احمد بن علی نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''احمد بن علی نیشابوری''' قاضی و امام حرمین. وی در مکه مناصب قضاوت و امامت حرمین را عهده‌دار بود. او پس از بازگشت به | '''احمد بن علی نیشابوری'''(۳۶۴-۴۴۶ قمری) قاضی و امام [[حرمین]]. وی در [[مکه]] مناصب [[قضاوت]] و امامت حرمین را عهده‌دار بود. او پس از بازگشت به [[نیشابور]]، افزون بر قضاوت، تولیت [[وقف]] را نیز پذیرفت. از شاگردان او [[حاکم حسکانی]] را می‌توان نام برد. وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث]] می‌پرداخت و افراد بسیاری در آن شرکت می‌کردند. | ||
== اطلاعات شناسنامه‌ای == | == اطلاعات شناسنامه‌ای == | ||
ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان قاضی‌الحرمین عزیز بن | ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان [[قاضی‌الحرمین]] [[عزیز بن عزیز]]، در سال ۳۶۴ق. در خانواده‌ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> او در خاستگاه خود، [[نیشابور]]، از محضر اساتیدی چون [[ابوبکر طرازی]] (م.۳۸۵ق.<ref>الانساب، ج۴، ص۵۶- ۵۷.</ref>) و [[معافی بن زکریا]] (م.۳۹۰ق.<ref>کشف الظنون، ج۱، ص۵۹۳؛ الذریعه، ج۹،ق اول، ص۲۸۹.</ref>) بهره برد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref>احمد بن علی، در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲؛ الوافی بالوفیات، ج۷، ص۱۵۸.</ref> | ||
== مناصب در مکه و نیشابور == | == مناصب در مکه و نیشابور == | ||
وی سپس به مکه مهاجرت کرد و همانند جدش منصب قضاوت و امامت حرمین را بر عهده گرفت. در منابع به زمان مهاجرت وی و مدت اقامتش در مکه اشاره‌ای نشده است. احمد در این مدت کمک‌های مالی خود را از طریق بازرگانان به نیشابور می‌فرستاد. وی همچنین از دوستان و همشهریان خود که به حج مشرف می‌شدند، پذیرایی می‌کرد. او پس از بازگشت به نیشابور، افزون بر قضاوت، تولیت وقف را نیز پذیرفت. | وی سپس به [[مکه]] مهاجرت کرد و همانند جدش منصب قضاوت و امامت حرمین را بر عهده گرفت. در منابع به زمان مهاجرت وی و مدت اقامتش در مکه اشاره‌ای نشده است. احمد در این مدت کمک‌های مالی خود را از طریق بازرگانان به نیشابور می‌فرستاد. وی همچنین از دوستان و همشهریان خود که به [[حج]] مشرف می‌شدند، پذیرایی می‌کرد. او پس از بازگشت به نیشابور، افزون بر قضاوت، تولیت [[وقف]] را نیز پذیرفت. | ||
== اطلاعات علمی == | == اطلاعات علمی == | ||
وی به نشر دانش توجه ویژه داشت. از شاگردان او می‌توان حاکم حسکانی (م.۴۹۰ق.) نویسنده شواهد التنزیل را نام برد که کتاب الفوائد او تقریر درس استادش است.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای حدیث می‌پرداخت و بزرگانی بسیار در آن شرکت می‌کردند که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد پدر تقی الدین صیرفینی نویسنده کتاب المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور اشاره کرد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲.</ref> | وی به نشر دانش توجه ویژه داشت. از شاگردان او می‌توان [[حاکم حسکانی]] (م.۴۹۰ق.) نویسنده [[شواهد التنزیل]] را نام برد که کتاب الفوائد او تقریر درس استادش است.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۱-۱۰۲؛ تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۱۲۲.</ref> وی در سال‌های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای [[حدیث]] می‌پرداخت و بزرگانی بسیار در آن شرکت می‌کردند که از جمله آن‌ها می‌توان به محمد پدر [[تقی الدین صیرفینی]] نویسنده کتاب [[المنتخب من کتاب السیاق لتاریخ نیسابور]] اشاره کرد.<ref>المنتخب من کتاب السیاق، ص۱۰۲.</ref> | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||