اعمال حج تمتع: تفاوت میان نسخهها
←بیتوته
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←بیتوته) |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
البته فقیهان اهل سنت، طواف نساء را واجب نمیدانند و به جای آن [[طواف وداع]] را از مناسک واجب یا مستحب شمردهاند.<ref>التنبیه، ج1، ص80؛ المجموع، ج8، ص265ـ266.</ref> | البته فقیهان اهل سنت، طواف نساء را واجب نمیدانند و به جای آن [[طواف وداع]] را از مناسک واجب یا مستحب شمردهاند.<ref>التنبیه، ج1، ص80؛ المجموع، ج8، ص265ـ266.</ref> | ||
===بیتوته=== | ===بیتوته=== | ||
{{اصلی|بیتوته}}<br /> | {{اصلی|بیتوته}}بيتوته بهمعناى «شب را در جايى گذراندن» است. بر حجگزاران واجب است شبهای یازدهم و دوازدهم ذیالحجه را از غروب آفتاب تا نیمهشب با قصد قربت در [[منا]] باشند. از این رو، کسانی که به [[مکه]] رفتهاند باید پیش از غروب به منا برگردند. به فتواى برخى از فقیهان شیعه، حاجیان مىتوانند نيمه اول يا نيمه دوم شب را در منا بيتوته كنند.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۷۴ و ۷۵.</ref> البته بر پایه فقه حنفیه، بیتوته سنت است و ترک آن کراهت دارد.<ref>الهدايه (فقه حنفى)، المصادرالفقهيه، ج١٠، ص ٢٧٨.</ref> | ||
محدوده منا با تابلوهای آبیرنگ مشخص شده که روی بخش بیرونی آنها نوشته شده «بدایة منا» (آغاز منا) و روی بخش درونی آن نوشته شده «نهایة منا» (پایان منا).<ref name=":32">درسنامه مناسک حج، ص۷۵.</ref> | |||
تنها بر پایه فقه شیعه،<ref>مناسك محشى، صص ۴٨٠ و ۴٧٩؛ الفقه على المذاهب الخمسه، ج١، ص ۴٠۶؛ فقه السنه، ج١٠، صص ۵٣۵ و ۵٣۴؛ الخلاف، ج١، صص۴۶٢ و ۴۶١؛ تذكرة الفقهاء، ج ٨ ، صص ٣۵٩ و ٣۵٨.</ref> كسانى كه در مكه، تمام شب را تا صبح به عبادت خدا مشغول باشند و كار ديگرى بهجز كارهاى ضرورى نكنند، بیتوته بر آنها واجب نیست.<ref name=":32" /> | |||
بر پایه مذاهب اسلامی، کسانی که عذری دارند، میتوانند بیتوته در منا را ترک کنند.<ref>درآمدی بر فقه مقارن، ص۴۱۹.</ref> برای نمونه، بیماران، پرستارانِ آنها و کسانی که ماندن در منا برایشان مشقت دارد میتوانند بیتوته را ترک کنند.<ref name=":32" /> | |||
<br /> | |||
===رمی جمرات=== | ===رمی جمرات=== | ||
خط ۱۵۳: | خط ۱۶۰: | ||
'''ویژهنامه عمره مفرده: وصال دوست'''، حوزه نمایندگی ولیفقیه در امور حج و زیارت معاونت فرهنگی، ۱۳۹۳ش. | '''ویژهنامه عمره مفرده: وصال دوست'''، حوزه نمایندگی ولیفقیه در امور حج و زیارت معاونت فرهنگی، ۱۳۹۳ش. | ||
'''الهدايه''' (الفقه الحنفی)، علی ابن ابیبکر المرغینانی، بيروت، چاپ اول، ١۴٢٢ق. | |||
[[رده:مقالههای در حال ویرایش]] | [[رده:مقالههای در حال ویرایش]] |