ارض المعجزات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ارض المعجزات''' سفرنامه حج، نوشته [[عایشه بنت عبدالرحمن]] مشهور به بنت‌ الشاطی مجموعه گزارش دو سفر است: یکی [[عمره]] (<small>۱۹۵۱م./۱۳۷۰ق.</small>) با عنوان رحلة فی جزیرةالعرب و دیگری [[حج واجب]] (<small>۱۹۷۲م./ ۱۳۹۶ق.</small>) با عنوان لقاء معا لتاریخ. بخش نخست کتاب شامل‌ گزارش‌های سفر اول یعنی سفر [[عمره]] نویسنده است که مباحثی را درباره اوضاع سیاسی و اجتماعی [[حجاز]] نیز در خود دارد. این سفر همراه گروهی از همکاران دانشگاهی وی به دعوت [[ملک فیصل]] به سال ۱۹۵۱ م. صورت گرفته است. وی در این سفر، [[مدینه النبی|مدینه]] و [[مکه]] را [[زیارت]] و از چند شهر دیگر از جمله [[ریاض]]، [[قطیف]] و [[دمام]] دیدن کرده است. بنت‌ الشاطی سفر حج واجب را به سال ۱۹۷۲م./۱۳۹۶ق. از [[مغرب]] آغاز کرده است. (ص۱۴۸) در این سفرنامه نیز توجه او به چگونگی برخورد مردم حجاز با جلوه‌های تمدن جدید آشکار است. او کنار هم آمدن رهاوردهای فن‌آوری را با سنّت، مانند برق با بناهای کهن همچون [[مسجدالحرام]] و [[کعبه]]، شیرین می‌داند. (‌ص۱۴۹) به گفته وی، هر چند ظاهر برخی مکان‌های مقدس همواره در حال تغییر است، روح معنوی آن‌ها همچنان باقی است. (ص۱۵۰) از روزگار پیش از اسلام، مردم [[مکه]] به [[کعبه]] حرمت می‌نهادند و برای اکرام این خانه و [[حاجی|حاجیان]] و زائران، وظایفی خاص مانند [[‌سقایة الحاج|سقایت]]، [[کلیدداری کعبه|کلیدداری]] و [[پرده‌داری کعبه]] را وظیفه خود می‌دانستند. اما اوج احترام کعبه هنگامی بود که دین [[اسلام]] [[حجاز]] را فراگرفت.