در حال ویرایش بودیسم
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بودیسم''' | '''بودیسم''' از آیینهای رایج در شرق آسیا و دارای اماکن زیارتی مقدس و مناسکی همانند [[حج]] و [[عمره]] است. در بودیسم اماکن زیارتی بسیار وجود دارند، اما زیارت چهار مکان که بنابر گزارشها، شخص بودا دستور زیارت آنها را داده است، دارای جایگاهی ویژه هستند. برای زیارت این چهار مکان، زمانی ویژه در نظر گرفته نشده است. با اینحال، بسیاری از بوداییان مراسم زیارت را در روز تولد بودا انجام میدهند. برخی اعمال متداول در این اماکن شباهتهایی به آیین [[حج]] مسلمانان دارند که شامل [[طواف]] زیارتگاه، [[نماز]] و [[دعا]] است. | ||
== | ==بودا == | ||
بر پایه | بر پایه گزارشهای اساطیری موجود در منابع بودایی، نام اصلی بودا «سیدارته گوتاما»<ref>Sidhartha Gautama.</ref>بوده که احتمالاً در حدود سال 560 پیش از میلاد در شمال هند به دنیا آمد. او فرزند رئیس قبیله شاکیا (sakya) در منطقه کوچکی در هیمالیا بود و در کودکی و جوانی زندگی یک شاهزاده را داشت. اما در ۲۹ سالگی راه زهد در پیش گرفت. او پس از سالها صبر و شکیبایی زیر یک درخت، در جایی که امروز به بودگیا (Bodhgayā) معروف شده است، به مقام بودایی دست یافت.<ref>در قلمرو وجودان، ص 136؛ آیین بودا در جهان امروز، ص28.</ref> | ||
=== بودا === | ==== واژه بودا ==== | ||
لقب بودا<ref>Buddha.</ref>در زبان سنسکریت به معنای فرد بیدار است. در ادیان هند، این عنوان برای هر شخصی که به روشنی رسیده، به کار میرود و به بودای تاریخی اختصاص ندارد.<ref>"Buddhism in India"، Encyclopedia of Religion، Vol. 2 ،P320</ref>با اینحال، میان همه بوداها، سیدارته گوتمه، جایگاهی بس بزرگ دارد.<ref>آیین بودا در جهان امروز، ص30.</ref> | |||
==آیین بودا== | |||
آیین بودایی پس از [[اسلام]] و [[مسیحیت]]، از جمله آیینهایی است که در سراسر جهان پیرو دارند.<ref>Furseth، Inger and Repstad Pal ،An Introduction to the Sociology of Religion، (Ashgate Publishing Company، 2006)، P. 106</ref>بر پایه آمار سال 2005 میلادی این آیین 360 میلیون پیرو در سراسر جهان دارد.<ref>Kennick Urubshurow، Victoria، IntroducingWorld Religions، (routledge، 2008)، P. xxiv</ref>این پیروان در [[هند]]، مغولستان، تبت، چین، کره، ژاپن، [[آمریکا]] و اروپا پراکندهاند. آیین بودا دین اصلی برخی کشورها از جمله سریلانکا، میانمار (برمه)، تایلند، کامبوج، لائوس، ویتنام، ژاپن، چین، تبت و مغولستان است.<ref>Coward، Harold and Neufeldt، Ronald and Neumaier، Eva K. (eds.) ، Readings in Eastern Religions، (Wilfrid Laurier University Press، 2007، 2nd ed.) ، P. 114</ref> | |||
=== عبادتهای بودایی === | === عبادتهای بودایی === | ||
عبادت در این آیین شکلهای متفاوت دارد و شامل بزرگداشت تصاویر بودا و نیز بقایای جسمانی او است.<ref>Jacob N. Kinnard، "worship"، Encyclopedia of Buddhism، robert E. Buswell، 2003، vol 2 ،p. 905.</ref> مردم عادی برای [[عبادت]] به مکانهای مقدس میروند و در آنجا با اهدای نذورات خود و زانو زدن و ذکر گفتن در برابر اشیاء مقدس عبادت میکنند. عبادت راهبان با مردم عادی تفاوت دارد. آنان همه اوقات خود را به مراقبه و خواندن اذکار و اوراد میگذرانند. آنها موظفاند که در روزهای ویژه روزه بگیرند و مراسم دعاخوانی و ذکرگویی را اجرا کنند.<ref>Nancy E. Auer Falk، "Buddhist Puja"، Encyclopedia of Religion، ed. M. Eliade، New York، 1987، Vol. 12، p. 86.</ref> | عبادت در این آیین شکلهای متفاوت دارد و شامل بزرگداشت تصاویر بودا و نیز بقایای جسمانی او است.<ref>Jacob N. Kinnard، "worship"، Encyclopedia of Buddhism، robert E. Buswell، 2003، vol 2 ،p. 905.</ref> مردم عادی برای [[عبادت]] به مکانهای مقدس میروند و در آنجا با اهدای نذورات خود و زانو زدن و ذکر گفتن در برابر اشیاء مقدس عبادت میکنند. عبادت راهبان با مردم عادی تفاوت دارد. آنان همه اوقات خود را به مراقبه و خواندن اذکار و اوراد میگذرانند. آنها موظفاند که در روزهای ویژه روزه بگیرند و مراسم دعاخوانی و ذکرگویی را اجرا کنند.<ref>Nancy E. Auer Falk، "Buddhist Puja"، Encyclopedia of Religion، ed. M. Eliade، New York، 1987، Vol. 12، p. 86.</ref> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۶: | ||
==زیارتگاههای بودایی== | ==زیارتگاههای بودایی== | ||
بوداییان | نزد بوداییان چهار زیارتگاه بسیار بالاتر و برجستهتر از دیگر مکانهای زیارتی هستند. از این اماکن بهعنوان مکانهای امن بودایی یاد میگردد و حق تعرض به افراد در این مکانها وجود ندارد. این چهار مکان عبارتند از: لومبینی، بودگیا، سارنات و کوشیناره.<ref>Trainor، Kevin، Buddhism: the illustrated guide، (Oxford University Press، 2004)، P. 112</ref> | ||
===لومبینی=== | ===لومبینی=== | ||
[[پرونده:حوض مقدس.jpg|250px|thumb|left|حوض مقدس در لومبینی]] | [[پرونده:حوض مقدس.jpg|250px|thumb|left|حوض مقدس در لومبینی]] | ||
لومبینیLumbini: یک زیارتگاه بزرگ در مرز میان [[هند]] و نپال کنونی و بر پایه گزارشها زادگاه بودا است. در محوطه زیارتگاه چند معبد و مکان مقدس قرار دارد از جمله پوشکارنی (Puskarni) به معنای «حوضچه مقدس» است و گفته شده که «مایا دوی» (Maya Devi) مادر بودا، بدن خویش را پیش از تولد بودا در این حوضچه شستوشو داده است. معبد کهن مایا دوی نیز از جمله مکانهای مقدس و مشهور لومبینی است. به یادوارهای سنگی در این مکان دست یافتند که متعلق به سده سوم قبل از میلاد بود و آن محل را مکان تولد بودا دانستهاند.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، (Subang Jaya Buddhist Association، 2001)، PP. 69 – 87</ref> | لومبینیLumbini: یک زیارتگاه بزرگ در مرز میان [[هند]] و نپال کنونی و بر پایه گزارشها زادگاه بودا است. در محوطه زیارتگاه چند معبد و مکان مقدس قرار دارد از جمله پوشکارنی (Puskarni) به معنای «حوضچه مقدس» است و گفته شده که «مایا دوی» (Maya Devi) مادر بودا، بدن خویش را پیش از تولد بودا در این حوضچه شستوشو داده است. | ||
معبد کهن مایا دوی نیز از جمله مکانهای مقدس و مشهور لومبینی است. به یادوارهای سنگی در این مکان دست یافتند که متعلق به سده سوم قبل از میلاد بود و آن محل را مکان تولد بودا دانستهاند.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، (Subang Jaya Buddhist Association، 2001)، PP. 69 – 87</ref> | |||
===بودگیا=== | ===بودگیا=== | ||
خط ۲۷: | خط ۳۰: | ||
===سارنات=== | ===سارنات=== | ||
[[پرونده:معبد مهابودی.jpg|250px|thumb|left|معبد مهابودی]] | [[پرونده:معبد مهابودی.jpg|250px|thumb|left|معبد مهابودی]] | ||
سارنات (Särnäth): سارنات در ایالت اوتارپرادش در سی کیلومتری شهر واراناسی (بنارس) قرار دارد.<ref | سارنات (Särnäth): سارنات در ایالت اوتارپرادش در سی کیلومتری شهر واراناسی (بنارس) قرار دارد.<ref>. Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، (Subang Jaya Buddhist Association، 2001)، Pp. 81 – 82 &87.</ref> بودا در باغی به نام پارک آهو (Mrigadäva) که اکنون Särnäth نام دارد، نخستین موعظه خود و دهرمه را که بدان دست یافته بود، برای یاران خود بیان کرد. این زیارتگاه نخستینبار بهدست امپراتور آشوکا در سده سوم پیش از میلاد احداث شد. | ||
===کوسیناره=== | ===کوسیناره=== | ||
خط ۳۸: | خط ۴۱: | ||
=== زمان زیارت === | === زمان زیارت === | ||
بسیاری از بوداییان مراسم زیارت را در روز تولد بودا انجام میدهند. سه روز اول سال نو نیز یکی از موسمهای مهم زیارت بهشمار میآید. در تیره واده، این جشن از هنگام کامل شدن قرص ماه در آوریل آغاز میشود. در فرقه مهایانه، این جشن از هنگام کامل شدن قرص ماه در ژانویه آغاز میگردد. در بودیسم تبتی، این جشن معمولاً در ماه مارس صورت میگیرد و بوداییان در این ایام به زیارت این مکانها میشتابند.<ref>J. O’Neal، Michael and Jones، Sydney، ibid، Pp. 110&107</ref> | در آیین بودایی، برای زیارت این چهار مکان، زمانی ویژه در نظر گرفته نشده است. با اینحال، بسیاری از بوداییان مراسم زیارت را در روز تولد بودا انجام میدهند. سه روز اول سال نو نیز یکی از موسمهای مهم زیارت بهشمار میآید. در تیره واده، این جشن از هنگام کامل شدن قرص ماه در آوریل آغاز میشود. در فرقه مهایانه، این جشن از هنگام کامل شدن قرص ماه در ژانویه آغاز میگردد. در بودیسم تبتی، این جشن معمولاً در ماه مارس صورت میگیرد و بوداییان در این ایام به زیارت این مکانها میشتابند.<ref>J. O’Neal، Michael and Jones، Sydney، ibid، Pp. 110&107</ref> | ||
=== | === اعمال ویژه زیارتگاههای چهارگانه === | ||
زیارت | اگرچه بودا اعمالی ویژه برای این زیارتگاهها مشخص نکرده، بوداییان معمولاً رسومی ویژه را در این کار معنوی دنبال میکنند. زیارت بیشتر از دو بخش تشکیل میشود: [[طواف]] زیارتگاه، [[نماز]] و [[دعا]]. بخشی از این آداب با حج مسلمانان شباهت دارد. زیارت این مکانهای واجب نیست. ولی بیشتر بوداییان متعهد هستند تا در طول عمر خود، دستکم یکبار این اماکن را زیارت کنند. در بودیسم تبتی، انجام زیارت به نیابت از مردگان نیز جایز شمرده شده است. انسان میتواند در این مکانهای مقدس، اعمال عبادی را به نیابت از مردگان بهجای آورد.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، P1.</ref> | ||
==== طواف ==== | ==== طواف ==== | ||
انجام طواف بهمعنای حرکت دوَرانی به دور | انجام طواف بهمعنای حرکت دوَرانی به دور بقعه مقدس، از اعمالی است که میان بوداییان رواج دارد. طواف بر اساس حرکت عقربه ساعت صورت میگیرد؛ به گونهای که همواره بخش راست بدن زائران بهسوی مکان مقدس قرار دارد.<ref>Trainor، Kevin، Buddhism: the illustrated guide، (Oxford University Press، 2004)، P. 113 and C.</ref> زائران هنگام طواف که باید با پای برهنه انجام گیرد، سه بار گرداگرد بقعه میگردند و آن را طواف میکنند. رمز این عدد آن است که با این طوافهای سهگانه، سه پناه بودایی یعنی بودا، درمه (حقیقت بنیادین) و انجمن را به یاد آورند.<ref>J. O’Neal، Michael and Jones، Sydney، ibid، P. 106</ref> برخی زائران تبتی طواف را بهصورت خوابیده بر خاک انجام میدهند و همه مسیر را به شکل سینهخیز طی میکنند.<ref>Trainor، Kevin، Buddhism، P. 113</ref> | ||
==== نماز و دعا: ==== | |||
زائران معمولاً پس از انجام طواف به نماز و دعا میپردازند. برخی از آنان این اعمال را به شکل ایستاده انجام میدهند. بعضی بر زانو مینشینند و برخی نیز به خاک میافتند و اعمال عبادی را به جای میآورند. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۶۸: | خط ۷۴: | ||
*'''بودا، جستاری در آیین و تعالیم''': جلال الدین آشتیانی، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1386ش. | *'''بودا، جستاری در آیین و تعالیم''': جلال الدین آشتیانی، تهران، شرکت سهامی انتشار، 1386ش. | ||
*50 '''Eastern Thinkers''' - Diané Collinson، Dr. | *50 '''Eastern Thinkers''' - Diané Collinson، Dr. | ||