در حال ویرایش ایام زیارتی امام حسین(ع)

'''ایام زیارتی امام حسین(ع)'''، روزها و شب‌هایی است که در آن به [[زیارت امام حسین(ع)‌]] بیشتر از دیگر زمان‌ها سفارش شده است. دلیل خاص بودن آن، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران و فرشتگان در این ایام و بیشتر بودن لطف خدا در این روزها به [[امام حسین(ع)]] و زائران او دانسته‌ شده است. برخی از این روزها و شب‌ها عبارتند از: اول ماه رجب، نیمه آن، نیمه ماه شعبان، ماه رمضان، شب‌های قدر، [[عيد فطر]]، [[عید قربان]]، [[عرفات|شب و روز عرفه]]، شب و [[روز عاشورا]]، [[اربعین|روز اربعین]]، شب و روز جمعه.

== اول و نیمه ماه رجب ==
[[امام صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در اول [[ماه رجب]] را باعث آمرزش گناهان دانسته است؛ وی این آمرزش را قطعی و بدون بازگشت معرفی کرده است.{{یادداشت|من زار قبر الحسين عليه‌السلام أول رجب غفر الله له البتّة.}}<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣۶٣.</ref>

[[امام رضا(ع)]]، در پاسخ این پرسش که چه وقتی برای زیارت کردن امام حسین(ع) بهتر است، نیمه ماه رجب و نیمه [[ماه شعبان]] را معرفی کرد.<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۴.</ref> برخی از روایات،‌ زیارت امام حسین(ع) در این روز را، زیارتی دانسته‌اند که مردم از آن غافل‌اند. 

==نیمه ماه شعبان==
شیخ حرّ عاملی، محدّث شیعه در قرن ۱۱ و ۱۲ق، ۱۲ روایت درباره زیارت امام حسین(ع) در [[نیمه شعبان]] گردآورده است. برای نمونه، امام صادق(ع)، کسی را که دوست دارد با ۱۲۴ هزار نبی دست بدهد، سفارش به زیارت قبر حسین(ع) در نیمه شعبان کرده است. وی دلیل خاص بودن این روز را، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران در این روز دانسته‌ است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵.</ref> از دیگر آثار زیارت در نیمه ماه شعبان، آمرزش گناهان<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵ و ۳۶۶.</ref> و ثواب هزار [[حج]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۸.</ref> بیان شده است.

==ماه رمضان و شب‌های قدر==
به گفته [[امام باقر(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در [[شب قدر]]،{{یادداشت|امام باقر(ع)، مرادش را از شب قدر در این روایت، شب ۲۳ ماه رمضان، که امید است شب قدر باشد، معرفی کرده است.}} دست دادن با ۲۴ هزار فرشته و پیامبری است که برای زیارت امام حسین(ع) در آن شب به [[کربلا]] آمده‌اند.<ref>وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۴۷۴.</ref> در روایتی دیگر گفته شده اگر [[زائر]] امام حسین(ع)‌در [[ماه رمضان]]، در راه برگشت از دنیا برود، بدون محاسبه اعمال، در امنیت وارد [[بهشت]] خواهد شد.<ref>کامل الزیارات، ص ٣٣٠.</ref>

==عيد فطر و عید قربان==
در احادیث شیعه، یکی از اثرهای زیارت امام حسین(ع) در روز [[عید فطر]] و [[عید قربان|قربان]]، آمرزیده شدن گناهان گذشته و آینده زائر معرفی شده است. امام صادق(ع)، برای کسی که در طول یک سال، شب‌های نیمه شعبان، عید فطر و عید قربان به زیارت امام حسین(ع) رفته باشد، ثواب بیشتری ذکر کرده است؛ او، ثواب این زیارت را هزار حج و هزار [[عمره]] مقبول و اجابت هزار دعای دنیایی و آخرتی دانسته است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧١.</ref>

==شب و روز عرفه==
روایت‌های مختلفی درباره ارزش زیارت امام حسین(ع) در [[عرفات|شب و روز عرفه]] آمده است. برای نمونه، هر گام زائر به سمت قبر امام حسین(ع) در شب و روز عرفه، برابر با یک حج کامل دانسته شده است.<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۸۰.</ref> در روایتی دیگر، زیارت او در روز عرفه، برابر با یک میلیون حج همراه با [[امام مهدی(ع)]] معرفی شده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۴۹.</ref> آمرزش همه گناهان گذشته<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣۶١</ref> و شادمانی در روز [[قیامت]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣۶۲.</ref> از دیگر آثار این زیارت مخصوصه است.

==شب و روز عاشورا==
روایات مختلفی درباره ارزش زیارت امام حسین(ع) در [[عاشورا|شب و روز عاشورا]] وارد شده است. زیارت وی در این روز به شرط معرفت، برابر با زیارت خدا در عرش معرفی شده است. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] به زائری که شب عاشورا را کنار قبر امام حسین(ع) بگذراند، مژده داده روز قیامت با چهره‌ای خون‌آلود خدا را دیدار می‌کند، به طوری که گویا با [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در [[کربلا]] کشته شده است. همچنین زائری که روز عاشورا کنار قبر او بماند، با کسی که در برابر وی شهید شده باشد برابر دانسته شده است.<ref name=":0">وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٢.</ref> واجب شدن بهشت برای زائر<ref name=":0" /> و ادای حق پیامبر(ص)، [[امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]]<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧۳.</ref> از دیگر آثار این زیارت مخصوصه است.[[پرونده:زیارت اربعین.jpg|بندانگشتی|زیارت‌نامه مخصوص امام حسین(ع) در روز اربعین.|جایگزین=|300x300پیکسل]]

==روز اربعین==
{{اصلی|اربعین}}
روز [[اربعین]]، بیستم [[ماه صفر]]، روز برگشت کاروان اهل بیت امام حسین(ع) از [[شام]] به سوی [[مدینه]] است. در این روز [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[صحابه|صحابی پیامبر اسلام(ص)]]، به زیارت قبر امام حسین(ع) رفت.<ref>مصباح المتهجد، ص ۷۸۷.</ref> برای زیارت در این روز دو روایت آمده است: [[امام حسن عکسری(ع)]]، زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین را یکی از نشانه‌های پنج‌گانه مؤمن دانسته است.{{یادداشت|امام حسن عسکری(ع)، نشانه‌های مؤمن را ۵۱ رکعت نماز در روز، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی را به هنگام سجده بر خاک گذاردن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن دانسته است.}} در روایتی دیگر امام صادق(ع) به [[صفوان بن مهران|صفوان جمال]] زیارت‌نامه‌ای را آموزش داد تا روز اربعین هنگامی که روز بالا می‌آید بخواند و پس از آن دو رکعت نماز بگذارد، دعا کند و برگردد.<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.</ref>

==شب و روز جمعه==
بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، شب‌های جمعه خدا و پیامبرش به زیارت امام حسین(ع) می‌روند.{{یادداشت|مراد از زيارت خدا، زيادى عنايت و تفضل او بر امام حسين(ع) است.}}<ref name=":1">کامل الزیارات، ص ١١٣.</ref> برای کسی که جمعه هر هفته به زیارت او برود، آمرزش گناهان، با حسرت نرفتن از دنیا و همراهی با امام حسین(ع) در بهشت مژده داده شده است.<ref>کامل الزیارات، ص ١۸۳.</ref>

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع =زیارت‌های مخصوصه امام حسین(ع)، 
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، ‌شماره دوم، بهار ۱۳۸۹، ص۱۶ 
| لینک =http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/930/1/12 
}}
*'''آداب سفر و زیارت عتبات عالیات'''، علی قاضی عسکر، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش.
*'''تهذیب الاحکام'''، محمد بن حسن طوسی(۴۶۰ق)، تحقیق و تصحیح على اكبر غفارى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، 1413ق‏.
*'''کامل الزیارات'''، جعفر بن محمد ابن قولویه، تصحیح  غلامرضا عرفانیان یزدی، نجف، المطبعة المبارکة المرتضویة، ۱۳۵۶ق.
* '''[http://lib.eshia.ir/10376 کلیات مفاتیح الجنان]'''، عباس قمی، بی‌جا، اسوه، بی‌تا.
* '''مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد'''، محمد بن الحسن‏ طوسى(460ق)، بیروت، مؤسسة فقه الشيعة، 1411ق.
*'''من لا يحضره الفقيه‏'''، محمد بن على‏ ابن بابويه(381ق‏)، علی‌اکبر غفاری، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، 1413ق.
*'''وسائل الشيعة'''، محمد بن حسن‏ حر عاملى(1104ق‏)، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، ۱۴۰۹ق.