در حال ویرایش جعرانه

{{در دست ویرایش|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۳۰]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Kamran  }}

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
'''جعرانه''' منطقه‌اي است در شمال شرقي مکه که در فاصله حدود 29 کيلومتري  مسجدالحرام و بالاي دره سَرِف (از وادي‌هاي شمالي مکه)  قرار دارد. پیامبر اکرم در سال نهم هجرت در بازگشت از محاصره [[طائف]] از این مکان به قصد [[عمره]]،[[احرام]] بست و راهی [[مکه]] شد، به همین دلیل این مسلمانان جعرانه را از امکانی می‌دانند که احرام بستن از آنجا برای عمره مستحب است.
==جعرانه==
منطه‌ای است در شمال شرقی مکه در فاصله ۲۹ کیلومتری [[مسجدالحرام]]<ref>معجم معالم الحجاز، ج2، ص151. </ref> که از سکونت‌گاه‌هاي قبيله هذيل بود.<ref>معجم قبائل المملکة العربية السعوديه، ص879</ref> برخی این نام را  با تشديد و به صورت جِعِرّانه خوانده اند که از نظر شافعي قرائتي غلط است<ref>تصحيفات المحدثين، ج1، ص250؛ تاج العروس، ج6، ص200-201، «جعر»؛ عدة الانابه، ص221-222</ref> در مقابل، برخي هر دو قرائت را صحيح دانسته‌اند.<ref>تهذيب الاسماء، ج3، ص58؛ نک: معجم معالم الحجاز، ج2، ص149</ref> 

به گزارشي، نام جعرانه برگرفته از لقب زني به نام ريطه يا رائطه، دختر کعب، مادر و به نقلي همسر اسد بن عبدالعزي، سرسلسله بني‌اسد از تيره‌هاي قريش، است. <ref>شفاء الغرام، ج1، ص384؛ الجامع اللطيف، ص295؛ التاريخ القويم، ج5، ص162</ref>

جعرانه را به عنوان آبگاه و چاه نیز در منابع توصیف کرده‌اند<ref>الجبال و الامکنه، ج1، ص95</ref> و این به دلیل وجود آب‌هاي گوارا در جعرانه، از جمله آبي که به برکت حضور پيامبر(ص) در اين منطقه، در سال هشتم، از زمين جوشيد و آن حضرت از آن نوشيد.<ref>اخبار مکه، الفاکهي، ج5، ص68-69. </ref>

ناصر خسرو (م.481ق.)از وجود دو چاه، به نام «بئر الرسول» و  «بئر علي بن ابي‌طالب»، خبر داده است. <ref>سفرنامه ناصرخسرو، ص137. </ref>
==محل احرام پیامبر(ص)==
پيامبر(ص) در سال نهم هجری، پس از بازگشت از محاصره طائف، در شب چهارشنبه، دوازده روز مانده به پايان [[ذي‌قعده]]، از مکاني در پايين تنگه و در انتهاي دره جعرانه که طي مدت اقامت در جعرانه در آن‌جا نماز مي‌خواند، [[احرام]] بست و براي انجام [[عمره]] عازم [[مکه]] شد.<ref>المغازي، ج3، ص958-959؛ الطبقات، ج2، ص117</ref> 

از آن زمان نماز و احرام از این مکان براي انجام عمره مستحب شمرده شده و جعرانه به همراه تنعيم و حديبيه به عنوان [[ادني الحل]] از ميقات‌هاي عمره مُفرده است.<ref>العروة الوثقي، ج4، ص640؛ کتاب الحج، ج2، ص290-293، 388؛ وسائل الشيعه، ج11، ص341</ref> مذاهب مالکي،<ref>مواهب الجليل، ج4، ص38</ref> حنبلي<ref>شفاء الغرام، ج1، ص380</ref>  و شافعي<ref>الام، ج2، ص146</ref> ، جعرانه را بهترين [[ميقات]] عمره از مکه مي‌دانند. در حالي که حنفي‌ها تنعيم را بر جعرانه مقدم مي‌دارند.<ref>اثارة الترغيب، ج1، ص150</ref>  فقهاي اماميه نيز از افضيلت احرام از جعرانه، در عمره مفرده، سخن گفته‌اند.<ref>ارشاد الاذهان، ج1، ص337؛ الدروس الشرعيه، ج1، ص338؛ الرسائل العشر، ص203</ref>  همچنين مستحب است حاجيان، براي انجام عمره [[حج قِران]] و [[افراد]] ، از اين ميقات احرام ببندند.<ref>قواعد الاحکام، ج1، ص416؛ فوائد القواعد، ص362؛ کشف اللثام، ج5، ص219</ref> 
==مسجد جعرانه==
[[اصلی|جعرانه]]
منابع قرن سوم از ساخت دو مسجد در جعرانه، يکي در قسمت انتهايي دره و در مکان نماز و احرام پيامبر(ص)، بدون ذکر نام سازنده آن، و دومين مسجد در قسمت ابتدايي دره و نزديک‌تر به مکه، گزارش داده و ساخت آن را به مردي از قريش نسبت داده‌اند،<ref>المغازي، ج2، ص959؛ اخبار مکه، الازرقي، ج2، ص207</ref> بعدها در منابع قرن نهم به بعد، همواره از يک مسجد در جعرانه ياد شده که آن را از سويي مکان احرام پيامبر(ص) دانسته و از سوي ديگر از مردي قريشي، به عنوان سازنده آن، ياد کرده‌اند.<ref>تاريخ مکة المشرفه، ج1، ص184؛ الجامع اللطيف، ص294؛ التاريخ القويم، ج5، ص164</ref>  [[محمد طاهر کردی]] در [[تاریخ القویم]] از بازسازي اين مسجد، در سال ۱۲۶۳ قمری، توسط همسر يکي از شاهان حيدرآباد هند، ياد کرده است.اين مسجد که به نام مسجد الرسول شناخته مي‌شود، و در آغازِ حد حرم و در قسمت چپ دره قرار دارد، در سال ۱۳۷۰ق. بار ديگر بازسازي شد و سپس در ۱۳۸۴ قمری توسط اداره اوقاف [[عربستان سعودی]] توسعه يافت. بناي فعلي مسجد ۱۶۰۰ مترمربع و معماري آن شبيه [[مسجد تنعيم]] است.