دانشنامه امام حسین(ع) (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب دانشنامه امام حسین(ع)، با نام کامل «دانشنامه امام حسین(ع) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ» در ۱۵ بخش و ۱۳۸ فصل تنظیم شده است. هر کدام از فصل‌ها دارای زیرمجموعه‌هایی است.

پیشگفتار و این ۱۵ بخش در ۱۴ جلد چاپ شده است. در بیشتر جلدها، بخش مورد نظر تمام نشده و ادامه آن در جلد بعدی آمده است. در برخی از جلدها مانند جلد نخست، دو بخش، و در برخی جلدها چند فصل از یک بخش قرار گرفته است.  

این جلد، دارای پیشگفتار و دو بخش «زندگی خانوادگی امام حسین(ع)» و «فضیلت‌ها و ویژگی‌های امام حسین(ع)» است. در پیشگفتار، به ضرورت جامع‌نگری در زندگی پشوایان دین پرداخته و این جامع‌نگری را نیازمند به پژوهش‌های علمی و پژوهشگران متخصص دانسته است. در بخش نخست، زندگی امام حسین(ع) را به پنج دوره تقسیم کرده است:

سپس پیش از پرداختن به نتیجه این پژوهش، مباحثی را به عنوان درآمد و چشم‌انداز مطرح نموده و در چهار محور، به این شرح بیان کرده است: دانشنامه امام حسین(ع) در یک نگاه؛ ویژگی‌های دانشنامه؛ کتابشناسی تاریخ عاشورا و عزاداری؛ مراحل تحقیق و تدوین دانشنامه.  

در محور نخست ساختار و کلیات این مجموعه بیان شده است. در محور دوم برخی از ویژگی‌های این دانشنامه مانند استناد به منابع کهن و قابل استناد و بهره‌گیری از منابع شیعه و اهل سنت ذکر شده است. در محور سوم نسبت به کتابشناسی تاریخ عاشورا و عزاداری امام حسین(ع) از چند موضوع بحث شده است:

* د. منابع مفقود. فهرست نگاران و رجالیان، مؤلفان بسیاری را نام برده‌اند که دست کم یک کتاب دربارهٔ امام حسین(ع) و شهادت ایشان نگاشته‌اند؛ هرچند شمار اندکی از این کتاب‌ها به دست ما رسیده است. بیشتر این مؤلفان در پنج قرن نخست می‌زیسته‌اند و دسترسی ما به آن‌ها از طریق منابع معاصر یا نزدیک به آن‌هاست. آنگاه به ترتیب قرن، نگارش‌ها را نام برده است. برای نمونه: مقتل الحسین(ع) جابر بن یزید جعفی، و مقتل الحسین(ع) ابومخنف لوط بن یحیی غامدی است.

در محور چهارم پیرامون مراحل تحقیق و تدوین این دانشنامه، مانند جمع‌آوری ابتدایی، تنظیم، نقد و مصدریابی مطالبی آمده است که علاقه‌مندان می‌توانند در تدوین موسوعه‌ها از آن بهره‌مند شوند.

در جلد نخست، به دو بخش از ۱۵ بخش این مجموعه پرداخته است.

'''بخش نخست''' با نام «زندگی خانوادگی امام حسین(ع)» در ۶ فصل به ترتیب ذیل تنظیم شده است:

هر کدام از این فصل‌ها نیز زیرمجموعه‌هایی دارد. برای نمونه، در فصل نخست، به رؤیای ام ایمن، پیش از ولادت امام حسین(ع) پرداخته است.{{یادداشت|این ماجرا چنین آمده است: صدوق به نقل از عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) گوید: همسایگان ام ایمن نزد پیامبر(ص) آمدند و گفتند: ای پیامبر خدا(ع) ام ایمن دیشب از گریه نخوابید و تا صبح پیوسته می‌گریست. پیامبر خدا(ع) به دنبال ام ایمن فرستاد و او آمد. به او فرمود: ای ام ایمن! خداوند چشمانت را گریان نکند! همسایگانت نزد من آمده و خبر داده‌اند که تو همه شب را گریسته‌‌ای. خداوند چشمانت را گریان نکند! چه چیزی تو را گریان کرده‌است؟ ام ایمن عرض کرد: ای پیامبر خدا! رؤیای وحشتناکی دیدم و همه شب را گریستم. پیامبر به او فرمود: آن را برای فرستاده خدا حکایت کن، که خدا و فرستاده‌اش داناتر هستند. ام ایمن عرض کرد: بر من گران می‌آید که از آن، سخن بگویم. پیامبر(ص) فرمود: رؤیا همیشه آنگونه که دیده می‌شود نیست. آن را برای فرستاده خدا بازگو کن. ام ایمن عرض کرد: در این شب دیدم که برخی از اعضایت در خانه‌ام افتاده‌است! پیامبر خدا(ص) به او فرمود: چشمانت آسوده باشد (آسوده بخواب) که فاطمه، حسین را می‌زاید و تو از او نگاه‌داری می‌کنی. پس اینچنین، برخی از اعضای من در خانه تو قرار می‌گیرد.}}

'''بخش دوم'''، با نام «فضیلت‌ها و ویژگی‌های امام حسین(ع) و اهل بیت(ع)» نیز در ۶ فصل تدوین شده است:

* فصل ششم، برخی کرامت‌های امام حسین(ع).  

هریک از این فصل‌ها نیز زیرمجموعه‌هایی دارد که دو فصل از آن‌ها در این جلد و بقیه در جلد بعدی آمده است.

'''بخش چهارم''' با نام «امام(ع) پس از پیامبر(ص) تا شهادت پدر» نیز در چهار فصل آمده است:

این فصل‌ها نیز زیر مجموعه‌هایی دارد. برای نمونه در فصل نخست این بخش، از این موضوعات بحث شده است: احترام به امام زمان خویش؛ تأیید صلح برادرش امام حسن(ع)؛ بیعت امام حسین(ع) با معاویه.  

این جلد، در ۴۵۶ صفحه تنظیم شده و در آغاز، فصل دوم و سوم از بخش پنجم را که ادامه جلد پیش است، آورده و سپس بخش ششم و هفتم را بدین ترتیب آورده است:

از این فصل‌ها، دو فصل در این جلد و دیگر فصل‌ها در جلد بعد آمده است.

از این فصل‌ها، یک فصل در این جلد و فصل‌های دیگر در جلد ششم آمده است.

این جلد، در ۴۴۵ صفحه تنظیم گشته که شامل فصل چهارم تا نهم از بخش گذشته است و '''بخش نهم''' را با نام «پس از شهادت» در ضمن هشت فصل بیان کرده است:

در بخش هشتم و در فصل‌های مربوط به شهیدان،  دو فرزند از امام حسین(ع)، شش فرزند از امام علی(ع)، سه فرزند از امام حسن(ع)، دو فرزند از عبدالله بن جعفر، و هشت فرزند از عقیل را نام برده است. در فصل دوم از بخش نهم، پیرامون نشانه‌های آشکار شده پس از شهادت، از نشانه‌هایی مانند رؤیای ام سلمه، خونین شدن تربت، رؤیای ابن عباس، خورشید گرفتگی، فریاد جبرئیل نام برده است.

این جلد، در ۴۳۶ صفحه نظم یافته که ادامه بخش نهم، از فصل چهارم تا فصل هشتم بوده، به تناسب فصل‌ها مطالبی را یادآوری و تحلیل کرده است. یکی از فرازهای

فصل هشتم بحث از بازگشت اهل بیت امام(ع) به کربلا و ملاقات آن‌ها با جابر بن عبدالله در روز اربعین است. در این زمینه سخن استاد شهید مرتضی مطهری را در کتاب «حماسه حسینی » و نظر مرحوم محدث نوری در کتاب «لؤلؤ و مرجان » و نظر مرحوم محدث قمی را در «منتهی الآمال » پیرامون افکار و بعید شمردن حضور و آمدن اهل بیت از شام به کربلا مطرح نموده و در ادامه، احتمال بازگشت اهل بیت به کربلا در غیر اربعین یا اربعین سال بعد را یادآوری نموده و در پایان با اشاره به احتمال ملاقات اهل بیت امام(ع) با جابر در کربلا آمده است: تنها سؤالی که در اینباره بی‌پاسخ می‌ماند، این است که اگر چنین امری وقوع یافته، چرا در منابع شیعه تا قرن هفتم به آن اشاره‌ای نشده و گزارشی از اهل بیت(ع) در این باره در منابع متقدم و معتبر وجود ندارد؟ البته در منابع متأخر، مطالب فراوانی در این باره آمده که قابل استناد نیستند. به هر حال بعید شمردن یا انکار بازگشت اهل بیت(ع) سیدالشهداء به کربلا، به گونه‌ای که محدث نوری، شیخ عباس قمی و استاد مطهری گفته‌اند، صحیح به نظر نمی‌رسد.

===جلد نهم===

*فصل نخست، بازتاب شهادت امام(ع) در سخنان برخی شخصیت‌های نامدار؛

*فصل دوم، بازتاب شهادت امام حسین(ع) در میان قاتلانش؛

*فصل سوم؛ بازتاب شهادت امام حسین(ع) در میان خانواده قاتلانش؛

*فصل چهارم، بازتاب حادثه کربلا در عراق و حجاز؛

*فصل پنجم، بازتاب حادثه کربلا در میان غیرمسلمانان؛

*فصل ششم، سرانجام کسانی که در کشتن امام حسین(ع) و یارانش نقش داشتند.

*فصل نخست، سوگواری؛

*فصل دوم، مصیبت خوانی برای امام حسین(ع)؛

*فصل سوم، اهمیت و آداب روز عاشورا؛

*فصل چهارم، گریستن و گریاندن بر سیدالشهداء(ع) و یارانش.

دو فصل نخست، در این جلد و دو فصل دیگر در جلد دهم آمده است.

===جلد دهم===

سپس به بخش دوازدهم و فصل نخست و دوم از بخش سیزدهم با نام‌های زیر پرداخته است:

*فصل نخست، نمونه مرثیه‌هایی که در قرن نخست سروده شده‌اند؛

*فصل دوم، نمونه مرثیه‌های قرن دوم؛

*فصل سوم، نمونه مرثیه‌های قرن سوم؛

*فصل چهارم نمونه مرثیه‌های قرن چهارم تا نهم؛

*فصل پنجم، نمونه مرثیه‌های قرن دهم تا سیزدهم؛

*فصل ششم، نمونه مرثیه‌های قرن چهاردهم؛

*فصل هفتم، نمونه مرثیه‌هایی که در دوران معاصر سروده شده‌اند.

*فصل نخست، فضیلت زیارت امام حسین(ع) و زائرش؛

*فصل دوم، تأکید فراوان بر زیارت امام حسین(ع) و هشدار شدید درباره ترک آن.

===جلد یازدهم===

*فصل سوم، برکات زیارت امام حسین(ع)؛

*فصل چهارم، روایاتی درباره برابر بودن زیارت امام حسین(ع) با حج و عمره؛

*فصل پنجم، فرشتگانی که او را زیارت می‌کنند؛

*فصل ششم، پیامبران و صدیقانی که او را زیارت می‌کنند؛

*فصل هفتم، آداب زیارت امام حسین(ع)؛

*فصل هشتم، زیارت‌های جامع؛

*فصل نهم، زیارت‌های مطلق.

در این جلد، روایات گوناگونی مطرح شده که پیرامون ارزش زیارت امام حسین(ع) و برتری آن بر حج و عمره وارد شده است. برخی از این روایات، زیارت امام حسین(ع) را برابر با یک عمره دانسته و برخی دیگر برابر با هفتاد حج از حج‌های پیامبر(ص) و برخی هم برابر با هزار حج و هزار عمره که همراه پیامبر(ص) یا وصیّ او انجام شود. سپس پژوهشی درباره ارزش زیارت امام(ع) آورده و دو پرسش را پاسخ داده است: ملاک این همه تفاوت در ارزیابی زیارت امام حسین(ع) و حج و عمره چیست؟ چگونه می‌توان پذیرفت که فضیلت زیارت سیدالشهداء(ع) بیش از زیارت خانه خداست؟ در پاسخ به سؤال نخست دو علت بیان شده است: ۱.اختلاف کیفیت زیارتها، بدین معنا که هرچه معرفت زائر بیشتر باشد و آداب زیارت را بهتر رعایت کند و هدف از آن را بیشتر تأمین نماید، طبعاً زیارت او کیفیت بالاتری خواهد داشت و ارزش بیشتری دارد. ۲.مقصود از عددهای وارد شده در روایات، رساندن مفهوم کثرت است، نه همان عددی که آمده است. بنابراین، فضیلت زیارت امام حسین(ع)، بسی بیشتر از فضیلت حج و عمره است که توضیح آن در پاسخ سؤال دوم روشن خواهد شد.

در پاسخ به سؤال دوم می‌گوید: پیش از توضیح این روایات، توجه به چند نکته لازم است: نکته نخست، اینکه اینگونه ارزش‌گذاری در روایات اهل بیت(ع) اختصاص به زیارت امام حسین(ع) ندارد؛ بلکه در موارد بسیاری، عملی هزار برابر حج بلکه بیشتر از آن ارزیابی شده است؛ مانند برآوردن حاجت مؤمن که برتر از هزار حج مقبول، شمرده شده، و یا بازگرداندن مال حرام که معادل هفتادهزار حج پذیرفته است. آنگاه به تفصیل مطالبی را مطرح کرده و شرایط سیاسی و اجتماعی را در مضاعف بودن ثواب زیارت دخیل دانسته است.

===جلد دوازدهم===

*فصل دهم، تسبیح و نماز نزد قبر امام حسین(ع)؛

*فصل یازدهم، آداب وداع با شهیدان؛

*فصل دوازدهم، زیارت‌های مخصوص؛

*فصل سیزدهم، دو زیارت منسوب به ناحیه مقدسه؛

*فصل چهاردهم، زیارتی که سید مرتضی با آن امام(ع) را زیارت کرد؛

*فصل پانزدهم، زیارت امام حسین(ع) از راه دور؛

*فصل شانزدهم، نایب گرفتن برای زیارت امام حسین(ع).

*فصل نخست، ارزش بارگاه امام حسین(ع)؛

*فصل دوم، شفاخواهی با تربت مزار امام حسین(ع)؛

*فصل سوم، دیگر برکات تربت امام حسین(ع).

در این جلد، پژوهشی پیرامون سند «زیارت عاشورا» آمده است که نتیجه آن، صحیح بودن سندی است که شیخ طوسی در «مصباح المتجهد» به نقل از محمد بن خالد طیالسی آورده و این بررسی، سندی را با صرف نظر از تأییدات غیبی که از طرق معتبر درباره زیارت عاشورا وارد شده، که خود دلیل بر اعتبار این زیارت شریف است دانسته است.

===جلد سیزدهم===

*باب نخست، حکمت‌های عقلی و علمی، در سه فصل: عقل؛ علم و حکمت؛ یقین.

*باب دوم، حکمت‌های اعتقادی در پنج فصل: شناخت خدا؛ ایمان و اسلام؛ قضا و قدر؛ رجعت؛ آخرت.

*باب سوم، حکمت‌های عقیدتی و سیاسی، که شامل پانزده فصل است: امامت؛ امت؛ اهل‌بیت(ع)؛ تا فصل پانزدهم که با نام «کرامت‌های امام(ع) و اجابت دعاها» آمده است.

*باب چهارم، حکمت‌های عبادی در چهارده فصل: عبادت؛ اذان؛ وضو و نماز؛ روزه  تا فصل چهاردهم که با نام انفاق آمده است.{{یادداشت|برای نمونه، حدیثی را به مناسبت صفت عاقل چنین آورده‌است: عن الامام الحسین(ع) «اذا وردت علی العاقل لَمَّة قَمَعَ الحُزن بالخوم، و قَرَع العقل للحتیاج»؛ امام حسین(ع) فرمود: «چون پیشامد سختی بر عاقل در رسد، غم را با دوراندیشی می‌راند و درگاه عقل را برای چاره‌جویی می‌کوبد.»}}

===جلد چهاردهم===

*باب پنجم: حکمت‌های اخلاقی و عملی که در ده فصل با عناوین گوناگون و زیر مجموعه‌های آن آمده است؛

*باب ششم: حکمت‌های جامع، در چهار فصل با عناوین گوناگون است؛

*باب هفتم: حکمت‌های گوناگون؛

*باب هشتم: حکمت‌های منظوم؛

*باب نهم: تمثل جستن امام(ع) به اشعار شاعران؛

*باب دهم: دیوان منسوب به امام حسین(ع).

در این جلد، به مناسبت باب هفتم که «حکمت‌های گوناگون» نام دارد، روایات بسیاری از امام حسین(ع) نقل شده است. برای نمونه، سومین حدیث این باب، با نام «علاج الذنب » یا «چاره گناه» به پنج راه برای ترک گناه پرداخته است.{{یادداشت|روایت شده‌است که مردی نزد امام حسین(ع) آمد و عرض کرد: من مردی گنه‌کارم و در برابر گناه، شکیبایی ندارم. مرا اندرزی ده! امام(ع) فرمود: پنج کار را انجام بده و سپس هر گناهی که خواستی بکن. نخست آن که روزی خدا را نخور و هر گناهی خواستی بکن؛ دوم، از ولایت خدا بیرون برو و هر گناهی خواستی بکن؛ سوم، جایی که خدا تو را نبیند، پیدا کن و هر گناهی خواستی بکن؛ چهارم، چون فرشته مرگ آید تا قبض روحت کند، او را از خود بران و هر گناهی خواستی بکن؛ پنجم، چون مالک، فرشته جهنم تو را به دوزخ وارد کرد، به آن وارد مشو و هر گناهی خواستی بکن.}}

در چاپخانه دارالحدیث در سال ۱۳۸۸ شمسی به چاپ دوم رسیده است

کتاب شهادت‌نامه امام حسین بخش‌های ششم تا یازدهم دانش‌نامه امام حسین(ع) را به صورت خلاصه و تک‌جلدی عرضه کرده است که بیشتر درباره واقعه کربلا است.