در حال ویرایش آئین اربعین، پیام‌ها و دستاوردها(کتاب)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آئین اربعین، پیام‌ها و دستاورها'''، ترجمه‌ای است از کتاب «زیاره الأربعین، دلالات و آفاق» به نویسندگی محمدعبدالرضا هادی الساعدی، که توسط سید ابوالقاسم غضنفری و حسن باجلان به فارسی ترجمه شده است. | '''آئین اربعین، پیام‌ها و دستاورها'''، ترجمه‌ای است از کتاب «زیاره الأربعین، دلالات و آفاق» به نویسندگی محمدعبدالرضا هادی الساعدی، که توسط سید ابوالقاسم غضنفری و حسن باجلان به فارسی ترجمه شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = آئین اربعین.png|File.png|270px|thumb|left | | تصویر = آئین اربعین.png|File.png|270px|thumb|left | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۳: | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = 1 | ||
| صفحه = | | صفحه = 178 | ||
| قطع = | | قطع = | ||
| ناشر = مشعر | | ناشر = مشعر | ||
| وبسایت ناشر = | | وبسایت ناشر = | ||
| محل انتشارات = تهران | | محل انتشارات = تهران | ||
| تاریخ_نشر = چاپ اول، | | تاریخ_نشر = چاپ اول، 1401 | ||
| ترجمه به = | | ترجمه به = | ||
| شمارگان = | | شمارگان = 500 نسخه | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| مجموعه = | | مجموعه = | ||
| خط ۴۱: | خط ۳۳: | ||
==فصل اول:بیزاری جستن از ستمگران == | ==فصل اول:بیزاری جستن از ستمگران == | ||
این فصل زیارت اربعین را همچون مراسم | این فصل زیارت اربعین را همچون مراسم حج، که نمود برائت از مشرکین است، نماد برائت از مشرکین و ستمگران می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 17</ref> | ||
نویسنده ذیل سه زیرفصل این مفهوم را بیان می‌کند: | نویسنده ذیل سه زیرفصل این مفهوم را بیان می‌کند: | ||
| خط ۴۷: | خط ۳۹: | ||
'''برائت سیاسی در سیاست امام حسین(ع)،''' در این قسمت، مفهوم لعن را بیان می‌کند و آن را مرزبندی با ستمگران می‌داند و نه نفرین‌گویی و عقده گشایی.<ref>آئین اربعین، ص 20-23</ref> | '''برائت سیاسی در سیاست امام حسین(ع)،''' در این قسمت، مفهوم لعن را بیان می‌کند و آن را مرزبندی با ستمگران می‌داند و نه نفرین‌گویی و عقده گشایی.<ref>آئین اربعین، ص 20-23</ref> | ||
'''زنده کردن اراده سیاسی،''' در این قسمت، زیارت را عامل رجوع و پیوند مردم به رهبران دینی می‌داند. نویسنده ایجاد پیوند ولایی با رهبران دینی را جهت دهنده اراده سیاسی مردم به سمت حمایت از | '''زنده کردن اراده سیاسی،''' در این قسمت، زیارت را عامل رجوع و پیوند مردم به رهبران دینی می‌داند. نویسنده ایجاد پیوند ولایی با رهبران دینی را جهت دهنده اراده سیاسی مردم به سمت حمایت از اسلام و مسلمانان می داند.<ref>آئین اربعین، ص 23</ref> | ||
'''یاری و تلاش،''' در این قسمت با اشاره به فرازهایی از زیارت امام حسین، در یاری جستن از خداوند برای اعمال درست و همراهی | '''یاری و تلاش،''' در این قسمت با اشاره به فرازهایی از زیارت امام حسین، در یاری جستن از خداوند برای اعمال درست و همراهی امام حسین و مفاهیمی این چنین را عامل شکل‌گرفتن انگیزه مبارزه با فساد و اصلاح جامعه در نسل‌های بعد می داند.<ref>آئین اربعین، ص 24-25</ref> | ||
==فصل دوم:نمایش‌های هدفمند توده‌های مؤمن== | ==فصل دوم:نمایش‌های هدفمند توده‌های مؤمن== | ||
| خط ۵۷: | خط ۴۹: | ||
==فصل سوم:رفتار مثبت اجتماعی== | ==فصل سوم:رفتار مثبت اجتماعی== | ||
نویسنده ضمن پرداختن به نظریه‌ها و فرضیاتی درباره رفتار مثبت اجتماعی و نیز ایثار، رفتار زائرین اربعین در همکاری و یاری رساندن به هم در طول مسیر را نوعی از ایثار می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 35-68</ref> | در این فصل، نویسنده ضمن پرداختن به نظریه‌ها و فرضیاتی درباره رفتار مثبت اجتماعی و نیز ایثار، رفتار زائرین اربعین در همکاری و یاری رساندن به هم در طول مسیر را نوعی از ایثار می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 35-68</ref> | ||
==فصل چهارم:عمل داوطلبانه== | ==فصل چهارم:عمل داوطلبانه== | ||
در این فصل نویسنده با اشاره به اعمال داوطلبانه مرسوم در جهان که اهداف اقتصادی، اجتماعی و یا بهداشتی را مدنظر دارند، رفتار زائران | در این فصل نویسنده با اشاره به اعمال داوطلبانه مرسوم در جهان که اهداف اقتصادی، اجتماعی و یا بهداشتی را مدنظر دارند، رفتار زائران اربعین را اعم و بالاتر از این اعمال داوطلبانه می‌داند. | ||
چنان‌که در مسیر زیارت اربعین | چنان‌که در مسیر زیارت اربعین موکبها و ساکنین محلی عراق، انواع خدمات را به‌شکل کاملا داوطلبانه و خالصانه در اختیار زائرین اربعین قرار می‌دهند. و این اعمال خودجوش و خارج از چارچوب دولتی بوده و تنها انگیزه درونی افراد در این زمینه دخیل است.<ref>آئین اربعین، ص 69-85</ref> | ||
==فصل پنجم:حس طولانی عبادت== | ==فصل پنجم:حس طولانی عبادت== | ||
این فصل پیاده‌روی اربعین و ثوابی که در هر قدم آن تا زیارت امام حسین برداشته | این فصل پیاده‌روی اربعین و ثوابی که در هر قدم آن تا زیارت امام حسین برداشته می شود اشاره شده و استفاده از طول مسیر برای بهره بردن از زیارت اربعین را مد نظر قرار داده و آن را حس طولانی عبادت معرفی می‌کند. | ||
همچنین نویسنده محاسن طولانی بودن عبادت را حس تعبد و بندگی، سلامت روان و نیز مبارزه با شیطان | همچنین نویسنده محاسن طولانی بودن عبادت را حس تعبد و بندگی، سلامت روان و نیز مبارزه با شیطان به طور خاص وقتی این عبادت طولانی با بسیج امت همراه میشود، می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 87-97</ref> | ||
==فصل ششم:تأثیرات پیاده‌روی بر بهداشت روانی و ذهنی== | ==فصل ششم:تأثیرات پیاده‌روی بر بهداشت روانی و ذهنی== | ||
در این فصل نویسنده ضمن پرداختن علمی به فواید پیاده‌روی مانند ایجاد سلامت روانی و دوری از افسردگی، پیاده‌روی اربعین را ضامن سلامت روانی و ذهنی زائرین می‌داند. | در این فصل نویسنده ضمن پرداختن علمی به فواید پیاده‌روی مانند ایجاد سلامت روانی و دوری از افسردگی، پیاده‌روی اربعین را ضامن سلامت روانی و ذهنی زائرین می‌داند. | ||
اما نویسنده به این مسأله تأکید می‌کند که این مراسم با مفاهیمی والاتر همچون انس با دیگران و حس امنیت، قصد تقرب به خدا و احساس رضایت درونی، همزاد پنداری با | اما نویسنده به این مسأله تأکید می‌کند که این مراسم با مفاهیمی والاتر همچون انس با دیگران و حس امنیت، قصد تقرب به خدا و احساس رضایت درونی، همزاد پنداری با اسرای کربلا حضرت زین العابدین و حضرت زینب به سلامت و آرامش روان زائرین را فراهم می‌کند.<ref>آئین اربعین، 99-106</ref> | ||
==فصل هفتم:دستاوردهای تربیتی و آموزشی مراسم پر برکت اربعین== | ==فصل هفتم:دستاوردهای تربیتی و آموزشی مراسم پر برکت اربعین== | ||
در این فصل نویسنده دستاوردهای تربیتی زیارت اربعین را استحکام منزلت | در این فصل نویسنده دستاوردهای تربیتی زیارت اربعین را استحکام منزلت سیدالشهدا در افراد، ولایت‌پذیری و ایستادگی و برائت از دشمنان، نهادینه شدن اخلاق درست و دورماندن از رفتار منفی، و نیز الگو سازی برای کودکان و نوجوانان در ترویج اخلاق درست و استفاده از رسانه در این مسیر را، ذکر می‌کند.<ref>آئین اربعین، ص 107-118</ref> | ||
در بیان دستاودهای آموزشی مراسم اربعین نیز مواردی چون بالارفتن مهارت اجتماعی و ارتباط با دیگران را ذکر می‌کند و مراسم زیارت اربعین را عامل بازدارنده از انحرافات اخلاقی می‌داند و در این راستا نظریات اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد.<ref>آئین اربعین، ص 118-133</ref> | در بیان دستاودهای آموزشی مراسم اربعین نیز مواردی چون بالارفتن مهارت اجتماعی و ارتباط با دیگران را ذکر می‌کند و مراسم زیارت اربعین را عامل بازدارنده از انحرافات اخلاقی می‌داند و در این راستا نظریات اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهد.<ref>آئین اربعین، ص 118-133</ref> | ||
==فصل هشتم:دستاوردهای زیارت مبارک اربعین و رفتار معمول== | ==فصل هشتم:دستاوردهای زیارت مبارک اربعین و رفتار معمول== | ||
در این فصل، نویسنده عادت‌های رفتاری را مورد توجه قرار می‌دهد و با تأکید به عادات رفتار اسلامی در تلاش برای نهادینه کردن اخلاق نیکو در فرد، به این نکته می‌پردازد که مراسم اربعین مجموعه‌ای از عادات و | در این فصل، نویسنده عادت‌های رفتاری را مورد توجه قرار می‌دهد و با تأکید به عادات رفتار اسلامی در تلاش برای نهادینه کردن اخلاق نیکو در فرد، به این نکته می‌پردازد که مراسم اربعین مجموعه‌ای از عادات و اخلاق های نیکو را دربرمی‌گیرد و باید در استمرار و نهادینه این مجموعه عادات بعد از زیارت اربعین نیز اهتمام ورزید.<ref>آئین اربعین، ص 135-150</ref> | ||
==فصل نهم:صیانت از مراسم زیارت اربعین== | ==فصل نهم:صیانت از مراسم زیارت اربعین== | ||
در این فصل نویسنده به این مسأله می‌پردازد که نباید مراسم زیارت اربعین دچار انحرافاتی نظیر ریا و تفاخر شود و باید جنبه‌های عبادی آن محفوظ بماند. | در این فصل نویسنده به این مسأله می‌پردازد که نباید مراسم زیارت اربعین دچار انحرافاتی نظیر ریا و تفاخر شود و باید جنبه‌های عبادی آن محفوظ بماند. | ||
همچنین ضرورت انجام واجبات در طول مسیر و نیز رجوع به منابع اصیل و درک مصیبت وارده به | همچنین ضرورت انجام واجبات در طول مسیر و نیز رجوع به منابع اصیل و درک مصیبت وارده به اهل بیت و مقدس پنداشتن طول مسیر زیارت را از ملزومات برحذر داشتن مراسم اربعین از انحراف می‌داند.<ref>آئین اربعین، ص 151-159</ref> | ||
==اطلاعات ناشر== | ==اطلاعات ناشر== | ||
این کتاب در | این کتاب در پژوهشکده حج و زیارت و توسط نشر مشعر در بهار 1401 به چاپ رسیده است. | ||