| نسخهٔ فعلی |
متن شما |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''خُزاعه''' از قبایل عرب [[قحطانی]] است که در [[یمن]] سکونت داشتند و به [[مکه]] مهاجرت کردند. خزاعه با غلبه بر [[جرهم|جرهمیان]] در ابتدای سده چهارم پیش از میلاد بر [[مکه]] مسلط شدند. رواج بت پرستی در حجاز را به زمان ریاست [[عمرو بن لحی]] خزاعی بر مکه نسبت داده‌اند.
| | {{در دست ویرایش|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۹]]|کاربر=Kamran }} |
|
| |
|
| خزاعه تسلط بر [[مکه]] و [[بیت‌الله|کعبه]] را تا مدتها قبل از [[اسلام]] در دست داشت. تا اینکه [[قصی بن کلاب]] جد [[پیامبر(ص)|پیامبر]] با چیره شدن بر آنان امور [[مکه]] را به دست گرفت. قبیله خزاعه در جنگ‌های [[صدر اسلام]] حضور داشت و در برخی موارد مانند [[فتح مکه]] اثر گذار بودند. | | خزاعه از قبایل عرب قحطانی است که در یمن سکونت داشتند. خزاعه با غلبه بر جرهمیان بر مکه مسلط شده و بت پرستی را در آن رواج دادند. |
|
| |
|
| == نسب‌شناسی ==
| | خزاعه تسلط بر مکه و کعبه را تا مدتها قبل از اسلام در دست داشت. تا اینکه قصی بن کلاب جد پیامبر با چیره شدن بر آنان امور مکه را به دست گرفت. |
|
| |
|
| قبیله خزاعه از بزرگ‌ترین قبایل عرب [[قحطانی]] یا جنوبی (یمنی) است که در بخشی از [[یمن]] سکونت داشتند. برخی آنان را به عدنان نسبت داده‌اند<ref>جمهرة الانساب العرب، ص7</ref> اما گروه کثیری، آنان را از تبار [[قَحطان]]<ref>الاعللام، ج2، ص348، الانباه علی قبائل الرواة، ص81-82، قلائد الجمان فی‌التعریف بقبائل عرب الزمان، ج1، ص 98</ref><ref>الاصنام، ج2، ص116، نهایه الارب فی معرفة الانساب العرب، ص244، معجم قبائل العرب، ج1، ص338</ref> | | قبیله خزاعه در جنگ های صدر اسلام حضور داشت و در برخی موارد مانند فتح مکه منشأ اثر بوده است. |
|
| |
|
| این قبیله دارای شاخه‌های زیادی است؛ مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: کَعب، سَعد، سَلول، عَدّی، حِزمر، حُبشیّه، حُلیل، قُمیر، مُلَیح، [[بنی‌مصطلق|مُصطلق]]<ref>الاصنام، ج2، ص 120</ref>
| | ==نسب شناسی== |
|
| |
|
| == مهاجرت خزاعه به مکه ==
| | قبیله خزاعه از بزرگ‌ترین قبایل عرب قحطانی یا جنوبی (یمنی) است که در بخشی از یمن سکونت داشتند. دربارة نسب و تبار آنان اختلاف بسیاری دیده می‌شود؛ عده‌ای نیای آنان را از عدنان می‌دانند و سلسله نسب آنان را چنین نقل می‌کنند: بَنو لُحَّیِ بن عامِرِبن قُمعَة بن اِلیاسِبن مُضرِبن نِزِارِبن مَعدِ بن عَدنان <ref>جمهرة الانساب العرب، ص7</ref> اما گروه کثیری، آنان را از تبار قَحطان<ref>الاعللام، ج2، ص348، الانباه علی قبائل الرواة، ص81-82، قلائد الجمان فی‌التعریف بقبائل عرب الزمان، ج1، ص 98</ref> . و از فرزندان رَبیعه و أَفصی، پسران حارثة بن عَمرو بن عامرِ بن حارثَة بن إمرَیءالقِیس بن ثَعلبة بن مازنِ بن أزدِ بن غَوث بن نَبت بن مالک بن زید بن کَهلان بن سبأ بن یشْجُب بن یعرب بن قحطان دانسته‌اند.<ref>الاصنام، ج2، ص116، قلائد الجمان فی‌التعریف بقبائل عرب الزمان، ص244، معجم قبائل العرب، ج1، ص338</ref> |
| گفته شده خزاعه در پی شکسته شدن [[سد مأرب]]، از یمن به مکه کوچ کردند. هنگام دقیق این کوچ دانسته نیست.<ref>المعارف، ص 108</ref> محل سکونت خزاعه در مکه را آب‌ها و کوه‌ها و چشمه‌هایی که این قبیله در کنار آن اقامت داشتند، ذکر کرده‌اند؛ از جمله: مَرّ، بَیضان، وُتَیر، مُرَیسیع و غُرابات،<ref>المعالم الاثیرة فی السنة و السیرة، ص108، معجم قبائل العرب، ج1، ص338</ref> [[یلملم|یَلَملَم]]، طَیِبَه، مَلکَان، بَیضا، مَدارج، [[مر الظهران|مَرُّالظَهران]]، [[تنعیم|تَنعیم]]، [[جعرانه|جِعرانه]]، [[سرف|سِرف]]، [[فخ|فَخّ]]، عُصم و [[قدید|قُدَید]]، [[جحفه|جُحفه]]، [[خم]] و مکان‌هایی که به آن متصل بود در [[جهینه (کوه)|جُهینه]] و محله‌های بنی‌حرب.<ref>صفة الجزیرة العرب، ص232-233</ref> و نیز گفته شده منطقه خزاعه در جنوب دیار [[مزینه]] در ارتفاعات واقع در راه میان [[مکه]] و [[مدینه]] بوده‌است. بارزترین منطقه آنها [[عسفان (چاه)|عسفان]] ذکر شده که از آن [[بنی‌مصطلق]] و مرز [[تهامه]] بود.<ref>تاریخ یعقوبی، ص98</ref>
| | این قبیله دارای شاخه‌های زیادی است؛ مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: کَعب، سَعد، سَلول، عَدّی، حِزمر، حُبشیّه، حُلیل، قُمیر، مُلَیح، مُصطلق<ref>الاصنام، ج2، ص 120</ref> |
|
| |
|
| === زمامداری مکه === | | ==خزاعه قبل از اسلام== |
| [[جرهم|جُرهُمیان]] قبل از [[اسلام]] بر [[مکه]] مسلط بودند و امور [[بیت‌الله|کعبه]] را اداره می‌کردند. خزاعه در اواخر سده سوم یا آغاز سده چهارم پیش از میلاد، [[جرهم]] را شکست دادند و با راندن آنان از [[مکه]]، امارت آن شهر را در اختیار گرفتند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص245 وص74</ref>
| | ===محل سکونت=== |
|
| |
|
| [[عمرو بن لحّی خزاعی|عمرو بن لحّی]] اولین شخص از خزاعه بود که تولیت [[بیت‌الله|کعبه]] را عهده‌دار شد.<ref>الاصنام، ص8</ref> رواج بت‌پرستی در میان عرب‌های حجاز را به او نسبت داده‌اند.<ref>الاصنام، ص 8</ref> گفته شده [[عمرو بن لحی خزاعی|عمرو]] قبایل مختلف را به پرستش بت‌های [[إساف]]، [[نائله]]، [[منات]]، [[عُزّی]]،<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، 49-79</ref> [[یعوق]]، [[یغوث]]<ref>الاصنام، ص57 و 88</ref>و [[ذوالکفیّن]]<ref>جمهرة الانساب العرب، ص 403</ref>دعوت کرد.
| | محل سکونت خزاعه را آب‌ها و کوه‌ها و چشمه‌هایی که این قبیله در کنار آن اقامت داشتند، ذکر کرده‌اند؛ از جمله: مَرّ، بَیضان، وُتَیر، مُرَیسیع و غُرابات<ref>المعالم الاثیرة فی السنة و السیرة، ص108، معجم قبائل العرب، ج1، ص338</ref> ، یَلَملَم، طَیِبَه، مَلکَان، بَیضا، مَدارج، مَرُّالظَهران، تَنعیم، جِعرانه، سِرف، فَخّ، عُصم و قُدَید، جُحفه، خم و مکان‌هایی که به آن متصل بود در جُهینه و محله‌های بنی‌حرب .<ref>صفة الجزیرة العرب، ص232-233</ref> و نیز گفته شده منطقه خزاعه در جنوب دیار مزینه در ارتفاعات واقع در راه میان مکه و مدینه بوده‌است . بارزترین منطقه آنها عسفان ذکرشده که از آن بنى‌مصطلق و مرز تهامه بود.<ref>تاریخ یعقوبی، ص98</ref> |
|
| |
|
| [[حجابت|حجابت کعبه]] در میان بزرگان خزاعه موروثی بود<ref>النسب معد و الیمن الکبیر، ج2، ص443</ref> و آنان پرده‌دار، نگهبان پایه‌های [[مکه]] و زمامدار و آبادکننده آن بودند.<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص60</ref> گفته شده خزاعه سیصد و حتی پانصد سال حکومت بر [[مکه]] و [[حجابت|حجابت کعبه]] را در دست داشتند؛<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ذج1، ص 59</ref> برخی نیز مدت تسلط آنان بر [[مکه]] را از حدود اواخر سده دوم تا اواسط سده پنجم میلادی دانسته‌اند.<ref>مواسم العرب، المواسم الثقافیة و التجاریة و الدینیة و الطبیعیه، ج1، ص211</ref>
| | ===زمامداری مکه=== |
| | جُرهُمیان قبل از اسلام بر مکه مسلط بودند و امور کعبه را اداره می‌کردند.خزاعه در اثر فساد و ضعف جرهمیان در اواخر سده سوم یا آغاز سده چهارم پیش از میلاد، در نبردی سه روزه که گروهی از [[بنی‌کنانه|بنی‌کِنانه]] از قبایل عدنانی نیز آنان را یاری کردند، جرهم را شکست دادند و با راندن آنان از مکه، امارت آن شهر را در اختیارگرفتند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص245 وص74</ref> |
|
| |
|
| زمامداری مکه در دست خزاعیان بود تا زمانی‌که [[قصی بن کلاب]] برآنان غلبه یافت و بر [[مکه]] مسلط شد.<ref>قبیلة خزاعة فی‌الجاهلیة و الاسلام، ص 50</ref>
| | عمرو بن لحّی اولین شخص از خزاعه بود که تولیت کعبه را عهده‌دار شد.<ref>الاصنام، ص8</ref>عمرو به جایگاه بالایی در میان عرب دست یافت.<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص56</ref> او دین ابراهیم و اسماعیل را تغییر داد و آیین بت‌پرستی را در میان عرب‌ها رواج داد. <ref>الاصنام،ص 8</ref> عمرو قبایل مختلف را به پرستش بت‌های إساف، نائله، منات، عُزّی <ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، 49-79</ref>، یعوق، یغوث <ref>الاصنام، ص57 و 88</ref>و ذوالکفیّن <ref>جمهرة الانساب العرب، ص 403</ref>دعوت کرد. |
|
| |
|
| === روابط با سایر قبایل ===
| | عمرو چون اشاعه بت‌پرستی را با شعار توحیدی حج متعارض می‌دید و آن را مانعی در پذیرش و استقبال مردم از بت‌پرستی می‌دانست، جمله‌ای را به پایان شعار حج افزود: «لَبَیک، لا شَریک لَکَ الا شَریکا هَوَ لَکَ تَملکه و ما مَلک»<ref>السیرة النبویه، ج1، ص97</ref> |
| مهاجرت خزاعه به [[مکه]] و مواجهه شدن با جامعه جدید، منازعات با برخی قبایل و هم پیمانی با برخی دیگر را به‌دنبال داشت. از جمله نبردهایی بین برخی تیره‌های خزاعه با قبایل هوازن،<ref>الاغانی، ج14، ص148</ref>[[بنی‌کنانه|کنانه]]،<ref>السیرة النبویه، ج3، ص392</ref> لحیان<ref>معجم البلدان، ج2، ص 407</ref> و قیس بن عیلان<ref>اخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه، ج5، ص 156</ref> ثبت شده است.
| |
|
| |
|
| این قبیله با قبایل [[قریش]]، [[بنی‌کنانه|کنانه]] و [[هوازن]] در برپایی [[بازار عکاظ]]، که هر ساله از نیمه ذیقعده تا اول ذی‌حجه برپا می‌شد، شرکت می‌کرد.<ref>الطبقات الکبری، ج1، ص102</ref> خزاعه در اتحادیه قبایلی که قصد دفاع از مکه در برابر حمله [[ابرهه]] را داشت، شرکت داشتند.<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص 94، إتحاف الوری بأخبار أم القری، ج2، ص 34</ref>
| | حجابت کعبه در میان بزرگان خزاعه موروثی بود<ref>النسب معد و الیمن الکبیر، ج2، ص443</ref> و آنان پرده‌دار، نگهبان پایه‌های مکه و زمامدار و آبادکننده آن بودند.<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص60</ref> گفته شده خزاعه سیصد وحتی پانصد سال حکومت بر مکه و حجابت کعبه را در دست داشتند؛<ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ذج1، ص 59</ref> برخی نیز مدت تسلط آنان را بر مکه از حدود اواخر سده دوم تا اواسط سده پنجم میلادی دانسته<ref>مواسم العرب، المواسم الثقافیة و التجاریة و الدینیة و الطبیعیه، ج1، ص211</ref> |
|
| |
|
| تیره‌هایی از قبیله خزاعه در جاهلیت جزو گروهی از قبایل به نام [[احابیش]] بودند که با [[مطلب بن عبدمناف]] و قبیله [[قریش]] پیمان دوستی و همدستی، معروف به [[حلف احابیش]] بستند<ref>المعارف، ص 616</ref> یکی از پیمان‌نامه‌های معروف، روابط خزاعه و [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] در زمان [[عبدالمطلب]] بود که به مسالمت گرایید و پیمان استواری بینشان بسته شد.<ref>تاریخ اسلام تا سال چهلم هجری، ص 380</ref>
| | زمامداری مکه در دست خزاعیان بود تا زمانی‌که قصی بن کلاب برآنان غلبه یافت و بر مکه مسلط شد. |
|
| |
|
| == خزاعه بعد از اسلام == | | ===روابط با سایر قبایل=== |
| اسلام آوردن خزاعه را می‌توان به دو مقطع تدریجی و کلی تقسیم کرد، چنان که تیره‌هایی از آن قبل از حاکمیت اسلام، [[اسلام]] آورده و با [[پیامبر(ص)|پیامبر]] همراهی می‌کردند، اما اسلام آوردن کامل خزاعه بعد از [[فتح مکه]] اتفاق افتاد.
| | مهاجرت خزاعه به مکه و مواجهه شدن با جامعه جدید، منازعات با برخی قبایل و هم پیمانی با برخی دیگر را به‌دنبال داشت: |
|
| |
|
| === خزاعه در نبردهای پیامبر (ص) ===
| | '''منازعات:''' |
| در مرحله تدریجی تیره‌هایی از خزاعه، [[پیامبر(ص)|پیامبر]] را در نبرد با کفار همراهی کردند:
| |
|
| |
|
| از جمله از حضور برخی از بنی خزاعه بخوصوص شاخه بنی اسلم و سرپرست آنان بریده بن حصیب در نبردهای [[غزوه بدر|بدر]]،<ref>المغازی، ج1، ص 155</ref> [[غزوه احد|احد]]،<ref>المغازی، ج1، ص 149</ref>[[خیبر]]،<ref>المغازی، ج2، ص 660، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیرالعباد، ج5، ص 121</ref>[[غزوه تبوک|تبوک]]،<ref>المغازی، ج3، 990</ref>[[حنین]]<ref>المغازی، ج3، ص 896</ref> و [[غزه طائف]]، گزارش‌هایی موجود است.
| | * ـ نبرد میان قبیله قیس بن عیلان و خزاعی‌ها<ref>اخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه، ج5، ص 156</ref> |
| | * ـ درگیری قبیله هوازن با تیره‌ای از خزاعه به نام قبیله ضاطر <ref>الاغانی، ج14، ص148</ref> |
| | * ـ نبرد میان تیره کعب از خزاعه و قبیله کنانه <ref>السیرة النبویه، ج3، ص392</ref> |
| | * ـ منازعه تیره کعب از خزاعه با قبیله لحیان <ref>معجم البلدان، ج2، ص 407</ref> |
| | * حضور بنی مصطلق از خزاعه در نبرد یوم ذات نکیف که میان فرزندان بکر بن عبدمناف و قریشیان درگرفت<ref>الانساب الاشراف، ج1، ص76، المحبّر، ص246</ref> |
|
| |
|
| === نبرد مریسیع و اسلام آوردن بنی مصطلق ===
| | '''هم پیمانان:''' |
| [[بنی‌مصطلق|بنی‌مصطلقْ]] تیره‌ای از خزاعه و از همپیمانان [[بنی‌مدلج|بنی‌مُدلِج]] بودند که در کنار چاه آبی به نام [[مریسیع|مُرَیسیع]]، که در راه فُرُع<ref>التنبیه الاشراف، ص 215</ref> بود، اقامت داشتند. رئیس آنان فردی از خزاعه به نام [[حارث بن ابی‌ضِرار]] بود. او پیش از قبول اسلام، در شمار دشمنان اسلام قرار داشت و به ویژه برخلاف دیگر تیره‌های قبیله خزاعه که با [[پیامبر(ص)|پیامبر]] همپیمان بودند، او با [[ابوسفیان]] همپیمان بود.<ref>تاریخ مدینة الدمشق، ج3، ص 174، الامتاع الأسماع بما للنبی من احوال و الاموال الحفدة و المتاع، ج1، ص 203</ref> [[حارث بن ابی‌ضرار]]، قبیله خویش و گروه‌های دیگری از اعراب را که توانسته بود کنار چاهی به نام [[مریسیع]]، گرد آورد و برای جنگ با [[پیامبر(ص)|پیغمبر]] آماده کرد. این جنگ در شعبان سال پنجم هجرت واقع شد و مسلمانان به رهبری [[پیامبر(ص)|پیامبر]] خدا به پیروزی رسیدند.<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص 48</ref>تعداد زیادی از مردان و زنان و کودکان [[بنی‌مصطلق]] دستگیر، و اسیر شدند. [[جویریة بنت حارث|جُویریه]]، دختر حارث، از جمله اسیران بود که به همسری [[پیامبر(ص)|پیامبر خدا (ص)]] درآمد.<ref>المغازی، ج1، ص 410</ref> در اثر این ازدواج مسلمانان همه اسیران [[بنی‌مصطلق|بنی‌مُصطَلَق]] را که تعدادشان دویست، و به قولی یکصد نفر بود، آزاد کردند و به سرزمینشان برگرداندند و آنها مسلمان شدند<ref>دیوان المبتدا و الخبر فی تاریخ العرب، ج2، ص 446</ref> [[حارث بن ابی ضرار|حارث]] نیز به همراه دو پسر و گروهی از افراد قبیله‌اش [[اسلام]] آورد.<ref>تجرید أسماء الصحابه، ج1، ص 102</ref>
| |
|
| |
|
| === هم‌پیمانی خزاعه با پیامبر (ص) ===
| | * این قبیله با قبایل قریش، کنانه و هوازن در برپایی بازار عکاظ، که هر ساله از نیمه ذیقعده تا اول ذی‌حجه برپا می‌شد، شرکت می‌کرد<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص102</ref> |
| صلح حدیبیه، نام پیمانی است که [[پیامبر(ص)]] در سال ششم هجری با مشرکان [[قریش]] به امضا رساند. بر اساس یکی از مفاد [[صلح حدیبیه|صلحنامه حدیبیه]]، مقرر شد که هر کس دوست دارد می‌تواند در عهد و پیمان [[محمد(ص)]] قرار بگیرد و هر کس خواست در عهد و پیمان [[قریش]] قرار گیرد. به دنبال این مفاد، قبیلة خزاعه هم پیمانی با [[پیامبر(ص)|پیامبر]] را برگزیدند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص 285-286</ref>
| | * هنگام حمله ابرهه به مکه، افراد قبیله خزاعه، کنانه، هذیل، قریش و دیگر ساکنان منطقه حرم، با همراهی هم قصد مقابله با لشکر وی را داشتند؛ اما چون دیدند توان مقابله با آنها را ندارند، از این کار صرف نظر کردند <ref>اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص 94، إتحاف الوری بأخبار أم القری، ج2، ص 34</ref> |
| | * تیره‌هایی از قبیله خزاعه در جاهلیت جزو گروهی از قبایل به نام احابیش بودند که با مطلب بن عبدمناف و قبیله قریش پیمان دوستی و همدستی، معروف به حلف احابیش، بستند<ref>المعارف، ص 616</ref> یکی از پیمان‌نامه‌های معروف، روابط خزاعه و بنی‌هاشم در زمان عبدالمطلب بود که به مسالمت گرایید و پیمان استواری بینشان بسته شد <ref>تاریخ اسلام تا سال چهلم هجری، ص 380</ref> |
|
| |
|
| == خزاعه در فتح مکه == | | ==خزاعه بعد از اسلام== |
| هنگامی که دو سال از پیمان [[صلح حدیبیه|حدیبیه]] می‌گذشت، در نبردی که بین بنوبکر و خزاعه روی داد، قریش از بنی بکر حمایت کردند<ref>البدایة و النهایه، ج4، ص 281</ref> و به این ترتیب مفاد صلحنامه حدیبیه را نقض کردند. خزاعه که همپیمان پیامبر بودند از آن حضرت یاری خواستند.<ref>المغازی، ج2، ص 789</ref>
| | اسلام آوردن خزاعه را می توان به دو مقطع تدریجی و کلی تقسیم کرد، چنان که تیره هایی از آن قبل از حاکمیت اسلام، اسلام آورده و با پیامبر همراهی می‌کردند، اما اسلام آوردن کامل خزاعه بعد از فتح مکه اتفاق افتاد. |
|
| |
|
| پیامبر بعد از این اتفاق اعلان عمومی برای جنگ داد، به تمامی مسلمانان در شهرها نامه نوشت تا مردانشان به [[مدینه]] بیایند. بعضی قبیله‌ها، از جمله قبیله [[بنی‌اسلم|اسلم]] که شاخه‌ای از خزاعه بود، به [[مدینه]] آمدند<ref>الامتاع الأسماع بما للنبی من احوال و الاموال الحفدة و المتاع، ج8، ص 385</ref>سپس راهی [[مکه]] شدند، افراد قبیلة [[بنی‌اسلم|اسلم]] که چهارصد نفر بودند به همراه دو پرچم حرکت کردند که یکی را [[بریده بن حصیب|بریدة بن حصیب]] و دیگری را [[ناجیه بن اعجم|ناجیة بن اعجم]] حمل می‌کرد<ref>اطلس تاریخ اسلام، ص 54</ref> پس از [[فتح مکه]] تعداد زیادی از قبیله خزاعه [[اسلام]] آوردند.
| | در مرحله تدریجی تیره‌هایی از خزاعه پیامبر را در نبرد با کفار همراهی کردند: |
|
| |
|
| === خزاعه، عاملان دریافت زکات از قبائل ===
| | * '''غزوه بدر:''' در این جنگ هشت نفر از قبیلة خزاعه بود شرکت داشتند<ref>المغازی، ج1، ص 155</ref> عده‌ای از آنها جزء یاران پیامبر، و عده‌ای نیز با مشرکان بودند. حَیسمان بن ایاس خزاعی با مشرکان در جنگ بدر شرکت کرد و نخستین کسی بود که خبر شکست قریشیان را به مکه برد. او نیز بعد اسلام آورد <ref>الکامل فی‌التاریخ، ج2، ص131، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه،ج3، ص 116</ref> ذوالشمالین خزاعی از شهدای این جنگ بود.<ref>الکامل فی‌التاریخ، ج2، ص 23</ref> |
| پیامبر (ص) در محرم سال نهم بریدة بن حصیب أسلمی را برای دریافت [[زکات]] به سوی قبایل [[بنی‌اسلم|أسلم]] و [[بنی‌غفار|غفار]]، و بُسر بن سفیان کعبی را به سوی [[بنی‌کعب]] از خزاعه اعزام کرد.<ref>عیون الاثر، ج2، ص 233</ref> | | * '''نبرد احد:''' خزاعی‌ها و أسلمی‌ها (شاخه‌ای از خزاعه) در نبرد احد نقش داشتند. عمرو بن سالم خزاعی همراه گروهی از خزاعه، که چهار نفر بودند، از مکه راه افتادند و به قریش، که در ذی‌طوی لشکر زده بودند، برخوردند. سپس این خبر را به پیامبر رساندند <ref>المغازی، ج1، ص 149</ref> هنگامی که پیامبر خدا در این جنگ جراحت برداشت، ابوبرزه اسلمی سر آن حضرت را به دامن گرفت. پیامبر پس از بهبودی، وی را شناخت و برای او و خاندانش دعا کرد<ref>تاریخ مدینة الدمشق، ج62، ص94 و 96</ref> |
| | * '''جنگ خیبر:''' در این جنگ شاخه‌ای از قبیله خزاعه، به نام أسلم، همراه پیامبر حضور داشتندکه سرپرست ایشان بُریدة بن حصیب بود. <ref>المغازی، ج2، ص 660، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیرالعباد، ج5، ص 121</ref> |
| | * '''جنگ تبوک:''' هنگامی که بازرگانان شامی به مدینه آمدند و به پیامبر(ص) خبر دادند که هرقل به همراه سپاهی عظیم قصد حمله به مدینه را دارد، پیامبر هم اشخاصی را به قبایل برای شرکت در جنگ اعزام کرد. بریدة بن حصیب را به قبیله أسلم فرستاد و بُدیل بن ورقاء، عمرو بن سالم و بُسر بن سفیان را به قبیلة کعب بن عمرو اعزام کرد<ref>المغازی، ج3، 990</ref> |
| | * '''غزوه حنین:''' در این جنگ بنی‌أسلم از خزاعه دو پرچم داشتند که یکی همراه بریدة بن حصیب و دیگری همراه جندب بن اعجم بود.<ref>المغازی، ج3، ص 896</ref> |
| | * '''غزوه طائف:''' در این جنگ پیامبر(ص) دستور داد تا اسیران را به جعرانه روانه کنند و بدیل بن ورقاء خزاعی را به سرپرستی ایشان منصوب کرد.<ref>المغازی، ج3، ص 923</ref> |
| | دو واقعه غزوه مریسیع و صلح حدیبیه را می توان به عنوان عامل اسلام آوردن کامل خزاعه بیان نمود: |
|
| |
|
| == پانویس ==
| | * '''غزوه مریسیع:''' بنی‌مصطلقْ تیره‌ای از خزاعه و از همپیمانان بنی‌مُدلِج بودند که در کنار چاه آبی به نام مُرَیسیع، که در راه فُرُع <ref>التنبیه الاشراف، ص 215</ref> بود، اقامت داشتند. رئیس آنان فردی از خزاعه به نام حارث بن ابی‌ضِرار بود. او پیش از قبول اسلام، در شمار دشمنان اسلام قرار داشت و به ویژه برخلاف دیگر تیره‌های قبیله خزاعه که با پیامبر همپیمان بودند، او با ابوسفیان همپیمان بود<ref>تاریخ مدینة الدمشق، ج3، ص 174، الامتاع الأسماع بما للنبی من احوال و الاموال الحفدة و المتاع، ج1، ص 203</ref> . حارث بن ابی‌ضرار، قبیلة خویش و گروه‌های دیگری از اعراب را که توانسته بود گرد آورد کنار چاهی به نام مریسیع، برای جنگ با پیغمبر9 آماده کرد.این جنگ در شعبان سال پنجم هجرت واقع شدو مسلمانان به رهبری پیامبر خدا به پیروزی رسیدند. <ref>الطبقات الکبری، ج2، ص 48</ref>تعداد زیادی از مردان و زنان و کودکان بنی‌مصطلق دستگیر، و اسیر شدند. جُویریه، دختر حارث، از جمله اسیران بود که به همسری پیامبر خدا(ص) درآمد.<ref>المغازی، ج1، ص 410</ref> در اثر این ازدواج مسلمانان همه اسیران بنی‌مُصطَلَق را که تعدادشان دویست، و به قولی یکصد نفر بود، آزاد کردند و به سرزمینشان برگرداندند و آنها مسلمان شدند<ref>دیوان المبتدا و الخبر فی تاریخ العرب، ج2، ص 446</ref> حارث نیز به همراه دو پسر و گروهی از افراد قبیله‌اش اسلام آورد <ref>تجرید أسماء الصحابه، ج1، ص 102</ref> |
| {{پانویس}}
| | * '''صلح حدیبیه:''' صلح حدیبیه، نام پیمانی است که پیامبر(ص) در سال ششم هجری با مشرکان قریش به امضا رساندند. بر اساس یکی از مفاد صلحنامه حدیبیه، مقرر شد که هر کس دوست دارد می تواند در عهد و پیمان محمد(ص) قرار بگیرد، و هر کس دوست دارد در عهد و پیمان قریش قرار گیرد . به دنبال این مفاد، قبیلة خزاعه هم پیمانی با با پیامبر را برگزیدند. <ref>السیرة النبویه، ج4، ص 285-286</ref> پس از این پیمان همه خزاعیان مسلمان شدند و پیامبر را تصدیق کردند. |
|
| |
|
| == فهرست منابع == | | ===نقش خزاعه در فتح مکه=== |
| {{منابع}}
| |
| {{برگرفتگی
| |
| | پیش از لینک =
| |
| | منبع = قبیله خزاعه و نقش سیاسی ـ اجتماعی آن در آغاز گسترش اسلام
| |
| | لینک = http://miqat.hajj.ir/article_119358.html
| |
| | توضیحات منبع = زهرا حسین هاشمی، اصغر منتظر القائم، فرشته بوسعیدی، میقات حج، شماره ۱۱۳
| |
| }}
| |
| * إتحاف الوری عمر بن محمد بأخبار أم القری، ابن فهد، تصحیح فهیم محمد شلتوت، مکة مکرمه، جامعة ام القری، معهد البحوث العلمیه و احیاء التراث الاسلامی، ۱۴۰۳
| |
|
| |
|
| * اخبار مکه شرفها الله تعالی و ما جاء فیها من الآثار، ابی‌الولید محمد بن عبدالله احمد ازرقی، روایة ابی‌محمد اسحاق بن احمد بن اسحاق ابن نافع الخزاعی، بی‌جا، مطبع المدرسة المحروسه، ۱۲۷۵
| | ===خزاعه، عاملان دریافت زکات از قبائل=== |
|
| |
|
| * الاصنام، ابن کلبی، ابی‌المنذر هشام بن محمد، تحقیق احمد زکی پاشا، قاهره، بی‌نا، ۱۹۲۴م
| |
|
| |
|
| * اطلس تاریخ اسلام، صادق آیینه‌وند، تهران، مدرسه، ۱۳۷۸ش
| | ==پانویس== |
|
| |
|
| * اعلام الوری، علی بن فضل طبرسی، قم، موسسة آل البیت، ۱۴۱۷ق
| | {{پانویس}} |
| | |
| * الاعلام، خیرالدین زرکلی، بی‌جا، چاپ سوم، بی‌تا
| |
| | |
| * الاغانی، ابی‌الفرج اصفهانی، شرحه و کتب هوامشه الاستاذ عبدأعلی مهنّا و الاستاذ سمیر جابر، بیروت، دارالفکر. ۱۴۰۷ق
| |
| | |
| * الامتاع الأسماع بما للنبی من احوال و الاموال الحفدة و المتاع، تقی‌الدین احمد بن علی مقریزی، تحقیق محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق
| |
| | |
| * الانباه علی قبائل الرواة، ابن عبدالبر، بیروت، چاپ ابراهیم ابیاری، ۱۴۰۵ق
| |
| | |
| * الانساب الاشراف، احمد بن یحیی جابر بلاذری، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق
| |
| | |
| * تاریخ اسلام تا سال چهلم هجری، اصغر منتظرالقائم، اصفهان، سازمان سمت، ۱۳۸۶ش
| |
| | |
| * تاریخ مدینة الدمشق، علی بن الحسن ابن عساکر، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالفکر۱۴۱۵ق
| |
| | |
| * تاریخ یعقوبی، یعقوبی، نجف، مکتبة المرتضویه۱۳۵۸ش.
| |
| | |
| * تجرید أسماء الصحابه، محمد بن احمد ذهبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا
| |
| | |
| * التنبیه الاشراف، ابوالحسن علی بن الحسین مسعودی، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قاهره، دار الصاوی، بی‌تا.
| |
| | |
| * جمهرة الانساب العرب، تحقیق لجنة من العلماء، ابی‌محمد علی بن احمد بن سعید ابن حزم اندلسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۳ق
| |
| | |
| * دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ابوبکر احمد بن الحسین بیهقی، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۵ق
| |
| | |
| * دیوان المبتدا و الخبر فی تاریخ العرب، عبدالرحمان بن محمد ابن خلدون، تحقیق خلیل شحاذة، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق
| |
| | |
| * سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیرالعباد، محمد بن یوسف شامی، تحقیق احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق
| |
| | |
| * السیرة النبویه، ابی‌محمد عبدالملک ابن هشام، حقق اصولها و فصولها و کتب مقدماتها و ضبط الفاظها و وضع فهارسها عبدالرووف سعد، بیروت، دارالجیل، چاپ دوم. ۱۴۱۸ق
| |
| | |
| * صفة الجزیرة العرب، ابی‌محمد الحسن بن احمد بن یعقوب همدانی، تحقیق محمد بن علی الاکوع، بغداد، دارالشوون الثقافیه، ۱۹۸۹م.
| |
| | |
| * الطبقات الکبری، محمد ابن سعد، دراسه و تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق
| |
| | |
| * عیون الاثر، محمد بن عبدالله ابن سیدالناس، بیروت، موسسة عزالدین، ۱۴۰۶ق
| |
| | |
| * قبیلة خزاعة فی‌الجاهلیة و الاسلام، عبدالقادر حرفوش، دمشق، دارالبشائر۱۴۱۷ق
| |
| | |
| * قلائد الجمان فی‌التعریف بقبائل عرب الزمان، ابی‌العباس احمد قلقشندی، قاهره، چاپ ابراهیم ابیاری، ۱۴۰۲ق
| |
| | |
| * الکامل فی‌التاریخ، عزالدین ابی‌الحسن ابن اثیر، بیروت، دارصادر للطباعه و النشر، ۱۳۸۵ش
| |
| | |
| * المحبّر، ابی‌جعفر محمد ابن حبیب، روایة ابی‌سعید الحسن بن الحسین السکری، تصحیح ایلزه لیختن شتینر، بیروت، المکتب التجاریه، بی‌تا
| |
| | |
| * المعارف، ابی‌محمد عبدالله بن مسلم ابن قتیبه، حققه و قدم له دکتور ثروت عکاشه، مصر، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۲م
| |
| | |
| * المعالم الأثیرة فی‌السنة و السیرة، محمد محمدحسن شراب، بیروت، دارالقلم. ۱۴۱۱ق
| |
| | |
| * معجم البلدان، شهاب‌الدین ابی‌عبدالله یاقوت بن عبدالله حموی، ترجمه علی‌نقی منزوی، تهران، سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۸۰ش
| |
| | |
| * معجم قبائل العرب، عمر رضا کحّاله، بیروت، موسسه الرساله، چاپ هفتم، ۱۴۱۴ق
| |
| | |
| * المغازی، محمد بن عمر واقدی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، موسسة الاعلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
| |
| | |
| * مواسم العرب، المواسم الثقافیة و التجاریة و الدینیة و الطبیعیه، عرفان محمد حمّور، بیروت، دارالطباعه، ۱۴۲۷ق
| |
| | |
| * النسب معد و الیمن الکبیر، ابی‌منذر هشام‌بن محمدبن السائب ابن کلبی، تحقیق و خط و مشجرات فردوس العظم، قراءه ریاض عبدالحمید، دمشق، دارالیقظة العربیه، ۱۹۳۹م
| |
| | |
| * نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، اصغر منتظرالقائم، قم، نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۳۸۰ش
| |
| | |
| * نهایه الارب فی معرفة الانساب العرب، ابی‌العباس احمد قلقشندی، تحقیق ابراهیم الابیاری، لبنان، دارالکتاب لبنانی، ۱۴۱۱ق
| |
| | |
| {{پایان}} | |
|
| |
|
| [[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | | [[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] |
