در حال ویرایش بلد الامین
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==بلد الامین در قرآن== | ==بلد الامین در قرآن== | ||
نخستین آگاهی ما از کاربرد تعبیر «بلد الامین» به آیه 3 [[سوره تین]] برمیگردد که در سالهای آغازین بعثت نازل شده است:<ref>نک: مجمع البیان، ج10، ص612-613؛ درآمدی بر تاریخگذاری قرآن، ص303-307.</ref> {{آیه|وَهذَا البَلَدِ الامینِ | نخستین آگاهی ما از کاربرد تعبیر «بلد الامین» به آیه 3 [[سوره تین]] برمیگردد که در سالهای آغازین بعثت نازل شده است:<ref>نک: مجمع البیان، ج10، ص612-613؛ درآمدی بر تاریخگذاری قرآن، ص303-307.</ref> {{آیه|وَهذَا البَلَدِ الامینِ | ||
}}در این آیه خداوند به بلدالامین قسم خورده است که برخی آن را اشاره به شرافت ویژه مکه و ظهور اسلام در آن دانستهاند.<ref>البحر المحیط، ج10، ص503؛ التحریر و التنویر، ج30، ص373.</ref> | }}در این آیه خداوند به بلدالامین قسم خورده است که برخی آن را اشاره به شرافت ویژه مکه و ظهور اسلام در آن دانستهاند.<ref>البحر المحیط، ج10، ص503؛ التحریر و التنویر، ج30، ص373.</ref> | ||
=== دعای ابراهیم === | === دعای ابراهیم === | ||
در آیات دیگری از قرآن آمده است که [[ابراهیم(ع)]] از خدا خواست مکه را شهری امن قرار دهد. در دو آیه با اندکی تفاوت در تعبیر به دعای ابراهیم اشاره شده است. برخی روایتها [[امنیت مکه]] را نتیجه این دعا دانسته<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج1، ص229؛ تفسیر ابن کثیر، ج1، ص297-299؛ الدر المنثور، ج1، ص121.</ref> و برخی دیگر، امنیت آن را از آغاز آفرینش آسمانها و زمین شمردهاند | در آیات دیگری از قرآن آمده است که [[ابراهیم(ع)]] از خدا خواست مکه را شهری امن قرار دهد. در دو آیه با اندکی تفاوت در تعبیر به دعای ابراهیم اشاره شده است. برخی روایتها [[امنیت مکه]] را نتیجه این دعا دانسته<ref>تفسیر ابن ابی حاتم، ج1، ص229؛ تفسیر ابن کثیر، ج1، ص297-299؛ الدر المنثور، ج1، ص121.</ref> و برخی دیگر، امنیت آن را از آغاز آفرینش آسمانها و زمین شمردهاند.<ref>صحیح البخاری، ج5، ص98؛ الکافی، ج4، ص225-226؛ التفسیر الکبیر، ج4، ص49.</ref> | ||
* {{آیه| | * {{آیه|وَاِذْ قالَ اِبْراهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً وَارْزُقْ اَهْلَهُ مِنَ الثَّمَراتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِر}}<ref> و [ياد كن] آنگاه كه ابراهيم گفت:پروردگارا، اين سرزمين [مكّه] را حرَمى اَمن قرار ده و من و فرزندانم را از پرستيدن بت ها دور بدار</ref> | ||
* {{آیه|وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}} | * {{آیه|وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ قَالَ وَمَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ}}<ref> [يادكن] آنگاه كه ابراهيم گفت:پروردگارا، اينجا را ديارى امن قرار ده و از اهل آن هر كس كه به خدا و روز قيامت ايمان آورد را از همۀ ثمرات و محصولات روزى عطا فرما، خدا فرمود:[چنين خواهد شد ولى] هر كس هم كفر بورزد اندكى بهره مندش مىكنم سپس [در آخرت] او را به سوى عذاب آتش مىكشانم و بد سرانجامى است</ref> | ||
=== مفاهیم نزدیک در قرآن=== | === مفاهیم نزدیک در قرآن=== | ||
آیات دیگری نیز به مفاهیمی نزدیک به مفهوم بلد امین اشاره دارد. آیاتی که در آن اشاره به حرم امن شده است که به گفته مفسران همان شهر مکه و اطراف آن است | آیات دیگری نیز از قرآن کریم به مفاهیمی نزدیک به مفهوم بلد امین اشاره دارد. آیاتی که در آن اشاره به حرم امن شده است که به گفته مفسران همان شهر مکه و اطراف آن است.<ref>المیزان، ج16، ص150</ref> | ||
* {{آیه| | * {{آیه|اَوَلَمْ یَرَوْا اَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِم<ref>سوره قصصُ آیه ۵۷</ref>}}<ref>مشركان به پيامبر] گفتند:اگر همراه تو از راهت پيروى كنيم ، [توسط مش- ركان ديگر ] از سرزمينمان ربوده خواهيم شد.و [در جواب از جانب خدا گفته مىشود ] آيا ما آنها (مشركان) را در حرم امنى (مكّه) جاى نداديم كه محصولات هر چيزى، در حالى كه رزقى از جانب ماست، به آنجا گردآورى مىشود؟ ولى بيشتر آنان نمىدانند</ref> | ||
* {{آیه| | * {{آیه|أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا حَرَمًا ءَامِنࣰا وَيُتَخَطَّفُ ٱلنَّاسُ مِنۡ حَوۡلِهِمۡۚ أَفَبِٱلۡبَٰطِلِ يُؤۡمِنُونَ وَبِنِعۡمَةِ ٱللَّهِ يَكۡفُرُونَ <ref>سوره عنکبوت، آیه ۶۷</ref>}}<ref>آيا نديده اند كه ما حرَمَ اَمَنى (مكّهّ) را [براى آنها] قرار داديم و حال آنكه مردمِ [ديگر جاها به خاطر ناامنى] از اطراف آنها ربوده مىشوند، با اين حال آيا به باطل ايمان مىآورند و نسبت به نعمت هاى خدا ناسپاسى مىكنند؟</ref> | ||
==== ایمن بودن وارد شونده به مکه ==== | ==== ایمن بودن وارد شونده به مکه ==== | ||
خط ۲۷: | خط ۲۸: | ||
{{آیه|فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ | {{آیه|فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ | ||
}} | }}<ref>آل عمران، آیه ۹۷</ref><ref>در آن نشانه هايى روشن، [از جمله] مقام ابراهيم است، و هر كس داخل آن شود، در اَمَان خواهد بود.حج گزاردنِ براى خدا در آن خانه بر عهده مردم است.[البتّهّ] در صورتى كه كسى بتواند به سوى آن راهى بيابد(توان لازم براى حج را داشته باشد) و كسى كه از آن روى برتابد، پس [بايد بداند كه] بى گمان، خدا از جهانيان بى نياز است</ref> | ||
==مصداق امنیت == | ==مصداق امنیت == | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=== امنیت تکوینی === | === امنیت تکوینی === | ||
درباره معنای امنیت تکوینی سه وجه بیان شده است: | درباره معنای امنیت تکوینی سه وجه بیان شده است: دور ماندن از زمینلرزه و ویرانی؛ دوری از قحطی؛ و در امان بودن از قتل و دشمنی.<ref>مجمع البیان، ج1، ص388؛ زاد المسیر، ج1، ص111؛ التفسیر الکبیر، ج4، ص49.</ref> هواداران نظریه امنیت تکوینی در توجیه وقوع بیماریها و بلایای طبیعی در طول تاریخ در مکه، گناهان مردم را سبب ناامنیهای یاد شده دانستهاند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص268؛ اتحاف الوری، ج2، ص569-570؛ نک: صهبای حج، ص155.</ref> برخی محققان برآنند که امنیت تکوینی مکه امری مطلق و نقضناپذیر نیست بلکه نسبی است.<ref>تسنیم، ج6، ص597-598.</ref> | ||
هواداران نظریه امنیت تکوینی در توجیه وقوع بیماریها و بلایای طبیعی در طول تاریخ در مکه، گناهان مردم را سبب ناامنیهای یاد شده دانستهاند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج2، ص268؛ اتحاف الوری، ج2، ص569-570؛ نک: صهبای حج، ص155.</ref> برخی محققان برآنند که امنیت تکوینی مکه امری مطلق و نقضناپذیر نیست بلکه نسبی است.<ref> | |||
===امنیت تشریعی=== | ===امنیت تشریعی=== | ||
گروهی دیگر از | گروهی دیگر از مفسران [[امنیت حرم]] را تشریعی میدانند به این معنا که حفظ قداست و [[حرمت مکه]] به وضع احکام و مقرراتی انجامید که آن سرزمین را به منطقهای امن تبدیل کرد. بر اساس احکام اسلامی برخی کارها مانند بریدن درختان، تعرّض به حیوانات<ref>الکافی، ج4، ص226؛ المجموع، ج7، ص441؛ جواهر الکلام، ج18، ص414-415.</ref> جز جانوران موذی،<ref>اخبار مکه، ازرقی، ص720-724.</ref> آزار [[حاجی]] و [[معتمر]] و [[قربانی]] ([[سوره مائده]]، آیه 2) و اجرای حد یا قصاص برای مجرمان پناهنده به آن تا هنگام بیرون آمدن از [[حرم]]، ممنوع شده است.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص360؛ المحلی، ج7، ص262؛ التفسیر الکبیر، ج32، ص212.</ref> | ||
=== تأویل امنیت مکه به ایمنی از عذاب === | === تأویل امنیت مکه به ایمنی از عذاب === | ||
برخی [[امنیت مکه]] برای کسانی که بدان وارد میشوند: {{قلم رنگ|سبز|﴿وَمَن دَخَلَهُ کانَ آمِناً﴾}}<ref>[[سوره آلعمران]]، آیه 97</ref> را به ایمنی یافتن آنها از آتش دوزخ و ورود به بهشت | برخی [[امنیت مکه]] برای کسانی که بدان وارد میشوند: {{قلم رنگ|سبز|﴿وَمَن دَخَلَهُ کانَ آمِناً﴾}}<ref>[[سوره آلعمران]]، آیه 97</ref> را به ایمنی یافتن آنها از آتش دوزخ و ورود به بهشت تاویل کردهاند.<ref>فضائل مکه، ص23-24؛ نک: الدر المنثور، ج2، ص55.</ref> برخی روایتها کسانی را که در [[مکه]] بمیرند، ایمن از عذاب آخرت دانستهاند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص68-69؛ الدر المنثور، ج1، ص133.</ref> | ||
=== تأویل بلد الامین به پیامبر و اهلبیت === | === تأویل بلد الامین به پیامبر و اهلبیت === | ||
گاه در روایتهای شیعی «بلد الامین» به [[ | گاه در روایتهای شیعی «بلد الامین» به [[پیامبر اسلام(ص)]]<ref>البرهان، ج5، ص693؛ کنز الدقائق، ج14، ص341؛ بیان السعاده، ج4، ص264.</ref> و [[اهل بیت(ع)]]<ref>تفسیر قمی، ج2، ص430؛ بحار الانوار، ج24، ص105-108.</ref> تاویل شده است که ایمان به آنها سبب ایمنی از گمراهی دنیا و کیفر آخرت میشود.<ref>بحار الانوار، ج24، ص107.</ref>در برخی روایتها نیز ورود به مکه همراه با معرفت به اهل بیت(ع) سبب امنیت در دنیا و آخرت دانسته شده است.<ref>الکافی، ج4، ص545.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |