قتلگاه: تفاوت میان نسخهها
←تاریخچه بنا
(←منابع) |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
افتاده و به تدریج، شهرت یافته است.}}<ref>مقتل جامع سید الشهداء، ص 559.</ref> برخی این گفته را از روی بیدقتی دانسته، شواهد تاریخی برای پیشینه این مکان بیان کردهاند.<ref>قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۳ و ۱۲۴.</ref> | افتاده و به تدریج، شهرت یافته است.}}<ref>مقتل جامع سید الشهداء، ص 559.</ref> برخی این گفته را از روی بیدقتی دانسته، شواهد تاریخی برای پیشینه این مکان بیان کردهاند.<ref>قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۳ و ۱۲۴.</ref> | ||
سید عبدالحسین کلیدار، از فردی به نام سید نورالدین نعمت الله (متولد 731ق. در [[حلب]]) یاد کرده که در سده هشتم قمری به زیارت [[کربلا]] آمده و چهل روز در جوار سرداب قتلگاه معتکف شده است.<ref>سيد عبد الحسين الكليدار آل طعمة، حاشية كتاب بغية النبلاء في تاريخ کربلاء، ص۱۸.</ref> قتلگاه پیش از | سید عبدالحسین کلیدار، از فردی به نام سید نورالدین نعمت الله (متولد 731ق. در [[حلب]]) یاد کرده که در سده هشتم قمری به زیارت [[کربلا]] آمده و چهل روز در جوار سرداب قتلگاه معتکف شده است.<ref>سيد عبد الحسين الكليدار آل طعمة، حاشية كتاب بغية النبلاء في تاريخ کربلاء، ص۱۸.</ref> قتلگاه پیش از بازسازیِ سال ۱۳۶۶ق. مانند سردابی گود و دارای چندین پله بوده است.<ref name=":3">تاریخچه کربلا، ص 142.</ref> برخی، سرداب قتلگاه را، در گذشته، اینگونه توصیف کردهاند: «در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، به سمت غرب آن، دری نقرهای و ضخیم است که به سردابی معروف به «مذبح» میرسد و در گوشه شمال شرقی آن صندوقی از نقره طلاکوب با نقشهای برجسته است که یادبود محلی است که [[امام حسین(ع)]] در آن سر بریده شد. همه دیوارها و زمین این سرداب با سنگ مرر سفید اصل، سنگفرش شده است.»<ref>سيدمحمدحسن الكليدار آلطعمة، مدينة الحسين(ع)،ج 1 ،ص 54.</ref> برخی به جای صندوق نقرهای، درِ نقرهای گزارش کردهاند که روی جایگاه قرار داشته است.<ref name=":3" /> | ||
ناصرالدین شاه قاجار، در سال قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که پله | ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که پله میخورَد. درون گودی، از دری دراز خبر داده، که آن را بلند میکنند، زیر آن زمینی است گود، که به گفته ناصرالدین شاه، هنگامی که امام حسین(ع) از اسب در محل مدفن به زمین افتاد، خود را با زانو به این مکان کشاند.<ref>شهریار جادهها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ص۱۱۶.</ref> | ||
بر پایه گزارش عبدالوهاب عزام، در سفرنامه خود، که در سال ۱۳۴۸ق. (۱۳۰۸-۱۳۰۹ش) در [[قاهره]] منتشر شد، قتلگاه، سردابی بوده که نزدیک به ده پله به پایین میرفته و با شبکهای آهنی پوشیده شده و به مذبح معروف بوده است. مردم بر این باور بودند که خون امام حسین(ع) هنگام شهادت در این مکان ریخته است.<ref>عبدالوهاب، رحالت، ص۵۹.</ref> | بر پایه گزارش عبدالوهاب عزام، در سفرنامه خود، که در سال ۱۳۴۸ق. (۱۳۰۸-۱۳۰۹ش) در [[قاهره]] منتشر شد، قتلگاه، سردابی بوده که نزدیک به ده پله به پایین میرفته و با شبکهای آهنی پوشیده شده و به مذبح معروف بوده است. مردم بر این باور بودند که خون امام حسین(ع) هنگام شهادت در این مکان ریخته است.<ref>عبدالوهاب، رحالت، ص۵۹.</ref> |