در حال ویرایش حج بلدی
این ویرایش را میتوان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
خط ۵: | خط ۵: | ||
«بلد میت» را بیشتر فقیهان [[شیعه]]، محل زندگی او و برخی، سرزمینی میدانند که میت در آنجا مرده است. برخی دیگر نیز، میان محل زندگی و محل درگذشت او، قائل به اختیار شده و شماری دیگر، سرزمینی دانستهاند که در آن [[استطاعت|مستطیع]] شده و حج بر او واجب شده است. | «بلد میت» را بیشتر فقیهان [[شیعه]]، محل زندگی او و برخی، سرزمینی میدانند که میت در آنجا مرده است. برخی دیگر نیز، میان محل زندگی و محل درگذشت او، قائل به اختیار شده و شماری دیگر، سرزمینی دانستهاند که در آن [[استطاعت|مستطیع]] شده و حج بر او واجب شده است. | ||
==چیستی== | |||
===حج بلدی=== | ===حج بلدی=== | ||
«بَلَد» در لغت به معنای سرزمین و وطن است.<ref>. العین، ج8، ص42؛ مفردات، ص142؛ لسان العرب، ج3، ص94، «بلد».</ref> «حج بلدی» در اصطلاح فقیهان، [[حج|حجی]] است که حجگزار به [[نیابت]] از شخص درگذشته یا ناتوان، از سرزمین محل سکونت میّت{{یادداشت|یا ناتوان.}} یا محل [[استطاعت]] او آغاز کند، بهگونهای که سفر حج{{یادداشت|مقدمه.}} و [[مناسک حج]]{{یادداشت|ذی المقدمه.}} هر دو به نیابت از منوب عنه انجام شود.<ref>. تحفه الفقهاء، ج1، ص427؛ منتهی المطلب، ج2، ص871؛ مستند العروه، ح1، ص504، «کتاب الاجاره».</ref> اصطلاح حج بلدی، در احادیث ریشه دارد و فقیهان از تعابیر احادیث{{یادداشت|مانند «البلد الذی مات فیه».}}<ref>. الکافی، ج4، ص308.</ref> آن را برگرفتهاند. در برابر این اصطلاح، حج میقاتی قرار دارد که مراد از آن حجی است که از [[میقات|میقاتها]]{{یادداشت|مکانهای خاص [[احرام]] بستن.}} آغاز میشود.<ref>. المقنعه، ص394- 396؛ المراسم العلویه، ص106-108.</ref> | «بَلَد» در لغت به معنای سرزمین و وطن است.<ref>. العین، ج8، ص42؛ مفردات، ص142؛ لسان العرب، ج3، ص94، «بلد».</ref> «حج بلدی» در اصطلاح فقیهان، [[حج|حجی]] است که حجگزار به [[نیابت]] از شخص درگذشته یا ناتوان، از سرزمین محل سکونت میّت{{یادداشت|یا ناتوان.}} یا محل [[استطاعت]] او آغاز کند، بهگونهای که سفر حج{{یادداشت|مقدمه.}} و [[مناسک حج]]{{یادداشت|ذی المقدمه.}} هر دو به نیابت از منوب عنه انجام شود.<ref>. تحفه الفقهاء، ج1، ص427؛ منتهی المطلب، ج2، ص871؛ مستند العروه، ح1، ص504، «کتاب الاجاره».</ref> اصطلاح حج بلدی، در احادیث ریشه دارد و فقیهان از تعابیر احادیث{{یادداشت|مانند «البلد الذی مات فیه».}}<ref>. الکافی، ج4، ص308.</ref> آن را برگرفتهاند. در برابر این اصطلاح، حج میقاتی قرار دارد که مراد از آن حجی است که از [[میقات|میقاتها]]{{یادداشت|مکانهای خاص [[احرام]] بستن.}} آغاز میشود.<ref>. المقنعه، ص394- 396؛ المراسم العلویه، ص106-108.</ref> | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22177/حج-بلدی | | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22177/حج-بلدی | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| نویسنده = سیدحسین حسینی | | نویسنده = سیدحسین حسینی | ||
}} | }} | ||
*'''الاستذکار (الجامع لمذاهب فقهاء الامصار و علماء الاقطار فیما تضمنه الموطا من معانی الرای و الآثار و شرح ذلک کله بالایجاز و الاختصار)'''، یوسف بن عبدالله ابن عبدالبر (۳۶۸–۴۶۳ق)، به کوشش سالم محمد عطا و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق. | *'''الاستذکار (الجامع لمذاهب فقهاء الامصار و علماء الاقطار فیما تضمنه الموطا من معانی الرای و الآثار و شرح ذلک کله بالایجاز و الاختصار)'''، یوسف بن عبدالله ابن عبدالبر (۳۶۸–۴۶۳ق)، به کوشش سالم محمد عطا و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق. | ||
*'''البحر الرائق (شرح کنز الدقائق)'''، زینالدین بن ابراهیم بن نجیم (-۹۷۰ق)، به کوشش زکریا عمیرات، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق. | *'''البحر الرائق (شرح کنز الدقائق)'''، زینالدین بن ابراهیم بن نجیم (-۹۷۰ق)، به کوشش زکریا عمیرات، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق. | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۱۰: | ||
*'''وسائل الشیعه (تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه)'''، محمد بن الحسن الحر العاملی (۱۰۳۳–۱۱۰۴ق)، به کوشش عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | *'''وسائل الشیعه (تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه)'''، محمد بن الحسن الحر العاملی (۱۰۳۳–۱۱۰۴ق)، به کوشش عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:احکام حج]] | [[رده:احکام حج]] | ||
[[رده:اقسام حج نیابتی]] | [[رده:اقسام حج نیابتی]] |