در حال ویرایش احمد بن ابراهیم مجاب(ع)
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
'''احمد بن ابراهیم مجاب(ع)''' یکی از چهار فرزند [[ابراهیم مجاب]] و از نوادگان [[امام موسی کاظم(ع)]] در حومه شهر سیرجان، قرار دارد که بین اهالی به کمال‌الدین مشهور است. | '''احمد بن ابراهیم مجاب(ع)''' یکی از چهار فرزند [[ابراهیم مجاب]] و از نوادگان [[امام موسی کاظم(ع)]] در حومه شهر سیرجان، قرار دارد که بین اهالی به کمال‌الدین مشهور است. | ||
بنابر نقل مورخان انگیزه مهاجرت سیداحمد به سیرجان به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان بوده است. قبر احمد بن ابراهیم در حومه شهر سیرجان قرار دارد و مورد توجه شیعیان است. سیداحمد دارای | بنابر نقل مورخان انگیزه مهاجرت سیداحمد به سیرجان به همراه برادرش علی، تبلیغ دین و ارشاد مسلمانان بوده است. قبر احمد بن ابراهیم در حومه شهر سیرجان قرار دارد و مورد توجه شیعیان است. سیداحمد دارای پنج فرزند به نام‌های ابوعبدالله جعفر، ابومحمد حمزه، ابویحیی محمد، ابوالفضل احمد و ابومحمد عبدالله بود. | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١؛ التذکرة، ص١46.</ref> «[[ضامن بن شدقم حسینی]]» درباره او می‌نویسد: امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١.</ref> مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم(ع) است. او مردی خویشتن‌دار، دین‌مدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنی‌احمد» مشهورند. | احمد، مکنّی به ابوجعفر و به زاهد مشهور بود.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١؛ التذکرة، ص١46.</ref> «[[ضامن بن شدقم حسینی]]» درباره او می‌نویسد: امّه خدیجة بنت عمه علی بن احمد. کان صیناً خیراً وجیهاً، له ولد منتشر بالحائر وغیره، یعرفون ببنی احمد.<ref>تحفة الازهار، ج٣، ص٢٨١.</ref> مادرش خدیجه، دخترِ عمویش علی بن احمد بن امام موسی کاظم(ع) است. او مردی خویشتن‌دار، دین‌مدار، نیکوکار و محترم بود. فرزندان او در حائر و غیر از آن، به «بنی‌احمد» مشهورند. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
گویند قبری در نواحی «مسیّب» از توابع استان [[کربلا]] به او منسوب است که پیش از این، به «قصر بن هبیره» شهرت داشته است.<ref>المشاهد المشرّفة، ج١، ص١١5.</ref> با این‌حال، این ادعا صحیح به‌نظر نمی‌رسد؛ زیرا قبر موجود در نواحی مسیب از آنِ ابوجعفر احمد بن ابراهیم بن محمد بن حمزة بن احمد بن ابراهیم مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع) است که در نام پدر و جد با احمد مورد بحث ما تشابه اسمی و نسبی دارد.<ref>مزارات کرمان، ج٢، ص١٨٩.</ref> این شخص مدتی نقابت حائر را برعهده داشته است.<ref>المجدی، ص٣١5.</ref> | گویند قبری در نواحی «مسیّب» از توابع استان [[کربلا]] به او منسوب است که پیش از این، به «قصر بن هبیره» شهرت داشته است.<ref>المشاهد المشرّفة، ج١، ص١١5.</ref> با این‌حال، این ادعا صحیح به‌نظر نمی‌رسد؛ زیرا قبر موجود در نواحی مسیب از آنِ ابوجعفر احمد بن ابراهیم بن محمد بن حمزة بن احمد بن ابراهیم مجاب بن محمد عابد بن امام موسی کاظم(ع) است که در نام پدر و جد با احمد مورد بحث ما تشابه اسمی و نسبی دارد.<ref>مزارات کرمان، ج٢، ص١٨٩.</ref> این شخص مدتی نقابت حائر را برعهده داشته است.<ref>المجدی، ص٣١5.</ref> | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
سیداحمد بن ابراهیم مجاب | سیداحمد بن ابراهیم مجاب پنج فرزند دارد که عبارتند از: | ||
الف) ابوعبدالله جعفر: به گفته «ابن شدقم»، سیدی جلیل‌القدر، عالمی فاضل، دانشمندی کامل و نیکوخصال بود. «[[تلعکبری]]» در سال 360 از وی سماع حدیث و اجازه روایت کسب کرده است. برخی بزرگان شیعه روایت او را حَسَن می‌دانند و باکی از نقل آن ندارند. | الف) ابوعبدالله جعفر: به گفته «ابن شدقم»، سیدی جلیل‌القدر، عالمی فاضل، دانشمندی کامل و نیکوخصال بود. «[[تلعکبری]]» در سال 360 از وی سماع حدیث و اجازه روایت کسب کرده است. برخی بزرگان شیعه روایت او را حَسَن می‌دانند و باکی از نقل آن ندارند. | ||
ب) ابومحمد حمزه: او سیدی جلیل‌القدر و بزرگوار بود که به نقل از برخی پژوهشگران در روستای تکیه چهارگنبد از توابع سیرجان مدفون است و به [[حمزة بن موسی(ع)]] شهرت دارد | ب) ابومحمد حمزه: او سیدی جلیل‌القدر و بزرگوار بود که به نقل از برخی پژوهشگران در روستای تکیه چهارگنبد از توابع سیرجان مدفون است و به [[حمزة بن موسی(ع)]] شهرت دارد. | ||
ج) ابویحیی محمد: او نیز مانند دیگر برادرانش، به زهد و تقوا معروف و دارای فرزندانی بود | ج) ابویحیی محمد: او نیز مانند دیگر برادرانش، به زهد و تقوا معروف و دارای فرزندانی بود و به قول مشهور، در شهرک درب گنبد از توابع شهرستان کوهدشت مدفون است. | ||
د) ابوالفضل احمد: وی به ابوعلی مطهر نیز شهرت دارد. | د) ابوالفضل احمد: وی به ابوعلی مطهر نیز شهرت دارد. | ||
ه) ابومحمد عبدالله: او بدون فرزند وفات یافت.<ref>ر. ک: المجدی، ص٣١4 و ٣١5؛ تحفة الازهار، ج٢، ص٢٨١؛ المشجّر الوافی، ج١، ص4٩6؛ جامع الانساب، ص٢٣ و ٢4؛ التذکرة، ص١46؛ انجاز العدات، ص١٢٨ و ١٢٩؛ مزارات کرمان، ج٢، ص١٨٨ و ١٨٩؛ امامزاده محمد و سید ابوالوفاء کوهدشت، ص46.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۸۵: | خط ۷۷: | ||
*'''مناهل الضرب فى انساب العرب'''، سيدجعفر الاعرجى نجفى حسينى، قم، كتابخانه آيت‌الله مرعشى، ١۴١٩ه .ق. | *'''مناهل الضرب فى انساب العرب'''، سيدجعفر الاعرجى نجفى حسينى، قم، كتابخانه آيت‌الله مرعشى، ١۴١٩ه .ق. | ||
*'''الفخرى فى أنساب الطالبيين'''، عزيزالدين ابى‌طالب اسماعيل ابن الحسين بن محمدبن الحسين بن احمد المروزى الازورقاى، قم، كتابخانه آيت‌الله مرعشى، ١۴٠٩ه .ق. | *'''الفخرى فى أنساب الطالبيين'''، عزيزالدين ابى‌طالب اسماعيل ابن الحسين بن محمدبن الحسين بن احمد المروزى الازورقاى، قم، كتابخانه آيت‌الله مرعشى، ١۴٠٩ه .ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{امامزادگان ایران}} | {{امامزادگان ایران}} | ||