آیه انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

آیاتی چند، آیه انذار نامیده شده‌اند؛ از جمله: [[سوره مدثّر|مدثّر]]/۷۴، ۱-۲؛ [[سوره توبه|توبه]]/۹، ۱۲۲؛ [[سوره شوری|شوری]]/۴۲، ۷. اما مشهورترین آن‌ها آیه ۲۱۴ [[سوره شعراء|شعراء]]/۲۶ است که فرمان خداوند به پیامبر را برای انذار خویشاوندانش در آغاز [[دعوت علنی]]، در سال چهارم [[بعثت]] بیان می‌کند: {وَ أَنذِر عَشِیرَتَک الْأَقرَبِین}.<ref>جامع البیان، ج۱۹، ص۱۴۸.</ref> خداوند به رسول خود فرمان می‌دهد که پیش از ابلاغ دعوت عمومی، نخست خاندان خود را از عذاب الهی بترساند و دعوت [[توحید]] و [[رسالت]] را بر آنان عرضه کند. در بیان سبب آغاز دعوت از خویشاوندان، گفته‌اند ضرورت داشت تا پیامبر از حمایت خاندانش در محیط [[قبایل عرب|قبایلی عرب]] برخوردار شود و نیز بر آنان اتمام حجت کند.<ref>تاریخ تحلیلی اسلام، ج۱، ص۸۴-۸۵.</ref>