در حال ویرایش ابن عساکر

امین الدین ابوالیمن عبدالصمد بن عبدالوهاب بن ابی‌البرکات بن حسن بن عساکر دمشقی شافعی، معروف به ابن عساکر، در [[دمشق]] زاده شد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳؛ شذرات الذهب، ج۵، ص۳۹۵-۳۹۶.</ref> وی از عموزادگان ابن عساکر، صاحب تاریخ دمشق، است.<ref>وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۰۹؛ البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۲۶۱.</ref>  

آموختن فقه و روایت را نزد [[ابن قدامه مقدسی]] (م.۶۲۰ق.)، مجد الدین قزوینی (م.۶۲۲ق.)، ابوالقاسم صرصری (م.۶۲۶ق.) و جدش ابوالبرکات بن عساکر (م.۶۲۷ق.) آغاز کرد.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳.</ref> در ۲۰ سالگی عازم [[بغداد]] شد و از استادان نامی آن دیار بهره برد و در سال ۶۴۱ق. از [[ابن نجار]] (م.۶۴۳ق.) اجازه روایت [[الدرة الثمینة فی اخبار المدینه]] را گرفت. (ص۴۶-۴۷) در سال ۶۳۵ق. برای [[حج]] از بغداد راهی [[حجاز]] شد و از آن‌جا به [[شام]] بازگشت و از دانشمندان بزرگ [[دمشق]]، [[حمات]]، [[حلب]]، و [[حمص|حِمْص]] همچون [[ابوالوفاء]] (م.۶۴۱ق.) (نک: ص۱۷۵)، [[علم‌الدین سخاوی]] (م.۶۴۳ق.) (نک: ص۱۷۵) و [[شمس‌الدین دمشقی]] (م.۶۴۸ق.) (ص۶۷) بهره‌گرفت. بار دیگر به بغداد رفت و از آن‌جا به [[مصر]] سفر کرد.

در مدت اقامتش در مصر، در نبرد صلیبی هفتم معروف به دمیاط شرکت کرد و مجروح شد.<ref>ملء العیبه، ص۲۱۳-۲۱۹.</ref> پس از نبرد به سال۶۴۸ق. به [[حجاز]] سفر کرد و باقی عمر خود را نزدیک ۴۰ سال در [[مکه]] و [[مدینه]] گذراند.<ref>العبر، ج۳، ص۳۶۲؛ شذرات الذهب، ج۵، ص۳۹۶.</ref> از احوال شخصی او گزارشی دیگر در دست نیست.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۳-۲۳۴؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۲-۴۳۳.</ref>  

ابن عساکر نزد مردم [[مصر]]، [[یمن]] و [[شام]] محبوبیت داشت و حکمرانان این سرزمین‌ها از او دعوت کردند؛ اما درخواست آنان را نپذیرفت و حجاز را ترک نکرد.<ref>البدایة و النهایه، ج۱۳، ص۲۵۸؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۴؛ عقد الجمان، ص۳۶۷.</ref> او مدرّس علوم دینی بود و وصف مجالس فراوان درسش که در کتاب [[ملء العیبه]] آمده، نشان از توفیق او در تدریس و شاگردپروری دارد.<ref>ملء العیبه، ص۱۴۷، ۱۹۳.</ref> [[محمد بن احمد مطری]]، نویسنده [[التعریف بما آنست الهجره]]، کتابی مستقل در موضوع [[مدینه]]، از شاگردان اوست.<ref>التعریف، ص۱۰؛ التحفة اللطیفه، ج۴، ص۳۶۲.</ref>  

نگاشته‌های ابن عساکر فراوان است؛ از جمله حاشیه بر [[الدرة الثمینة|الدرة الثمینه]]<ref>التعریف، ص۵۶.</ref> و غزوة دمیاط.<ref>العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۴؛ التاریخ و المورخون، ص۵۱.</ref>  

ابن عساکر در سال ۶۸۶ق.<ref>البدایة و النهایه، ج۱۳، ص۲۵۸؛ العبر، ج۳، ص۳۶۲؛ العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳.</ref> یا ۶۸۷ق.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۲۳۴؛ السلوک، ج۲، ص۲۰۹.</ref> درگذشت و در [[بقیع]] پشت [[قبة العباس]] به خاک سپرده شد.<ref>العقد الثمین، ج۵، ص۴۳۳؛ التحفة اللطیفه، ج۵، ص۳۶۲-۳۶۳.</ref>