در حال ویرایش اخبار المدینه (ابن زباله)

'''اَخبار المدینه'''، نخستین کتاب در تاریخ [[مدینه]]، نوشته [[ابن زباله|محمد بن حسن مخزومی]]، معروف به '''ابن زباله''' (درگذشت حدود۲۰۰ق). ابن زباله [[روایت|راوی]]، نسب‌شناس و تاریخ‌نگاری اهل مدینه بوده است. [[زبیر بن بکار|زبیر بن بَکّار]] و [[یحیی بن حسن علوی]] از شاگردان نامدار وی بوده‌اند. اخبار المدینه در تاریخ‌نگاری اهمیت بسیار دارد. این کتاب تأثیر زیادی در تاریخ‌نگاران داشته است. تاریخ‌نگاری کتاب تلفیقی از دو دانش تاریخ و جغرافیا است. سیره [[پیامبر اسلام(ص)]] و کارهای او در بناء [[مسجدالنبی]]، چگونگی [[تغییر قبله]]، [[منبر پیامبر|منبر]] و [[حجره پیامبر]] و [[قبرستان بقیع]] از موضوعات مطرح در اخبار المدینه است. امروزه نسخه‌ای از این کتاب در دست نیست؛ اما گفته‌اند وستنفلد خاورشناس آلمانی آن را از کتاب [[وفاء الوفاء]] نوشته [[سمهودی|سَمهودی]] استخراج و تنظیم کرده است.

محمد بن حسن بن ابی‌الحسن قُرَشی مَخزومی با کنیه ابوالحسن یا ابوعبدالله و معروف به ابن زَباله، از تاریخ‌نگاران، راویان و نسب‌شناسان سده دوم قمری در [[مدینه]] است. گفتنی است زباله به فتح یا ضم ‌زاء<ref>معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۹۳؛ معجم البلدان، ج۳، ص۱۲۹؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۶-۶۷.</ref> از نواحی کهن مدینه بوده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۵۲.</ref> به احتمال، وی در حدود سال ۲۰۰ق درگذشته است.<ref>الاکمال، ج۴، ص۱۷۱؛ تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲؛ تقریب التهذیب، ج۲، ص۶۷.</ref> بر پایه تصریح [[ابن حجر]]، او از اصحاب [[مالک بن انس]] به شمار می‌آید<ref>لسان المیزان، ج۵، ص۱۳۶؛ تهذیب التهذیب، ج۹، ص۱۰۱؛ وفاء الوفاء، ج۱، ص۶۲.</ref> و از محضر بسیاری از [[حدیث|محدثان]] و دانشوران سده دوم قمری بهره برده است. مِزّی، فهرستی جامع از استادان، شاگردان و [[روایت|راویان]] ابن زباله ترتیب داده است.<ref>تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۰۲-۲۰۵.</ref> برخی از استادان وی عبارتند از: ابراهیم بن قُدامه مدنی، اسامة بن حَفص مدنی، عبدالله بن محمد بن ابی‌فَروِه و عبدالله بن وَهَب. صلاح عبدالعزیز بن سلامه، محقق کتاب، با کاوش در سلسله اسناد و متون حدیثی، به شناسایی ۱۰۵ تن از مشایخ روایی ابن زباله پرداخته است. از شاگردان نام‌آور وی می‌توان به عمر بن شَبَّه نُمَیری، [[زبیر بن بکار]] و [[یحیی بن حسن علوی]] اشاره کرد. اینان در مدینه‌پژوهی به روش و سبک او توجه کرده، آثاری پدید آورده‌اند که تاکنون جز کتاب ابن شبه نسخه‌ای از آن‌ها یافت نشده است.

[[رجال|رجال‌شناسان]] ابن زباله را به [[جعل حدیث]] و کذب متهم نموده و او را تضعیف کرده‌اند.<ref>الضعفاء الصغیر، ص۱۰۳؛ الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۳۸.</ref> اما [[سمهودی|سَمهودی]] معتقد است در ‌گزارش‌ها و نقل شده‌های مشترک میان ابن زباله و [[یحیی بن حسن علوی]]، باید به ابن زباله اعتماد کرد؛ زیرا یحیی مورد اعتماد است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۶۵.</ref> ‌گزارش‌های سمهودی از کتاب‌های این دو تاریخ‌نگار نشان می‌دهد که آن‌ها در بسیاری از اخبار اشتراک دارند.

ابن زباله در شناسایی مطالب مربوط به [[مدینه]] و مکان‌ها و رویدادهای آن، از مشاهدات عینی تا فراگیری از دانشوران آن دوران فروگذار نکرده، تلفیقی از تاریخ و جغرافیا را در روش تاریخ‌نگاری خویش به کار گرفته است. گویا روش وی در مدینه‌شناسی، اساس کارهای [[مدائنی]] (م.۲۲۸ق.)، [[ابن شبه|ابن شَبَّه]] (گذشت ۲۶۲ق) و [[یحیی علوی]] (درگذشت ۲۷۷ق) بوده است. به نظر می‌رسد تقسیم مباحث به فضیلت‌ها، چاه‌ها، راه‌ها، [[مسجد|مساجد]]، ساکنان، نام‌ها، و خانه‌های مدینه و دیگر عنوان‌های موضوعی که بعدها رسم شد، از ابن زباله بر جای مانده است.(ص۲۵۱)

از تاریخ‌نگاران کهن‌تر که از کتاب ابن زباله بهره برده‌اند، می‌توان به [[زبیر بن بکار]] اشاره کرد که در شناسایی نام‌های مدینه و دیگر موضوعات به دیدگاه وی استناد کرده است.<ref>التعریف بما آنست الهجره، ص۵۱، ۵۳، ۷۲، ۱۰۱، ۱۱۳، ۱۲۶، ۱۴۴، ۱۴۹.</ref> در المناسک حربی (درگذشت ۲۸۵ق) بازتاب اطلاعات اخبار المدینه ابن زباله را به روشنی می‌توان دید.<ref>المناسک، ص۳۶۰، ۳۶۸، ۳۸۲، ۳۹۶، ۴۲۵، ۶۵۵، ۶۵۶.</ref> همچنین نویسنده [[الدرة الثمینه|الدُرَّة الثَمینه]] بیشتر از طریق زبیر بن بکار، نقل شده‌ها و منصوصات ابن زباله را گسترش داده است. در کتاب [[التعریف بما آنست الهجره]] نوشته [[مطری]]، ‌گزارش‌های تاریخی و جغرافیایی ابن زباله در وصف جای‌ها و مساجد و چاههای مدینه بازتاب یافته است. منابع متأخر مدینه‌شناسی مانند [[بهجة النفوس]] تألیف [[مرجانی]] (درگذشت ۷۶۹ق)، تحقیق النصره مراغی (م.۸۱۶ق.)، [[المغانم المطابه]] نوشته [[فیروزآبادی]] (دگذشت ۸۱۷ق)، ا[[لتحفة اللطیفه]] نوشته  [[سخاوی]] (درگذشت ۹۰۲ق) و بیش از همه [[وفاء الوفاء|وفاء الوفا]] نوشته  [[سمهودی]] (درگذشت ۹۱۱ق) از ‌گزارش‌ها و آگاهی‌های تاریخی ابن زباله بهره گرفته‌اند.

[[صلاح عبدالعزیز بن سلامه]] از راه ‌گزارش‌های [[سمهودی]]، [[ابن نجار]]، [[مراغی]]، [[سخاوی]]، [[فیروزآبادی]] و دیگر تاریخ‌نگاران مدینه، اثر گمشده [[ابن زباله]] را به منزله رساله دکترای خویش بازسازی کرده است. این اثر شامل یک مقدمه، چهار فصل و خاتمه است. در مقدمه و فصل یکم و خاتمه، از زندگی، اسلوب تاریخ‌نگاری و ارزش ‌گزارش‌های ابن زباله سخن رفته است. فصول بعد به اصل نقل شده‌ها و نصوص ابن زباله که چکیده‌ای از آن در دو بخش کلی ارائه شده، اختصاص یافته است:

# گزارش‌های ابن زباله درباره [[مسجدالنبی]] و دیگر مساجد [[مدینه]] و توسعه و تعمیر‌ و کیفیت ساختمان وآگاهی‌های پیرامونی. بر پایه این ‌گزارش‌ها، می‌توان نگرشی روشن‌تر به تاریخ مسجد [[پیامبر(ص)]] و نقش [[صحابه]] در ساختن آن یافت. وی با دقت، وضع [[مسجد]] و اندازه<ref>تاریخ المسجد النبوی، ص۱۱۶.</ref> و اطراف آن، خانه‌های پیرامون و افزوده شدن هر بخش را توضیح داده است. معمولاً همین توضیحات در کتب بعدی نیز آمده است.<ref>نک: اتحاف الزائر، ص۱۰۵-۱۰۷.</ref><br /> ابن زباله به سیره پیامبر(ص) و کارهای او در بنای مسجدالنبی و چگونگی [[تغییر قبله]]، [[منبر]] و [[حجره]] شریف، و رفت و آمد به مسجد اشاره کرده است. نیز چند نقل درباره سازنده منبر پیامبر و اندازه و ابعاد آن به دست می‌دهد. هم اندازه اولی منبر پیامبر(ص) و هم وضعیت و اندازه آن در دوران خویش را بیان نموده است. (ص۹۰) در شرح حال ساکنان مدینه، آگاهی‌های گذشته را با دیده‌های خود، بدون تفصیل و حاشیه‌نویسی آمیخته است.<br />از روایت‌های گوناگون [[ابن زباله]]، وضع حجره‌های پیرامون [[مسجدالنبی]]، [[قبر پیامبر(ص)]] و نیز ستون‌های مسجد مشخص می‌شود. او باب‌ها و نیز ستون‌های گوناگون را با نام‌های مخلّقه، قرعه، توبه، وفود، مقام جبرئیل و سریر معرفی کرده است. در مجموع ۲۹۶ ستون که شش مورد آن در دیوار قبر نبوی است، در سخن ابن زباله وصف شده است. (ص۹۳۱۰۳) در وصف درهای مسجد پیامبر، به سه در که [[پیامبر(ص)]] قرار داد و نیز ۲۴ در تا دوران خود، اشاره می‌کند. محقق کتاب میان این ‌گزارش ابن زباله و ‌گزارش‌های تاریخ‌نگاران بعدی که ۲۰ در برای مسجدالنبی معرفی کرده‌اند، منافاتی ندیده؛ زیرا نحوه وصف و دسته‌بندی آن‌ها متفاوت است. بر پایه این ‌گزارش، در دوم مسجد، [[باب علی]] خوانده شده که پشت خانه پیامبر(ص) قرار گرفته و هنگام تعمیر دیوار، بسته شده است. (ص۱۰۴۱۱۳) در گفتار پیرامون تعمیر و توسعه مسجد، از افزوده‌ها و تغییرهای مسجدالنبی هنگام حکمرانی [[خلیفه دوم]] و [[خلیفه سوم|سوم]] و [[ولید بن عبدالملک]] ‌گزارش‌هایی کوتاه و سودمند آمده است. (ص۱۱۳۱۲۲) به گزارش ابن زباله و [[یحیی علوی]]، [[عمر بن عبدالعزیز]] نخستین کسی بود که برای مسجدالنبی [[محراب]] و [[شرفات|شُرُفات]] (کنگره روی دیوار) ساخت، با این توجیه که این‌ها موجب زینت و زیبایی [[مسجد]] هستند. همچنین برای جلوگیری از کسب و کار در مسجد و نگهبانی و مراقبت از آن، کسی را به کار گماشت. (ص۱۲۲۱۲۳) شمار قندیل‌های مسجد در دوران [[ابن زباله]] ۲۹۰ عدد بوده است. وصف ابن زباله از مناره‌ها که نوآوری [[عمر بن عبدالعزیز]] بوده و نحوه [[اذان|اذان‌گفتن]]، فرستادن [[مصحف|مُصحَف‌ها]] به مساجد، [[سقایت]] مسجد، فرش‌های مسجد و برخی از آداب و آیین‌های همسایگی با مسجدالنبی و رفتن به آن و دیگر مساجد، از اهمیت و ارزشی ویژه برخوردار است. (ص۱۲۴۱۳۳)<br />در اخبار المدینه آگاهی‌ها و گزارش‌هایی پرشمار درباره مصلاها و مسجدهای مناطق گوناگون مدینه آمده که [[پیامبر(ص)]] در آن‌ها نماز ‌گزارده است؛ مانند [[مسجد فضیخ|مسجد فَضیخ]]، [[مسجد بنی‌قریظه|مسجد بنی‌قُرَیظه]]، [[مسجد قبا|مسجد قُبا]]، [[مسجد قبلتین|مسجد قِبلَتَین]]، و [[مسجد ذباب|مسجد ذُباب]]. همچنین درباره مساجد مسیر [[مکه]] و [[مدینه]] و جای‌های دیگر که پیامبر(ص) در آن‌ها نماز ‌گزارده، ‌گزارش‌های گوناگون آورده است. (ص۱۳۶۱۶۳)

# آگاهی‌هایی درباره نخستین ساکنان، تاریخ، نام‌ها، فضیلت‌ها و احکام، مقابر، چاه‌ها، وادی‌ها، بقاع، و بازارهای [[مدینه]]. ابن زباله همراه بررسی وضعیت [[انصار]] مدینه و سرگذشت و تاریخ سیاسی آن‌ها (ص۱۶۴۱۸۳)، پاره‌ای از احکام [[فقه|فقهی]] و فضیلت‌های این شهر را بیان می‌کند. (ص۱۸۴۲۰۴) در یادکرد آرامگاه‌های مدینه، از فضیلت سرزمین [[بقیع]] و نیایش شبانه [[پیامبر(ص)]] در آن‌جا خبر می‌دهد و در معرفی قبور و دفن شدگان در بقیع، از مقبره [[ابراهیم فرزند پیامبر(ص)|ابراهیم]] فرزند پیامبر و ع[[ثمان بن مظعون|ثمان بن مَظعون]]، آرامگاه آل [[عمر بن خطاب]]، [[قبر امام حسن(ع)]]، مدفن [[رأس الحسین(ع)]]، و قبرهای [[فاطمه بنت اسد]]، [[عبدالرحمن بن عوف]]، [[صفیه بنت عبدالمطلب]]، [[اطهار المؤمنین|اَطهار المؤمنین]]، [[عثمان بن عفان|عثمان بن عَفّان]]، [[مالک بن سنان|مالک بن سنان خِدْری]] و نیز [[مقبره بنی‌سلمه|مقبره بنی‌سَلَمه]] یاد میکند. (ص۲۰۵۲۱۰) سپس بخشی از سیره اجتماعی را گزارش می‌نماید و به معرفی چاه‌ها و وادی‌ها و صدقات [[پیامبر(ص)]] (ص۲۱۱۲۳۱) و گزارش درباره برخی محلات و مکان‌ها و روستاها و بازارهای مدینه می‌پردازد. در مجموع ۲۱ چاه حفر شده در مدینه به دست پیامبر(ص) و نحوه حفر آن‌ها را معرفی می‌نماید.

[[رده:کتاب‌های درباره مدینه]]