محمد بن ابراهیم الظواهری: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن ابراهیم الظواهری (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۸

۲٬۰۵۰ بایت اضافه‌شده ، ۲۶ اکتبر

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Kamran

Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران

۹٬۹۰۲

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 شیخ الظواهری دو بار حج به جا آورد. بار اوّل به سال 1344ق (1926م) و در جریان برگزاری کنگره اسلامی در مکه مکرمه بود که ریاست هیئت مصری را به نمایندگی از دولت ملک فؤاد اول (م1936م) برعهده داشت. از اعضای آن هیئت می توان به محمد المسیری بک (مدیر اداره حج در وزارت داخله مصر) و استاد محمدتوفیق (کنسول مصر در شهر جده) اشاره کرد. مخالفت گروهی از هیئت‌های مسلمان با تخریب قبرستان بقیع یکی از موضوعات مطرح در این  کنگره بود. هیئت جنبش مسلمانان هند پیشنهاداتی برای بازسازی قبور تخریب شده مطرح کردند و شیخ الظواهری از این پیشنهادات حمایت کرد.<ref>الاحمدی الظواهری، 1945م، ص248</ref> بخش عمده ای از سخنرانی های الظواهری در آن کنگره به موضوع آزادی مذهبی حاجیان اختصاص داشت.
-دومین سفر حج الظواهری سفری عادی و غیر رسمی به سال 1355 قمری (1937م) بود که هرچند اشاره  مستقیمی به اخوان وهابی ندارد، اما به صورت گذرا به برخی تحولات نظیر آزادی استفاده از برخی مظاهر جدید تمدن، مانند تلفن و تلگراف، در حجاز اشاره دارد<ref>الاحمدی الظواهری، 1945م، ص262</ref> () که با سرکوب اخوان وهابی مرتبط است؛ هرچند در موضوع هدم قبور یا تضییع آزادی های مذهبی حاجیان تغییر محسوسی نیافته و در خاطرات سفر دوم خویش درباره گزارش نکرده است. الظواهری در کتاب العلم والعلماء و نظام التعلیم ابتدای بحث در باب ضرورت اصلاح در آموزش علم توحید، بر پرهیز از جدل و تکفیر تأکید دارد؛ زیرا رواج تکفیر منجر به تفرقه میان مسلمانان، تعرض به جان و مال و نوامیس شان و تخریب بلاد اسلامی می شود.<ref>الاحمدی الظواهری، 1904م، ص139</ref> () او مصادیق تکفیر را در خاطراتش از حجاز بیان کرده است؛ مانند رویکرد افراطی وهابیان در منع آزادی های مذهبی و تحریم استفاده از ابزار نوین زندگی همچون تلفن، تلگراف و راه آهن. در آن دوران وهابیان استفاده از آن ابزار را عملی شیطانی می دانستند<ref>لاحمدی الظواهری، 1945م، ص 231
+دومین سفر حج الظواهری سفری عادی و غیر رسمی به سال 1355 قمری (1937م) بود که هرچند اشاره  مستقیمی به اخوان وهابی ندارد، اما به صورت گذرا به برخی تحولات نظیر آزادی استفاده از برخی مظاهر جدید تمدن، مانند تلفن و تلگراف، در حجاز اشاره دارد<ref>الاحمدی الظواهری، 1945م، ص262</ref> () که با سرکوب اخوان وهابی مرتبط است؛ هرچند در موضوع هدم قبور یا تضییع آزادی های مذهبی حاجیان تغییر محسوسی نیافته و در خاطرات سفر دوم خویش درباره گزارش نکرده است. الظواهری در کتاب العلم والعلماء و نظام التعلیم ابتدای بحث در باب ضرورت اصلاح در آموزش علم توحید، بر پرهیز از جدل و تکفیر تأکید دارد؛ زیرا رواج تکفیر منجر به تفرقه میان مسلمانان، تعرض به جان و مال و نوامیس شان و تخریب بلاد اسلامی می شود.<ref>الاحمدی الظواهری، 1904م، ص139</ref> () او مصادیق تکفیر را در خاطراتش از حجاز بیان کرده است؛ مانند رویکرد افراطی وهابیان در منع آزادی های مذهبی و تحریم استفاده از ابزار نوین زندگی همچون تلفن، تلگراف و راه آهن. در آن دوران وهابیان استفاده از آن ابزار را عملی شیطانی می دانستند<ref>لاحمدی الظواهری، 1945م، ص 231</ref>
+==پانویس==
-</ref>
+{{پانویس}}
+==منابع==
+{{برگرفتگی
+ | پیش از لینک = مقاله
+ | منبع = بازسازی بقیع و اصلاح اداره حج ابراهیمی در اندیشه شیخ محمد بن ابراهیم الأحمدی الظواهری
+ | لینک = https://miqat.hajj.ir/article_208230.html
+ | توضیحات منبع = فصلنامه میقات حج شماره 124
+}}
+* الاحمدی الظواهری، فخرالدین، (1904م)، العلم والعلماء ونظام التعلیم، مصر، المطبعة العمومیة بطنطا.
+* -------، (1945م)، السیاسة والازهر من مذکرات شیخ الاسلام الظواهری، مطبعة الاعتماد.
+* برانر، راینر، (2015م)، التقریب بین المذاهب الاسلامیة فی القرن العشرین الأزهر والتشیع محاولات و تحفظات، ترجمه بتول عاصی و فاطمة زراقط، بیروت، مرکز الحضارة لتنمیة الفکر الاسلامی.
+* جامع الازهر، (1964م)، الأزهر فی اثنی عشر عاماً، الدار القومیة للطباعة والنشر.
+* الخفاجی، محمد عبدالمنعم، (1432ق)، الأزهر فی ألف عام، القاهرة، عالم الکتب.
+* الساعدی، محمد، (1431ق)، موسوعة اعلام الدعوة والوحدة والإصلاح، طهران، المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة.
+* السعید، ناصر، (1980م)، تاریخ آل سعود، لبنان، منشورات اتحاد شعب الجزیرة العربیة (مطبعة الاتحاد).
+* صعیدی، عبدالمتعال، (1943م)، تاریخ الإصلاح فی الأزهر و صفحات من الجهاد فی الإصلاح، القاهرة، مطبعة الاعتماد.
+* الطُعمی، محیی الدین، (1412ق)، نور الابهر فی طبقات شیوخ الجامع الازهر، بیروت، دار الجیل.