مزور: تفاوت میان نسخه‌ها

مزور، واژه‌ای عربی به معنای زیارت شده است{{یادداشت|زَارَهُ‏ يَزُورُهُ‏ زَوْراً، و زِيَارَةً، و مَزَاراً: قصَدَ لقاءَهُ إكراماً لَهُ، كازْدَارَهُ. فهُمَا زَائِرٌ، و مَزُورٌ،}}<ref>الطراز الأول، ج‏8، ص55.</ref> و زیارت، به معنای ملاقات کردن یا قصد و آهنگِ کسی کردن است.<ref>تاج العروس، ج‏6، ص477.</ref> برخی زیارت را قصد و آهنگِ مزور برای اکرام و احترام گذاشتن به او و انس گرفتن با او دانسته‌اند.{{یادداشت|الزِّیَارَةُ، فِی الْعُرْفِ قَصْدُ الْمَزُورِ إِکْرَاماً لَهُ و اسْتِئْنَاساً بهِ.}}<ref>المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج‏1، ص260.</ref>

==معرفی==

==در روایات==

در برخی روایات، خدا «بهترین مزور» دانسته شده است.<ref>صحيفة الإمام الرضا(ع)، ص86.</ref> [[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]] نیز، در فرازی از دعای ورود به [[مسجد الحرام]]، خدا را «گرامی‌ترین مزور» دانسته است.{{یادداشت|أنت خير مأتي و أكرم مزور.}}<ref>الكافي، ج‏4، ص402.</ref> در یکی از زیارت‌نامه‌های [[امام علی(ع)]]، که [[حضرت خضر(ع)]] نیز با آن زیارت شده، واژه مزور به کار رفته است. در پایان این زیارت‌نامه، [[زائر]] بر گردن هر مزوری حقی نسبت به زائر دانسته و خدا را گرامی‌ترین مزور دانسته است.{{یادداشت|اللهم عبدك و زائرك، متقرب إليك بزيارة أخي رسولك، و على‏ كل‏ مزور حق على من أتاه و زاره، و أنت أكرم مزور و خير مأتي.}}<ref name=":0">المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص227؛ فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> بر پایه این روایت، یکی از حقوق زائر بر گردن مزور، اكرام و احترام و پذيرايى است.<ref name=":0" />