در حال ویرایش افاضه از منا به مکه
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''افاضه از منا به مکه'''، چهارمین و آخرین جابجاشدن [[ | '''افاضه از منا به مکه'''، چهارمین و آخرین جابجاشدن حاجیان در حج است. | ||
بر پایه فقه اسلامی، کوچ از منا به مکه که بیشتر با عنوان «[[نفر|نَفْر]]*» از آن یاد می‌شود، در روزهای دوازدهم و سیزدهم ذی‌حجه صورت می‌پذیرد که به ترتیب «[[روز نفر اول|روز نَفْر اول]]» و «[[روز نفر دوم]]» نام دارد.<ref>غنیة النزوع، ص186؛ بدائع الصنائع، ج2، ص138.</ref> در آیه 203 سوره بقره/2 آمده که با انتخاب هر یک از دو گزینه تعجیل ([[نفر روز دوازدهم]]) و تاخیر ([[نَر روز سیزدهم|نفر روز سیزدهم]])، [[حاجی|حج‌گزار]] گناهی انجام نمی‌دهد:<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص138؛ المجموع، ج8، ص249.</ref> {{قلم رنگ|سبز|... فَمَنْ تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ فَلا اِثْمَ عَلَیْهِ وَمَنْ تَاَخَّرَ فَلا اِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَی...}} . البته به تصریح بسیاری از فقیهان امامی<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص380؛ الکافی فی الفقه، ص198؛ الدروس، ج1، ص458.</ref> و اهل سنت،<ref>مغنی المحتاج، ج1، ص506؛ نیل الاوطار، ج5، ص137.</ref> تاخیر فضیلتی بیشتر دارد. | |||
== احکام == | == احکام == | ||
فقیهان امامی<ref>الجامع للشرائع، ص218؛ الدروس، ج1، ص458؛ کفایة الاحکام، ج1، ص358.</ref> بر پایه حدیث‌های تفسیری<ref>التهذیب، ج5، ص273.</ref> بر آنند که مقصود از «مَنِ اتَّقَی» کسی است که در حال [[احرام]]، از کشتن [[صید]] و آمیزش با همسر پرهیز کرده باشد. از این‌رو، افاضه از منا در روز دوازدهم تنها برای کسانی جایز است که در حال احرام از این دو کار خودداری کرده باشند.<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص380؛ الوسیله، ص188؛ شرائع الاسلام، ج1، ص207.</ref> برخی نیز افاضه در روز دوازدهم را مشروط به پرهیز از همه محرماتی دانسته‌اند که موجب کفاره است.<ref>السرائر، ج1، ص605.</ref> همچنین گفته شده نَفْر اول را برای کسی که نخستین بار [[حج واجب]] می‌گزارد (صَروره)<ref>الکافی فی الفقه، ص198؛ غنیة النزوع، ص186؛ اصباح الشیعه، ص160.</ref> و برخی برای [[امیر الحاج]] جایز ندانسته‌اند.<ref>فقه القرآن، ج1، ص300.</ref> | فقیهان امامی<ref>الجامع للشرائع، ص218؛ الدروس، ج1، ص458؛ کفایة الاحکام، ج1، ص358.</ref> بر پایه حدیث‌های تفسیری<ref>التهذیب، ج5، ص273.</ref> بر آنند که مقصود از «مَنِ اتَّقَی» کسی است که در حال [[احرام]]، از کشتن [[صید]] و آمیزش با همسر پرهیز کرده باشد. از این‌رو، افاضه از منا در روز دوازدهم تنها برای کسانی جایز است که در حال احرام از این دو کار خودداری کرده باشند.<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص380؛ الوسیله، ص188؛ شرائع الاسلام، ج1، ص207.</ref> برخی نیز افاضه در روز دوازدهم را مشروط به پرهیز از همه محرماتی دانسته‌اند که موجب کفاره است.<ref>السرائر، ج1، ص605.</ref> همچنین گفته شده نَفْر اول را برای کسی که نخستین بار [[حج واجب]] می‌گزارد (صَروره)<ref>الکافی فی الفقه، ص198؛ غنیة النزوع، ص186؛ اصباح الشیعه، ص160.</ref> و برخی برای [[امیر الحاج]] جایز ندانسته‌اند.<ref>فقه القرآن، ج1، ص300.</ref> | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
* [[افاضه از عرفات به مشعرالحرام]] | * [[افاضه از عرفات به مشعرالحرام]] | ||
* [[افاضه از مشعرالحرام به منا]] | * [[افاضه از مشعرالحرام به منا]] | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۲: | ||
* '''الهدایة شرح بدایة المبتدی''': علی بن ابی بکر المرغینانی (م. 593ق.) ، به کوشش طلال یوسف، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1415ق. | * '''الهدایة شرح بدایة المبتدی''': علی بن ابی بکر المرغینانی (م. 593ق.) ، به کوشش طلال یوسف، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1415ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{واژگان قرآنی}} | {{واژگان قرآنی}} | ||