در حال ویرایش بنیساج
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
نسبت ساجی از زندگی آنها در خانههایی از نی مانند کپرنشینان امروزین، نشات گرفته است<ref>تجارب الامم، ج5، ص179، «پاورقی». </ref> پارهای محققان ریشه نامهایی همچون «دیوداد» و «دیودست» را در فرهنگ قوم و زبان سُغدی جستجو کرده و گفتهاند که اینان پیش از فتح [[ماوراءالنهر]] به دست [[مسلمانان]] که دیو را بر خلاف [[زردشتیان]] میستودهاند، پیرو یکی از آیینهای کهن آریایی بودهاند<ref>نک: اران از دوران باستان، ص443.</ref> بر پایه دیدگاه دیگر، ساجیان اصالتاً از فرغانیهای بودایی بودند و نامهای نامانوس آنها از سنت و فرهنگ این سرزمینها گرفته شده است<ref>نک: مجمل التواریخ، ص369.</ref> نام دیوداد فرزند دیودست را به گونههای دیگر نیز آوردهاند<ref>نک: صورة الارض، ج2، ص506؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص363؛ وفیات ابن خلکان، ج6، ص415.</ref> | نسبت ساجی از زندگی آنها در خانههایی از نی مانند کپرنشینان امروزین، نشات گرفته است<ref>تجارب الامم، ج5، ص179، «پاورقی». </ref> پارهای محققان ریشه نامهایی همچون «دیوداد» و «دیودست» را در فرهنگ قوم و زبان سُغدی جستجو کرده و گفتهاند که اینان پیش از فتح [[ماوراءالنهر]] به دست [[مسلمانان]] که دیو را بر خلاف [[زردشتیان]] میستودهاند، پیرو یکی از آیینهای کهن آریایی بودهاند<ref>نک: اران از دوران باستان، ص443.</ref> بر پایه دیدگاه دیگر، ساجیان اصالتاً از فرغانیهای بودایی بودند و نامهای نامانوس آنها از سنت و فرهنگ این سرزمینها گرفته شده است<ref>نک: مجمل التواریخ، ص369.</ref> نام دیوداد فرزند دیودست را به گونههای دیگر نیز آوردهاند<ref>نک: صورة الارض، ج2، ص506؛ تاریخ ابن خلدون، ج3، ص363؛ وفیات ابن خلکان، ج6، ص415.</ref> | ||
معرفی این خاندان با عنوان ساجدی به جای ساجی که در برخی از منابع معاصر آمده،<ref>زبده تاریخ کرد و کردستان، ج2، ص29.</ref> آشکارا خطا است. امیران ساجی، به ویژه یوسف، در دوران حکومت خود در شهرهایی همچون اردبیل، مراغه، و بَردَعه آذربایجان دارالضرب داشتند که نشانه رونق اقتصادی در قلمرو آنان بود<ref>صورة الارض، ص353-354.</ref> اکنون در موزه دولتی ارمیتاز پترزبورگ سکههایی از یوسف بن ابوساج موجود است که محل ضرب آن طی سالهای 293 تا 312ق. در شهرهای بردعه، مراغه و اردبیل بوده است<ref>اران از دوران باستان، ص458.</ref> | معرفی این خاندان با عنوان ساجدی به جای ساجی که در برخی از منابع معاصر آمده، <ref>زبده تاریخ کرد و کردستان، ج2، ص29.</ref> آشکارا خطا است. امیران ساجی، به ویژه یوسف، در دوران حکومت خود در شهرهایی همچون اردبیل، مراغه، و بَردَعه آذربایجان دارالضرب داشتند که نشانه رونق اقتصادی در قلمرو آنان بود<ref>صورة الارض، ص353-354.</ref> اکنون در موزه دولتی ارمیتاز پترزبورگ سکههایی از یوسف بن ابوساج موجود است که محل ضرب آن طی سالهای 293 تا 312ق. در شهرهای بردعه، مراغه و اردبیل بوده است<ref>اران از دوران باستان، ص458.</ref> | ||
==ورود به خلافت عباسی== | ==ورود به خلافت عباسی== | ||
از آغاز ورود ساجیان به دستگاه [[خلافت عباسی]]، آگاهی روشنی در دست نیست. ساجیان با مسلمان شدن و راه یافتن به دستگاه [[خلافت عباسی]] و جلب توجه [[خلفای عباسی]] به مقاماتی والا دست یافتند.<ref>تجارب الامم، ج5، ص٩، «مقدمه». </ref> شماری از پژوهشگران معاصر با توجه به استیلای مسلمانان بر اُسروشَنه یا اشروسنه، از مناطق کهن ماوراءالنهر، و اسلام آوردن واپسین امیر آنجا به دست [[مامون]] (حک: 198-218ق.) برآنند که ابوساج در همین دوره یا اندکی بعد [[اسلام]] آورده است<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج5، ص510، «ابوالساج». </ref> ساجیان را از کهنترین سلسلههای ایرانی مخالف خلافت عباسی (حک: 132-656ق.) دانستهاند<ref>نظری به تاریخ آذربایجان، ص134.</ref> | از آغاز ورود ساجیان به دستگاه [[خلافت عباسی]]، آگاهی روشنی در دست نیست. ساجیان با مسلمان شدن و راه یافتن به دستگاه [[خلافت عباسی]] و جلب توجه [[خلفای عباسی]] به مقاماتی والا دست یافتند.<ref>تجارب الامم، ج5، ص٩، «مقدمه». </ref> شماری از پژوهشگران معاصر با توجه به استیلای مسلمانان بر اُسروشَنه یا اشروسنه، از مناطق کهن ماوراءالنهر، و اسلام آوردن واپسین امیر آنجا به دست [[مامون]] (حک: 198-218ق.) برآنند که ابوساج در همین دوره یا اندکی بعد [[اسلام]] آورده است<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج5، ص510، «ابوالساج». </ref> ساجیان را از کهنترین سلسلههای ایرانی مخالف خلافت عباسی (حک: 132-656ق.) دانستهاند<ref>نظری به تاریخ آذربایجان، ص134.</ref> |