پرش به محتوا

خانه حضرت خدیجه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۲: خط ۸۲:
خانه [[حضرت خدیجه (س)|حضرت خدیجه(س)]] از مکان‌های زیارتی عموم حجگزاران به ویژه شیعیان ایرانی بوده و در بسیاری از سفرنامه‌های حج ایرانیان، این مکان وصف شده است.<ref>نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری،ص 102؛ سفرنامه مکه، حسام السلطنه، ص 529؛</ref>
خانه [[حضرت خدیجه (س)|حضرت خدیجه(س)]] از مکان‌های زیارتی عموم حجگزاران به ویژه شیعیان ایرانی بوده و در بسیاری از سفرنامه‌های حج ایرانیان، این مکان وصف شده است.<ref>نک: پنجاه سفرنامه حج قاجاری،ص 102؛ سفرنامه مکه، حسام السلطنه، ص 529؛</ref>


در سفرنامه‌ای از اواخر دوره [[ناصرالدین شاه قاجار]] (حک: ۱۳۱۳–۱۲۶۴ق) در وصف خانه [[حضرت خدیجه (س)|حضرت خدیجه(س)]] آمده است که صحنی سنگفرش از مرمر داشته، گنبدی بر [[مولد فاطمه|تولدگاه حضرت فاطمه (س)]] بوده و یک اتاق درآن با عنوان عبادتگاه [[پیامبر (ص)]] مشهور بوده است.<ref>میقات حج، ش63، ص70، سفرنامه منظوم از مؤلف ناشناخته</ref>
در سفرنامه‌ای از اواخر دوره [[ناصرالدین شاه قاجار]] (حک: ۱۳۱۳–۱۲۶۴ق) در وصف خانه [[حضرت خدیجه (س)|حضرت خدیجه(س)]] آمده است که صحنی سنگفرش از مرمر داشته، گنبدی بر [[مولد فاطمه|تولدگاه حضرت فاطمه (س)]] بوده و یک اتاق درآن با عنوان عبادتگاه [[پیامبر (ص)]] مشهور بوده است.<ref>میقات حج، ش63، ص70.</ref>


در سال ۱۲۶۵ قمری، در محل خانه تکیه‌ای مشهور به «تکیة السیدة فاطمة» به همت [[حکومت عثمانی]] برای استفاده فقرا ساخته شد ولی به گفته محمد طاهر کردی (م. ۱۴۰۰ق) در روزگار وی، اثری از تکیه نیست؛ بلکه مدرسه‌ای دینی برای حفظ قرآن کریم است که شهردار مکه [[شیخ عباس یوسف قطان]] (م. ۱۳۷۰ق) بنا کرده است.<ref>التاریخ القویم، ج‏1، ص289-290.</ref>
در سال ۱۲۶۵ قمری، در محل خانه تکیه‌ای مشهور به «تکیة السیدة فاطمة» به همت [[حکومت عثمانی]] برای استفاده فقرا ساخته شد ولی به گفته محمد طاهر کردی (م. ۱۴۰۰ق) در روزگار وی، اثری از تکیه نیست؛ بلکه مدرسه‌ای دینی برای حفظ قرآن کریم است که شهردار مکه [[شیخ عباس یوسف قطان]] (م. ۱۳۷۰ق) بنا کرده است.<ref>التاریخ القویم، ج‏1، ص289-290.</ref>
۵۱

ویرایش