سید محسن اعرجی: تفاوت میان نسخه‌ها

سید محسن را دارای زندگی زاهدانه دانسته‌اند. وی در دوران تحصیل شمعدان نداشته و شمع را روی خشت یا کلوخی می‌گذاشت.<ref name=":2" /> او وضع مالی خوبی نداشت، با این همه، هر هدیه و پولی را نپذیرفته و اگر بر پایه مصالحی می‌پذیرفت، به نیازمندان می‌بخشید. برای نمونه، او هدیه‌ای که فتحعلی شاه برایش فرستاده بود را نپذیرفت.<ref name=":3">گلشن ابرار، ج٣، ص١٧٨و١٧٩؛ به نقل از: وسائل‌الشيعه الى احكام الشريعه، ص٩۵٢.</ref>

[[فتحعلى شاه قاجار]]، ۴۰۰ تومان، به عنوان هدیه، توسط ملاباشى{{یادداشت|ملاباشی، لقبی است که به برخی از معلم‌های پادشاهان و شاهزادگان می‌داده‌اند.<ref>لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه ملاباشی.</ref>}} براى سيد محسن اعرجى فرستاد؛ ولی سيد محسن او را به حضور نپذيرفت. ملاباشى صبر كرد تا سيد محسن براى نماز از خانه خارج شود. وقتى سيد محسن، ملاباشى را ديد، خود را از اموال پادشاهان مبرّا دانست. ملاباشی آن مبلغ را برای مصرف در راه نیازمندان دانست. سید محسن، یکی از همراهانش را نشان داده و او را وکیل نیازمندان معرفی کرد. ملاباشی مبلغ را به او داد و خود از زبان سید محسن روی کاغذ مطلبی که دلالت بر پذیرفتن هدیه توسط سید محسن اعرجی و دعا برای تداوم حکومت فتحعلی‌شاه می‌کرد نوشت و به سید محسن داد تا مهر کند. وی با دیدن نامه به شدت ناراحت شد و ملاباشی را دروغگو و از عمّال فتحعلی شاه دانسته و خود را از دعا کردن برای تداوم حکومت ظالم مبّرا دانست؛ سپس دستور داد مطلبی بنویسند که ۴۰۰ تومان ا طرف سلطان فتحعلی شاه واصل و به فقرا اهدا شد.<ref name=":3" />

رسيدگى به فقرا و نيازمندان يكى ديگر از ويژگى‌هاى سيد محسن اعرجى بود. او در حد توان به نيازمندان كمك مى‌كرد و از اين امر مهم غافل نمى‌شد. زين‌العابدين سلماسى مى‌گويد:

 

== درگذشت ==

سرانجام سيد محسن اعرجى پس از عمرى تهجد و عبادت در سن ٩٠ سالگى به بيمارى استسقا مبتلا شد و در سال ١٢٢٧ قمرى روحش به جهان ملكوت عروج كرد. پس از تشييع پيكر مطهرش، فرزندش سيد كاظم اعرجى بر جنازه وى نماز خواند و در منزلش در كنار مسجدى كه در آن نماز مى‌خواند و در مقابل مدرسه‌اى كه در آن تدريس مى‌كرد، در نزديكى حرم مطهر كاظمين به خاك سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، ج۵، ص١٨٣؛ به نقل از: محمد غروى، مع علماء النجف الاشرف، ج١، ص۶٣٨.</ref>