در حال ویرایش الاحادیث الواردة فی فضائل المدینه

{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان           = الاحادیث الواردة فی فضائل المدینه
| عنوان اصلی      = 
| تصویر           = کتاب الاحادیث الواردة.jpg
| اندازه تصویر    =
| توضیح_تصویر     = 
| نویسنده         = صالح بن حامد الرفاعی
| برگرداننده      =
| ویراستار        =
| به تصحیح        = 
| به کوشش         = 
| تاریخ نگارش     = ۱۴۱۱ق
| تصویرگر         =
| طراح جلد        =
| موضوع           = آداب و احکام زیارت مرقد نبوی(ص)
| سبک             =
| زبان            = عربی
| تعداد جلد       = 
| صفحه            = ۸۶۲ صفحه
| قطع             = 
| ناشر            = مرکز بحوث و دراسات المدینة المنورة
| وبسایت ناشر     = http://madinahhistorycenter.org.sa
| محل انتشارات    = [[مدینه]]
| تاریخ نشر       = 
| ترجمه به        =
| مجموعه          =
| شابک            =
}}
'''الاحادیث الواردة فی فضائل المدینه''' کتابی مشتمل بر حدیث‌هایی در ویژگی‌ها و فضیلت‌های شهر [[مدینه]]، تألیف صالح الرفاعی. این کتاب رساله دکتری الرفاعی است که در [[دانشگاه اسلامی مدینه منوره]] دفاع کرده است. مؤلف کوشیده است تا اثری جامع درباره فضیلت‌های شهر [[مدینه]] عرضه دارد. وی علاوه بر بیان احادیث، سند و متن آنها را نیز تحلیل کرده است. استفاده از منابع حدیثی مختلف، تقدم روایت‌های صحیح بر ضعیف در هر باب و استفاده از روش [[ناصرالدین البانی]] در تحلیل‌های سندی و رجالی از ویژگی‌های این کتاب است.

کتاب شامل مقدمه، سه باب و خاتمه است. در باب اول ویژگی‌های شهر [[مدینه]] بیان شده است. باب دوم به فضیلت [[مسجد نبوی]] اختصاص دارد و نویسنده در باب سوم کتاب به فضیلت دیگر مکان‌های مقدس شهر مدینه پرداخته است.

==درباره نویسنده==
صالح بن حامد بن سعید رفاعی از محققان معاصر [[اهل سنت]] و دانش‌آموخته [[دانشگاه اسلامی مدینه منوره]] است. این کتاب دانشنامه دکتری وی است که در سال ۱۴۱۱ق. با درجه ممتاز پذیرفته و از سوی همین دانشگاه منتشر شده است. مؤلف دارای اثری دیگر در موضوع حدیث با نام الثقات الذین ضعفوا فی بعض شیوخهم (دار الخضیری، [[مدینه]]، ۱۴۱۸ق.) است.

==شیوه تألیف==
رفاعی با تألیف این کتاب کوشیده است اثری جامع‌تر در موضوع فضیلت‌های مدینه نسبت به آثار پیشین همانند [[کتاب فضائل المدینه|فضائل المدینه]] تألیف [[ابوسعید مفضل جندی]] (م.۳۰۸ق.) و [[اربعون حدیثاً فی فضائل المدینه]] اثر [[محمد بن احمد خصاصی الشاذلی]] (م.۱۱۰۷ق.) پدید آورد. او تنها به گزارش حدیث بسنده نکرده و به تحلیل سندی و متنی آن‌ها نیز پرداخته است. (برای نمونه: ص۵۹۰-۵۹۳) رفاعی معتقد است که حتی در روایت‌های فضیلت‌ نیز نمی‌توان به حدیث‌های ضعیف‌ استناد کرد. (ص۲۸) وی در تحلیل‌های سندی و رجالی بیشتر از [[ناصر الدین البانی]] اثر پذیرفته (برای نمونه: ص۴۳۶، ۴۴۲-۴۴۴) و در تحلیل متن روایت‌ها از دیدگاه [[ابن تیمیه]] متاثر است. (برای نمونه: ص۳۴۲، ۵۸۵)

رفاعی حدیث‌های کتاب را از منابع حدیثی گوناگون، از جمله مسند ابی‌داود سلیمان بن داود الطیالسی، مسند ابی‌بکر، مسند امام احمد حنبل، مسند ابی‌یعلی موصلی، معجم کبیر و معجم صغیر طبرانی، و برخی کتب تاریخ مدینه مانند تاریخ المدینه ابن شبّه، الدرة الثمینة فی اخبار المدینه ابن نجار و وفاء الوفاء سمهودی برآورده (ص۱۴) و در روایت‌های طولانی، تنها بخش مرتبط با مدینه منوره را آورده و در هر باب نخست روایت‌های صحیح و سپس روایت‌های ضعیف را یاد کرده است. این کتاب حاوی ۳۷۵ حدیث نامکرر است که مؤلف ۱۳۳ حدیث را صحیح و حسن و ۱۹۳ حدیث را ضعیف و ۴۹ حدیث را ساختگی دانسته است. (ص۶۶۴)

==محتوا==
کتاب در قالب مقدمه، سه باب و خاتمه تدوین یافته است. مؤلف در مقدمه با بیان همیشگی بودن فضیلت‌های [[مدینه]] منوره، اختصاص برخی از آن‌ها به زمانی معین را رد (ص۳۰) و با بررسی برخی نام‌های این شهر، حدود جغرافیایی آن را معین کرده است. (ص۳۳-۴۲)

باب اول در نُه فصل به ویژگی‌های شهر مدینه می‌پردازد. برخی از مباحث این باب عبارتند از: جایگاه معنوی و حرم بودن مدینه، ایمنی آن از تب و طاعون و فتنه دجّال (ص۴۷،۱۲۰، ۱۸۰-۱۸۱، ۱۸۶)، فضیلت اقامت در این شهر و تحمّل مشکلات آن، [[شفاعت]] پیامبر(ص) برای مردم مدینه و دعای ایشان برای برکت یافتن این شهر (ص۲۱۵-۲۱۶) و فراوانی روزی در آن (ص۲۱۷)، فضیلت کسانی که در آن وفات می‌یابند(ص۲۶۴-۲۸۴) و در امان بودن ایشان از هراس‌های روز [[قیامت]] (ص۲۷۱)، ناامیدی شیطان از ورود شرک به مدینه بر اثر ظهور [[اسلام]] (ص۳۴۸)، منع ظلم به مدینه و مردم آن و نفرین ظالمان بر مدینه.(ص۲۵۱-۲۵۳)

مؤلف برخی روایت‌ها درباره آفرینش پیامبر گرامی(ص) را یاد و رد می‌کند که بر پایه آن‌ها، پیامبر گرامی(ص) از همان خاکی آفریده شده که در آن دفن گشته است. (ص۳۴۱-۳۴۲) در گفتار پیرامون مقایسه فضیلت مدینه و [[مکه]]، مؤلف بیشترِ روایت‌ها در فضلیت شهرها را ساختگی می‌داند (ص۳۴۹-۳۶۴) و تنها صحت روایتی از [[پیامبر گرامی(ص)]] را می‌پذیرد که بر پایه آن، هنگام خروج از مکه، آن‌جا را بهترین و محبوب‌ترین زمین نزد خداوند خواند.(ص۳۲۵)

باب دوم کتاب در شش فصل به فضیلت [[مسجد نبوی]] پرداخته و مباحثی از این دست را پیش کشیده است: بنای مسجد نبوی بر پایه تقوا (ص۳۶۷-۳۷۳)، فضل و ثواب نماز در آن (ص۴۰۰)، جواز [[اعتکاف]] در آن (ص۵۰۹)، دوری نمازگزارانش از آتش [[دوزخ]] (ص۴۳۵-۴۳۶)، برابری نماز در این مسجد با [[حج]] (ص۴۳۷-۴۳۸)، همسنگ بودن تعلیم و تعلّم در آن با [[جهاد]] (ص۴۳۸، ۵۱۰، ۵۱۲)، و سنگین بودن گناه و [[سوگند]] دروغ در آن. (ص۴۹۹-۵۰۳)

مؤلف، قبله مسجدالنبی(ص) را موازی [[کعبه]] می‌داند؛ اما آن دسته روایت‌ها را سست و ضعیف می‌شمرد که [[پیامبر گرامی(ص)]] بی‌آنکه دوری مسافت، کوه‌ها و موانع دیگر مانع شده باشند، کعبه را از این مکان دیده است. (ص۵۱۶-۵۱۷) او با ذکر رویات [[شد الرحال|شَدّ الرحال]] که بیانگر انحصار جواز مسافرت به سوی سه مسجد ([[مسجدالنبی]]، [[مسجدالحرام]] و [[مسجد الاقصی]]) هستند (ص۴۳۹-۴۵۵)، روایت‌های دلالت‌گر بر فضیلت قصد سفر برای زیارت مرقد نبوی (ص۵۸۳-۵۹۵) را ضعیف شمرده و با تمسک به سخن [[ابن تیمیه]] و امثال وی، این کار را مشروع نمی‌داند. البته در نظر او، [[زیارت]] برای کسی که با نیتّی دیگر به مسجد نبوی آید، صالح و مستحب است. (ص۵۹۵) با این حال، حدیث‌های گوناگون و معتبری را درباره زیارت [[بقیع]] از جانب پیامبر(ص) و دعای ایشان برای اهل بقیع گزارش کرده است. (ص۵۹۶-۶۱۴)

باب سوم کتاب در فضیلت دیگر مکان‌های مقدس شهر مدینه است و موضوعاتی همچون [[مسجد قبا]] و بنای آن بر پایه تقوا (ص۵۲۳-۵۳۹)، برابری ثواب نماز در آن با [[عمره]] (ص۵۳۲، ۵۴۱) و توجه ویژه پیامبر(ص) به این مسجد (ص۵۵۲) را در بر دارد. درباره [[وادی عقیق]] و [[وادی بطحان|بطحان]] و فضیلت آن‌ها روایت‌هایی در کتاب آمده (ص۶۲۳-۶۳۳) و سپس چند روایت در فضیلت خاک [[مدینه]] و خاصیت شفابخشی آن یاد شده که مؤلف آن‌ها را ضعیف و مردود شمرده (ص۶۳۴-۶۴۲)؛ ولی روایت‌های گوناگون در شفابخشی [[خرمای عجوِه مدینه|خرمای عَجْوِه مدینه]] و [[بهشت|بهشتی]] بودن آن را گزارش کرده و صحیح خوانده است. (ص۶۵۱)

==چاپ‌ها==
کتاب الاحادیث الوارده تا کنون سه بار در انتشارات دانشگاه اسلامی مدینه منوره، مُجَمَّع ملک فهد و دارالخضیری چاپ شده است. مؤلف در سال ۱۴۲۷ق. با حذف حدیث‌های ضعیف و افزودن دیدگاه برخی از دانشوران درباره شهر مدینه، تلخیصی از کتاب را نیز با عنوان [[الاحادیث الصحیحة فی فضائل المدینه]] منتشر کرده است.

==برای مطالعه بیشتر==

*[http://www.ahlalhdeeth.com/vb/showthread.php?t=184757 دانلود کتاب الاحادیث الواردة فی فضائل المدینة از پایگاه أهل الحدیث].

==پیوند به بیرون==

*[http://madinahhistorycenter.org.sa/content/94 بحوث المدينة يصدر "الأحاديث الواردة في فضائل المدينة"]، پایگاه مرکز بحوث و دراسات المدینة المنورة، تاریخ مشاهده ۲۷ آبان ۱۳۹۶ش.
*[http://www.alhayat.com/Articles/8922592/%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D9%8A%D8%AB-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%AD%D9%8A%D8%AD%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D9%81%D8%B6%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AF%D9%8A%D9%86%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D9%91%D9%88%D8%B1%D8%A9 الأحاديث الصحيحة في فضائل المدينة المنّورة]، نوشته محمود عبدالقادر الأرناؤوط، پایگاه خبری الحیاة، تاریخ مشاهده ۲۷ آبان ۱۳۹۶ش.

==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه 
 | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9326
 | عنوان = الاحادیث الواردة فی فضائل المدینه
 | نویسنده = ابوذر جعفری
 }}
{{پایان}}
{{کتاب‌های مرتبط با حج}}
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
 | شناسه = شد
 | جعبه اطلاعات = شد<!--شد، - -->
 | عنوان‌بندی = شد
 | ویرایش = شد
 | لینک‌دهی = شد
 | عکس = شد<!--شد، - -->
 | جعبه نقل قول = <!--شد، - -->
 | پیوند به بیرون = شد<!--شد، - -->
 | مطالعه بیشتر = <!--شد، - -->
 | پانویس و منابع = شد
 | ناوبری = شد
 | رده = شد
 | تغییر مسیر = شد
}}<onlyinclude>

[[رده:کتاب‌های معاصر]]
[[رده:کتاب‌های صالح الرفاعی]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:فضائل‌نگاری مدینه]]