در حال ویرایش ابوعلی غلام الهراس

'''ابوعلی غلام الهَرّاس''' (۳۷۴ق - ۴۶۸ق) ملقب به [[امام الحرمین]] (م.۴۶۸ق.)، از استادان فن قرائت قرآن کریم. وی اهل [[واسط]] از شهرهای [[عراق]] بود که به [[مکه]] رفت و به جهت برتری علمی بر هم‌عصرانش در مکه و [[مدینه]]، به امام الحرمین مشهور شد.

==زندگی‌نامه==
ابوعلی حسن بن قاسم واسطی، مشهور به غلام الهّراس و [[امام الحرمین]] از استادان فنّ قرائت قرآن کریم در سال ۳۷۴ق. در [[واسط]]، از شهرهای [[عراق]]، زاده شد.<ref>تاریخ دمشق، ج۱۳، ص۳۵۰؛ تاریخ الاسلام، ج۳۱، ص۲۵۰-۲۵۲.</ref> وی برای آموختن قرائت و ملاقات با استادان این فن، سفرهای فراوان به [[بغداد]]، [[مصر]]، [[دمشق]] و نیز [[مکه]] داشت.<ref>تاریخ الاسلام، ج۳۱، ص۲۵۱.</ref> او برای دستیابی به دیگر معارف قرآنی بسیار کوشید و بر پایه نقلی، کسی به پایه او نرسید و دیگران برای آموختن نزد او می‌آمدند.<ref>الانساب، ج۱۰، ص۱۰۰؛ تاریخ الاسلام، ج۳۱، ص۲۵۱.</ref>

==استاد فن قرائت و امام الحرمین==
ابوعلی الهراس از دانشوران مشهور در علم قرائت بود و کتاب‌هایی در این زمینه تألیف کرد.<ref>شذرات الذهب، ج۵، ص۲۹۱.</ref> از او با عنوان مُقْری (استاد فنّ قرائت) اهل [[عراق]]<ref>لسان المیزان، ج۲، ص۲۴۵.</ref>، مُحدّث و علامه یاد کرده‌اند.<ref>الکامل، ج۱۰، ص۱۰۱.</ref> غالب شرح‌حال‌نگاران از وی نام برده‌اند؛ ولی تنها به تخصص وی در قرائت و تجوید اشاره کرده‌اند. بر پایه گزارشی، او را که در [[مکه|حرم]] سکونت داشت، به دلیل برتری علمی بر معاصران خود در مکه و [[مدینه]] «امام الحرمین» خواندند.<ref>تاریخ الاسلام، ج۳۱، ص۲۵۱-۲۵۲؛ الوافی، ج۱۲، ص۱۲۷.</ref> در منابع اشاره‌ای به هنگام رفتن او به مکه و مدت اقامتش در آن‌جا نشده است.

==نابینایی و وفات==
ابوعلی غلام الهراس أعْوَر (یک چشم) بود و در پایان عمر بینایی خود را از دست داد<ref>تاریخ الاسلام، ج۳۱، ص۲۵۱.</ref> و در سن نود و اندی<ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۸، ص۳۴۷.</ref> به سال ۴۶۸ق. در [[واسط]] درگذشت.<ref>الانساب، ج۱۰، ص۱۰۰؛ تاریخ دمشق، ج۱۳، ص۳۵۰.</ref>

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه 
 | آدرس = 
 | عنوان = ابوعلی غلام الهراس
 | نویسنده = مصطفی صادقی کاشانی
 }}
* '''الانساب''': عبدالکریم السمعانی (م.۵۶۲ق.)، به کوشش عبدالرحمن، حیدرآباد، دائرة المعارف العثمانیه، ۱۳۸۲ق
* '''تاریخ الاسلام''': الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق
* '''تاریخ مدینة دمشق''': ابن‌ عساکر (م.۵۷۱ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق
* '''سیر اعلام النبلاء''': الذهبی (م.‌۷۴۸‌ق)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، ۱۴۱۳‌ق
* '''شذرات الذهب فی اخبار من ذهب''': عبدالحی بن عماد (م.۱۰۸۹ق.)، به کوشش الارنؤوط، بیروت، دار ابن کثیر، ۱۴۰۶ق
* '''الکامل فی التاریخ''': ابن اثیر علی بن محمد الجزری (م.‌۶۳۰‌ق)، بیروت، دار صادر،‌ ۱۳۸۵ق
* '''لسان المیزان''': ابن حجر العسقلانی (م.۸۵۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۰ق
* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
{{پایان}}

[[رده:امام الحرمین]]
[[رده:اشخاص قرن پنجم]]
[[رده:عالمان علم قرائت]]