دعای عرفه امام حسین (متن دعا): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{نقل قول دوقلو | {{نقل قول دوقلو | ||
| تیتر= دعای امام حسین(ع) در روز عرفه | | تیتر= دعای امام حسین(ع) در روز عرفه | ||
| اَلْحَمْدُ للّٰهِِ الَّذِی لَیْسَ لِقَضٰائِهِ دٰافِعٌ، وَلاٰ لِعَطٰائِهِ مٰانِعٌ، وَلاٰ کَصُنْعِهِ صُنْعُ صٰانِعٍ، وَهُوَ الْجَوٰادُ الْوٰاسِعُ، فَطَرَ أَجْنٰاسَ الْبَدٰائِعِ، وَأَتْقَنَ بِحِکْمَتِهِ الصَّنٰائِعَ، لاٰ تَخْفیٰ عَلَیْهِ الطَّلاٰئِعُ، وَلاٰ تَضِیعُ عِنْدَهُ الْوَدٰائِعُ، جٰازِی کُلِّ صٰانِعٍ، وَرٰائِشُ کُلِّ قٰانعٍ، وَرٰاحِمُ کُلِّ | | اَلْحَمْدُ للّٰهِِ الَّذِی لَیْسَ لِقَضٰائِهِ دٰافِعٌ، وَلاٰ لِعَطٰائِهِ مٰانِعٌ، وَلاٰ کَصُنْعِهِ صُنْعُ صٰانِعٍ، وَهُوَ الْجَوٰادُ الْوٰاسِعُ، فَطَرَ أَجْنٰاسَ الْبَدٰائِعِ، وَأَتْقَنَ بِحِکْمَتِهِ الصَّنٰائِعَ، لاٰ تَخْفیٰ عَلَیْهِ الطَّلاٰئِعُ، وَلاٰ تَضِیعُ عِنْدَهُ الْوَدٰائِعُ، جٰازِی کُلِّ صٰانِعٍ، وَرٰائِشُ کُلِّ قٰانعٍ، وَرٰاحِمُ کُلِّ ضٰارِعٍ، وَمُنْزِلُ الْمَنٰافِعِ، وَالْکِتٰابِ الْجٰامِعِ، بِالنُّورِالسّٰاطِعِ، وَهُوَ لِلدَّعَوٰاتِ سٰامِعٌ، وَلِلْکُرُبٰاتِ دٰافِعٌ، وَلِلدَّرَجٰاتِ رٰافِعٌ، وَلِلْجَبٰابِرَةِ قٰامِعٌ، فَلاٰ إِلٰهَ غَیْرُهُ، وَلاٰ شَیْءَ یَعْدِلُهُ، وَلَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ، وَهُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ، اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ، وَهُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. اللّٰهُمَّ إِنِّی أَرْغَبُ إِلَیْکَ، وَأَشْهَدُ بِالرُّبُوبِیَّةِ لَکَ، مُقِرّاً بِأَنَّکَ رَبِّی، وَإِلَیْکَ مَرَدِّی، | ||
|ستايش خاص خدايى است كه نيست براى قضا و حكمش جلوگيرى و نه براى عطا و بخششش مانعى و نه مانند ساخته‌اش ساختۀ هيچ سازنده‌اى و اوست بخشندۀ وسعت‌ده كه آفريد انواع گوناگون پديده‌ها را و به حكمت خويش محكم ساخت مصنوعات را و طلايه‌ها(ى عالم وجود) بر او مخفى نيست و امانت‌ها در نزد او ضايع نشود پاداش‌دهندۀ عمل هر سازنده و سامان‌دهندۀ زندگى هر قناعت‌پيشه و مهربان نسبت به هر نالان، فرو فرستندۀ هر سود و بهره و آن كتاب جامع كه فرستادش بوسيلۀ نور آن نور درخشان واو است كه دعاها را شنوا است و گرفتاري‌ها را برطرف كند و درجات را بالا برد و گردنكشان را ريشه‌كن سازد پس معبودى جز او نيست و چيزى با او برابرى نكند و چيزى همانندش نيست و او شنوا است و بينا و دقيق و آگاه و او بر هرچيز توانا است خدايا من بسوى تو اشتياق دارم و به پروردگارى تو گواهى دهم اقرار دارم به اينكه تو پروردگار منى و بسوى تو است بازگشت من | |||
|ابْتَدَأْتَنِی بِنِعْمَتِکَ قَبْلَ أَنْ أَکُونَ شَیْئاً مَذْکُوراً، وَخَلَقْتَنِی مِنَ التُّرٰابِ، ثُمَّ أَسْکَنْتَنِی الْأَصْلاٰبَ، آمِناً لِرَیْبِ الْمَنُونِ، وَاخْتِلاٰفِ الدُّهُورِ والسِّنِینَ، فَلَمْ أَزَلْ ظٰاعِناً مِنْ صُلْبٍ إِلیٰ‌رَحِمٍ، فِی تَقٰادُمٍ مِنَ الْأَیّٰامِ الْمٰاضِیَةِ، وَالْقُرُونِ الْخٰالِیَةِ، لَمْ تُخْرِجْنِی لِرَأْفَتِکَ بِی، وَلُطْفِکَ لِی، وَإِحْسٰانِکَ إِلَیَّ، فِی دَوْلَةِ أَئِمَّةِ الْکُفْرِ، الَّذِینَ نَقَضُواعَهْدَکَ، وَکَذَّبُوا رُسُلَکَ، لٰکِنَّکَ أَخْرَجْتَنِی رَأْفَةً مِنْکَ وَتَحَنُّناً عَلَیَّ لِلَّذِی سَبَقَ لِی مِنَ الْهُدیٰ، الَّذِی لَهُ یَسَّرْتَنِی، وَفِیهِ أَنْشَأْتَنِی، وَمِنْ قَبْلِ ذٰلِکَ رَؤُفْتَ بِی بِجَمِیلِ صُنْعِکَ، وَسَوٰابِغِ نِعَمِکَ، فَابْتَدَعْتَ خَلْقِی مِنْ مَنِیٍّ یُمْنیٰ، وَأَسْکَنْتَنِی فِی ظُلُمٰاتٍ ثَلاٰثٍ، مِنْ بَیْنَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ، لَمْ تُشْهِدْنِی خَلْقِی، وَلَمْ تَجْعَلْ لِی شَیْئاً مِنْ أَمْرِی | |||
|آغاز كردى وجود مرا به رحمت خود پيش از آنكه باشم چيز قابل ذكرى و مرا از خاك آفريدى آنگاه در ميان صلبها جايم دادى و ايمنم ساختى از حوادث زمانه و تغييرات روزگار و سال‌ها و همچنان همواره از صلبى به رحمى كوچ كردم در ايام قديم و گذشته و قرن‌هاى پيشين و از روى مهر و رأفتى كه به من داشتى و احسانت نسبت به من مرا به جهان نياوردى در دوران حكومت پيشوايان كفر آنان كه پيمان تو را شكستند و فرستادگانت را تكذيب كردند ولى در زمانى مرا بدنيا آوردى كه رأفت و مهربانى تو بر من پيش از آن در علمت گذشته بود از هدايتى كه اسبابش را برايم مهيا فرمودى و در آن مرا نشو و نما دادى و پيش ازاين نيز به من مهر ورزيدى بوسيلۀ رفتار نيكويت و نعمتهاى شايانت كه پديد آوردى خلقتم را از منى ريخته شده و جايم دادى در سه پرده تاريكى (مشيمه و رحم و شكم) ميان گوشت و خون و پوست و گواهم نساختى در خلقتم و واگذار نكردى به من چيزى از كار خودم را | |||
|ثُمَّ أَخْرَجْتَنِی لِلَّذِی سَبَقَ لِی مِنَ الْهُدیٰ إِلَی الدُّنْیٰا تٰامّاً سَوِیّاً، وَحَفِظْتَنِی فِی الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِیّاً، وَرَزَقْتَنِی مِنَ الْغِذٰاءِ لَبَناً مَرِیّاً، وَعَطَفْتَ عَلَیَّ قُلُوبَ الْحَوٰاضِنِ، وَکَفَّلْتَنِی الْأُمَّهٰاتِ الرَّوٰاحِمَ، وَکَلَأْتَنِی مِنْ طَوٰارِقِ الْجٰانِّ، وَسَلَّمْتَنِی مِنَ الزِّ یٰادَةِ وَالنُّقْصٰانِ، فَتَعٰالَیْتَ یٰا رَحِیمُ یٰا رَحْمٰانُ. حَتّیٰ إِذَا اسْتَهْلَلْتُ نٰاطِقاً بِالْکَلاٰمِ، أَتْمَمْتَ عَلَیَّ سَوٰابِغَ الْإِنْعٰامِ، وَرَبَّیْتَنِی زٰائِداً فِی کُلِّ عٰامٍ، حَتّیٰ إِذَا اکْتَمَلَتْ فِطْرَتِی، وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتِی، أَوْجَبْتَ عَلَیَّ حُجَّتَکَ، بِأَنْ أَلْهَمْتَنِی مَعْرِفَتَکَ، وَرَوَّعْتَنِی بِعَجٰائِبِ حِکْمَتِکَ، وَأَیْقَظْتَنِی لِمٰا ذَرَأْتَ فِی سَمٰائِکَ وَأَرْضِکَ مِنْ بَدٰائِعِ خَلْقِکَ، وَنَبَّهْتَنِی لِشُکْرِکَ وَذِکْرِکَ، وَأَوجَبْتَ عَلَیَّ طٰاعَتَکَ وَعِبٰادَتَکَ، وَفَهَّمْتَنِی مٰا جٰاءَتْ بِهِ رُسُلُکَ، وَیَسَّرْتَ لِی تَقَبُّلَ مَرْضٰاتِکَ، وَمَنَنْتَ عَلَیَّ فِی جَمِیعِ ذٰلِکَ بِعَونِکَ وَلُطْفِکَ. | |||
|سپس بيرونم آوردى بدانچه در علمت گذشته بود از هدايتم بسوى دنيا خلقتى تمام و درست و در حال طفوليت و خردسالى در گهواره محافظتم كردى و روزيم دادى از غذاها شيرى گوارا و دل پرستاران را بر من مهربان كردى و عهده‌دار پرستاريم كردى مادران مهربان را و از آسيب جنيان نگهداريم كردى و از زيادى و نقصان سالمم داشتى پس برترى تو اى مهربان و اى بخشاينده تا آنگاه كه لب به سخن گشودم و تمام كردى بر من نعمتهاى شايانت را و پرورشم دادى هر ساله زيادتر از سال پيش تا آنگاه كه خلقتم كامل شد و تاب و توانم به حد اعتدال رسيد واجب كردى بر من حجت خود را بدين ترتيب كه معرفت خود را به من الهام فرمودى و بوسيلۀ عجايب حكمتت به هراسم انداختى و بيدارم كردى بدانچه آفريدى در آسمان و زمينت از پديده‌هاى آفرينشت و آگاهم كردى به سپاسگزارى و ذكر خودت و اطاعت و عبادتت را بر من واجب كردى و آنچه رسولانت آورده بودند به من فهماندى و پذيرفتن موجبات خوشنوديت را برايم آسان كردى و در تمام اينها به يارى و لطف خود بر من منت نهادى | |||
| ثُمَّ إِذْ خَلَقْتَنِی مِنْ حُرِّ الثَّریٰ، لَمْ تَرْضَ لِی یٰا إِلٰهِی نِعْمَةً دُونَ أُخْریٰ، وَرَزَقْتَنِی مِنْ أَنْوٰاعِ الْمَعٰاشِ، وَصُنُوفِ الرِّ یٰاشِ بِمَنِّکَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ عَلَیَّ، وَإِحْسٰانِکَ الْقَدِیمِ إِلَیَّ، حَتّیٰ إِذٰا أَتْمَمْتَ عَلَیَّ جَمِیعَ النِّعَمِ، وَصَرَفْتَ عَنِّی کُلَّ النِّقَمِ، لَمْ یَمْنَعْکَ جَهْلِی وَجُرْأَتِی عَلَیْکَ أَنْ دَلَلْتَنِی إِلیٰ مٰا یُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ، وَوَفَّقْتَنِی لِمٰا یُزْلِفُنِی لَدَیْکَ، فَإِنْ دَعَوْتُکَ أَجَبْتَنِی، وَإِنْ سَأَلْتُکَ أَعْطَیْتَنِی، وَإِنْ أَطَعْتُکَ شَکَرْتَنِی، وَإِنْ شَکَرْتُکَ زِدْتَنِی، کُلُّ ذٰلِکَ إِکْمٰالٌ لِأَنْعُمِکَ عَلَیَّ، وَإِحْسٰانِکَ إِلَیَّ، فَسُبْحٰانَکَ سُبْحٰانَکَ، مِنْ مُبْدِئٍ مُعِیدٍ حَمِیدٍ مجِیدٍ، تَقَدَّسَتْ أَسْمٰاؤُکَ، وَعَظُمَتْ آلٰاؤُکَ، فَأَیُّ نِعَمِکَ یٰا إِلٰهِی أُحْصِی عَدَداً وَذِکْراً، أَمْ أَیُّ عَطٰایٰاکَ أَقُومُ بِهٰا شُکْراً، وَهِیَ یٰا رَبِّ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ یُحْصِیَهَا الْعٰادّوُنَ، أَوْ یَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحٰافِظُونَ، ثُمَّ مٰا صَرَفْتَ وَدَرَأْتَ عَنِّی اللّٰهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّٰاءِ أَکْثَرُ مِمّٰا ظَهَرَ لِی مِنَ الْعٰافِیَةِ وَالسَّرّٰاءِ. | |||
| | | | ||
| | |وَأَنَا أَشْهَدُ یٰا إِلٰهِی بِحَقِیقَةِ إِیمٰانِی، وَعَقْدِ عَزَمٰاتِ یَقِینِی، وَخٰالِصِ صَرِیحِ تَوْحِیدِی، وَبٰاطِنِ مَکْنُونِ ضَمِیرِی، وَعَلاٰئِقِ مَجٰارِی نُورِ بَصَرِی، وَأَسٰارِیرِ صَفْحَةِ جَبِینِی، وَخُرْقِ مَسٰارِبِ نَفَسِی، وَخَذٰارِیفِ مٰارِنِ عِرْنِینِی، وَمَسٰارِبِ صِمٰاخِ سَمْعِی، وَمٰا ضَمَّتْ وَأَطْبَقَتْ عَلَیْهِ شَفَتٰایَ، وَحَرَکٰاتِ لَفْظِ لِسٰانِی، وَمَغْرَزِ حَنَکِ فَمِی وَفَکِّی، وَمَنٰابِتِ أَضْرٰاسِی، وَمَسٰاغِ مَطْعَمِی وَمَشْرَبِی، وَحِمٰالَةِ أُمِّ رَأْسِی، وَبُلُوغِ فٰارِغِ حَبٰائِلِ عُنُقِی. وَمَا اشْتَمَلَ عَلَیْهِ تٰامُورُ صَدْرِی، وَحَمٰائِلِ حَبْلِ وَتِینِی، وَنِیٰاطِ حِجٰابِ قَلْبِی، وَأَفْلاٰذِ حَوٰاشِی کَبِدِی. وَمٰا حَوَتْهُ شَرٰاسِیفُ أَضْلاٰعِی، وَحِقٰاقِ مَفٰاصِلِی، وَقَبضِ عَوٰامِلِی، وَأَطرٰافِ أَنٰامِلِی وَلَحْمِی وَدَمِی، وَشَعْرِی وَبَشَرِی، وَعَصَبِی وَقَصَبِی، وَعِظٰامِی وَمُخِّی وَعُرُوقِی، وَجَمِیعِ جَوٰارِحِی، وَمَا انْتَسَجَ عَلیٰ ذٰلِکَ أَیّٰامَ رِضٰاعِی، وَمٰا أَقَلَّتِ الْأَرْضُ مِنِّی، وَنَوْمِی وَیقَظَتِی وَسُکُونِی، وَحَرَکٰاتِ رُکُوعِی وَسُجُودِی، أَنْ لَوْ حٰاوَلْتُ وَاجْتَهَدْتُ مَدَی الْأَعصٰارِ وَالْأَحْقٰابِ لَوْ عُمِّرْتُهٰا أَنْ أُؤَدِّیَ شُکْرَ وٰاحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذٰلِکَ، إِلّاٰ بِمَنِّکَ، الْمُوجَبِ عَلَیَّ بِهِ شُکْرُکَ أَبَداً جَدِیداً، وَثَنٰاءً طٰارِفاً عَتِیداً. | ||
| | | | ||
| أَجَلْ، وَلَوْ حَرَصْتُ أَنَا وَالْعٰادُّونَ مِنْ أَنٰامِکَ، أَنْ نُحْصِیَ مَدیٰ إِنْعٰامِکَ، سٰالِفِهِ وَآنِفِهِ مٰا حَصَرْنٰاهُ عَدَداً، وَلاٰ أَحْصَینٰاهُ أَمَداً. هَیْهٰاتَ أَنّیٰ ذٰلِکَ وَأَنْتَ الْمُخْبِرُ فِی کِتٰابِکَ النّٰاطِقِ، وَالنَّبَأِ الصّٰادِقِ: «وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّٰهِ لاٰ تُحْصُوهٰا» صَدَقَ کِتٰابُکَ اللّٰهُمَّ وَنَبَؤُکَ، وَبَلَّغَتْ أَنْبِیٰاؤُکَ وَرُسُلُکَ مٰا أَنْزَلْتَ عَلَیْهِمْ مِنْ وَحْیِکَ، وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دِینِکَ. غَیْرَ أَنِّی یٰا إِلٰهِی أَشْهَدُ بِجُهْدِی وَجِدِّی، وَمَبْلَغِ طٰاقَتِی وَوُسْعِی، وَأَقُولُ مُؤْمِناً مُوقِناً، الْحَمْدُ للّٰهِِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً فَیَکُونَ مَوْرُوثاً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ فَیُضٰادَّهُ فِیمَا ابْتَدَعَ، وَلاٰ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ فَیُرْفِدَهُ فِیمٰا صَنَعَ، فَسُبْحٰانَهُ سُبْحٰانَهُ، لَوْ کٰانَ فِیهِمٰا آلِهَةٌ إِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتٰا وَتَفَطَّرَتٰا. سُبْحٰانَ اللّٰهِ الْوٰاحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، الْحَمْدُ للّٰهِِ حَمْداً یُعٰادِلُ حَمْدَ مَلٰآئِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِیٰائِهِ الْمُرْسَلِینَ. وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ خِیَرَتِهِ مُحَمَّدٍ خٰاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ الطّٰاهِرِینَ الْمُخْلَصِینَ. | | أَجَلْ، وَلَوْ حَرَصْتُ أَنَا وَالْعٰادُّونَ مِنْ أَنٰامِکَ، أَنْ نُحْصِیَ مَدیٰ إِنْعٰامِکَ، سٰالِفِهِ وَآنِفِهِ مٰا حَصَرْنٰاهُ عَدَداً، وَلاٰ أَحْصَینٰاهُ أَمَداً. هَیْهٰاتَ أَنّیٰ ذٰلِکَ وَأَنْتَ الْمُخْبِرُ فِی کِتٰابِکَ النّٰاطِقِ، وَالنَّبَأِ الصّٰادِقِ: «وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللّٰهِ لاٰ تُحْصُوهٰا» صَدَقَ کِتٰابُکَ اللّٰهُمَّ وَنَبَؤُکَ، وَبَلَّغَتْ أَنْبِیٰاؤُکَ وَرُسُلُکَ مٰا أَنْزَلْتَ عَلَیْهِمْ مِنْ وَحْیِکَ، وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دِینِکَ. غَیْرَ أَنِّی یٰا إِلٰهِی أَشْهَدُ بِجُهْدِی وَجِدِّی، وَمَبْلَغِ طٰاقَتِی وَوُسْعِی، وَأَقُولُ مُؤْمِناً مُوقِناً، الْحَمْدُ للّٰهِِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً فَیَکُونَ مَوْرُوثاً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ فَیُضٰادَّهُ فِیمَا ابْتَدَعَ، وَلاٰ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ فَیُرْفِدَهُ فِیمٰا صَنَعَ، فَسُبْحٰانَهُ سُبْحٰانَهُ، لَوْ کٰانَ فِیهِمٰا آلِهَةٌ إِلَّا اللّٰهُ لَفَسَدَتٰا وَتَفَطَّرَتٰا. سُبْحٰانَ اللّٰهِ الْوٰاحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، الْحَمْدُ للّٰهِِ حَمْداً یُعٰادِلُ حَمْدَ مَلٰآئِکَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِیٰائِهِ الْمُرْسَلِینَ. وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ خِیَرَتِهِ مُحَمَّدٍ خٰاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ الطّٰاهِرِینَ الْمُخْلَصِینَ. | ||