در حال ویرایش رقیه بنت رسول الله(ص)

'''رقیه بنت رسول الله(ص)''' دومین دختر [[پیامبر اسلام(ص)]] از [[حضرت خدیجه(س)]] بود.  

 

وی ابتدا با [[عتبة بن ابولهب|عتبه]] فرزند [[ابولهب]] ازدواج نمود ولی با نزول [[سوره مسد]] در مزمت ابولهب و همسرش، عتبه او را طلاق داد. سپس با [[عثمان بن عفان]] ازدواج کرد و در اثر فشار [[مشرکان مکه]] به مسلمانان به [[حبشه]]، [[هجرت]] و پس از مراجعت به [[مکه]] راهی [[مدینه]] شد.  

رقیه در سال دوم هجری درگذشت و در [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرده شد.

دومین دختر پیامبر(ص) از نظر سن - رقیه است. رقیه در مکه با یکی از فرزندان [[ابولهب]] به نام [[عتبة بن ابولهب|عتبه]] ازدواج کرده بود، همانگونه که خواهرش‌ [[ام‌کلثوم]] به همسری فرزند دیگر ابولهب به نام [[عتیبة بن ابولهب|عتیبه]] درآمده بود و چون سوره مبارکه: {{قلم رنگ|سبز|﴿تَبَّتْ یَدٰا اَبِی لَهَبٍ﴾}} در نکوهش ابولهب نازل گردید، او فرزندان خویش را مجبور کرد تا با [[دختران پیامبر(ص)]] متارکه کنند و به خیال خود در مقابل نکوهش [[قرآن]]، او هم با این عمل [[رسول خدا(ص)]] را در فشار روحی قرار دهد.<ref>اسدالغابة، ج5، ص456 و 6١٢، الاصابة، ج4، ص٣٠4، الاستیعاب، ج4، ص٢٩٩.</ref>  

پس از متارکه در میان دختران رسول خدا(ص) و پسران ابولهب، رقیه به همسری [[عثمان]] درآمد و چون عده‌ای از مسلمانان در اثر فشار [[مشرکان مکه]]، مجبور شدند به [[حبشه]]، [[هجرت]] کنند، رقیه هم به همراه عثمان به حبشه هجرت نمود و پس از مراجعت به [[مکه]] راهی [[مدینه]] شد و جزء [[مهاجرین]] این شهر گردید.

در بعضی از منابع نقل شده است که رقیه از عثمان دارای فرزندی شد به نام عبدالله و در [[ماه جمادی‌الاولی]] سال چهارم هجرت، در شش سالگی در اثر عارضه‌ای که در چشم او به وجود آمد، از دنیا رفت و بعضی می‌گویند: در دوران شیرخوارگی از دنیا رفت، ولی [[قتاده]] اصل موضوع را تکذیب نموده و می‌گوید: همانگونه که امّ‌کلثوم از عثمان دارای فرزند نشد، رقیه هم از وی فرزندی به دنیا نیاورده است.<ref>اسدالغابه ج5، ص456 و ج4، ص٣٠٠؛ الاصابة، ج4، ص٣٠4.</ref>  

همانطور که اشاره شد، رقیه پس از مراجعت از حبشه، به همراهی عثمان وارد مدینه گردید و بنا به نقل [[محب‌الدین طبری]]، از [[ابن قیتبه]] پس از یک سال و ده ماه و بیست روز از ورود رسول خدا(ص) به مدینه، با مرض حصبه از دنیا رفت و در [[بقیع]] به خاک سپرده شد.

*'''الاستیعاب'''، ابن عبدالبر (م. 463ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دار الجیل، 1412ق.