بنی‌سلیم: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی‌سلیم (ویرایش)

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۵۸

۱۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸

جز

←‏بدعت‌ها

دیداریویکی‌متن

E ebrahimi

۱٬۲۴۴

ویرایش

@@ خط ۴۴: / خط ۴۴: @@
 بنی‌سلیم همچنین باور داشتند که [[فرشتگان]] دختران خداوند هستند که از ازدواج خدا با جنیان زاده شده‌اند.
-مفسران آیه 158 [[صافّات]]/37 را در ردّ این باور دانسته‌اند: <ref>لباب النقول، ص167؛ نمونه، ج19، ص171-175.</ref> {{قلم رنگ|سبز|وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ}}.
+مفسران آیه 158 [[صافّات]]/37 را در ردّ این باور دانسته‌اند: <ref>لباب النقول، ص167؛ نمونه، ج19، ص171-175.</ref> {{قلم رنگ|سبز|﴿وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ﴾}}.
 از دیگر بدعت‌های اینان، به تاخیر‌انداختن [[ماه‌های حرام]] بود. از آن جا که ترک نبرد در سه ماه پیاپی حرامِ [[ذی‌قعده]]، [[ذی‌حجه]] و [[محرّم]] بر آن‌ها سخت بود، هم‌چون غطفان و هوازن، گاه با جابه‌جایی محرم و [[صفر]]، ایام پس از ذی‌حجه را ماه صفر اعلام می‌کردند و بدین شکل حرمت نبرد را در ماه پس از ذی‌حجه (محرم) برمی‌داشتند و این کار را یک سال در میان انجام می‌دادند.
-خداوند با نزول آیه 37 توبه/9 چنین بدعتی را کفری افزون بر دیگر کفرهای آن‌ها دانسته است: <ref>جامع البیان، ج10، ص169؛ التبیان، ج5، ص217.</ref> {{قلم رنگ|سبز|اِنَّمَا النَّسئُ زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذینَ کَفَرُوا یُحِلُّونَهُ عاماً وَ یُحَرِّمُونَهُ عاماً لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللهُ فَیُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ اَعْمالِهِمْ وَ اللهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ}}؛ «همانا تاخیر [و تغییر] ماه حرام به ماهی دیگر [نسیء] افزایش در [[کفر]] است که کسانی که کافر شده‌اند، بدان گمراه می‌شوند. آن را در سالی حلال می‌شمرند و سالی دیگر حرام تا با شمار آن چه خدای حرام کرده است، همسان و برابر سازند. پس [بدان سبب] آن چه را خدا حرام کرده، حلال می‌کنند. کارهای بد و ناپسندشان در نظرشان آراسته شده و خدا گروه کافران را راه ننماید.»
+خداوند با نزول آیه 37 توبه/9 چنین بدعتی را کفری افزون بر دیگر کفرهای آن‌ها دانسته است: <ref>جامع البیان، ج10، ص169؛ التبیان، ج5، ص217.</ref> {{قلم رنگ|سبز|﴿اِنَّمَا النَّسئُ زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذینَ کَفَرُوا یُحِلُّونَهُ عاماً وَ یُحَرِّمُونَهُ عاماً لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللهُ فَیُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ اَعْمالِهِمْ وَ اللهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ﴾}}؛ «همانا تاخیر [و تغییر] ماه حرام به ماهی دیگر [نسیء] افزایش در [[کفر]] است که کسانی که کافر شده‌اند، بدان گمراه می‌شوند. آن را در سالی حلال می‌شمرند و سالی دیگر حرام تا با شمار آن چه خدای حرام کرده است، همسان و برابر سازند. پس [بدان سبب] آن چه را خدا حرام کرده، حلال می‌کنند. کارهای بد و ناپسندشان در نظرشان آراسته شده و خدا گروه کافران را راه ننماید.»
 شماری از پژوهشگران به پشتوانه اشعار [[فرزدق]] و [[نجاشی]] بر این باورند که برخی از بنی‌سلیم همانند گروهی دیگر از اعراب هم‌چون [[اشجع]]، با برخی از حیوانات روابط ناپسند جنسی داشتند.<ref>المفصل، ج5، ص144.</ref>
 ==بنی‌سلیم و ظهور اسلام==
 با توجه به ارتباط بنی‌سلیم با مکّیان، آشنایی آن‌ها با [[پیامبر(ص)]] و دین جدید را می‌توان در همان سال‌های آغازین [[بعثت]] دانست. با حضور پیامبر در مدینه، منابع از اسلام آوردن برخی از مردان بنی‌سلیم و حضور آن‌ها در غزوه‌های پیامبر یاد کرده‌اند که در آن میان، می‌توان به حضور [[ثقف بن عمرو]] و برادرانش از تیره [[بنی‌حجر]] در [[غزوه بدر]] (2ق.) <ref>السیرة النبویه، ج2، ص502.</ref> و [[عروة بن اسماء سلمی]] از مبلّغان پیامبر در [[غزوه بئر معونه]] (4ق.) <ref>الطبقات، ابن سعد، ج4، ص377؛ الاستیعاب، ج3، ص1064-1065.</ref> اشاره کرد.