در حال ویرایش اذن دخول

[[پرونده:اذن دخول به حرم امام رضا(ع).jpg|بندانگشتی|تابلو اذن دخول در [[آستان مقدس امام رضا(ع)]]، در صحن جامع رضوی.]]
'''اذن دخول'''، اجازه خواستن از خدا، [[معصوم(ع)]] و فرشتگان، پیش از [[زیارت]] مزار معصوم(ع) است. برای ورود به برخی از شهرهای زیارتی، ورود به آستان و ورود به [[رواق]] نیز، اذن دخول وجود دارد. فلسفه اذن دخول را شناخت جایگاه معصوم(ع) و آمادگی برای زیارت دانسته‌اند.

==چیستی==
اذن دخول، اجازه خواستن از خدا، [[معصوم(ع)]] و فرشتگان، پیش از زیارت مزار معصوم(ع) است. در برخی از روایات، سفارش شده هنگام [[زیارت حضرت محمد(ص)]] و [[معصومان(ع)]] اذن ورود خوانده شود. در این اذن، [[زائر]]، معصومِ دفن شده را زنده و به جایگاه و گفته زائر آگاه می‌داند. وی از خدا و سپس از حضرت محمد(ص) و فرشتگان می‌خواهد به او اجازه دهند برای زیارت وارد شود.{{یادداشت|اللَّهُمَّ إِنِّی وَقَفْتُ عَلَی بَابِ بَیْتٍ مِنْ بُیُوتِ نَبِیِّکَ وَ آلِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ الدُّخُولَ إِلَی بُیُوتِهِ إِلَّا بِإِذْنِ نَبِیِّکَ- فَقُلْتَ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ اللَّهُمَّ وَ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ نَبِیِّکَ فِی غَیْبَتِهِ کَمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ وَ أَعْلَمُ أَنَّ رُسُلَکَ وَ خُلَفَاءَکَ أَحْیَاءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ یَرَوْنَ مَکَانِی فِی وَقْتِی هَذَا وَ زَمَانِی وَ یَسْمَعُونَ کَلَامِی فِی وَقْتِی هَذَا وَ یَرُدُّونَ عَلَیَّ سَلَامِی وَ أَنَّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِی کَلَامَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِی بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِهِمْ فَإِنِّی أَسْتَأْذِنُکَ یَا رَبِّ أَوَّلًا وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ثَانِیاً وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِیفَتَکَ الْمَفْرُوضَ عَلَیَّ طَاعَتُهُ فِی الدُّخُولِ فِی سَاعَتِی هَذِهِ إِلَی بَیْتِهِ وَ أَسْتَأْذِنُ مَلَائِکَتَکَ الْمُوَکَّلِینَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ الْمُطِیعَةَ لِلَّهِ السَّامِعَةَ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْمَلَائِکَةُ الْمُوَکَّلُونَ بِهَذِهِ الْمَشَاهِدِ الْمُبَارَکَةِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ إِذْنِ رَسُولِهِ وَ إِذْنِ خُلَفَائِهِ وَ إِذْنِکُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ أَجْمَعِینَ أَدْخُلُ هَذَا الْبَیْتَ مُتَقَرِّباً إِلَی اللَّهِ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ فَکُونُوا مَلَائِکَةَ اللَّهِ أَعْوَانِی وَ کُونُوا أَنْصَارِی حَتَّی أَدْخُلَ هَذَا الْبَیْتَ وَ أَدْعُوَ اللَّهَ بِفُنُونِ الدَّعَوَاتِ وَ أَعْتَرِفَ لِلَّهِ بِالْعُبُودِیَّةِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِأَبْنَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ بِالطَّاعَة.}}<ref>بحارالأنوار، ج٩٧، ص۱۶۰.</ref>

در [[زیارت امام علی(ع)]]، هنگام ورود به [[نجف]]، هنگام ورود به آستان و هنگام ورود به [[رواق]]، اذن دخول سفارش شده است.<ref name=":0">فرهنگ زیارت، ص۳۴۶.</ref>

==آداب==
برخی از عالمان [[شیعه]]، سفارش کرده‌اند، زائر بر درگاه حرم ایستاده و اذن بخواهد، اگر در دل خود، خشوع و رقت قلب احساس کرد وارد شود، اگر احساس نکرد، بهتر است برای ورود، زمان دیگری را انتخاب کند.<ref>بحارالأنوار، ج٩٧، ص١٢۶.</ref>

==فلسفه==
برخی، فلسفه اذن دخول را، شناخت معصوم(ع) به عنوان انسانی کامل و حجتی بزرگ، و آمادگی روحی برای زیارت دانسته و اذن‌خواهی را به آیه {{آیه|یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاّٰ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ
}} {{یادداشت|ای اهل ایمان! به خانه‌های پیامبر وارد نشوید مگر آنکه… به شما اذن دهند.}} مستند کرده‌اند.<ref>احزاب، آیه ۵۳؛ ترجمه انصاریان، ص۴۲۵.</ref><ref name=":0" />

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = کتاب
| منبع = فرهنگ زیارت،
| پس از لینک = جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۴۵.
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/542/1/345
}}

*'''بحار الأنوار'''، محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، دار إحیاء التراث العربی‏، بیروت‏، ۱۴۰۳ق‏.
*'''ترجمه قرآن (انصاریان)'''، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش.

{{پایان}}