در حال ویرایش ابن عساکر

{{جعبه اطلاعات عالم
| عنوان             =ابن عساکر
| تصویر             =
| اندازه تصویر      =
| نام کامل          = ابوالیمن عبدالصمد بن عبدالوهاب بن ابی‌البرکات بن حسن بن عساکر دمشقی شافعی
| لقب               =امین الدین
| نسب               =
| خویشاوندان سرشناس =ابن عساکر صاحب تاریخ دمشق (پسرعمو)
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =[[دمشق]]
| کشور تولد         =
| محل زندگی         =دمشق، [[بغداد]]، [[حجاز]]، [[مصر]]
| تاریخ وفات        =۶۸۶ یا ۶۸۷ق 
| شهر وفات          =[[مدینه]]
| محل دفن           =[[بقیع]] پشت [[قبة العباس]]
| استادان           =[[ابن قدامه مقدسی]]، مجد الدین قزوینی، ابوالقاسم صرصری، ابوالبرکات بن عساکر، [[ابوالوفاء]]، [[علم‌الدین سخاوی]] و [[شمس‌الدین دمشقی]]
| شاگردان           = [[محمد بن احمد مطری]]، نویسنده [[التعریف بما آنست الهجره]]
| محل تحصیل         =دمشق، بغداد
| اجازه روایت از    = [[ابن نجار]] برای کتاب [[الدرة الثمینة]]
| اجازه اجتهاد از   =
| اجازه روایت به    =
| اجازه اجتهاد به   =
| تالیفات           =[[اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر]]، حاشیه بر [[الدرة الثمینة|الدرة الثمینه]]، غزوة دمیاط
| سایر              =
| سیاسی             =حضور در جنگ دمیاط
| اجتماعی           =اقامت ۴۰ ساله در حجاز
| امضا              =
| وبگاه رسمی        =
}}
'''امین الدین عبدالصمد بن عبدالوهاب''' معروف به '''ابن عساکر''' صاحب کتاب  [[اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر]]. وی پسرعموی ابن عساکر، صاحب تاریخ دمشق است.

ابن عساکر تحصیلات خویش را در شهرهای [[دمشق]] و [[بغداد]] گذراند و سپس به [[حجاز]] و [[مصر]] نیز سفر کرد. وی در بغداد از [[ابن نجار]] (م.۶۴۳ق.) اجازه روایت [[الدرة الثمینة  فی اخبار المدینه]] را گرفت. در مدت اقامتش در مصر، در نبرد صلیبی هفتم معروف به دمیاط شرکت کرد و مجروح شد. پس از آن به حجاز رفت و حدود ۴۰ سال در [[مکه]] و [[مدینه]] اقامت داشت.

از مهم‌ترین کتاب‌های وی، [[اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر]] درباره آداب و احکام زیارت [[حرم نبوی(ص)|مرقد نبوی(ص)]] است. وی در این کتاب علاوه بر آداب و احکام [[زیارت]]، ذیل بخش دوم به چگونگی و تاریخ وفات [[پیامبر(ص)]] و وصف دفن و کفن و مرقد او را نیز توضیح می‌دهد.

==شخصیت‌شناسی==
امین الدین ابوالیمن عبدالصمد بن عبدالوهاب بن ابی‌البرکات بن حسن بن عساکر دمشقی شافعی، معروف به ابن عساکر، در [[دمشق]] زاده شد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳؛ شذرات الذهب، ج۵، ص۳۹۵-۳۹۶.</ref> وی از عموزادگان ابن عساکر، صاحب تاریخ دمشق، است.<ref>وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۰۹؛ البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۲۶۱.</ref> 

== آموزش در شام، بغداد، حجاز و مصر==
آموختن فقه و روایت را نزد [[ابن قدامه مقدسی]] (م.۶۲۰ق.)، مجد الدین قزوینی (م.۶۲۲ق.)، ابوالقاسم صرصری (م.۶۲۶ق.) و جدش ابوالبرکات بن عساکر (م.۶۲۷ق.) آغاز کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳.</ref> در ۲۰ سالگی عازم [[بغداد]] شد و از استادان نامی آن دیار بهره برد و در سال ۶۴۱ق. از [[ابن نجار]] (م.۶۴۳ق.) اجازه روایت [[الدرة الثمینة فی اخبار المدینه]] را گرفت. (ص۴۶-۴۷) در سال ۶۳۵ق. برای [[حج]] از بغداد راهی [[حجاز]] شد و از آن‌جا به [[شام]] بازگشت و از دانشمندان بزرگ [[دمشق]]، [[حمات]]، [[حلب]]، و [[حمص|حِمْص]] همچون [[ابوالوفاء]] (م.۶۴۱ق.) (نک: ص۱۷۵)، [[علم‌الدین سخاوی]] (م.۶۴۳ق.) (نک: ص۱۷۵) و [[شمس‌الدین دمشقی]] (م.۶۴۸ق.) (ص۶۷) بهره‌گرفت. بار دیگر به بغداد رفت و از آن‌جا به [[مصر]] سفر کرد.

==حضور در جنگ‌های صلیبی و اقامت در حجاز==
در مدت اقامتش در مصر، در نبرد صلیبی هفتم معروف به دمیاط شرکت کرد و مجروح شد.<ref>ملء العیبه، ص۲۱۳-۲۱۹.</ref> پس از نبرد به سال۶۴۸ق. به [[حجاز]] سفر کرد و باقی عمر خود را نزدیک ۴۰ سال در [[مکه]] و [[مدینه]] گذراند.<ref>العبر، ج۳، ص۳۶۲؛ شذرات الذهب، ج۵، ص۳۹۶.</ref> از احوال شخصی او گزارشی دیگر در دست نیست.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۳-۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۲-۴۳۳.</ref> 

ابن عساکر نزد مردم [[مصر]]، [[یمن]] و [[شام]] محبوبیت داشت و حکمرانان این سرزمین‌ها از او دعوت کردند؛ اما درخواست آنان را نپذیرفت و حجاز را ترک نکرد.<ref>البدایة و النهایه، ج۱۳، ص۲۵۸؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۴؛ عقد الجمان، ص۳۶۷.</ref> او مدرّس علوم دینی بود و وصف مجالس فراوان درسش که در کتاب [[ملء العیبه]] آمده، نشان از توفیق او در تدریس و شاگردپروری دارد.<ref>ملء العیبه، ص۱۴۷، ۱۹۳.</ref> [[محمد بن احمد مطری]]، نویسنده [[التعریف بما آنست الهجره]]، کتابی مستقل در موضوع [[مدینه]]، از شاگردان اوست.<ref>التعریف، ص۱۰؛ التحفة اللطیفه، ج۴، ص۳۶۲.</ref> 
[[پرونده:اتحاف الزائر.jpg|بندانگشتی|150px|کتاب [[اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر|اتحاف الزائر]] نوشته ابن عساکر]]
==تألیفات==
{{اصلی|اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر}}
نگاشته‌های ابن عساکر فراوان است؛ از جمله حاشیه بر [[الدرة الثمینة|الدرة الثمینه]]<ref>التعریف، ص۵۶.</ref> و غزوة دمیاط.<ref>العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۴؛ التاریخ و المورخون، ص۵۱.</ref> 

یکی از مهم‌ترین کتاب‌های وی درباره آداب و احکام زیارت [[حرم نبوی(ص)|مرقد نبوی(ص)]]، [[اتحاف الزائر و اطراف المقیم للسائر]] است. وی در این کتاب علاوه بر آداب و احکام [[زیارت]]، ذیل بخش دوم به چگونگی و تاریخ وفات [[پیامبر(ص)]] و وصف دفن و کفن و مرقد او را نیز توضیح می‌دهد.

==درگذشت==
ابن عساکر در سال ۶۸۶ق.<ref>البدایة و النهایه، ج۱۳، ص۲۵۸؛ العبر، ج۳، ص۳۶۲؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳.</ref> یا ۶۸۷ق.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ السلوک، ج۲، ص۲۰۹.</ref> درگذشت و در [[بقیع]] پشت [[قبة العباس]] به خاک سپرده شد.<ref>العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳؛ التحفة اللطیفه، ج۵، ص۳۶۲-۳۶۳.</ref> 

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه
 | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9336
 | عنوان = اتحاف الزائر و اطراف المتقیم للسائر
 | نویسنده = سید مجتبی حسینی
}}
* '''البدایة و النهایه''': ابن کثیر (م.۷۷۴ق.)، به کوشش علی محمد و عادل احمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق
* '''التاریخ و المورخون بمکه''': محمد حبیب الهیله، مکه، مؤسسة الفرقان، ۱۹۹۴م
* '''التحفة اللطیفه''': شمس الدین السخاوی (م.۹۰۲ق.)، به کوشش عبدالله بن عباس و دیگران، السعودیه، مرکز دراسات المدینه، ۱۴۲۹ق
* '''التعریف بما آنست الهجرة من معالم دارالهجره''': محمد بن احمد المطری (م.۷۴۱ق.)، بیروت، المکتبة العلمیه، ۱۴۰۲ق
* '''السلوک لمعرفة دول الملو'''ک: المقریزی (م.۸۴۵ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق
* '''شذرات الذهب''': عبدالحی بن العماد (م.۱۰۸۹ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۱ق
* '''العبر فی اخبار من غبر''': الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش محمد بن السعید، بیروت، دار الکتب العلمیه
* '''العقد الثمین''': محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.)، به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق
* '''عقد الجمان فی تاریخ اهل الزمان''': بدر الدین محمود العینی (م.۸۵۵ق.)، به کوشش محمد امین، مرکز تحقیق التراث، جامعة القاهره، ۱۴۰۸ق
* '''ملء العیبة بما جمع بطول الغیبه''': محمد بن عمر ابن رشید الفهری السبتی (م.۷۲۱ق.)، به کوشش محمد الحبیب، دار الغرب الاسلامی، ۱۴۰۸ق
* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، دار الفکر، ۱۴۲۵-۱۴۲۶ق
* '''وفیات الاعیان''': ابن خلکان (م.۶۸۱ق.)، به کوشش احسان عباس، بیروت، دار صادر.
{{پایان}}

[[رده:نویسندگان درباره مدینه]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:نویسندگان سده هفتم هجری قمری]]
[[رده:کتاب‌های درباره آداب زیارت حرم نبوی]]
[[رده:نویسندگان تاریخ و جغرافیای مدینه]]