويه‌هاي ديگري در مدينه در مناطق الکتابيه، جده،  ينبع البحر و ينبع النخل  بنياد نهاد. زاويه‌هاي سنوسي در بقيه مناطق حجاز نيز ايجاد شدند که از شور و نشاط زيادي بهره‌مند بودند؛‌ مانند: زاويه ضبا  و زاويه بدر به سرپرستي محمد الغماري، زاويه الصفرا،  زاويه الحمرا، زاويه رابغ،  زاويه العيص  و زاويه صبح.  (حاضر العالم الإسلامی، 1973م، ج٢، ص‌141 و 407)
آنچه باعث رونق جنبش سنوسي و زواياي مختلف آن در حجاز شد، حضور شريف عبدالمطلب بن غالب در مسند امارت مکه بود. اين امر به علت رابطه خوب شريف با امام محمد سنوسي بود. وي پيش از انتساب به امارت مکه، در بعضي از مجالس علمي سنوسيه شرکت مي‌کرد و هنگامي‌که امارت را به دست گرفت مساعدت‌هاي آشکاري به آنها کرد؛ (عبدالعزيز، 2007م، قسم اول، جزء 12)
آنچه باعث رونق جنبش سنوسي و زواياي مختلف آن در حجاز شد، حضور شريف عبدالمطلب بن غالب در مسند امارت مکه بود. اين امر به علت رابطه خوب شريف با امام محمد سنوسي بود. وي پيش از انتساب به امارت مکه، در بعضي از مجالس علمي سنوسيه شرکت مي‌کرد و هنگامي‌که امارت را به دست گرفت مساعدت‌هاي آشکاري به آنها کرد؛ (مختصر(الفوائد الجلیة فی تاریخ العائلة السنوسیة الحاکمة فی لیبیا)، 2007م، قسم اول، جزء 12)
== آثار سنوسی در حجاز ==
== آثار سنوسی در حجاز ==
فعاليت امام سنوسي در حجاز، تنها محدود به ايجاد زوايا و آموزش نبود؛ بلکه کتاب‌هايي در موضوع فقه تأليف کرد؛ از جمله: بغية القاصد و خلاصة الراصد معروف به المسائل العشر، السلسبيل المعين و الدرر السنية في اخبار السلالة الادريسية. همچنين وي هر سال در طول اقامت خود در حجاز، در مراسم حج شرکت مي‌کرد تا بدين وسيله با زائراني‌که از مناطق مختلف جهان اسلام مي‌آمدند، ديدار، و افکار و انديشه‌هاي خود را به آنها عرضه کند. ( الحرکة السنوسیة نشأتها ونموها فی القرن العشرین، 1967م، ص86 ـ87)
فعاليت امام سنوسي در حجاز، تنها محدود به ايجاد زوايا و آموزش نبود؛ بلکه کتاب‌هايي در موضوع فقه تأليف کرد؛ از جمله: بغية القاصد و خلاصة الراصد معروف به المسائل العشر، السلسبيل المعين و الدرر السنية في اخبار السلالة الادريسية. همچنين وي هر سال در طول اقامت خود در حجاز، در مراسم حج شرکت مي‌کرد تا بدين وسيله با زائراني‌که از مناطق مختلف جهان اسلام مي‌آمدند، ديدار، و افکار و انديشه‌هاي خود را به آنها عرضه کند. ( الحرکة السنوسیة نشأتها ونموها فی القرن العشرین، 1967م، ص86 ـ87)
خط ۲۸: خط ۲۸:
شکری، محمدفؤاد (٢٠٠٥م.)، السنوسیه دین و دوله، اکسفورد، مرکز الدراسات اللیبیه.
شکری، محمدفؤاد (٢٠٠٥م.)، السنوسیه دین و دوله، اکسفورد، مرکز الدراسات اللیبیه.
ناصری، أحمد بن خالد (١٩٥٦م.)، الاستقصا لأخبار دول المغرب الأقصی (الدولة العلویة)، تحقیق ولدی المؤلف: جعفر ومحمد الناصری، الدارالبیضاء، دارالکتاب.
ناصری، أحمد بن خالد (١٩٥٦م.)، الاستقصا لأخبار دول المغرب الأقصی (الدولة العلویة)، تحقیق ولدی المؤلف: جعفر ومحمد الناصری، الدارالبیضاء، دارالکتاب.
عبدالعزیز، صلاح (2007م.)، مختصر(الفوائد الجلیة فی تاریخ العائلة السنوسیة الحاکمة فی لیبیا).