زیارت امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←زیارت‌نامه‌های مخصوص
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==زیارت‌نامه‌های مخصوص== | ==زیارت‌نامه‌های مخصوص== | ||
زیارت‌نامه‌های مخصوص امام حسین(ع)، زیارتنامه‌هایی هستند که در روایات به خواندن آنها در ایام خاصی سفارش شده است. | |||
این زیارتنامهها در دو اصل [[تولی]] و [[تبری]] همانند هستند. سلام و لعن دو محتوای مشترک در این زیارت‌نامه‌هاست. این زیارتنامهها، غیر از شباهت‌ها، هر کدام دارای محتوای نوی است. در زیارت‌نامه نیمه رجب، از سلام‌های بسیار به پیامبران، شنیدن و آگاه بودن امام(ع) از گفته‌های [[زائر]]، جواب دادن امام(ع) و درخواست [[شفاعت]] از امام(ع) سخن گفته شده است. زیارت‌نامه نیمه شعبان، شهادت‌نامه‌ای است که در آن سلام فراوان یافت نمی‌شود. در این زیارت‌نامه، زائر شهادت می‌دهد امام حسین(ع) کشته شده ولی نمرده، جاوید شده و شهادتش دل پیروایش را زنده کرده است. در زیارت‌نامه عید فطر و قربان، زائر، شادی‌اش را از آمدن به زیارت، از محبتش به [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] و از پیروی خود از اهل‌بیت(ع) اعلام می‌کند. در زیارت‌نامه شب و روز عرفه، پس از سلام بر همه امامان(ع)، امام حسین(ع) مخاطب قرار گرفته و ویژگی‌های او در قالب زیارت‌نامه به او عرضه شده است. زیارت‌نامه عاشورا از زبان [[امام محمدباقر(ع)]] خوانده می‌شود. وی ۳۵ بار دشمنان را نفرین و از آنها برائت جسته است؛ به ویژه از آل ابی‌سفیان، آل زیاد و [[آل مروان]]. زیارت‌نامه اربعین، به تکلیف امام در برابر پرچمداران کفر و استبداد، ایستادگی او در برابر آنها و ریخته شدن خونش در این راه پرداخته است.<ref>زیارت‌های مخصوصه امام حسین(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲، ص۲۰ و ۲۱.</ref> | |||
==روزهای خاص زیارتی== | ==روزهای خاص زیارتی== | ||