اتحاف الوری باخبار ام القری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:


اتحاف الوری باخبار ام‌ القری از مهم‌ترین منابع [[تاریخ محلی مکه]] است که در سده نهم هجری نگاشته شده و وقایع تاریخ مکه را از ظهور اسلام تا سال ۸۵۵ گزارش کرده است. اتحاف الوری نخستین اثر تاریخ مکه است که به شکل سال‌شمار تدوین شده است. این کتاب در اصل ذیلی است بر [[شفاء الغرام]] نوشته تقی الدین فاسی که اطلاعات آن کتاب را بر اساس سال وقوع مرتب کرده و به اطلاعات آن افزوده است. سبک تدوین کتاب، الگویی برای نویسندگان بعدی بود و مطالب کتاب نیز به شکل گسترده مورد استناد نویسندگان تاریخ محلی مکه قرار گرفت.
اتحاف الوری باخبار ام‌ القری از مهم‌ترین منابع [[تاریخ محلی مکه]] است که در سده نهم هجری نگاشته شده و وقایع تاریخ مکه را از ظهور اسلام تا سال ۸۵۵ گزارش کرده است. اتحاف الوری نخستین اثر تاریخ مکه است که به شکل سال‌شمار تدوین شده است. این کتاب در اصل ذیلی است بر [[شفاء الغرام]] نوشته تقی الدین فاسی که اطلاعات آن کتاب را بر اساس سال وقوع مرتب کرده و به اطلاعات آن افزوده است. سبک تدوین کتاب، الگویی برای نویسندگان بعدی بود و مطالب کتاب نیز به شکل گسترده مورد استناد نویسندگان تاریخ محلی مکه قرار گرفت.
==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|عمر بن فهد}}
{{اصلی|عمر بن فهد}}
عمر بن محمد بن محمد بن محمد بن فهد، از محدثان و مورخان بزرگ خاندان مشهور [[بنی فهد]] است. نام او محمد بود؛ ولی بیشتر وی را عمر می‌خواندند. لقب او نجم ‌الدین و کنیه‌اش ابوالقاسم و همچون دیگر عالمان خاندانش به ابن فهد مشهور است.<ref>الضوء اللامع، ج۶، ص۱۲۶</ref> او در سال ۸۱۲ به دنیا آمد و بعد از آموزش نزد پدر سفرهای متعددی برای علم آموزی انجام داد. از آن میان سفرهایش به مصر و شاگردی‌اش نزد استادان مصری از جمله ابن حجر عسقلانی شایان ذکر است.<ref>الضوء اللامع، ج۶، ص۱۲۶-۱۲۷</ref> وی در سال ۸۸۵ درگذشت.<ref>اتحاف الوری، ج۱، ص۱۴ (مقدمه)</ref>
عمر بن محمد بن محمد بن محمد بن فهد، از محدثان و مورخان بزرگ خاندان مشهور [[بنی فهد]] است. نام او محمد بود؛ ولی بیشتر وی را عمر می‌خواندند. لقب او نجم ‌الدین و کنیه‌اش ابوالقاسم و همچون دیگر عالمان خاندانش به ابن فهد مشهور است.<ref>الضوء اللامع، ج۶، ص۱۲۶</ref> او در سال ۸۱۲ به دنیا آمد و بعد از آموزش نزد پدر سفرهای متعددی برای علم آموزی انجام داد. از آن میان سفرهایش به مصر و شاگردی‌اش نزد استادان مصری از جمله ابن حجر عسقلانی شایان ذکر است.<ref>الضوء اللامع، ج۶، ص۱۲۶-۱۲۷</ref> وی در سال ۸۸۵ درگذشت.<ref>اتحاف الوری، ج۱، ص۱۴ (مقدمه)</ref>
==محتوا و روش==  
==محتوا و روش==  
اتحاف الوری از پربرگ‌ترین آثار تاریخ محلی مکه است و اخبار مکه را از سال تولد پیامبر گرامی تا سال ۸۸۵ق. در بر دارد. توجه ابن فهد بیشتر به شرح وقایع است تا وصف اشیا و اماکن.  
اتحاف الوری از پربرگ‌ترین آثار تاریخ محلی مکه است و اخبار مکه را از سال تولد پیامبر گرامی تا سال ۸۸۵ق. در بر دارد. توجه ابن فهد بیشتر به شرح وقایع است تا وصف اشیا و اماکن.  
خط ۴۶: خط ۴۸:


روش سال‌شمار ابن فهد سرمشق نیز برخی از نویسندگان پس از او شد؛ همانند فرزندش عبدالعزیز (م.۹۲۰ق.) که در کتاب [[بلوغ القِری فی ذیل اتحاف الوری بأخبار ام القُری]] رویدادهای سال ۸۸۵ تا ۹۲۲ق. را ثبت کرد و به روش پدر تفصیل بیشتر داد و مطالب را به ترتیب ماهانه آورد. نیز نوه ابن فهد، جارالله محمد بن عبدالعزیز (م.۹۵۴ق.) در کتاب [[نیل المُنی بذیل بلوغ القری لتکملة اتحاف الوری]] همین شیوه را پی گرفت.
روش سال‌شمار ابن فهد سرمشق نیز برخی از نویسندگان پس از او شد؛ همانند فرزندش عبدالعزیز (م.۹۲۰ق.) که در کتاب [[بلوغ القِری فی ذیل اتحاف الوری بأخبار ام القُری]] رویدادهای سال ۸۸۵ تا ۹۲۲ق. را ثبت کرد و به روش پدر تفصیل بیشتر داد و مطالب را به ترتیب ماهانه آورد. نیز نوه ابن فهد، جارالله محمد بن عبدالعزیز (م.۹۵۴ق.) در کتاب [[نیل المُنی بذیل بلوغ القری لتکملة اتحاف الوری]] همین شیوه را پی گرفت.
==چاپ‌ها==
==چاپ‌ها==
[[فهیم محمد شلتوت]]، محقق عربستانی، جلد یکم کتاب را با سه نسخه خطی و جلد دوم و سوم را با دو نسخه تصحیح کرده و در آغاز هر جلد مقدمه‌ای کوتاه نوشته است. این سه جلد را «مرکز البحث العلمی و احیاء التراث الاسلامی» به سال ۱۴۰۴ق. چاپ کرده است. عبدالکریم باز، بخش دیگر کتاب را در یک جلد تصحیح نموده و به سال ۱۴۰۸ق. در همان مرکز به چاپ سپرده است.  
[[فهیم محمد شلتوت]]، محقق عربستانی، جلد یکم کتاب را با سه نسخه خطی و جلد دوم و سوم را با دو نسخه تصحیح کرده و در آغاز هر جلد مقدمه‌ای کوتاه نوشته است. این سه جلد را «مرکز البحث العلمی و احیاء التراث الاسلامی» به سال ۱۴۰۴ق. چاپ کرده است. عبدالکریم باز، بخش دیگر کتاب را در یک جلد تصحیح نموده و به سال ۱۴۰۸ق. در همان مرکز به چاپ سپرده است.